19,653 matches
-
Îndoială totuși că otrava pe care a folosit-o a fost stricnina. Într-unul dintre frumoasele inele de care era atât de mândru și care foloseau pentru a pune În evidență modelarea fină a mâinilor lui delicate, de culoarea fildeșului, obișnuia să poarte cristale de nux vomica indian, o otravă, după cum ne spune un biograf al lui, „aproape fără gust, greu de descoperit și aptă să se dilueze aproape la nesfârșit”. Crimele sale, comentează De Quincey, au reprezentat mai mult decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
voința, Îndemânatică, tenace, imperioasă, atotputernică. Conversația lui este după chipul și asemănarea acestei voințe. Gloria de care se bucură este triumful ei. De Îndată ce Începe să vorbească, te simți dominat de un ritm puternic ce te uimește mai Întâi, pentru că ești obișnuit cu vocile molatice și lipsite de relief pe care le poți auzi astăzi. Bogata muzică a vocii sale amintește de acele admirabile versuri din Florile răului despre ces concerts, riches de cuivre, Dont le soldats parfois inondent nos jardins, Et
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
peintre de la vie moderne), deși atribuie dandysmului o dimensiune existențială, el nu neglijează nici condiționările sale economice și sociale: „Omul bogat, leneș și care, chiar blazat, nu are altă ocupație decât să alerge după fericire; omul crescut În lux și obișnuit din tinerețea sa cu supunerea celorlalți oameni, În sfârșit, acela care nu are altă profesie decât eleganța se va bucura Întotdeauna, În toate timpurile, de o fizionomie distinctă, cu totul aparte. Dandysmul este o instituție vagă, la fel de ciudată ca și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
Făcu ochii mari. —Helen a dat o probă pentru piesa aia! N-ar fi frumos dacă ați lucra împreună? Janey, bat-o vina, era o optimistă incurabilă. Refuza să înțeleagă că Helen nutrea un dispreț cordial față de mine, reacția ei obișnuită față de cei pe care nu-i putea influența cu șarmul ei artificial. Nici eu nu mă prea dădeam în vânt după Helen, dar eram mai îndreptățită să n-o fac, inclusiv din cauza faptului că Helen o părăsise pe Janey pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
îi place ca doamnele să fie feminine, înțelegeți? Toată lumea care-l cunoaște știe asta. Să vedeți cum vin unele fete la audiție, atunci când regizează chiar el. Fuste o palmă sub fund. Am pufnit în râs, uitându-mă la costumația mea obișnuită de lucru: blugi pătați și pulovere aruncate unul peste altul; ghetele, atât de uzate încât aproape că mi se vedeau degetele prin botul lor. — La ce se aștepta? spuse el. Să fiu Jennifer Beals 1? —„What a feeling! Keep believing
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
atunci. Urmărind cum se conturează scena dintre cei patru îndrăgostiți, deocamdată încă șovăielnic, mi-am dat seama cât de mult depinde succesul unei piese de cei care sunt distribuiți în ea. Violet, în rolul Hermia, era o răsfățată care se obișnuise să i se facă mereu pe plac și toți bărbații din jurul ei să fie îndrăgostiți de ea; însă în momentul în care se trezi și văzu că ambii săi pretendenți se mutaseră cu arme și bagaje în tabăra lui Helen
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
-o să redevină suspicioasă în ceea ce mă privea. Capitolul șaptetc "Capitolul șapte" Linoleumul de pe coridor și vopseaua jegoasă care se cojea de pe pereți erau un adevărat șoc cultural după cuibușorul confortabil al lui Margery. Reflectând la cât de repede ne obișnuim cu confortul burghez, am pornit-o în jos pe scări ca să mă obișnuiesc din nou cu nivelul de trai al proletariatului. Lurch asculta iar caseta mea și A Boy Named Sue1, urla în difuzoare. Era un sunet de bună calitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
de pe coridor și vopseaua jegoasă care se cojea de pe pereți erau un adevărat șoc cultural după cuibușorul confortabil al lui Margery. Reflectând la cât de repede ne obișnuim cu confortul burghez, am pornit-o în jos pe scări ca să mă obișnuiesc din nou cu nivelul de trai al proletariatului. Lurch asculta iar caseta mea și A Boy Named Sue1, urla în difuzoare. Era un sunet de bună calitate, tare până peste poate; la fel ca multe alte teatre, Cross câștigase la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
lui Scully și Mulder 1. Poate că într-o viață anterioară am fost un crocodil și i-am ascuns pe toți și acum mă dau de gol. Ca ceapa. N-are nici un sens. — Are mai mult sens decât un episod obișnuit din Dosarele X, spusei eu, făcând pe spirituala, fără a primi cea mai mică reacție. Îmi cam lipsea Hugo, care m-ar fi privit cu dispreț de la înălțimea nasului său și mi-ar fi zis tacticos ceva pe măsură. Te-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
într-o poziție relaxată pe un scaun. Am luat-o pe furiș prin spate și am ieșit pe ușa care dădea spre amfiteatru, unde m-am așezat pe un scaun din spate. După un timp, când ochii mi s-au obișnuit cu schimbarea de lumină, am remarcat un bărbat și o femeie care, ca și mine, stătea neobservați, la câteva rânduri în fața mea; nu i-am recunoscut, dar cum nu erau destul de jigăriți, nu puteau fi altcineva decât membrii din consiliul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
de servicii o țineau întotdeauna una și bună cum că ei pot să-și dea seama, imediat ce încep să tragă de un cablu, dacă acesta este sau nu bine echilibrat sau dacă s-a încurcat în ceva; așa erau de obișnuiți cu senzația cablului care le alunecă printre degete. Dacă se înțepenise una dintre bare, probabil că era pur și simplu pentru că fusese fixată greșit și se prinsese de șină sau de o altă bară, dar, în ambele cazuri, dezastrul ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
grădină. Luminile de afară nu erau prinse. Nu-mi dădeam seama dacă asta era o scăpare sau o dovadă a grijii pentru oaspeții cu înclinații amoroase, dar, după lumina puternică de dinăuntru, îmi luă ceva timp până când ochii mi se obișnuiră cu întunericul. Sub terasă, în beznă, auzeam râsetele, murmurele și, din când în când, țipetele unui cuplu care era în plin proces de aprofundare a cunoașterii reciproce; Hugo traversa deja gazonul, cu costumul lui de culoare deschisă pe post de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
bărbăție, încât nici măcar nu bănui ciudata competiție ce se desfășura sub acoperișul lui. Când cele două soții ale sale se rotunjiră bine, le porunci într-o seară să-l însoțească amândouă, cu puțin înainte de apusul soarelui, până în preajma tavernei unde obișnuia să-și întâlnească prietenii, lângă Poarta Steagurilor. Ținându-se de mână, ele făcură câțiva pași în urma lui, rușinate, mai cu seamă mama, de privirile cercetătoare ale bărbaților și de rânjetele bătrânelor cumetre din suburbia noastră, cele mai flecare și cele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
lui neslăbite și discutând despre consecințele acestei din urmă achiziții asupra favoritelor din acel moment. Omul avea deja patru neveste, cât îi dădea voie Legea să aibă atunci; trebuia așadar s-o repudieze pe una dintre ele, numai că era obișnuit cu acest lucru, iar nevestele lui de asemenea. Femeia divorțată căpăta o casă în imediata vecinătate, uneori rămânea chiar în interiorul casei lui Zeruali și se șușotea că unele rămăseseră însărcinate după despărțire fără ca Zeruali să se arate surprins sau ofensat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
departe de Sefru, caravana a luat-o spre trecătoarea prin care trece drumul către Numidia. Două zile mai târziu, ne aflam în inima pădurii, lângă ruinele unui vechi oraș numit Ain el-Asnam, Izvorul Idolilor. Era acolo un templu în care obișnuiau să se adune seara bărbați și femei, într-o anumită perioadă a anului. Odată împlinite jertfele rituale, stingeau luminile și fiecare profita de femeia pe care întâmplarea o așezase lângă el. Petreceau astfel întreaga noapte, iar în zori, li se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
Hiba, cu îngăduința lui Khâli. Să fi fost cam zece seara. Un vacarm ne-a ajuns la urechi venind dinspre stradă: un grup de tineri se adunase, cântând din gură și la instrumente și dănțuind în piață. Aveam să mă obișnuiesc curând cu hoinarii ăștia, care aveau să revină în tot timpul șederii mele. În noaptea aceea, spectacolul mi se părea atât de neobișnuit, încât m-am postat la fereastră și nu m-am mai mișcat de acolo. Poate că eram
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
în capitală pentru a-i înfățișa aceeași problemă: portughezii reușiseră să ocupe insula Kamaran, controlau cu strășnicie intrarea în marea Roșie și debarcaseră trupe pe coasta Yemenului. Șeriful se temea că vor ataca și convoaiele de pelerini din Egipt care obișnuiau să treacă prin porturile Yanbuh și Djeddah, de acum direct amenințate. Emisarul hindus venise cu mare pompă, însoțit de doi elefanți uriași cu valtrapuri din catifea roșie; se arăta preocupat mai degrabă de comerțul între India și imperiul mameluk, negoț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
și noapte. Am putut astfel isprăvi traducerile arabe și ebraice pe care i le făgăduisem tipografului saxon. Am mai putut de asemenea să scriu, în anul acela, primele șase cărți din Descrierea Africii. După câteva luni, sfârșisem prin a mă obișnui cu condiția mea de scrib sedentar, de călător pocăit, gustând bucuriile zilnice ale micii mele familii. Nu fără a privi cu un ochi îngrijat evenimentele care se petreceau în jurul meu. Eram între două accese de febră când Maddalena mi-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
ce face? Vezi ce grozăvie face? Auzindu-i, Maggie regreta că s-a apucat vreodată de așa ceva. La momentul respectiv părea o idee bună. Titulatura slujbei era „mediator“, cu asta se ocupa. Bine, nu era chiar domeniul cu care se obișnuise, dar medierea tot mediere e... nu-i așa? Cât de diferit putea să fie? Și la urma urmei, nu ar fi avut forța să se întoarcă la ceea ce făcuse înainte. Chestia aia începuse s-o înspăimânte imediat ce văzuse ce se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
Cutiile acelea conțineau munca ei de-o viață. Și acum erau la gunoi. Am făcut-o pentru tine, Maggie. Lumea aceea nu-ți mai aparține. Merge înainte și fără tine. Și tu trebuie să faci la fel. Trebuie să te obișnuiești cu viața pe care o duci acum, așa cum e ea. Viața noastră. Deci ăsta e motivul pentru care fusese atât de nerăbdător să o vadă închisă în camera de consultații dimineață. Și ea care credea că voia pur și simplu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
intenții bune, întotdeauna am încercat să fac lumea mai bună și alte rahaturi dintr-astea. —Ești doctor? Poți să spui și așa. Încerc să salvez vieți. Maggie simțea cum i se încordau mușchii. — Și acum ți-e greu să te obișnuiești cu faptul că te-ai întors acasă. —Acasă! Cred că glumești. Nu mai știu ce înseamnă acasă. Nu sunt din DC. Dar n-am mai locuit în orașul în care m-am născut de aproape douăzeci de ani. Sunt permanent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
Dar n-am mai locuit în orașul în care m-am născut de aproape douăzeci de ani. Sunt permanent pe drum, în avioane, în camere de hotel, dormind pe unde apuc. Dar nu de asta ți-e greu să te obișnuiești. Nu, îmi lipsește adrenalina, cred. Drama. Sună jalnic, nu? —Continuă. Maggie își amintea toate lucrurile care se găseau în cutii. O scrisoare de mulțumire primită de la premierul britanic, după negocierile legate de Kosovo. O fotografie neprețuită cu bărbatul pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
rămăsese din reputația sa. — Ce vrei? spuse aproape în șoaptă. —Vrem să te întorci la lucru. Nu. — Haide, prima regulă a oricăror negocieri: trebuie să asculți. Nu negociez nimic cu tine. Vreau să dispari. Oamenii pentru care lucrez nu sunt obișnuiți cu refuzurile. Și pentru cine lucrezi, mai exact? „Guvernul Statelor Unite“ e cam vag. Să spunem că inițiativa n-ar putea veni de mai sus în orașul ăsta. Aveți o reputație, știți asta. Domnișoară Costello. —Păi, poți să le spui că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
poate dovedi... Astea sunt lucruri cunoscute. Spuneai că ai informații noi. Miller transmitea un nou mesaj din partea șefului: treci la subiect, nu avem timp de pierdut. Doar câteva ciudățenii. În primul rând, mortul avea aproape șaptezeci de ani. Depășește vârsta obișnuită pentru astfel de cazuri, care tinde să coincidă cu cea a militanților. Miller ridică disprețuitor din sprâncene. Militanți. —Sau mai degrabă a teroriștilor. În al doilea rând, am avut astăzi o discuție cu omologii noștri israelieni și ne-au informat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
Să vă omoare? —Ahmed Nour nu avea cum să fie ucis de un palestinian. Păreți foarte sigur. Din câte am auzit, palestinienii au omorât mulți alți palestinieni de-a lungul timpului. Îi aruncă o privire rece. Maggie îi zâmbi. Era obișnuită cu asta. De fapt, o făcuse intenționat: să dai dovadă din prima de forță, pentru ca ei să reziste tentației de a te lua drept o femeie slabă de înger. Nici un palestinian n-ar fi omorât un erou național cum e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]