215 matches
-
degeaba ! Spui că ți-au trecut destui bani prin mână ca să-ți fi cumpărat o căsuță ? Dar câți i-au trecut lui Margot ? Și-a ajuns să se prăpădească într-un subsol... Sărăcuța de ea, cum ajunsese s-arate ! Cu căciuliță de copil, roz-murdar, flaușată, înfundată până la sprâncene ! în zăpușeala aceea îngrozitoare de iulie, ea cu căciuliță pe cap ! De mirare că n-am gafat, că n-am îndemnat-o s-o scoată ! A, da, fusesem avertizată de Muti... Muti îmi
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
Dar câți i-au trecut lui Margot ? Și-a ajuns să se prăpădească într-un subsol... Sărăcuța de ea, cum ajunsese s-arate ! Cu căciuliță de copil, roz-murdar, flaușată, înfundată până la sprâncene ! în zăpușeala aceea îngrozitoare de iulie, ea cu căciuliță pe cap ! De mirare că n-am gafat, că n-am îndemnat-o s-o scoată ! A, da, fusesem avertizată de Muti... Muti îmi spusese să nu mă mir dacă o văd prea slăbită, să nu mă mir nici de
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
Dar știe că nu poate fi ea. Își amintește de discuția în doi peri purtată cu portarul și deschide. Bună seara! salută fata cu glasul scăzut, dar calm. Poartă o scurtă din blană de iepure argintiu cu păr lung, o căciuliță fistiche, lucrată din aceeași blană, și o eșarfă galbenă la gît. E frumoasă, atrăgătoare. Ochelarii însă răscolesc în Mihai amintirea fetei în costum din catifea roșie, îmbătată deja, strigînd cuvinte triviale tinerilor așezați în jurul mesei de la braseria din hol. De
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
fiind elementul principal al recunoașterii vizuale a identității tipului de discurs și a imaginii de brand al unui ziar. Din când în când, pot apare unele adăugiri grafice, care marchează anumite evenimente importante: Crăciunul prin brazi, fulgi de zăpadă sau căciulița și sania lui Moș Crăciun, Paștele prin ouă vopsite și iepurași, Ziua Îndrăgostiților prin inimioare. Schimbări mai radicale ale formei numelui de ziar poartă numele de re-branduiri, afectează forma și fontul numelui, și se realizează atunci când se fac modificări importante
Discursul jurnalistic şi manipularea by Alina Căprioară [Corola-publishinghouse/Journalistic/1409_a_2651]
-
ridice. - Te-ai lovit cumva, doamnă? Sper că nu ți-ai rupt vreun picior... Stai, stai așa! Încerc eu să te ridic. Nu forța picioarele, o sfătui acesta, în timp ce-și apropia fața de părul ei scăpat din strânsoarea căciuliței căzute în zăpadă, învăluindu-se vesel în părul ei. În fața lor, un alt tânăr urmărea atent scena, îndoindu-se din mijloc de atâta râs. Laura și-a revenit repede din sperietură, mai ales când a înțeles din privirile lor că
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
care mă jucam. Cum Victor fusese un copil exemplar, el nu-și tocise niciodată pantofii și nu-și murdărise și nici zdrențuise hăinuțele. tot ceea ce mi se oferea, deci, ca îmbrăcăminte, de la chiloței pînă la paltonaș, de la cămășuță pînă la căciuliță, fusese deja purtat într-o manieră responsabilă de Victor, așa că obiectele păreau nou nouțe. Imposibil să nu-l apreciezi, deci, pe Victor pentru enorma economie adusă în casă, mai ales că tata, ca funcționar la poștă, nu avea un salariu
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
un scâncet ascuțit. Fran se întoarse și dădu cu ochii de Eileen, una din vechile lor telefoniste, care stătea în celălalt capăt al biroului, ținând în brațe o bocceluță gălăgioasă, înfășurată într-o hăinuță roșie, cu căpșorul acoperit cu o căciuliță tricotată, puțin mai mare decât una de păpușă. Eileen i-o întinse lui Stevie, care rămase interzisă, la fel de neajutorată ca o maică stareță cu un prezervativ. — Ia, Fran, ține-o tu. Trânti copilul care, la o privire mai atentă, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
ca o maică stareță cu un prezervativ. — Ia, Fran, ține-o tu. Trânti copilul care, la o privire mai atentă, se dovedi a avea o iritație roșie neplăcută, în brațele lui Fran, uluită la culme. Fran îi scoase cu grijă căciulița și, ignorând scufia albă, scămoșată, îi ținu căpșorul sub bărbie. Senzația de comuniune fizică era atât de intensă, încât închise ochii și îl legănă încetișor. Copilul, în schimb, nu păru să-mpărtășească starea de seninătate și comuniune pe care o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
plină de un zâmbet fericit. Pe urmă se dădu jos, trăgându-și încheieturile, boierul cel bătrân, gros și greoi, cu mustăți albe și sprâncene negre. Și sări la urmă ușurică, ajutată de brațele lui Avrămeanu, și subțirica cea balaie, cu căciuliță albă pe-o sprânceană, și c-o blăniță ca puful în jurul ochilor ș-a urechiușelor. Intrară în casă. Călugărița-i urmă plecată din șele și cuviincioasă. Oamenii stăteau în loc. Priviră întăi sania, și caii, și vizitiul cu blana-i albastră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
patru ani În două săptămâni, În ziua de dinaintea Ajunului Crăciunului - dispăruse. Fusese la plimbare În parc cu mama sa, o femeie agitată, pe la douăzeci și cinci de ani, cu păr lung roșcat, de culoarea frunzelor de toamnă, care-i ieșea de sub o căciuliță croșetată, cu un ciucure auriu ridicol În vârf. Plângea pe o bancă din Grădinile de Iarnă, În timp ce o femeie aparent confuză și cu un copil mic În cărucior făcea tot ce putea ca s-o liniștească. Grădinile de Iarnă - o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
nu sunt. (Foarte șoptit.) Tăcere, În timpul căreia Amory exulta. Era ceva fascinant În legătură cu Myra, așa cum stătea Închisă aici, confortabil, ferită de aerul opac și rece de afară: Myra, o grămăjoară de hăinuțe, cu șuvițe de păr bălai ieșind Îmbârligate de sub căciulița pentru patinaj. Pentru că și eu sunt Îndrăgostit de cineva... S-a oprit, fiindcă auzise În depărtare voci tinere râzând și, privind prin parbrizul Înghețat În lungul străzii luminate, zărise conturul Întunecat al saniei. Trebuia să acționeze rapid. S-a aplecat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
vorbea cu un accent moldovenesc pronunțat. Nu știu ce viață o fi avut și ea! Era o femeie... total lipsită de cochetărie! Mereu cu cozile acelea împletite... Suferea de niște dureri de cap îngrozitoare, întotdeauna purta, chiar și vara, un fel de căciuliță din piele, căptușită. Pentru că avusese niște accidente, când s-a antrenat cu parașuta. A fost trântită de multe ori jos, și s-a lovit la cap, și a rămas cu nevralgii din astea teribile". Deși prietene apropiate, Smaranda nu i-
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
gloanțele erau cele care ucideau. Oare mintea Începea să i se moleșească? Își convocă din nou miniștrii la o ședință de cabinet În clasa În paragină. Puse la ușă o santinelă solidă, Îmbrăcată În pantaloni scurți, kaki, cu keffiyeh și căciuliță brodată pe cap. Unii dintre miniștri ședeau pe podeaua goală, la picioarele sale, alții se sprijineau de pereții acoperiți de diagrame educative. În câteva cuvinte bine alese, Fima le prezentă necesitatea de-a alege Între teritoriile ocupate În 1967 și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
murise probabil la vârsta de trei săptămâni din cauza unei malformații congenitale despre care Fima nu știa nimic și despre care părinții nu vorbiseră niciodată În prezența lui. Nu-și amintea copilașul și nici doliul, dar vedea cu claritate În fața ochilor căciulița croșetată, albastră, așezată pe noptiera mamei sale. La moartea ei, taică-său făcuse să dispară și căciulița albastră croșetată. Oare o dăduse și pe ea, Împreună cu toate hainele mamei sale, leprozeriei din Talbiyeh? Fima renunță să mai aștepte autobuzul și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
și despre care părinții nu vorbiseră niciodată În prezența lui. Nu-și amintea copilașul și nici doliul, dar vedea cu claritate În fața ochilor căciulița croșetată, albastră, așezată pe noptiera mamei sale. La moartea ei, taică-său făcuse să dispară și căciulița albastră croșetată. Oare o dăduse și pe ea, Împreună cu toate hainele mamei sale, leprozeriei din Talbiyeh? Fima renunță să mai aștepte autobuzul și Începu să meargă În direcția cartierului Rehavia. Încerca În zadar să-și amintească dacă Îi promisese Ninei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
o sărutare. Inima i se strânse, pentru că În clipa asta, la patruzeci și patru de ani de la moartea ei, Își dori să-i Înapoieze sărutarea. Să Întoarcă lumea cu susul În jos pentru ea, să găsească și să-i Înapoieze căciulița albastră cu un moț de lână agățat În vârf. Când ajunse la capătul străzii, care era și capătul cartierului și al orașului, Fima observă ceva transparent care creștea și umplea tot spațiul. Era ca și cum ar fi foșnit din toate părțile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
stare să aibă sentimente materne față de făptura asta Îndopată? Cu ochii săi de un albastru Închis În spatele ochelarilor cu lentile groase? Cu obrajii săi rozalii de purceluș? Ar fi fost oare În stare să stea și să-i croșeteze o căciuliță albastră cu un moț moale de lână, cusut, care să se legene În creștetul capului? Ar fi putut să-l ia de braț și să aleagă Împreună cu el măsline negre și picante În piața Mahane Yehuda? Dar tu? Ai simți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
Într-un sertar uitat o tabacheră din argint, plină cu perle și pietre semiprețioase, iar printre ele descoperi deodată pieptănul din carapace de broască țestoasă pe care mama sa obișnuia să-l poarte În părul ei blond, la ceafă. Doar căciulița croșetată albastră, de bebeluș, cu moțul de lână cusut pe ea nu se zărea nicăieri. Cada din baie era susținută de labe de leu din bronz și pe raftul din spatele ei se aflau pachete Întregi cu săruri de baie, diverse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
de ,,a’’ pe-aici se joacă? Văd că are-o pană-n mână; Desenat-a ieri o moară Și ar face și-o fântână Lângă casă, până-n seară! LITERA ,,Ă’’ Cum l-a înzestrat norocul Pe ăst ,,a’’! Cu-o căciuliță? Se strecoară în tot locul, Cu un mers de ștrengăriță. Cu o față rotunjoară, Caută-l că e la masă; Să mai știi că e la moară, Pană, gâscă și acasă! E în rădăcină, plasă, În lămâia ce e stoarsă
ALFABETUL by CĂTĂLINA ORŞIVSCHI () [Corola-publishinghouse/Journalistic/529_a_927]
-
mult, mult! — Să nu mă săruți, îi șoptește din nou Teofana, că pe alee era multă lume ca-n zi de duminică. — Fir-ar să fie, tocmai acum nu-ți pot mulțumi cum mi-aș dori eu, își trântește Cezar căciulița de sport de pământ râzând în hohote amândoi. O ridică și o așează pe cap. Stai tu că are zăpadă pe ea, i-o ia Teofana de pe cap, i-o scutură, îi curăță părul cu grijă, apoi i-o așează
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
vin eu afară! (cei doi aleargă prin interiorul 5 și exteriorul cercului, foarte puțin, până soarele se lasă prins, iar Bogdan iși termină replica următoare): Bogdan: (către Dan) Uite-l colo! Uite-l dincolo! Prinde-l Dănuț Zvârle bundița... zvârle căciulița... așa... Acum alergi mai ușor! Așa... acum ai să-l prinzi mai ușor! Bravo! Zvârle mănușile,zvârle fulărașul, zvârle pieptărașul... așa...Ce te-ai mai îmbujorat la față! Dan: Gata! Te-am prins! Ciprian: (își scoate masca) Ba, ai prins
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
legătură mai strânsă. Alături de Gheorghe Duca, în tabloul votiv, sunt reprezentați soția, doamna Anastasia, doamna Ecaterina și fiii: Constantin, Elena, Ecaterina și Maria. Personajele feminine sunt îmbrăcate cu mantii și rochii diferite, probabil pentru a da varietate tabloului. Ele poartă căciulițe roșii, cu marginea îmblănită și cu penaj alb. Doamna Anastasia poartă la gât un colan format din patru rânduri de perle. Este înveșmântată într-o rochie de brocart albastru, cu mânecile de mătase albă cusută cu fir, peste care poartă
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
pungă. Plasarea doamnei Ecaterina-Dafina, soția lui Eustratie Dabija, soacra lui Gheorghe Duca imediat după ctitor poate fi considerată ca un omagiu adus de ginere, fiindcă datorită intervenției ei energice a fost numit voievod al Moldovei. Constantin poartă pe cap o căciuliță asemănătoare cu a doamnei Anastasia, mantie de culoare verde, fără mâneci, dar brodată cu flori de aur și dintr-un caftan de culoare roșie, cu mâneci brodate. În mâna stângă ține și el semnul ctitoricesc. Nicolae Iorga ni-l descrie
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
chiar. Semăna puțin cu o regină care trăise În urmă cu cîteva secole, iubea artele, muzica veche, respecta o mulțime de tradiții, ar fi putut chiar să fie aleasă o Mariană a Danemarcei, În locul bonetei frigiene ar fi purtat o căciuliță legată sub bărbie, părul blond particularizînd efigia, dar nu prea mult, pentru că și Norvegia, și Suedia ar fi putut să Își imprime pe steagul național un astfel de chip, și Finlanda sau țările baltice, Ingrid era o femeie a Nordului
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
pe copertă, cu litere mari: MEMORII. Deschide caietul și, după lungi momente de gândire, scrie pe prima pagină: Numele meu este Ionel Frunză. Ezită, după care, înaintea prenumelui, strecoară un L, din I mare face un i mic și șterge căciulița de pe a. Se scoală și începe să se plimbe prin cameră, foarte concentrat. Se reașază la birou și scrie: M-am născut pe 13 mai 1953. Se scoală iar, se așază în fotoliu și se concentrează. Se duce la birou
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]