5,832 matches
-
stau dovadă, Despre lumea lor ciudată, Ce-au văzut, ce-au să mai vadă: Căruțele ce trec în șir, Cu cai ce merg ca la paradă, Și scârțâie în zeci de locuri, Iar hardughia stă să cadă. Un tânăr mai înfipt din fire Pe calul său face bravadă. Iar seara, când se strâng la foc, Se-aude chiar și-o serenadă Și șoapte de îndrăgostiți Se-aud sub lună, în livadă. Dar printre ei sunt și oșteni Ce au luptat la
GAZELURI de LEONTE PETRE în ediţia nr. 1549 din 29 martie 2015 by http://confluente.ro/leonte_petre_1427617506.html [Corola-blog/BlogPost/377203_a_378532]
-
poate să fie deviată asemeni unei corăbii, dar tu, cel de azi, cel din momentul Acum, ce-ți dorești? îți spuneam atunci. - Sunt aici, astăzi, îți aparțin, sunt exact pe structura ta, îmi dai un centru de greutate, adică mă înfig bine în pământ cu picioarele! Ai grijă de lumina păcii! Contează atât de mult, oriunde! Sunt fericit că mă primești în ființa ta intimă și vulnerabilă, nu în sensul de slăbiciune ci în sensul de sensibilitate, fragilitate! spuneai tu.... - Cred
ELEGIA I PE FIRUL GÂNDULUI CĂLĂTOR de IRINA LUCIA MIHALCA în ediţia nr. 129 din 09 mai 2011 by http://confluente.ro/Elegia_i_pe_firul_gandului_calator.html [Corola-blog/BlogPost/344269_a_345598]
-
Acasă > Poeme > Conștiința > PLÂNSUL PĂMÂNTULUI Autor: Maria Giurgiu Publicat în: Ediția nr. 2228 din 05 februarie 2017 Toate Articolele Autorului Pământul se răzvrătește plugul erelor i-a răscolit măruntaiele i-au răstignit trupul pe crux cordiș îi înfig sonde în vintre de veacuri și îi sug sângele căpcăunii i s-a frânt trupul în rănile săpate în piatră și lut i-au presărat în loc de balsam otravă ce ii ucide copiii se zvârcolește că o fiara rănită se zguduie
PLÂNSUL PĂMÂNTULUI de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 2228 din 05 februarie 2017 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1486310505.html [Corola-blog/BlogPost/383497_a_384826]
-
aur ce se termină în partea de sus cu o „Troiță - Rezonator stelar de bioluminiscență solară”, înfășurată în steagul tricolor românesc... ”...Când Porțile Cetăților solare se vor deschide, de către soarele din piept numit suflet, în locul acela unde va Voii să înfigă toiagul de aur din prima lovitură, urmează să se întemeieze, în chiar locul acela, noul Regat de Aur!...”, spune cartea sfântă. „...Urcați pe tronul regal al României din Terra Mirabilis, Regele Soare Mihai I al României, Regina Ana a României
SCRISOAREA NR.144 (PARTEA A DOUA) de CONSTANTIN MILEA SANDU în ediţia nr. 690 din 20 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Jurnal_de_atelier_i_fragment_din_scris_constantin_milea_sandu_1353414708.html [Corola-blog/BlogPost/364888_a_366217]
-
naturale să înflorească din nou, vor înmulții turmele sănătoase și nu vor lăsa să treacă nici o zi fără să viziteze lumea din noul Regat de Aur al României - Terra Mirabilis..., mai spune cartea sfântă”. „ ...Și unde nu vor încerca să înfigă toiagul de aur, (n.n: având drept simbol această Troiță-RSB) ! Pământul nu-i va primi, iar Ei vor căuta mai departe în lumea nouă, spune cartea sfântă...!” „...Se vor cățăra prin sate îndepărtate și prin țancuri (n.n: țancuri=zgomote
SCRISOAREA NR.144 (PARTEA A DOUA) de CONSTANTIN MILEA SANDU în ediţia nr. 690 din 20 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Jurnal_de_atelier_i_fragment_din_scris_constantin_milea_sandu_1353414708.html [Corola-blog/BlogPost/364888_a_366217]
-
în Stâlpul Central octogonal va fi adăpostit în Templul Soarelui Chivotul sfânt, iar în Chivot Codexul Razelor Atlanților din Carpați și Inima Reginei și a tuturor „Reginelor Amazoanelor” din toate timpurile - când Fiii și Fiicele batrânului Rege Soare Atlant vor înfige toiagul de aur, Pământul îl va înghiți și un Curcubeu mare cu zece culori se va arăta pe Cerul ce nou. Acest Curcubeu va fi simbolul consacrat al noului nostru Legământ cu Dumnezeu, cu Soarele uriaș din adâncimile cerului, cu
SCRISOAREA NR.144 (PARTEA A DOUA) de CONSTANTIN MILEA SANDU în ediţia nr. 690 din 20 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Jurnal_de_atelier_i_fragment_din_scris_constantin_milea_sandu_1353414708.html [Corola-blog/BlogPost/364888_a_366217]
-
iar bătaia vântului era estompată de poziția digurilor. Exista pericolul să ne lovim de pietroaiele de pe fundul apei dinspre mal, deoarece nu mai puteam stăpâni direcționarea bărcii. Nu știu cum am trecut printre două pietroaie, când m-am trezit că barca se înfige cu prova în nisip. Valurile puteau s-o poarte spre pietroaie, s-o lovească și s-o spargă. Am sărit repede în apă și am tras cât am putut de barcă spre mal. În ajutorul meu au venit doi colegi
FURTUNA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1721 din 17 septembrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1442495509.html [Corola-blog/BlogPost/365592_a_366921]
-
de continuă plictiseală și permanentă monotonie, care sunt două din cauzele slăbirii credinței și a rugăciunii; cu alte cuvinte - spune tot Părintele Stăniloae în aceeași lucrare - el poate ajuta să regăsească un conținut mai substanțial, să-și întărească rădăcinile adânci înfigându-le într-o mai mare profunzime a vieții, fără de care existența umană este de o uniformitate monotonă și lipsită de semnificație. O trăsătură caracteristică a acestei societăți este aceea că omul se simte în ea mult mai singur decât în
INTERVIU CU Î.P.S. ACAD. PROF. UNIV. DR. IRINEU POPA – ARHIEPISCOPUL CRAIOVEI ŞI MITROPOLITUL OLTENIEI... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 654 din 15 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Interviu_cu_ips_acad_prof_univ_dr_stelian_gombos_1350302941.html [Corola-blog/BlogPost/346423_a_347752]
-
de fluturi nocturni, Cu aură pe chipu-mi cunună, Mă-nalț la Domnul cu îngeri în sâni. Din harul născut din Pământ, Din cuvântul topit într-un Soare, Ca trimis al Duhului Sfânt Vă dau o binecuvântare ! Am jurământ adânc înfipt în ființă De-o viață răsărită în apus Pentru cei mulți cu reaua credință Întru Domnul nostru Iisus. Și câte n-aș putea să fac Cu Dumnezeu ce-L port în piept, Când toți, ce mă citesc, mă plac Și
ROLUL MEU de ION I. PĂRĂIANU în ediţia nr. 1883 din 26 februarie 2016 by http://confluente.ro/ion_i_paraianu_1456495622.html [Corola-blog/BlogPost/380859_a_382188]
-
puroi abject În boala rătăcită iubirea doar rănit-a Și-a-ncremenit în suflet, ca simplu obiect Cu răsuflarea-mi spartă, cu mintea-mi înnorată Îngenuncheat-am în fața ta, iubire, Dar mâinile-ți de aur țineau cu dor o daltă În mine înfigând-o, făr’ de păcat și-orbire Referință Bibliografică: Ne-am împărțit unul altuia pământul / Mihaela Tălpău : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1707, Anul V, 03 septembrie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Mihaela Tălpău : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală
NE-AM ÎMPĂRȚIT UNUL ALTUIA PĂMÂNTUL de MIHAELA TĂLPĂU în ediţia nr. 1707 din 03 septembrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_talpau_1441307101.html [Corola-blog/BlogPost/352585_a_353914]
-
Acasa > Poeme > Pitoresc > NOIEMBRIE Autor: Cristina Mariana Bălășoiu Publicat în: Ediția nr. 2130 din 30 octombrie 2016 Toate Articolele Autorului • Noiembrie Frunzele galben-arămii mi se înfig în tocul pantofilor de culoarea buzelor. Foșnetul toamnei miroase a smirnă albă, purificând aerul. Mă bate pe umăr o ploaie de culori desprinse din pomi. Terra începe să cânte în re-major sfârșitul toamnei. • Trandafirul... crește plin de țepi ca un
NOIEMBRIE de CRISTINA MARIANA BĂLĂȘOIU în ediţia nr. 2130 din 30 octombrie 2016 by http://confluente.ro/cristina_mariana_balasoiu_1477836235.html [Corola-blog/BlogPost/362804_a_364133]
-
termometru se adâncește în abis.N-am antibioticdar gemeși plângeiar soarele este prinsîn cerc de nori.Viforul strânge în corset... V. NOIEMBRIE, de Cristina Mariana Bălășoiu , publicat în Ediția nr. 2130 din 30 octombrie 2016. • Noiembrie Frunzele galben-arămii mi se înfig în tocul pantofilor de culoarea buzelor. Foșnetul toamnei miroase a smirnă albă, purificând aerul. Mă bate pe umăr o ploaie de culori desprinse din pomi. Terra începe să cânte în re-major sfârșitul toamnei. Trandafirul... crește plin de țepi ca un
CRISTINA MARIANA BĂLĂȘOIU by http://confluente.ro/articole/cristina_mariana_b%C4%83l%C4%83%C8%99oiu/canal [Corola-blog/BlogPost/362809_a_364138]
-
frumusețea. Aroma nările usucă înlăcrimând pe Zâna Toamnă. Cerul își apleacă privirea către sufletul- balanță. Tulpina lui rămâne verde și rezistentă. Trei anotimpuri stă în picioare până dă bruma, protejat de zăpada moale. Citește mai mult • Noiembrie Frunzele galben-arămiimi se înfig în toculpantofilor de culoarea buzelor.Foșnetul toamnei miroase a smirnăalbă, purificând aerul.Mă bate pe umăr o ploaiede culori desprinse din pomi.Terra începe să cânteîn re-majorsfârșitul toamnei.• Trandafirul...crește plin de țepica un clopot mândru.Se desface arătându-și
CRISTINA MARIANA BĂLĂȘOIU by http://confluente.ro/articole/cristina_mariana_b%C4%83l%C4%83%C8%99oiu/canal [Corola-blog/BlogPost/362809_a_364138]
-
mai îndepărtate, ce avuseseră loc în copilăria sa, cum era (așa cum îmi povestise), spaima de urs atunci când se aventura după murele coapte, mirosul nocturn al crinilor aflați lângă ferestrele deschise, cotrobăitul veverițelor prin podul casei după alune, ereți ce-și înfigeau în timpul zborului ghearele în pieptul porumbeilor, detunăturile asurzitoare, urmate de apele învolburate ce se scurgeau de pe versanți, smulgând punțile și tot ce mai întâlneau în cale. Tot stând îmbrățișați, acolo, în bucătărie, deodată mi-am adus aminte de titlul acestei
CARTEA CU PRIETENI- ION IFRIM-AMINTIREA UNEI MARI IUBIRI de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 1191 din 05 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Ioana_voicila_dobre_1396700630.html [Corola-blog/BlogPost/347740_a_349069]
-
cumpărat de noi? Și de multe ori i-am auzit pe săteni plângându-se de ei: - Aveam spalieri de metal la vie și mi-au scos o groază din ei și i-au vândut. - Eu aveam o bucată de țeavă înfiptă la hotarul cu vecinul, să nu ne mai certăm unde se termină locul lui și unde începe al meu. Pas' de-o mai găsește! - Eu cumpăsem niște suluri de sârmă împletită pentru gard și după prima noapte, gata, a dispărut
NE-AM ÎNTÂLNIT PE INTERNET (30) de ION UNTARU în ediţia nr. 640 din 01 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Ne_am_intalnit_pe_internet_30_ion_untaru_1349147494.html [Corola-blog/BlogPost/359051_a_360380]
-
hora deznădejdii și îmi continui periplul fără țintă. Ies din poieniță, trec de ultimii copaci și dau de întinderea nemărginită a unui lan de grâu cu bobul zbârcit în spic. S-a uscat, săracul, de sete. Soarele nemilos și-a înfipt sulițele în crăpăturile pământului, secătuindu-l și de ultima picătură de umezeală. Nimeni nu a venit să-i dea măcar un strop cu apă. Cândva, aici, totul era vesel și verde crud. Stropitorile împrăștiau din zori și până-n seară picături
UN SCRIITOR AL TAINICELOR IUBIRI, de STAN VIRGIL în ediţia nr. 2072 din 02 septembrie 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1472813038.html [Corola-blog/BlogPost/343112_a_344441]
-
scut gliei din trupurile lor în calea valurilor păgâne care le potopeau țarinile pustiindu-le precum lăcustele dansul caprelor și urșilor la răscruce de ani și ahourile plugușoarelor printre muscele ne amintesc că ne sunt străvechi rădăcinile de la facerea lumii înfipte-n dacic meleag că strămoșii trăiră la răscrucea vieții și-a morții. Spiritul sfânt din colinde urătorii între ani cu pocnet din bice și clopoțiri argintii scutură din somnul greu- spiritul lupului alb reînviind la români colindul cu florile dalbe
PLUGUȘORUL DIN CARPAȚI de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 2193 din 01 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1483237995.html [Corola-blog/BlogPost/382868_a_384197]
-
încât găurirea ori smulgerea măselelor părând aducătoarea morții, aduce durerea de bunăvoie, în tot cazul...! E adorabil de privit într-un minut de chin, cu ochii în lacrimi și cleștele în gură, ori chiar plângând de-a binelea, cu sfredelul înfipt până în rădăcina maxilarului, lungi minute, zile la rând și cu toate acestea, fermecat de doctorița care îți scutură tigva o dată, de două, de mai multe ori, și totuși îți place să mergi singur la tortură...! Cum să nu, dacă e
DR. DIANA-GEORGIANA TRIFAN. INEPUIZABIL MOTIV DE ADMIRAŢIE de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1078 din 13 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Dr_diana_georgiana_trifan_in_aurel_v_zgheran_1386931811.html [Corola-blog/BlogPost/353337_a_354666]
-
de fapt, povestea, legenda, mitul sunt scurte articole într-un ziar al cancanului. bârfa începe zilnic. răsăritul bate apusul. amurgul zâmbește galeș și intră furtunos în noapte. înserarea își pierde literele, pe drumul dintre cina frugală și adormitul cu bărbia înfiptă în furculița stresului. cât de frumoasă este viața între două coli de hârtie, din care capul șarpelui își arcuiește vioi trupul iar coada stă între două degete ale artei. măcinată în mixerul banalului, arta devine hrana păsărilor de curte. pe
FARFURIE DE TABLĂ de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 672 din 02 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Farfurie_de_tabla_anne_marie_bejliu_1351899226.html [Corola-blog/BlogPost/342466_a_343795]
-
a apărut o emisiune nouă, realizată de însuși Marian Filip și purtând titlul uneia din piesele sale - „Cântă cu mine”, emisiune cu și despre muzică country. Ascultând periodic emisiunea orădeanului de care mă legau indirect fire nevăzute având rădăcinile spirituale înfipte în meleagurile din care plecasem nu demult, s-a reactivat, oarecum, locul rămas gol cu ani urmă, al Suzanei celei fără pereche de care mă bucuram ca un copil în vremurile tinereții. Reascultând muzica lui Willie Nelson, Dolly Parton, a
ULTIMUL «COWBOY ROMANTIC ! de GEORGETA RESTEMAN în ediţia nr. 782 din 20 februarie 2013 by http://confluente.ro/Georgeta_resteman_marian_fil_georgeta_resteman_1361376729.html [Corola-blog/BlogPost/351964_a_353293]
-
și văzându-și de ale lui. El a plecat, dar întrebarea a rămas, pentru că fusese strigată. Smulsă și aruncată în mijlocul pieței. Expusă ca o marfă de preț. Și pentru a fi văzută mai bine, eu, nebunul, cu mâna mea am înfipt-o în vârful țepei din Dublin, de parcă nu a mea ar fi fost. Ori poate arătând-o lumii întregi credeam că o și împart cu lumea. Dar răspunsul l-aș fi putut împărți și pe el? În anumite condiții da
ARE YOU HAPPY? AUTOR VIOREL PLOESTEANU de DORINA ŞIŞU în ediţia nr. 204 din 23 iulie 2011 by http://confluente.ro/Are_you_happy_.html [Corola-blog/BlogPost/366907_a_368236]
-
indiferență nu ne-o mai merită. Dar ce facem cu acel om pe care il uram ? Toți avem unul...mai mult si mai putin.Ar fi ideal să putem ierta pe toți acei care ne-au greșit care ne-au înfipt cuțitul pe la spate,care ne-au tratat mizerabil atunci când nu au avut un motiv serios .Om cu care nu ne place să fim în aceeași încăpere,nu ne place să-l întâlnim sau să auzim de el.Poate fi fost
PRIZONIER de NUŢA ISTRATE GANGAN în ediţia nr. 263 din 20 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Prizonier.html [Corola-blog/BlogPost/356435_a_357764]
-
fetele și ele, visează când vor fi mari să devină stâncă de viață, cu dulce gust de acadele. Aceste turnuri gemene săracele-s lovite, sparte, puse să se-ncremene în amintiri de moarte. PRIMUL COȘMAR AL ARTISTEI Inima-mi s-a înfipt în soarele dinlăuntrul meu care moare înconjurat de o monstruoasă fiară, este soarele-poartă ce se deschide în trupu-mi, răsfățat caduceu, aurită, luminată deschidere, însă barbară. Cei patru sâni ai mei curioși bârfesc la umbra ochilor scurși languros, în afară, și
POEME (3) de EMIL SAUCIUC în ediţia nr. 2091 din 21 septembrie 2016 by http://confluente.ro/emil_sauciuc_1474450454.html [Corola-blog/BlogPost/382484_a_383813]
-
în timp ce un firicel de sânge se prelinge din viscerele-i pângărite, arde astrul nopții ca un lumânărit tort aprinzând cerul cu întrebări asfințite. Măruntaiele-mi sunt violate de aripa morții ochiul dinlăuntru plânge cu lacrimi de vin, mațele-mi sângerează înfipte în rădăcinile sorții, pentru ele este cu adevărat un uriaș chin. Plânge îmbătându-se ochiul dinlăuntrul meu adunând picuri de amintiri într-un pumn de zăpadă, dintr-o zbatere de deochi știe că-s un caduceu pe care Hermes poate
POEME (3) de EMIL SAUCIUC în ediţia nr. 2091 din 21 septembrie 2016 by http://confluente.ro/emil_sauciuc_1474450454.html [Corola-blog/BlogPost/382484_a_383813]
-
în care te-ai născut, casa e casa, masa e masă și cerul e cer. Departe de “casa ta” e un sentiment ciudat de lipsă și dor. Am năzuit cu toții să ne ațintim privirile spre cer, dar având picioarele bine înfipte în pământul țării, spunea cândva Octavian Goga parcă cu gândul la Omul despre care vreau să vă vorbesc. Se știe că din pumni străini nu te saturi când bei apă. Patriotismul în inimile sincere, în afară de orice tendința politică, e un
LA MULTI ANI DOMNULE PROFESOR,LA MULTI ANI ROMANIA! de POMPILIU COMSA în ediţia nr. 1289 din 12 iulie 2014 by http://confluente.ro/Pompiliu_comsa_1405144316.html [Corola-blog/BlogPost/349229_a_350558]