177,866 matches
-
cu lumea egipteană și coasta palestiniană și libaneză. În ceea ce privește profilul religios, lucrurile nu sunt cu totul noi: Încă din timpul Textele Piramidelor (518d) (dar și mai devreme) este cunoscut un zeu Khai-tauxe "Khai-tau" care locuiește În Liban. Însă acum, În Textele Sarcofagelor (Coff. T. 262) se găsește o anumită Hathorxe "Hathor", stăpână În Byblos, care leagă În mod clar divinitățile egiptene și de cele din Byblos. Listele cu sclavi sirieni care, la sfârșitul Regatului de Mijloc, umplu atelierele egiptene cuprind nume
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
cei străini 1, vorbește astfel despre ultimul dintre aceștia: „Deci regele Apopi l-a Înălțat pe Sutekhxe "Sutekh" ca stăpân al său și nu a mai slujit nici unui zeu din țară, În afară de Sutekh”. Această tipizare religioasă nu apare Însă În textele contemporane stăpânirii sau expulzării lor. Hicsoșii se numesc oficial „Fii lui Ra”, după uzanța egipteană, și Își alcătuiesc numele oficiale cu numele lui Ra. ca de obicei; există și resturi ale templelor lor, dintre care unul Închinat chiar lui Osirisxe
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
vocalizare). Oricât de străine ar fi conotațiile, acești regi par totuși să aibă o participare amplă la cultura egipteană și există mai multe documente ale timpului care servesc la ilustrarea acestei situații. Chiar la finalul perioadei În cauză apare un text narativ ciudat: papirusul numit Westcar 1. Este un text narativ lung În care, Într-un cadru general de poveste, sunt proslăvite faptele minunate ale vechilor magi de la curtea suveranilor din epoca piramidelor. În general, se consideră că textul aparține Regatului
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
par totuși să aibă o participare amplă la cultura egipteană și există mai multe documente ale timpului care servesc la ilustrarea acestei situații. Chiar la finalul perioadei În cauză apare un text narativ ciudat: papirusul numit Westcar 1. Este un text narativ lung În care, Într-un cadru general de poveste, sunt proslăvite faptele minunate ale vechilor magi de la curtea suveranilor din epoca piramidelor. În general, se consideră că textul aparține Regatului de Mijloc; dar faptul că apare Într-un singur
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
apare un text narativ ciudat: papirusul numit Westcar 1. Este un text narativ lung În care, Într-un cadru general de poveste, sunt proslăvite faptele minunate ale vechilor magi de la curtea suveranilor din epoca piramidelor. În general, se consideră că textul aparține Regatului de Mijloc; dar faptul că apare Într-un singur manuscris din epoca hicsoșilor demonstrează cel puțin că acesta era considerat Încă actual. Între povestirile despre magi, ultima din serie Îl are ca personaj pe regele Keops și vorbește
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
pleacă imediat ce Își Îndeplinesc opera; dar, abia plecate, regretă că nu au Împlinit nici o minune pentru nou-născuți. Stârnesc astfel o furtună și se Întorc la casa din care plecaseră. Să-l lăsăm aici deoparte urmările povestirii. Este evident că un text ca acesta nu are un caracter teologic și nici istoric: dar aceasta nu Înseamnă că nu poate fi valorificat și din asemenea unghiuri. De fapt, se amintește că cei trei regi mici sunt cei cu care devine regulată folosirea numelui
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
regelui, dar, mai mult decât orice, el este tată al regelui. De două ori (la Deir el Bahari și la Luxor), În timpul dinastiei a XVIII-a, doi suverani povestesc, În zona publică a templelor lor, cu reprezentări grafice și cu texte, cum Amon a luat chipul suveranului respectiv și s-a unit cu regina pentru a-l avea ca fiu pe viitorul rege. La Deir el Bahari se spune astfel: „Această tânără despre care vorbești... este mai frumoasă decât orice femeie
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
care este personificarea succesivă a aceluiași rege-zeu Horusxe "Horus", sau „fiu al lui Raxe "Ra"”, regele actual este, În cel mai strict sens al cuvântului, fiul al lui Amonxe "Amon", fiind În mod clar legat de acesta. Puțin după redactarea textului pe care l-am citat, apare, În perioada de vârf a puterii imperiale, Stela Poetică a lui Tutmes al III-lea1, un text lung cu o complexă structură retorică ce Înșiruie tot ce a făcut zeul pentru fiul său și mulțumește
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
sens al cuvântului, fiul al lui Amonxe "Amon", fiind În mod clar legat de acesta. Puțin după redactarea textului pe care l-am citat, apare, În perioada de vârf a puterii imperiale, Stela Poetică a lui Tutmes al III-lea1, un text lung cu o complexă structură retorică ce Înșiruie tot ce a făcut zeul pentru fiul său și mulțumește pentru ce a făcut fiul său pentru el. Cea mai vizibilă consecință a unei asemenea atitudini este importanța pe care o dobândește
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
a administrației civile. Marele preot al lui Amon este capul Întregului cler egiptean și deținător al unei puteri enorme. Desigur, cultele locale rezistă, dar se produce și o regularizare a ritualului 1, pe care o cunoaștem acum În amănunt din texte autentice și care, În linii mari, transpune În aluzii mitologice diferitele momente ale serviciului cotidian, analog celui care se poate gândi pentru o ființă umană (astfel, În momentul deschiderii tabernacolului În care este păstrată imaginea divină, ridicarea zăvorului reprezintă scoaterea
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
este soarele orizontului. Imaginile sale sunt pe pământ. Când i se oferă tămâie ca hrană zilnică, Stăpânul Răsăritului Învie (VII, 12 sqq.). Acest zeu, care trebuie tratat după normele fixate de rit, nu dorește manifestări de o intimitate excesivă (deși textul spune că există astfel de Încercări Într-un impuls de pietate colectivă), dar, așa cum știa deja Merikara, este apropiat de toți, cunoaște nevoile tuturor și se Îngrijește de ele. 16. CREDINȚELE FUNERARETC "16. CREDINȚELE FUNERARE" Această epocă inovează profund și
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
și locul pentru ofrande nu mai coincid. Mormântul este săpat În muntele vestic, Într-o vale destul de ascunsă, astfel Încât defunctul, pătrunzând În Întunericul hipogeului său, imită de fapt parcursul soarelui la apus: iar pe pereții posibilului parcurs nocturn sunt scrise texte care par a fi fost compuse chiar În această epocă și care reiau un motiv apărut deja În Textele Piramidelor și Într-un capitol anume din Textele Sarcofagelor (motivul „Îndrumătorului de Dincolo”). Însă aici, această temă este Împărțită În douăsprezece
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
defunctul, pătrunzând În Întunericul hipogeului său, imită de fapt parcursul soarelui la apus: iar pe pereții posibilului parcurs nocturn sunt scrise texte care par a fi fost compuse chiar În această epocă și care reiau un motiv apărut deja În Textele Piramidelor și Într-un capitol anume din Textele Sarcofagelor (motivul „Îndrumătorului de Dincolo”). Însă aici, această temă este Împărțită În douăsprezece secțiuni, la fel ca orele nopții, și se povestește despre Întâlnirile și Întâmplările care au loc În călătoria nocturnă
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
fapt parcursul soarelui la apus: iar pe pereții posibilului parcurs nocturn sunt scrise texte care par a fi fost compuse chiar În această epocă și care reiau un motiv apărut deja În Textele Piramidelor și Într-un capitol anume din Textele Sarcofagelor (motivul „Îndrumătorului de Dincolo”). Însă aici, această temă este Împărțită În douăsprezece secțiuni, la fel ca orele nopții, și se povestește despre Întâlnirile și Întâmplările care au loc În călătoria nocturnă a soarelui, până În ceasul al doisprezecelea, când lumina
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
care au loc În călătoria nocturnă a soarelui, până În ceasul al doisprezecelea, când lumina triumfă din nou1. Mormântul regal dobândește astfel o valoare cosmică, iar destinul osiric se unește cu cel solar Într-o nouă concepție teologică. Decorarea mormântului presupune texte prezentate grafic, ca și cum acestea ar fi fost scrise pe un imens papirus, Într-un soi de autosuficiență a ritualului. Un cult adevărat, cu ofrandele corespunzătoare, a fost organizat de regi Într-o serie de temple separate de mormânt și dedicate
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
o Închisoare pentru defunct, iar urarea tipică ce i se face acestuia este „să iasă la lumină”. Acesta este titlul unei lucrări care devine acum canonică și care este În general numită Cartea Morților 1. Scrierea este un urmaș al Textelor Piramidelor și al Textelor Sarcofagelor și constituie, la fel ca acestea o culegere de texte variate prin natură și vârstă (unele se găseau deja În Piramide, multe În Sarcofage). Textele, care variază În număr de la un exemplar la altul, sunt
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
iar urarea tipică ce i se face acestuia este „să iasă la lumină”. Acesta este titlul unei lucrări care devine acum canonică și care este În general numită Cartea Morților 1. Scrierea este un urmaș al Textelor Piramidelor și al Textelor Sarcofagelor și constituie, la fel ca acestea o culegere de texte variate prin natură și vârstă (unele se găseau deja În Piramide, multe În Sarcofage). Textele, care variază În număr de la un exemplar la altul, sunt scrise pe un sul
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
la lumină”. Acesta este titlul unei lucrări care devine acum canonică și care este În general numită Cartea Morților 1. Scrierea este un urmaș al Textelor Piramidelor și al Textelor Sarcofagelor și constituie, la fel ca acestea o culegere de texte variate prin natură și vârstă (unele se găseau deja În Piramide, multe În Sarcofage). Textele, care variază În număr de la un exemplar la altul, sunt scrise pe un sul de papirus depozitat În mormânt, pentru a-i oferi defunctului un
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
general numită Cartea Morților 1. Scrierea este un urmaș al Textelor Piramidelor și al Textelor Sarcofagelor și constituie, la fel ca acestea o culegere de texte variate prin natură și vârstă (unele se găseau deja În Piramide, multe În Sarcofage). Textele, care variază În număr de la un exemplar la altul, sunt scrise pe un sul de papirus depozitat În mormânt, pentru a-i oferi defunctului un Îndrumar și un ajutor pentru supraviețuire. Se găsesc aici imnuri adresate divinității, jurăminte, descrieri ale
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
-te tu În locul lui În orice clipă În care se lucrează la cultivarea câmpurilor, secarea râurilor, transportarea apei, În Apus sau În Orient. Tu trebuie să spui „Voi face eu aceasta! Iată-mă!”. (cap. 6) Și mai interesant este un text scris pe un scarabeu care ocupa, În mumie, locul inimii; inima, care În cadrul psihostasiei este sediul memoriei și al conștiinței, trebuind să dea mărturie despre adevărul confesiunii negative, este Îndemnată astfel: O inima mea, de la mama mea! O inima mea
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
de zeu, În timpul Maiestății regelui Mikerinos, cu glasul drept; este din partea principelui Hardedef, care l-a găsit În timp ce mergea să inspecteze templele. În centrul acestui material, care, pe ansamblu, are un caracter destul de coerent, se găsesc, ca niște infiltrări sporadice, texte care Îmbogățesc cadrul concepțiilor religioase egiptene și care s-au transmis doar aici. Unul dintre acestea este capitolul 17, un text antic În care se află un monolog al lui Atumxe "Atum" În calitate de creator și cap al Eneadei, care se
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
templele. În centrul acestui material, care, pe ansamblu, are un caracter destul de coerent, se găsesc, ca niște infiltrări sporadice, texte care Îmbogățesc cadrul concepțiilor religioase egiptene și care s-au transmis doar aici. Unul dintre acestea este capitolul 17, un text antic În care se află un monolog al lui Atumxe "Atum" În calitate de creator și cap al Eneadei, care se identifică Într-un fel cu defunctul. Ceea ce-l face, În mod special, interesant este comentariul teologic cu care este prevăzut, care
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
Atumxe "Atum" În calitate de creator și cap al Eneadei, care se identifică Într-un fel cu defunctul. Ceea ce-l face, În mod special, interesant este comentariul teologic cu care este prevăzut, care ne arată pe viu cum Își citesc preoții egipteni textele. Iată un exemplu: „Mie Îmi aparține ziua de ieri, eu cunosc ziua de mâine”; acesta este textul. Ceea ce urmează este un comentariu sub formă de glosă: Așadar, cine este acesta? În ceea ce privește „ziua de ieri”, aceasta este Osirisxe "Osiris", iar „mâine
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
-l face, În mod special, interesant este comentariul teologic cu care este prevăzut, care ne arată pe viu cum Își citesc preoții egipteni textele. Iată un exemplu: „Mie Îmi aparține ziua de ieri, eu cunosc ziua de mâine”; acesta este textul. Ceea ce urmează este un comentariu sub formă de glosă: Așadar, cine este acesta? În ceea ce privește „ziua de ieri”, aceasta este Osirisxe "Osiris", iar „mâine” este Raxe "Ra", ziua În care vor fi judecați dușmanii Stăpânului Universal și i se va da
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
tatăl său Ra. Dar poate că cel mai important este capitolul 175, un dialog Între Atumxe "Atum" și Osirisxe "Osiris", care explică poziția reciprocă a zeului creator și a zeului ținutului de „dincolo”. Aceștia Încep să polarizeze complexul panteon egiptean. Textul se Încheie cu o viziune apocaliptică, pe care nu o mai cunoaștem din alte izvoare, și avertizează, prin unicitatea și importanța sa conceptuală, asupra riscurilor pretențiilor noastre de istorici ai religiei egiptene: Se spun cuvintele din partea lui Osirisxe "Osiris" N. N
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]