321 matches
-
roșu, de ochii ei mari și verzi care îi sorbeau atent, cu o privire inocentă, fiecare gest și fiecare cuvânt rostit. Căci Francesca nu doar flirta cu Cristi, ci îl făcea să se piardă într-o lume magică, ce părea învăluită numai de dragoste și pasiune. Cu o delicatețe uimitoare, se prefăcea și ușor stân- gace, timidă, în prezența dizeurului, cât să-i dea senzația că abia își poate stăpâni sentimentele pentru el. Avea o voce caldă, ca a unui copil
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
s-a estompat În favoarea imaginilor tenebroase. Dracula a marcat puncte. Ceaușescu i-a venit În ajutor, cu varianta lui extravagantă de comunism. Iar după el, atâtea alte Întâmplări care i-au nedumerit sau revoltat pe occidentali: o revoluție sângeroasă Încă Învăluită În mister, expediții devastatoare ale minerilor la București, situația intolerabilă a copiilor abandonați În stradă sau bolnavi de SIDA... Toate acestea, rupte de context, au devenit simboluri negative ale României. La extrema cealaltă se conturează imaginea turistică, bucolică, Îmbietoare a
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
evreu care a Încercat să detalieze chestiunea a fost Ronetti Roman, În textul Două măsuri, publicat În 1898 : „Ovreiul cela cu caftanul și perciunii, smerit și sfiicios, lunecând ca umbra și temându-se de fiecare umbră, cu ochii pe jumătate Învăluiți, ascuns În sine, parcă ar cloci o taină și i-ar fi frică să nu i se ghicească - ovreiul cela este un fenomen unic În istoria omenirii. Ars pe rug, căznit cu unelte Înspăimântătoare, jefuit și alungat, prigonit pretutindeni, de
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
lătratul Îndepărtat al unui cîine ne dădea un strop de speranță, dar prin noaptea neagră ca smoala nu se arăta nimic, iar cîinii amuțeau sau se mutau În alte direcții. La șase dimineața, am văzut două colibe pe marginea drumului, Învăluite, În lumina clară, gri, a răsăritului. Am parcurs ultimii cîțiva metri cît ai clipi din ochi, de parcă n-am fi avut nici un bagaj În spinare. Ni s-a părut că n-am mai fost niciodată Întîmpinați cu atîta prietenie, că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1962_a_3287]
-
social și cultural) psihologia celui de-al doilea sex, publicul feminin era impresionat și cucerit mai ușor de farmecul imperial, de gesturile de bunăvoință sau de prezența fizică a Împăraților. Monarhii, la rândul lor, conștienți de acest ascendent al personalității Învăluite În nimbul maiestății, exploatau În mod deliberat dorința de venerație a mulțimilor, inclusiv cea născută În sufletele supuselor lor. Iosif al II-lea XE "Iosif al II-lea" , de exemplu, Împăratul luminat al unui veac marcat de spiritul rece al
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
E drept însă că și atitudinea evazivă a sa față de propriul trecut, tinerețea de simpatizant (și chiar implicat ideologic) al Gărzii de Fier, faptul că nu a clarificat acest aspect al vieții sale, a contribuit la ambiguitatea în care este învăluită personalitatea sa.380 Unii autori sunt de părere că preferințele ideologice i-au determinat și principalele teme și perspective ale studiilor pe care le-a realizat, ceea ce le face inacceptabile din punct de vedere științific. Astfel, Daniel Dubuisson îl respinge
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
Eliade, admite că nu pot fi întotdeauna recunoscute, datorită îndelungatului proces de laicizare la care au fost supuse). Schema pe care o rezumă arată astfel: nucleul este mitul (povestea sacră), peste care se suprapun evenimentele istorice puse în legătură cu mitul respectiv, învăluite apoi de operele de artă ale elitei despre mitul în cauză, acoperite la rândul lor de operele populare de artă, învăluite, de asemenea, de activitățile cotidiene care reflectă acel mit.483 De exemplu, pentru americani, mitul lui Adam în grădina
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
o rezumă arată astfel: nucleul este mitul (povestea sacră), peste care se suprapun evenimentele istorice puse în legătură cu mitul respectiv, învăluite apoi de operele de artă ale elitei despre mitul în cauză, acoperite la rândul lor de operele populare de artă, învăluite, de asemenea, de activitățile cotidiene care reflectă acel mit.483 De exemplu, pentru americani, mitul lui Adam în grădina Edenului, imaginea inocenței înainte de cădere, este ilustrat istoric prin mutarea puritanilor în Lumea Nouă pentru a se elibera de corupția și
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
francez, prin Boileau, identifică frumosul cu adevărul. Immanuel Kant definește frumosul ca ceea ce place în mod universal, dezinteresat, "fără reprezentarea unui scop”, deși îl consideră "un simbol al realității”. În concepția estetică a lui T. Maiorescu frumosul este "o idee învăluită și încorporată în formă sensibilă”. Pe lângă sensul de categorie estetică, termenul de frumos mai este în general folosit și într-o accepție mai largă, ca izbutit din punct de vedere estetic. Frumosul se realizează într-o relație dialectică dintre obiectiv
NOŢIUNI DE TEORIE LITERARĂ by LUCICA RAȚĂ () [Corola-publishinghouse/Science/1771_a_92267]
-
devine prizonieră și victimă a propriilor sale iluzii maladive, iluzii hrănite de vârtejul acelor unui nemilos oroloJiu carei „Păsoară destrămarea”, în apele tulburi ale iraționalului în care se complace, în apele tulburi și murdare de vise deșarte. Magda se lasă învăluită, prin încătușare, ca-ntr-un absurd joc pendulatoriu de destin. Aceasta pare a fi esența acestui naratologic. Dacă eroul lui gasunari Kawabata, din Vuietul muntelui, se va descătușa din mrejele unui sfârșit sumbru, găsindu-și alinarea prin iubire, din epilogul
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
astfel, „fructul copt” devine „gând copt” care va trebui să „zboare...” și pentru ca să fie auzit (ne place să credem), s-au născut volumele: gurnal secret, Cum se fabrică o emoție, Bărbat adormit în fotoliu etc. Alex. ștefănescu este un rațional învăluit în mantia binefăFătoare a umorului șarmant, care nu se lasă purtat de sentimente sau resentimente și - ce este important - vocea criticului și al filologului coexistă plăcut și armonios, iluminând pe cititor (pe oricare tip de cititor). Dacă amintim de gurnal
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
noastră se umple cu lumină alb strălucitoare, ce se revarsă în mii de raze ce vindecă, echilibrează, armonizează toate generațiile de rude, de pe linia genealogică a tatălui și a mamei, le impregnează cu lumină, iubire, înțelegere, acceptare, iertare. Le vizualizăm învăluite în această lumină alb strălucitoare, în sănătate, în fericire, în împăcare, în liniște și calm. AFIRMAȚII POZITIVE: Iert, cu mintea și cu inima, pe toți cei ce miau făcut rău în trecut, cu voia sau fără voia lor! Cer iertare
Momentele zilei : oportunităţi de vindecare şi armonizare a inimii şi a minţii : exerciţii practice by Moisoiu Mihai () [Corola-publishinghouse/Science/91878_a_92803]
-
na și Siva: "Brahmă (neutru) este principiul religios suprem, însă Brahmă este totul, soarele, astrele, animalele, oamenii. În trinitate, Brahmă este creatorul, Visnù forța conservatoare, iar Siva forța distrugătoare. Astfel se dezvoltă religia naturală a indienilor, învăluită toată în povestiri ce au în ele elemente de basm." Hegel spune că "în practică, cea mai primitivă sensibilitate [216] și cea mai înaltă abstracție, și anume moartea se amestecă. Există două căi de perfecționare, una negativă, care suprimă în
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
istoriei omenirii. Și acestea au fost, de obicei, forme extreme de afirmare ale aspectelor autentice sau exacerbate ale Adevărului, care au rămas însă valențe neconcretizate, neîndeplinite din partea reprezentanților oficiali ai Ortodoxiei filozofice și teologice. Tot astfel, Idealismul deținea argumente veritabile, învăluite însă în nesfîrșite fantezii care le făceau aproape de nerecunoscut. Între acestea, trebuie subliniat, în mod deosebit, faptul că insistența pe eficacitatea efortului omenesc pentru a ajunge la Dumnezeu (din păcate, idealiștii spuneau: pentru a se indianiza) poate și trebuie să
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
rest a oricărei apariții 14. În lumina lumii, el e nevăzut și neauzit, ca și în soarele orbitor ce inundă corpul unui poem în peisajul explicit al vizării. Faptul său de a apare, întrețesut în pânza trupului poetal, pro-pune ivirea învăluită a inaparentului ce vine de departe 15. De aceea, " În bolta înstelată-mi scald privirea -/ și știu că și eu port/ în suflet stele multe, multe,/ și căi lactee,/ minunile-ntunericului./ Dar nu le văd,/ am prea mult soare-n
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
aparențe; ea cerne vizibilul, reținând tot ceea ce în ochi și în cuget e impuritate a privirii corupte, a rațiunii degenerate, pentru a nu lăsa să treacă decât ceea ce trebuie văzut, lamura închegărilor limpezi. Dar ceea ce e astfel lămurit se arată învăluit: "Un văl purta deasupra. Din plasa lui subțire/ Cădea aromitoare năpadă de visări". Văl de data aceasta transparent, al originarului însuși, întrupare vie, fremătătoare ce iese la lumină în forma în care apare și se dă vederii 17: " Când iată
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
le cuprinde; ea se lasă cuprinsă de distanța necuprinsă care i se dă, se re-dă la nesfârșit, precum izvorul inepuizabilului reînceput. În schimb, "nemurirea/ chipului ascuns nu-ncerca s-o redai"; ceea ce apare în vedere este, la rândul său, chipul învăluit al ultimului ireductibil, neînchipuitul care stă sub chip. Ca ultim al esenței, el se dă ca prim al ființării; se arată în ascundere, în taina supradeterminării. Cele în care se arată nu pot fi scrise, ci doar de-scrise, decreate
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
Alb, veșmântul (PD), p. 252. 41 Rug (PD), p. 260. 42 "Și am văzut cer nou și pământ nou. Căci cerul cel dintâi și pământul cel dintâi au trecut" (Apoc. 21, 1). 43 În acest sens vorbește Schelling despre subiectul învăluit (implicitum) și predicatul dezvăluit (explicitum), cf. Recherches philosophiques sur l'essence de la liberté humaine et les questions connexes. Philosophie et religion, Vrin, Paris, 1988, p. 152. 44 Iubire (PD); Bătrânul către fiul său (PD), pp. 269, 296. 45 Fructe (E
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
puțin nu explicit. După cum îi mărturisește lui Chanut într-o scrisoare, Descartes este foarte conștient de reacțiile profesorilor și neplăcerile pe care și le-ar putea atrage dacă și-ar dezvălui concepțiile privitoare la conștiința omenească, pe care o vede învăluită doar de iluziile unei vieți morale și sociale prost întemeiate. “Domnii profesori sunt atât de porniți împotriva mea din cauza principiilor nevinovate ale fizicii mele, care le sunt cunoscute și atât de mînioși că nu găsesc nici un temei ca să mă ponegrească
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
India înainte de Gautama Buddha fără suflare, mișcat din sine însuși". Dincolo "de acesta nu mai exista nimic altceva" (str. 2). "La început, tenebrele ascundeau tenebrele", dar căldura (provocată de asceză, tapas) a dat naștere "Unu"-lui, "potențial" (âbhti) - i.e. "embrionul", - "învăluit de vid" (se poate citi: înconjurat de Apele primordiale). Din acest germene ("potențial") se dezvoltă Dorința (kătna), și aceeași Dorință "a fost sămânța dintâi (retas) a Conștiinței (manas) ", aserțiune uimitoare care anticipează una din tezele principale ale gândirii filosofice indiene
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
mare intensitate: „Doina apare pe bicicletă, pedalând lent, iese zâmbitoare din tunel, făcându-mi un semn cu mâna... Doamne, ce fericire!” (96). De fapt, episodul ar fi banal numai pentru cine n-ar ști s-o vadă pe tânăra femeie „învăluită parcă toată într-un nor de lumină”. E o luminozitate suprafirească, de parcă îndrăgostitul l-ar fi văzut pe însuși Dumnezeu. De aceea, nu e de mirare că raiul îi apare lui Valeriu Cristea ca loc unde se adună oamenii care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
din Gruiu (unde, după plecarea mea, ea a mai rămas un an). Stau în curte, cu coatele rezemate de gardul din față și nu-mi dezlipesc ochii de la locul cu pricina. Nerăbdarea mea crește, crește până când... ca atrasă de ea, învăluită parcă toată într-un nor de lumină, Doina apare pe bicicletă, pedalând lent, iese zâmbitoare din „tunel”, făcându-mi un semn cu mâna... Doamne, ce fericire! * Pe Florilor, seara, cu toții la televizor. Urmărim un film. Camera luminată numai de pâlpâirile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
-i urechile și pătrunzându-i întreaga ființă. Alin nu găsea acest zgomot deranjant ci îl găsea încântător astfel încât zise: 234 - Oare sunt eu unul cu Universul, sau el este unul cu mine? Acum nu exista în capul lui decât Universul învăluit întrun mister care ascunde multe în singurătatea lui. Trercuseră ierni, trecuseră toamne. Se topiseră multe zăpezi, ruginiseră câmpiile și-nfloriseră multe livezi de când Alin se afla pe acele meleaguri. Venise vremea să se întoarcă acasă. Soarele îi părea acum la
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
Nistrul e o apă măreață, care curge limpede în albia stâncoasă. În cotu-i adânc tăiat, Soroca se înalță în etaje de vile și vii. Călătorul care vine din depărtările Podoliei, vechea așezare îi apare de dincolo ca o surprinzătoare viziune învăluită în abur de vis. La malul apei cetățuia medievală, a străvechilor străji sorocene, care păzeau hotarul moldovenesc, doarme într-o netulburată și adâncă melancolie. Pe maluri, între holdele pârguite de soarele de Iulie dincolo, ori între șiragurile de copaci dincoace
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
o umbră de tristeță și când a zâmbit, am băgat de samă că un dinte din stânga, maxilarul de sus, era atins de carie. Splendoarea aceea de fată începea să se ruineze. Și am mai observat că vocea-i era ușor învăluită ca o șoaptă de dragoste; dar era învăluită și roasă, poate, de un morb ascuns. M-am trezit cu imaginea ei și cu sentimentul de trecere iremediabilă și mâhnire. 22 Dechemvrie. Pensiunea Cap. Martin. Am mâncat singur la o măsuță
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]