397 matches
-
de lemn câte-un pachet de țigări și apa le aducea la noi... (râde - n.n.). Stăteau la pândă și fumau țigări... Și Stoian zicea: Te-am văzut că ai ridicat de-acolo. Hai la director! Asta până când nu că era bruscat, da’ era chiar și lovit. Dar tot nu se astâmpăra. Probabil că... conștiința lui o fost deja mutilată, o fost deja schimbată față de cum o plecat el din școală sau din familia lui când l-au ridicat. ăsta a fost
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
Coriolan Gherman ca brigadier? Era bărbat destul de frumușel, ca și aspect fizic, era un papanaș plinuț, se vede că era hrănit, era roșu la față... Față de mine n-a avut nicio atitudine, n-aș putea spune că aș fi fost bruscat cândva sau că m-ar fi lovit, da’ am văzut că a lovit pe altul. Pentru ce l-a lovit? Mi-aduc aminte de o scenă. A venit ceva normator, o femeie, iar marea majoritate dintre deținuții care erau acolo
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
îndreptat spre alte împrejurări cu semnificații educative total diferite. Nu de puține ori asist la scene penibile în care părinții sunt nevoiți să se folosească de interdicții verbale formulate cu ton ridicat pentru a-și struni progeniturile ori să-i bruscheze pentru a le potoli hârjoana, exuberanțele verbale sau hilare. Lipsa de rușine și de respect a copiilor față de părinți și față de cei din jur mi se par carențe educative majore, condamnabile pentru acei părinți care nu au știut sau nu
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
profesie și cu o alcătuire a caracterului fericit structurată și echilibrată aveau o atitudine binevoitoare și înțelegătoare față de posibilitățile diferite ale elevilor în asimilarea cunoștințelor. Alți învățători, mai ales dăscălițe, înzestrate de natură cu temperament coleric, erau excesiv de iritabile, îi bruscau și loveau pe copiii mai înceți la minte ori mai puțin dotați cu capacități intelectuale, blocându-le încercarea de înțelegere și asimilare a informațiilor. Mult mai târziu, când se afla în cursul superior al școlii normale, când contactul direct cu
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
de a se vorbi despre un p. românesc în condițiile istorice date. Constatând „manifestarea - în câmpul literelor române - a două fenomene, de anvergură diferită”, și anume: „apariția unei remarcabile și «revoluționare» (în plan literar) generații de scriitori (generația ’80)” și „brusca «modă» a termenului postmodernism”, scriitorul opina că problemele asupra cărora trebuia meditat erau: „1) cu ce sens este și poate fi folosit în literele noastre cuvântul postmodernism? 2) este sau nu este generația ’80 postmodernistă? 3) cât de utilă și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288986_a_290315]
-
ani. În schimb, dacă nu ați făcut exerciții fizice de foarte multă vreme, începeți ușor, pentru a vă obișnui din nou corpul și pentru a repune mașinăria în mișcare. Corpul - ca și celulele, de altfel - nu trebuie să fie niciodată bruscat prea tare, în caz contrar existând riscul unor reacții negative. Sfaturile unui instructor de educație fizică care are experiență cu adulții de peste 40 de ani și care nu sunt antrenați s-ar putea dovedi foarte utile. Desfășurați-vă activitatea fizică
[Corola-publishinghouse/Science/2291_a_3616]
-
mențină statutul de mare putere, iar în acest context Nicolae Titulescu, arhitectul bunelor relații dintre București și Paris, trebuia înlăturat. Dincolo de caracterizarea făcută ministrului de Externe, Goga a analizat lucid și pertinent acțiunile diplomației românești din ultimii 10 ani: „am bruscat bunele raporturi cu Italia după recunoașterea Basarabiei și-am împins pe Mussolini spre unguri, ne-am răcit de Polonia contra obligațiunilor firești ale aceleiași predestinări geografice, am întors spatele Germaniei prin continue provocațiuni iritante și, în sfârșit, am ajuns acum
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
deja, iar Simionescu i-a mărturisit: Simt că voi înnebuni. Mi se fac cele mai îngrozitoare șicane și, în fiecare seară, sunt obligat să ascult insultele care se aduc generației mele, fără dreptul de a o apăra. Mai mult, sunt bruscat cu violență, și pe șantier înadins mi se dau să execut munci de salahor care, la vârsta și posibilitățile mele fizice, constituie adevărate suplicii 2. Simionescu era foarte slăbit de bătăi, însă deținuții îl ajutau cu mâncare pe ascuns, cu toate că
[Corola-publishinghouse/Science/2118_a_3443]
-
capul de pe loc cu un picior înainte - cu un picior înainte Din punct de vedere biomecanic, lovirea mingii cu capul de pe loc cu un picior înainte prezintă mai multe faze. În prima fază are loc pendularea trunchiului dinainte-înapoi și revenirea bruscă dinapoi-înainte. În continuare, brațele execută o mișcare inversă cu trunchiul, executând o pendulare energică dinainte-înapoi. În același timp, capul execută aceeași mișcare de revenire, lovind mingea cu putere, musculatura gâtului fiind încordată. În momentul executării loviturii, fruntea va lua contact
Bazele generale ale fotbalului by Gheorghe BALINT () [Corola-publishinghouse/Science/357_a_953]
-
Regele nu avea într însul încrederea, pe care, în aparență, i-o arăta“. De altfel Raoul Bossy era convins că: „Înlocuirea lui Titulescu se datorește Regelui“. Octavian Goga, schițând un bilanț al atitudinii diplomației românești din perioada 1933-1936, scria: „Am bruscat bunele raporturi cu Italia după recunoașterea Basarabiei și-am împins pe Mussolini spre unguri, ne-am răcit de Polonia contrar obligațiunilor firești ale aceleiași predestinări geografice; am întors spatele Germaniei prin continue provocațiuni iritante și, în sfârșit, am ajuns acum
Demiterea ministrului român de externe Nicolae Titulescu (29 august 1936) by Marius Hriscu () [Corola-publishinghouse/Science/1605_a_3118]
-
ei de desfășurare, sunt convins că în localitatea rurală din care provin acești pelerini nu există nici cea mai mică grijă pentru selectarea „progresivă” a deșeurilor, toate ajungând în cursul de apă ce trece prin mijlocul acesteia. Atunci de unde vine brusca lor „atitudine ecologică”, cu ghilimelele de rigoare ? Doar din constrângerile impuse de locul de pelerinaj, de prezența televiziunilor care vânează orice „derapaj” în cadrul distribuțiilor de sarmale ? O altă posibilă explicație : toate aceste forme moderne de „pomană” nu sunt altceva decât
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
Cepoi pleacă furios și nevasta întreabă nervos: Unchiule, dar n-ai putea să îmi dai colierul de pe acum? Ba s-ar putea, dacă ne înțelegem. Ne înțelegem, unchiule. Sigur? Sigur, sare femeia de gîtul lui. Moș Cazacioc știe să nu bruscheze lucrurile, dar femeia era grăbită: Hai, unchiule, mai repede, că acuși vine... Dacă o să ajungă mîine dimineață o să fie bine. Dar... Nimeni nu știe de bordeiul meu, așa că n-are cum întreba pe cineva. Dar i-ai spus cum poate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
Mîine aveți o zi liberă, domnule primar, unde doriți să mergeți? La Delphi, Dimitri. Să plecăm mai de dimineață. Dimineața este momentul cel mai plăcut la Silver Bay. Briza mării te mîngîie delicat, cu o infinită atenție să nu te bruscheze, nici termic, nici fizic. Valuri ușoare se succed după un cod știut de milenii și marea capătă culoarea albastru negru. Pescăruși izolați își încearcă norocul dar ratează prea des. Țipă însă în caz de victorie și aici nu sînt oportuniștii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
și-și zicea: Măcar să cîștig ceva pe aici în Cuba. Fata insistă cu provocările, Vasilică se codește și, în final, se trezește fiorosul din el: După meci, domnișoară. Fata regretă și acceptă cu greu "după meci", abia după ce a fost bruscată chiar. În ring Vasilică se gîndește ca un obsedat: N-o să mai vină. A fost trimisă ca să mă bată țiganul ăsta. Frumoasă mai era, Doamne! Gongul sună și pugilistul român încrucișează mănușile cu adversarul. Nici n-a făcut un pas
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
au parte toți. Numai societatea Literelor este una a oamenilor liberi. Tipografie și autonomie sînt deci sinonime. Nu există Lumini fără plumb și hîrtie: acesta este amestecul tehnologiei în raționamentul kantian. Anacharsis Cloots, baron prusac, l-a dezvăluit chiar dacă a bruscat bunele maniere. Epoca Luminilor postulează divulgarea ca imperativ moral și științific. Aude sapere are însemnat pe spate: îndrăznește să faci să se știe. Publicitatea a devenit un exercițiu și o obligație a rațiunii, ceea ce înseamnă: nu ne gîndim decît la
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
puzderie, pe care coana preoteasă îi zburătăcea în răstimpuri. Concurența mea era formată dintr-o țigancă, cu buză de iepure și-un puradel la sân, și un alt țigănuș, cu un fâș răpănos. Pe mine coana preoteasă nu m-a bruscat când a aflat pentru ce am venit. Pentru ce îl caut pe părinte. Și-am devenit brusc recunoscător. Aveam un statut privilegiat. Milog de lux. Era, v-am mai spus, o zi destul de friguroasă. Și părintele avea de executat vreo
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
câtă vreme toate materialele cu care-și ridică edificiul literar sunt prefabricate prin cele mai clasice procedee cu putință. Un "reportaj" autobiografic cu intruziuni eseistice, culturale și religioase (subtitrate drept "confesiunile unui ortodox revoltat"), cu pagini de proză veritabilă care bruschează retina cititorului întipărindu-se definitiv acolo, iată, în linii mari direcțiile pe care poate merge exegeza. Folosesc, în acest comentariu, însemnările (nepublicate atunci) pe care le-am făcut imediat după lectura primului volum, coroborate cu puține detalii din cel de-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
se bucura de același statut ca toți angajații spitalului. Putea lua masa la cantină ori o putea duce acasă. Opțiunea îi aparținea. La poartă la ieșirea din spital cerberul instituției, despre care știa toată lumea că este turnător al securității, a bruscat-o pe mama adresându-i-se într-un limbaj suburban, caracteristic celor vânduți regimului comunist, lingușitorilor și perverșilor. Oprește! Ce-ai acolo? Ce-ai furat? Ia te uită, hoața! Poftim! Mâncare și pâine. Ai furat, nenorocita dracului! Ai furat de la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
om cult, cred că nu-i un păcat... Îmi place să mă culturalizez, asta-i... și cum văz că sunteți un om distins"... Împrăștia o aromă compozită de rom combinat cu vin... Așa a început experiența mea nocturnă. Nu puteam brusca o persoană care simțea nevoia de culturalizare nocturnă. Sunt politicos și l-am ascultat. Insul nu era atât de beat, avea doar problemele lui, pe care simțea nevoia să le povestească. Așa încât îl ascultam, trăgând cu ochii și la evoluția
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
și în comportamentul omului, într adevăr delicat, sfielnic. În anii când a fost redactorul-șef al Gazetei literare (între 1962 și 1967), i-am cunoscut desăvârșita civilitate și grija de-a nu ofensa, de-a nu răni, de-a nu brusca pe nimeni, împinsă până la neho tărâre, până la ezitări în luarea deciziilor care uneori se întorceau chiar împotriva lui. Cu toate acestea, grupul criticilor tineri de la Gazeta literară, nucleul echipei manifestate mai târziu în România literară, a găsit în Utan un
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
în mâini, dau buzna, se bulucesc, cad cu fața la pământ, se târăsc în genunchi la picioarele Domnului, strigând, bolborosind: Doamne!! Mă... Măria ta!! Bat pământul cu palmele, îl sărută, bolborosesc... Măăă!! Ce dați buzna la Măria sa?!?! Nu vă e rușâne?!?! îi bruschează Duma. Lasă-i, spune Ștefan cu îngăduință, încruntat însă. Oameni buni! Ce vânt rău v-a culcat la pământ? Au nu v-a învățat Domnul vostru să nu vă plecați fără doar la sfintele icoane? Ridicați-vă! Vă ascult! Tăcere
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
se spune că zeflemeaua e un „criticism de suprafață” și „de ocazie” manifestat ̀ mpotriva instituțiilor, obiceiurilor și culturii locale și izvorât din iluzia propriei superiorități, prin aculturație, prin influențe străine. Mai aflăm din acest articol că „marea idee este bruscată sub complicitatea râsului anecdotic” și că există două „unghiuri” care polarizează spațiul românesc, și anume „unul ar putea fi ilustrat prin comedia lui Caragiale, al cărei nucleu este zeflemeaua, iar celălalt prin filozofia și teatrul lui Blaga, al căror nucleu
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
și fala. Cu el s-a întâmplat un miracol ; a devenit la 70 de ani un mare poet, un poet genial în cel mai strict înțeles al cuvântului. Orice s-ar spune, înainte nu fusese decât un poet minor. Această bruscă transmutație nu a fost posibilă, desigur, fără lentele acumulări interioare ale culturii și ale unei vieți absolut exemplare, realmente sanctifiante. De altfel, fenomenul nu a fost de fapt chiar așa de abrupt ; din poemele care preced cu trei-patru ani Sonetele
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
evoluției intelectuale. Suntem la 18, la 30 și la 50 de ani, oameni cu totul deosebiți. Cele mai bune rezultate prin urmare, pentru îmbunătățirea judecății, deci și a sufletului, ni le dă o intervenție blândă și delicată. Nu trebuie să bruscăm pe cei care întârzie la apelul nostru. Nici nu trebuie să procedăm față de ei prin afirmații, formule și dogme. Ar fi să contrazicem brutal însuși spiritul instituției noastre. Ci să-i călăuzim prudent în calea Adevărului cătră Dreptate, Iubire și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
faimei autorului. * Succesul a scos din Bălăiță un amor-propriu ținut bine în frîu mai înainte. Nu-i mai place, de pildă, să fie strigat „Gigi” de „colegii” de la ziar, ale căror abordări familiare le suporta pînă de curînd. N-a bruscat încă pe nimeni, dar îl apucă sughițul cînd se întîlnește cu Jămneală și acesta îl ia cu „Ce mai faci, Gigi?” La fel, cînd dă cu ochii de Mitu. De la „Ateneu”, sînt singurul care nu i-a spus niciodată așa
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]