294 matches
-
între lumânări și îmbrăcat în haine bune, cum nu mai purtase el de multă vreme. Răceala morții și eleganța neobișnuită a hainei aveau ceva îngrozitor de funebru. Am aflat că în ultimele momente întreba necontenit de mine: "De ce nu-i aici băietul?" Cuvântul acesta, "băietul", spus în asemenea împrejurări - câtă durere, câtă suferință! El numai pe mine mă avea pe lume și în cuvântul acesta se vedea toată legătura între el și mine. Tatăl meu m-a iubit foarte mult. Avea obiceiul
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
îmbrăcat în haine bune, cum nu mai purtase el de multă vreme. Răceala morții și eleganța neobișnuită a hainei aveau ceva îngrozitor de funebru. Am aflat că în ultimele momente întreba necontenit de mine: "De ce nu-i aici băietul?" Cuvântul acesta, "băietul", spus în asemenea împrejurări - câtă durere, câtă suferință! El numai pe mine mă avea pe lume și în cuvântul acesta se vedea toată legătura între el și mine. Tatăl meu m-a iubit foarte mult. Avea obiceiul să mă ia
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
origine. La masă, își ajută furculița cu mâna stângă. (Adela își mușcă buzele, să nu izbucnească!...) Când cască, zgomotos și în trei etape, face o cruce cu degetele în dreptul gurii. (Idem!) Vorbește cu "tăți", cu "să vezi mata". (Tema unică: "băietul". Băietul e fiul ei, colonel de roșiori.) Face mereu pasiențe și dă în cărți. Se zice că după moartea mamei, tata a cunoscut-o foarte de aproape. Erau vecini de moșie. Versiunea asta îmi displace profund. Fiii au curioase pretenții
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
La masă, își ajută furculița cu mâna stângă. (Adela își mușcă buzele, să nu izbucnească!...) Când cască, zgomotos și în trei etape, face o cruce cu degetele în dreptul gurii. (Idem!) Vorbește cu "tăți", cu "să vezi mata". (Tema unică: "băietul". Băietul e fiul ei, colonel de roșiori.) Face mereu pasiențe și dă în cărți. Se zice că după moartea mamei, tata a cunoscut-o foarte de aproape. Erau vecini de moșie. Versiunea asta îmi displace profund. Fiii au curioase pretenții față de
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
nici baba n-a mai stat cu ei, s-a dus la Natalița ș-acolo a și murit. Și tare mai blastama. Din asta li s-au tras lui Murgoci și Paraschivei multe : una că le piereau caii, dar și băietul lor, cât era de voinic, a luat raua satului, pe Tananica, de râde o lume. - Mare păcat, drăguliță maică !... - Apoi la păr cu creți și cu bucle, la unghii făcute și la buză dată cu văpsă se pricepe ea, Tananica
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
galbeni. Când ridică baba ochii de pe fus, l-a văzut pe dracu !... A răcnit odată Iordăchioaia, iar mâna i s-a făcut lemn pe fus. N-a mai putut toarce câte zile a avut. - Așa am pățit eu când eram băiet, rosti Dârloman cel cu nas pătat. Mă urc în pod și, când mă urc în pod, numai ce văd în fața mea o dihanie de om mâțâțăl care ședea țeapăn și-și rotea ochii de săreau scântei din el. Am răcnit
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
lui Dumnezeu : - Ia-mi, Doamne, dumnezeirea și sloboade-mă pe-o săptămână, să mă duc să- mi hodinesc ciolanele oleacă. Baba Păscărița îi tălmăcea Săndulesei o rudenie pe care aceasta n-o știa bine : - Tata lui Colac, ginerele dumitale, era băietul mătușii Catrine, adică văr cu mama, Dumnezeu s-o ierte ! Și femeia lui era soră cu Paraschiva lui Petrache. Paraschiva asta era cam proasta satului și cât a fost fată nu se uita la ea nici un flăcău ; de asta se
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
11 decemvrie 875 CIRCONSCRIPȚIUNEA IAȘI N-o 308 Primăria comunei Cîrnicerni (pl. Turia) au deschis fără autorizare o școală în satul Perienii și a numit învățătoriu pe un preot bătrân, necalificat, care se lasă suplinit de un nepot al său, băiet de 12 ani; un semn că băietul prestează învățămîntul, iar preotul ia salariul. Demni de a fi amintiți, pentru zelul și buna lor metodă, i-am găsit pe următorii învățători: Ilie Georgescu înv., cot. Erbicenii, com. Podul-Iloaiei Vasile Lohan " " " " " Gheorghe
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
308 Primăria comunei Cîrnicerni (pl. Turia) au deschis fără autorizare o școală în satul Perienii și a numit învățătoriu pe un preot bătrân, necalificat, care se lasă suplinit de un nepot al său, băiet de 12 ani; un semn că băietul prestează învățămîntul, iar preotul ia salariul. Demni de a fi amintiți, pentru zelul și buna lor metodă, i-am găsit pe următorii învățători: Ilie Georgescu înv., cot. Erbicenii, com. Podul-Iloaiei Vasile Lohan " " " " " Gheorghe Chițescu " cot. Gropnița, com. Miseștii Vasile Tanasachi
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
va stărui pentru înființarea școalei în ne-nsemnatul cotun Rediu. S-au prezentat pentru școala din Rediu 417 {EminescuOpXVI 418} aspirantul Jijie Ioan, preot în acel sat, care posedă testimoniu eminent den Huși și unul (neiscălit de Iliescu) de la Socola. Băiet foarte deștept, cam pesimist. Ar putea cred să fie învățător în Brodoc. 13 august 875. * [septembrie 1875] Laxa, comună în județul Vaslui, plasa Racova, se compune din următoarele trei grupuri de cotune: [... ] Cotuna mică Bejăneștii formează capul satului Băltenii (com.
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
ca un câne, că-l sărut, că-l dezmierd, că-l rog să-mi trimită poezia făgăduită și nefăgăduită. Veronica ta, care să stânge după tine. {EminescuOpXVI 635} [... ] [VERONICA MICLE] Joi 8 oare seara 1882, februarie 18, Iași Scumpul meu băiet, Azi am primit scrisorica de la tine și am găsit-o atât de dulce și am cetit-o de câteva ori în șir. Mițule Copil Nebun, e atât de plăcut a trăi când știi că ai o afecție pe pământ, și
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
fără să ne plângem măcar unul pe altul, ah! ce tristă e viața aceasta!... Dar, să fug de idei triste, azi m-am plimbat numai în talia rochiei și să vezi tu ce talie am, cineva mi-a zis: [... ] Bebeluș, băiet zburdalnic, de ce-mi mai aduci aminte cât de repezite erau ceasurile când eram amîndoi? Căci acum, singură și făr' de tine, trec ceasurile așa de greu, trec zilele așa fără urmă și fără nici-un farmec. // Și poezia promisă tot
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
iar. Femeia s-a dus din nou după fată și țâganca a amenințat-o pe femeie: «Te fac eu să nu mai ai grija fetei niciodată!» Au luat fata cu tot cu țâgănaș la ei acasă și țiganca i-a dat ceva băietului să-i deie soacrei. Când începea părintele Argatu slujbele, pe ea o lua ceva și-o izbea de perete, îi sărea căciulița de pe cap; o izbea de celălalt perete. «Lasă-mă-n pace că mă arde!» Vorbea Satana din ea
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
el aici pentru politicieni plictisiți și cartofori cinici. „Apăi io așa nu vreau! Ce-ar zice mama să afle că fac nelegiuiri la han?...” Și a trebuit să se despartă ca apa de foc. „Măi Ionică măăăi, tu ești un băiet așa bun, măăăi, da ce gheșeft sî fac io cu tine, măi, dacă ție nu-ți placi să lucrezi pentru altul?!” Și dus a fost. Ionică voia altceva. Roata din vis îi aducea mereu aminte de bunicii lui. Așa s-
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
paști caii și te-ai întors acasă cu cîteva piei de șarpe? Da... Mama m-a luat pe fugă, să arunc pieile undeva în afara satului... Cîte-ți mai treceau prin cap! Vine într-o zi bădia Ghiță la poartă: "Țață Marie, băietul matale și cu Ion a lui Arbore prind popîndăi pe izlaz și-i jupoaie..." Mihai uitase. Rîde: Ne amăgise unul că pentru douăzeci de piei ni se dă o minge de fotbal... Se dusese cu Ion pe islaz, să păzească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
se cade... șopti călugărul tânăr, când simți deodată degetele fierbinți ale tătăroaicei suindu-i pe sub mâneca sutanei, dincolo de încheietură. O dată cu o binecuvântată căldură, sufletul îi fu cuprins de o mare cutezanță, cum nu mai avuse de demult, din vremea când, băiet fiind, o fugărise și-o șmotrise pe Ienăchița, fata boierului Havuz, cel care, sub pretext că le ia partea împotriva răzășilor mai bogați, le luase vitele răzășilor mai săraci. — Măria-Ta - grăi el tare, pășind în față spre neascunsa mirare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
brațul drept, dânsul ținea un butoiaș. Toarnă aici! glăsuia gros Stăniloaia și omulețul se apleca și turna din butoiaș vreunui călător însetat. Toarnă și-aici! poruncea patroana și dânsul se pleca ascultător. Toarnă, toarnă, ce stai? se stropșea hangița când băietul da să răsufle, căci nu ținea butoiul decât c-o mână, de cealaltă neslăbindu-l Stăniloaia. Când drumețul dădea paharul peste cap, femeia își trăgea mâna din șolduri și-o întindea după plată, zicând încet către măruntul însoțitor: — Uite împrejur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
dragi de culcare, își făcu cruce și ieși și el pe coridor. Trecu în vârful picioarelor prin fața camerei lui Ramza-Pașa de unde se auzeau continuu chicoteli înăbușite, vru să dea colțul spre scări, dar deodată se auzi strigat din spate: — Bă, băiet, ia vino-ncoace! Sima-Vodă se întoarse și recunoscu capul ciufulit, mahmur al lui Ramza-Pașa. Se apropie cu frică, oprindu-se în fața ușii întredeschise. — Care ești tu, bă? - făcu turcul. Era în cămeșoaia de noapte și avea ochii împăienjeniți de băutură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
cu parașuta... - Ba eu cred c-arată cu câți bărbați o șăzut - dă, ca devușca...Mătușa Domnica Își astupă pe dată gura cu broboada: mama a strigat la ea, arătându-mă - că nu trebuie s-aud. - Dacă mătale crez’ că băietu’ nu știe ce-i aceea..., Încearcă Moș Iacob, Însă mama: - Moș Iacob!! E băiatul meu, eu știu ce trebuie să știe și ce nu! Bătrânii, amândoi, s-au micșorat, ai zice că s-au băgat sub masă. Devușca nu Înțelege
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
cine mă asculta. Ați stricat bunătate de cruce, păgânilor! Și cât am trudit la ea... - De asta plângi? Să-L lăudăm pre Domnul că ne-a dat prilejul s-o stricăm, băițălu moș’lui, zice Moș Iacob. Acuma tu ești băiet mare, cu carte - mai ții minte ce-am scris noi doi pe cruce? Cu dalta? Știi tu: cârligu’? Știu, cum să nu știu: Vine mama dincolo, la Moș Iacob, pe când crucea era Încă În lucru, pe capre, În sarai - și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
asta ar mai fi lipsit! Singura dată când m-am dus la ei În sat a fost Într-o vacanță, la un bal - eram elevă la Normală la Chișinău... Și uite că vine un... Nu era chiar copil, dar cam băiet, un mucea față de mine, care eram domnișoară... - Cine era: vărul? - El, greculică de Ion. Care, nici una, nici două, mă poftește la ei, la curte... Când aud eu de curte... Îi zic... I-am zis... Nu mai țin minte ce am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
de primprejur, de la Orhei, de la Chișinău, de la Iași, de la București. Pe jos, În căruțe, În trăsuri, În mașini. De multă vreme se știe: cel care a primit să urce crucea - de la buza acoperișului turlei până-n vârf de tot - e un băiet de-al tatei: adică premilitar i-a fost, Înainte de război; un călugăr, un frate. Până la streașină crucea are să fie urcată cu funii și scripeți; de-acolo-ncolo, În puterea brațelor și a spinării fratelui premilitar - eh, dac-ar fi tata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
ce „sămn” e punctul. A zis: - Șăz’ ghin’șor, măi, că nu ț-oi spune... - Îi era rușine. - Dar eu?, am zis. Eu ce semn am? Nici nu s-a uitat la mine. A zis: - Tu n-ai. Tu ești băiet de-nvățători; ce-ți trebuie țâie sămn? Mai mult n-am putut scoate de la Ionaș. Ce va fi spus - dacă a spus? ; ce va fi avut de gând să spună - dacă, Într-adevăr știa ceva? Probabil nimic. Când nu-spui-nimica - nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
a fost. În cazul acesta s-a Întâmplat că, mai Întâi am aflat ceva - și am tot aflat, o vreme - dar, la urmă, n-am știut nimic! Hai să zicem că față de Moș Iacob m-am prefăcut - dar față de Ionaș, băietul cu multe surori, care de care mai frumoasă și mai abricoasă? ; și mai parfumoasă? Fiindcă țin minte: asta a fost În ultima toamnă la Mana. Ba nu: era Încă vară, fiindcă era abia chistruiată. Vorbesc de poamă. Are și Moș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
de gândire; de bună-samă, Petrache! Necunoscutul sta întins pe podele, cu brațele în laturi, nemișcat. Întunericul pătrundea prin geamurile murdare și în rateș era tăcere adâncă. —Nevasta s-a dus la soacră-mea, zise Petrache turnând popii băutura, și nici un băiet nu-i acasă; nu știu ce să fac. —Petrache! strigă popa, împroșcând; de bună-samă, Petrache, că vrei să dai de bucluc. Da, da, de bucluc! Da’ ai pus de cel bun? de cel tare? Popa își scărpină gânditor nasul roș; apoi puse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]