434 matches
-
cu problema aceasta peste măsură de grea, oare cum să procedeze? Numai că n-au putut să aplice nici una dintre soluțiile care se prefigurau. Încă o dată, domnul Toma a avut noroc. Iar îngerul său păzitor a fost încă o dată doamna Cameniță, soția tovarășului Cameniță. Chiar în ziua aceea, poștașul le-a adus celor doi conducători ai orășelului nostru o depeșă tocmai de la Moscova, de la tovarășul Cameniță. Însuși tovarășul Cameniță le scria câteva rânduri, cu scrisul său butucănos de om care trecuse
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
peste măsură de grea, oare cum să procedeze? Numai că n-au putut să aplice nici una dintre soluțiile care se prefigurau. Încă o dată, domnul Toma a avut noroc. Iar îngerul său păzitor a fost încă o dată doamna Cameniță, soția tovarășului Cameniță. Chiar în ziua aceea, poștașul le-a adus celor doi conducători ai orășelului nostru o depeșă tocmai de la Moscova, de la tovarășul Cameniță. Însuși tovarășul Cameniță le scria câteva rânduri, cu scrisul său butucănos de om care trecuse repede și aproximativ
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
o dată, domnul Toma a avut noroc. Iar îngerul său păzitor a fost încă o dată doamna Cameniță, soția tovarășului Cameniță. Chiar în ziua aceea, poștașul le-a adus celor doi conducători ai orășelului nostru o depeșă tocmai de la Moscova, de la tovarășul Cameniță. Însuși tovarășul Cameniță le scria câteva rânduri, cu scrisul său butucănos de om care trecuse repede și aproximativ prin școală: „Bă, salutări de pe-aci ș-aveți grije la ce vă cere tovarășa Cameniță!“. Urma o scrisoare mai lungă a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
a avut noroc. Iar îngerul său păzitor a fost încă o dată doamna Cameniță, soția tovarășului Cameniță. Chiar în ziua aceea, poștașul le-a adus celor doi conducători ai orășelului nostru o depeșă tocmai de la Moscova, de la tovarășul Cameniță. Însuși tovarășul Cameniță le scria câteva rânduri, cu scrisul său butucănos de om care trecuse repede și aproximativ prin școală: „Bă, salutări de pe-aci ș-aveți grije la ce vă cere tovarășa Cameniță!“. Urma o scrisoare mai lungă a doamnei Cameniță care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
depeșă tocmai de la Moscova, de la tovarășul Cameniță. Însuși tovarășul Cameniță le scria câteva rânduri, cu scrisul său butucănos de om care trecuse repede și aproximativ prin școală: „Bă, salutări de pe-aci ș-aveți grije la ce vă cere tovarășa Cameniță!“. Urma o scrisoare mai lungă a doamnei Cameniță care dorea expres, urgent trei perechi de încălțări făcute de domnul Toma: unu - pantofi de antilopă, doi - pantofi de lac roșii, trei - cizme maro, cu blăniță. Îngrijiți-vă să nu-i lipsească
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
tovarășul Cameniță le scria câteva rânduri, cu scrisul său butucănos de om care trecuse repede și aproximativ prin școală: „Bă, salutări de pe-aci ș-aveți grije la ce vă cere tovarășa Cameniță!“. Urma o scrisoare mai lungă a doamnei Cameniță care dorea expres, urgent trei perechi de încălțări făcute de domnul Toma: unu - pantofi de antilopă, doi - pantofi de lac roșii, trei - cizme maro, cu blăniță. Îngrijiți-vă să nu-i lipsească nimic lu domn Tomiță! Semnat: Doamna Cameniță. Așa că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
doamnei Cameniță care dorea expres, urgent trei perechi de încălțări făcute de domnul Toma: unu - pantofi de antilopă, doi - pantofi de lac roșii, trei - cizme maro, cu blăniță. Îngrijiți-vă să nu-i lipsească nimic lu domn Tomiță! Semnat: Doamna Cameniță. Așa că tovarășii Gârmoci și Fanache n-au avut încotro, și-au șters cu palmele nădușeala de pe față și au mușamalizat cazul. Tovarășul Fanache, ca șef al Securității, s-a-ngrijit să-și țină toți gura, să nu comenteze nimeni și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
amenințător de la regiune în care se punea aceeași problemă: în douășpatru de ore să fie pregătită să porneasă o garnitură de tren cu lotul raional de deportați. Ordinul era semnat de însuși tovarășul Boromir, numărul unu la regiune, superiorul tovarășului Cameniță, care tocmai se întorsese de la Moscova și fusese numit secretar cu organizatoricul, adică numărul doi. Gârmoci, slab de înger cum era, a început să tremure, îi clănțăneau dinții de frică. Bă, ce frig e aici, a mârâit el față de subaltern
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
lui Fanache, el avea o mare problemă cu exprimarea, asta îl și împiedica oarecum în ascensiunea lui. Fanache nu-și găsea cuvintele ori le găsea greu, târziu și le așeza prost, anapoda în propoziții, nu reușea să termine frazele, toarășul Cameniță chiar striga la el scos din sărite când lucrau împreună Du-ți, bă, boule, gându păn la capăt!, problemă mare, vocabular sărac, dezacorduri, de, n-avusese timp de școală, luat cu activitatea muncitorească, acu urma liceul la seral, sigur, lua
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
ezite: -M-am gândit la familia profesorului Vodă. Pe Gârmoci puțin îl interesa cine este al treizecișiunulea, pe el îl interesa să completeze lista, să nu aibă toarășii de la regiune motive de reproș, să nu-l facă de râs pe toarășul Cameniță, care provenea din cadrele raionului nostru și urmărea cu atenție toate semnalele care soseau din raionul Serenite. -Sunt elemente dușmănoase? a simulat tovarășul Gârmoci o vagă curiozitate. -Dușmănoase! a strigat cu convingere șeful Securității locale. -Atunci, bine, a hotărât primul-secretar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
vicleanul și temutul Fanache. -Alo, să trăiți, a rostit Gârmoci, aproape făcând pe el, fiindcă bănuia cine sună. Așa cum se așteptase el, la capătul celălalt al firului a răsunat glasul bubuitor ca un tunet pedepsitor coborât din cer al tovarășului Cameniță. Tovarășul Cameniță ajunsese repede, strălucit, merituos, numărul unu pe regiune: îl mâncase cu fulgi cu tot pe fostul număr unu, pe tovarășul Boromir. Iar acum tovarășul Cameniță se arăta mânios, neîndurător, fiindcă Bucureștiul, pe toate canalele, și de la CeCe, și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
temutul Fanache. -Alo, să trăiți, a rostit Gârmoci, aproape făcând pe el, fiindcă bănuia cine sună. Așa cum se așteptase el, la capătul celălalt al firului a răsunat glasul bubuitor ca un tunet pedepsitor coborât din cer al tovarășului Cameniță. Tovarășul Cameniță ajunsese repede, strălucit, merituos, numărul unu pe regiune: îl mâncase cu fulgi cu tot pe fostul număr unu, pe tovarășul Boromir. Iar acum tovarășul Cameniță se arăta mânios, neîndurător, fiindcă Bucureștiul, pe toate canalele, și de la CeCe, și de la Securitate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
a răsunat glasul bubuitor ca un tunet pedepsitor coborât din cer al tovarășului Cameniță. Tovarășul Cameniță ajunsese repede, strălucit, merituos, numărul unu pe regiune: îl mâncase cu fulgi cu tot pe fostul număr unu, pe tovarășul Boromir. Iar acum tovarășul Cameniță se arăta mânios, neîndurător, fiindcă Bucureștiul, pe toate canalele, și de la CeCe, și de la Securitate, declarase starea de alertă după evenimentele din Ungaria, să nu se pomenească și ei cu vreo răzmeriță. De aceea vigilența trebuia să fie maximă, dușmanii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
a trădătorilor, a celor care subminează cuceririle poporului în frunte cu Partidul Muncitoresc Român, trebuie să-i învățăm minte pe dușmanii poporului, trebuie să umplem pușcăriile cu ei, trebuie să-i nimicim, într-un cuvânt... Iar dezlănțuirea furioasă a tovarășului Cameniță avea o motivație concretă, punctuală: îi semnalaseră tovarășii de la București, de la conducerea superioară, auzi, să vină dânșii să semnaleze, că voi aici nu sunteți în stare de nimic, îi semnalaseră că în regiune, și anume, la voi, la Serenite, în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
tovarășii de la București, de la conducerea superioară, auzi, să vină dânșii să semnaleze, că voi aici nu sunteți în stare de nimic, îi semnalaseră că în regiune, și anume, la voi, la Serenite, în pădurea Galimea, acționează grupuri armate organizate... Tovarășul Cameniță urla scos din minți, dacă ar fost posibil l-ar fi strâns de gât prin telefon pe Gârmoci. Acesta se făcea din ce în ce mai mic, iar Fanache avea impresia că în curând șeful de raion chiar o să dea ortu popii acolo, făcut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
ar fi strâns de gât prin telefon pe Gârmoci. Acesta se făcea din ce în ce mai mic, iar Fanache avea impresia că în curând șeful de raion chiar o să dea ortu popii acolo, făcut praf și pulbere de țipetele și de amenințările tovarășului Cameniță. Lui Fanache îi venea să pufnească în râs când vedea ce spectacol caraghios oferă Gârmoci, dar se abținea: știa prea bine că nu e cazul să-și bată joc de șeful raionului, dacă pică biata căpățână a lui Gârmoci, automat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
mă, ce-ai de zis?! s-a răstit la el Fanache, nevenindu-i să creadă ce noroc dăduse peste ei: dacă e adevărat ce l-a informat ăla de la miliție, atunci chiar că rezolvă cazu cum le-a cerut tov Cameniță și ies iar basma curată, futu-i dumnezeii mă-sii... Elevul ăsta pipernicit, slăbănog și negricios, care se pișa pe el de frică, susținea că doi cunoscuți de-ai lui, tot elevi, doi bandiți, împreună cu o armă de foc, au
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
cap cât va fi sămânța lor pe acest pământ să pună la cale acte dușmănoase împotriva orânduirii populare! a exclamat Fanache excitat de perspectiva iscată din senin de a-i înfunda pe bandiți și de a-l liniști pe tov Cameniță. *** În același timp, în pădurea Galimea, fratele meu și camaradul său își luau în serios misiunea de luptători. De cum s-au trezit dimineața, au început sârguincioși și exacți să se organizeze. Au făcut curățenie în colibă. Au reparat pereții, cum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
doi sunt terminați. I-a lovit cu piciorul și i-a scuipat, înjurând printre dinți. S-a întors la Gârmoci care stătea undeva mai în spate și a exclamat: -Vedeți, toarășu Gârmoci, c-am rezolvat-o și p-asta, toarășu Cameniță tre să fie mândru de noi... Atunci, Truman, m-am trezit din acest vis. A fost un vis cu fratele meu Victor. 13 TC "13" \l 1 Cele șase luni de ședere la Moscova au fost pentru Cameniță (îl mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
asta, toarășu Cameniță tre să fie mândru de noi... Atunci, Truman, m-am trezit din acest vis. A fost un vis cu fratele meu Victor. 13 TC "13" \l 1 Cele șase luni de ședere la Moscova au fost pentru Cameniță (îl mai chema și Neculai, dar el prefera să i se spună Cameniță, numai și numai Cameniță) ceva cu totul ieșit din comun. Stagiul în capitala Uniunii Sovietice l-a transformat, l-a învățat să se descopere pe sine însuși
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
trezit din acest vis. A fost un vis cu fratele meu Victor. 13 TC "13" \l 1 Cele șase luni de ședere la Moscova au fost pentru Cameniță (îl mai chema și Neculai, dar el prefera să i se spună Cameniță, numai și numai Cameniță) ceva cu totul ieșit din comun. Stagiul în capitala Uniunii Sovietice l-a transformat, l-a învățat să se descopere pe sine însuși, cel adevărat. Pur și simplu a devenit alt om. Dacă ar fi cunoscut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
A fost un vis cu fratele meu Victor. 13 TC "13" \l 1 Cele șase luni de ședere la Moscova au fost pentru Cameniță (îl mai chema și Neculai, dar el prefera să i se spună Cameniță, numai și numai Cameniță) ceva cu totul ieșit din comun. Stagiul în capitala Uniunii Sovietice l-a transformat, l-a învățat să se descopere pe sine însuși, cel adevărat. Pur și simplu a devenit alt om. Dacă ar fi cunoscut pățania lui Saul pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
de odinioară, cel de la începutul activității revoluționare desfășurate în orășelul Serenite, așa cum ar privi un fluture care plutește diafan în văzduh spre un vierme ce se târăște neputincios, spre un vierme asemenea celui din care a ieșit el... Și înainte Cameniță înscrisese sub numele său unele gesturi, unele acțiuni promițătoare: dar totul decursese cumva confuz, din instinct, pe bâjbâite, fără ca el să-și încerce cu adevărat limitele, fără să-și explice de ce procedează așa și nu altfel. Acum însă, arzând rapid
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
numai unii, câțiva, au talentul să-i țină în mână pe cei mulți, el deține știința de a-i stăpâni pe ceilalți, pe care tre să-i strângă de coaie până spun și ce-au mâncat în pântecul mămicuții lor... Cameniță și-a descoperit la Moscova și modelul absolut. Cum de avusese loc această prefacere de sine a sa? Ei bine, tocmai printr-o prea norocoasă, aprecia Cameniță, întâlnire cu o personalitate pentru care a făcut o bruscă și totală pasiune
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
strângă de coaie până spun și ce-au mâncat în pântecul mămicuții lor... Cameniță și-a descoperit la Moscova și modelul absolut. Cum de avusese loc această prefacere de sine a sa? Ei bine, tocmai printr-o prea norocoasă, aprecia Cameniță, întâlnire cu o personalitate pentru care a făcut o bruscă și totală pasiune, o personalitate pe care Cameniță a ajuns s-o divinizeze. Și anume, tovarășul Stalin. Desigur, nu putea fi vorba de o întâlnire în carne și oase. Stalin
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]