261 matches
-
regulă la vârste cuprinse între 2 și 12 ani. Atrofia musculară infantilă este o formă agresivă a acestei boli (boala Werding-Hoffmann). Atrofia sistemică multiplă (MSA - multiple system atrophy), afecțiune care apare ca rezultat al degenerării neuronilor din ganglionii bazali din cerebel și din sistemul piramidal (fapt ce determină parkinsonism), dar și ca urmare a degenerării celulelor din sistemul nevos autonom (Martin, 2005). Atrofia musculară peronieră Charcot-Marie-Tooth este o afecțiune eredofamilială constând în leziuni degenerative ale nervilor periferici, caracterizată prin atrofii distale
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
Robănescu (2001) - trei grupe esențiale: a) spasticitate - sindrom piramidal caracterizat prin exagararea reflexului de întindere (miotatic) în mușchi; b) diskinezie - sindrom extrapiramidal manifestat în forme variate: atetoză, dar și tremor, distonie, rigiditate etc.; c) ataxie - sindrom cerebelos, rezultat prin leziunea cerebelului sau a legăturilor sale și caracterizat prin tulburări de coordonare și de postură. Un exemplu reprezentativ este Clasificarea Internațională a Funcționării, dizabilității și sănătății (CIF), care cuprinde lista cu cele mai cunoscute afecțiuni, boli și sindroame, publicată de Organizația Mondială
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
motor executiv (reprezentat prin căile piramidale și extrapiramidale), pentru a transmite impulsurile motoare spre motoneuronii alfa din coarnele anterioare medulare; d) culegerea informațiilor senzitivo-senzoriale asupra poziției receptorilor articulari (sensibilitatea proprioceptivă) și a lungimii fusurilor musculare, urmată de transmiterea lor spre cerebel; e) intrarea în acțiune a sistemului de control (situat la nivelul cerebelului), care acționează asupra motoneuronului alfa și a celui gama în conjugare cu alte structuri (spre exemplu, formațiunea reticulată) (Moțet, 2001). CONTRAPRIZĂ - Modalitate de fixare a segmentului cât mai
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
motoare spre motoneuronii alfa din coarnele anterioare medulare; d) culegerea informațiilor senzitivo-senzoriale asupra poziției receptorilor articulari (sensibilitatea proprioceptivă) și a lungimii fusurilor musculare, urmată de transmiterea lor spre cerebel; e) intrarea în acțiune a sistemului de control (situat la nivelul cerebelului), care acționează asupra motoneuronului alfa și a celui gama în conjugare cu alte structuri (spre exemplu, formațiunea reticulată) (Moțet, 2001). CONTRAPRIZĂ - Modalitate de fixare a segmentului cât mai aproape de articulația ce urmează a fi mobilizată. Tipurile de contraprize sunt în funcție de
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
pătruns în plămâni (fig. 16 a, b). DIADOCOKINEZIE (engl. diadochokinesia) - Capacitatea de a efectua rapid și alternativ unele mișcări opuse cum sunt pronația și supinația antebrațului. Această funcție este tulburată în unele boli nervoase. Este întâlnită ca simptom în afecțiunile cerebelului. Prezența ei se verifică prin solicitarea pacientului de a bate cu degetele pe partea dorsală a celeilalte mâini (Rusu, 1983). DIAGNOSTIC (< fr. diagnostic, cf. gr. diagnostikos - care cunoaște) - Proces complex de recunoaștere/identificare a unui proces, fenomen sau a particularităților
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
fi rezultatul unui traumatism sau poate avea cauze congenitale. DISMETRIE (< fr. dysmétrie, cf. gr. dys - dificil, metron - măsură) - Tulburare privitoare la executarea rapidă și cu amplitudine a mișcărilor comandate. Este consecința unor leziuni la nivelul căilor și centrilor din zona cerebelului (Rusu, 1983). DISPLAZIE (< fr. dysplasie, cf. gr. dys - dificil, plassein - a forma) - Anomalie în dezvoltarea țesuturilor, organelor sau regiunilor anatomice, fapt ce determină apariția unor diformități sau monstruozități. Rusu (1983) consideră că displazia poliepifizară este sinonimă cu boala Fairbank, care
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
căilor sensibilității profunde conștiente sau leziunilor vestibulare, bolnavul nu poate sta în picioare cu ochii închiși; d) examenul mersului - mersul este un act complex în efectuarea căruia participă mai mulți factori: calea piramidală, sistemul extrapiramidal, sistemul vestibular, sensibilitatea profundă conștientă, cerebelul și căile cerebeloase, precum și sistemul muscular. Leziunile unuia dintre acești factori duc la o tulburare de mers caracteristică; e) motilitatea voluntară - în examenul unei mișcări active se ține seama de: amplitudinea, viteza și forța musculară. Se cere bolnavului să execute
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
grupe esențiale, corespunzător tulburărilor fiziopatologice: a) spasticitatea - sindrom piramidal caracterizat prin exagerarea reflexului de întindere (miotatic) în mușchi; b) diskinezia - sindrom extrapiramidal manifestat în forme variate: atetoză, dar și tremor, distonie, rigiditate etc.; c) ataxia - sindrom cerebelos instalat prin leziunea cerebelului sau a legăturilor sale și caracterizat prin tulburări ale coordonării și posturii. Forme clinice: 1) în sindromul piramidal sunt cuprinse următoarele grupe: hemiplegia spastică infantilă, diplegia spastică și paraplegia spastică; 2) în sidroamele diskinetice (extrapiramidale) sunt cuprinse grupele: atetoza, sindromul
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
în trei grupe esențiale, corespunzătoare tulburărilor fiziopatologice: a) spasticitate - sindrom piramidal caracterizat prin exagerarea reflexului de întindre (miotatic) în mușchi; b) diskinezie - sindrom extrapiramidal manifestat în forme variate: atetoză, tremor, distonie, rigiditate etc.; c) ataxie - sindrom cerebelos produs prin leziunea cerebelului sau a legăturilor sale și caracterizat prin tulburări ale coordonării și posturii (Robănescu, 2001). INFLAMAȚIE (< fr. inflammation, lat. inflammatio) - Proces patologic complex care include, pe de o parte, fenomene alterative (distructive), iar pe de altă parte, fenomene reacționale vasculo-exudative, precum și
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
etapa când legătura dintre schema corporală și psihic se concretizează prin posibilitatea copilului de a-și exprima sentimentele prin reacții corporale. După Păunescu și Mușu (1990), tulburările de schemă corporală, denumite și somatognozii, sunt: a) tulburările somatognozice, determinate de leziunile cerebelului (iluziile kinestezice, hemi-asomatognozia, adică sentimentul absenței unei părți a corpului); b) tulburările somatognozice, determinate de leziunile cerebrale (autotopoagnozia, sindromul Pick, asomatognozia totală și sindroamele vecine cu asomatotopognozite, sindromul Gerstmann, constituit dintr-o constelație de agnozii în care elementul esențial îl
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
dismetrie, asinergie și adiadocokinezie; tonusul muscular, în relație cu motricitatea (anomaliile sunt reprezentate de hipertonie musculară, hipotonie musculară, distonii musculare, paratonii, sincinezii); conduitele perceptiv-motrice, reprezentate de schema corporală, ale cărei tulburări sunt denumite tulburări somatognozice, care sunt determinate de leziunile cerebelului și care se manifestă prin iluzii kinestezice sau prin hemisomatoagnozie, sentimentul absenței unei părți a corpului; lateralitatea, care cuprinde dislateralitatea și confuzia legată de o educație inadecvată. Cauzele tulburărilor de lateralitate sunt de natură psihologică, condiție în care copilul are
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
reacțiilor conștiente și inconștiente, implicit a motilității voluntare și involuntare (reflexe). Chiar în repaus, mușchii striați se află într-o stare de ușoară contracție, necesară menținerii posturii și realizării mișcărilor, numită tonus muscular, menținută prin impulsurile eferente sosite de la scoarță, cerebel și unii nuclei mezencefalici. Reflexele motorii simple se realizează la nivel medular, reacțiile motorii mai complexe sunt coordonate de către centrii nervoși din trunchiul cerebral, iar neocortexul motor sau aria corticală motorie este locul de comandă voluntară a mișcării. Impulsurile motorii
Fiziologie - metabolism şi motricitate by Bogdan Alexandru HAGIU () [Corola-publishinghouse/Science/1171_a_1934]
-
cu un neuron motor la nivel medular. Reflexele polisinaptice presupun existența unuia sau mai multor neuroni intercalari ce pot face legătura cu alte segmente medulare sau cu neuroni din etajele supramedulare. Un rol extrem de important în coordonarea mișcărilor îl are cerebelul, care contribuie cel mai mult la realizarea echilibrului (reflexelor statice și statokinetice), tonusului muscular, și informează scoarța cerebrală cu privire la execuția mișcărilor. Aceste acțiuni presupun corelarea: contracției mușchilor agoniști (care realizează mișcarea) și a mușchilor sinergiști (care o întăresc) relaxării mușchilor
Fiziologie - metabolism şi motricitate by Bogdan Alexandru HAGIU () [Corola-publishinghouse/Science/1171_a_1934]
-
nucleul roșu, corpii striați și putamen (formațiuni de origine ale tractului extrapiramidal) formațiunea reticulată (impulsurile motorii contribuie la menținerea autoexcitării scoarței cerebrale) nucleii pontini, de la care pleacă tractul pontocerebelos, și nucleii olivari inferiori, de unde pleacă tractul olivocerebelos, deci conexiuni cu cerebelul, care coordonează echilibrul Traseul căii piramidale este prin pedunculul cerebral de aceeași parte, baza punții, bulb, unde alcătuiește piramida bulbară și unde 90% din fibre trec pe partea opusă a măduvei (decusația piramidală). De la acest nivel, se împarte în: tractul
Fiziologie - metabolism şi motricitate by Bogdan Alexandru HAGIU () [Corola-publishinghouse/Science/1171_a_1934]
-
musculară. Tonicitatea este proprietatea mușchilor de a menține o stare de tensiune sau de semicontracție chiar și în repaus complet. Mecanismul tonigen este reprezentat de reflexul medular de întindere (miotatic), înfluențat de centrii supramedulari (trunchiul cerebral, nucleii bazali, formațiunea reticulată, cerebelul, cortexul frontal). Fusurile neuromusculare sunt supuse permanent unei tracțiuni ușoare, și ca urmare descarcă continuu salve de impulsuri cu frecvență variabilă, care creează la nivelul motoneuronilor medulari o anumită presiune de depolarizare. Contracția unităților motorii este declanșată de atingerea unui
Fiziologie - metabolism şi motricitate by Bogdan Alexandru HAGIU () [Corola-publishinghouse/Science/1171_a_1934]
-
Există și forme de paralizie cerebrală totală: spastică și atetozică sau dischinetică (cu mișcări involuntare spasmodice, mișcări necontrolate ale capului și ochilor). Afectarea bazei creierului se poate solda cu paralizie de tipul rigidității (rezistență musculară la mișcări pasive), iar a cerebelului cu ataxie (pierderea simțului echilibrului) sau tremor (agitație necontrolată ce interferă cu coordonarea). Printre complicații se numără și crizele de epilepsie. Pe lângă tratamentul medicamentos, efecte benefice au kinetoterapia, terapiile fizice și ocupaționale. Înafara tremorului intențional caracteristic sindromului cerebelos (tulburări preponderent
MOTRICITATEA – O ABORDARE FIZIOFARMACOLOGICĂ by BOGDAN-ALEXANDRU HAGIU () [Corola-publishinghouse/Science/1758_a_92281]
-
axonală, este boala Charcot Marie Tooth. Aceasta polineuropatie se manifestă clinic prin amiotrofii distale, mai ales la nivelul membrelor inferioare, tulburări trofice cutanate, anomalii pupilare, aritmii cardiace, câteodată areflexie osteotendinoasă [55]. La vârstnic au loc atrofia emisferelor cerebrale și a cerebelului, cauzele fiind predispoziția genetică și scăderea fluxului sangvin cerebral. Depopularea neuronală și gliala are loc în cortexul cerebral (în special ariile asociative) și hipocamp. Depopularea neuronală și glială are loc în cortexul cerebral (în special ariile asociative) și hipocamp. Rezultatul
MOTRICITATEA – O ABORDARE FIZIOFARMACOLOGICĂ by BOGDAN-ALEXANDRU HAGIU () [Corola-publishinghouse/Science/1758_a_92281]
-
încercat să acționeze asupra acestora cu narcotice. Pe baza studiilor sale ajunge să susțină o opinie diferită și interesantă, conform căreia procesele psihice ca senzațiile, voința, gândirea, inteligența etc. își găsesc localizarea într-o unitate din masa structurală a creierului. Cerebelul răspunde de coordonarea mișcărilor și de orientare, bulbul este un loc unde-și găsesc localizarea diverse funcții vitale, corpii cvadrigemeni sunt responsabili de vedere, cordonul spinal are funcții conducătoare, etc. Însemnătatea lucrărilor lui Flourens se află nu numai în faptul
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
ele variază după cum sunetele sunt emise, cu o anumită frecvență controlată de voință sau când nu interesează frecvența, cum poate fi de cele mai multe ori în vocea vorbită, nivelul de comandă găsindu-se în talamus și în corpii striați de la baza cerebelului. Modul de conducere al influxului recurențial este multifazat „motilitatea corzilor vocale manifestându-se nu prin vibrații ci printr-o demascare periodică a deschiderii glotei” (86; p.79). Acest fenomen se produce ritmic la fiecare salvă a influxului recurențial care cade
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
din mișcările de întoarcere la stânga sau la dreapta): în fiecare intersecție, există o condiționare a unei secțiuni de traseu din labirint. Acestea reprezintă răspunsurile fracționate în funcție de scop. Concluzie Mai târziu, neurobiologii au descoperit că automatizarea deprinderilor are loc la nivelul cerebelului. Neuronii speciali (fibrele de mușchi care seamănă puțin cu iedera) stabilesc legături între căile senzoriale și cele motorii. De fapt, aceste conexiuni produc răspunsurile fracționate de cotire automată (la dreapta, apoi la stânga, apoi doar la dreapta), în funcție de repere speciale (un
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
stabilesc legături între căile senzoriale și cele motorii. De fapt, aceste conexiuni produc răspunsurile fracționate de cotire automată (la dreapta, apoi la stânga, apoi doar la dreapta), în funcție de repere speciale (un panou, o vitrină, o clădire etc.). Fiind un creier auxiliar, cerebelul ușurează astfel sarcina creierului principal, care poate reflecta la lucrurile pe care trebuie să le facă peste zi (lista de cumpărături etc.). Într-un fel, este pilotul nostru automat. Dar, fiind automatisme, acestea sunt supuse greșelii; dacă lanțul comportamental este
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
a imaginilor și a chipurilor, și memoria procedurală, care constă în reținerea obișnuințelor motorii. Așadar, mersul pe bicicletă, șofatul, înotul etc. fac parte din această memorie procedurală, care este posibilă datorită altor sisteme ale creierului (corpii striați) și, în special, cerebelului (centrul automatismelor); aceste automatisme, bine consolidate în urma repetării lor de mii de ori, sunt foarte solide și nu sunt uitate aproape niciodată. Cu toate acestea, nu trebuie să exagerăm în nici o privință și, dacă e adevărat că nu uităm cum
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
posterior (deoarece leziunea provoacă letargie), iar somnul de hipotalamusul anterior. Continuarea cercetărilor (Jouvet, 1995; Valatx, 1998) duce la descoperirea existenței rețelelor de neuroni excitați sau inhibați de numeroșii neurotransmițători. SCHEMĂ Cortex Creier perceptiv Talamus GABA - Dopamină + Histamină + Bulb olfactiv Arginina + Cerebel VIP - Centrul somnului Glicină - Hipotalamus anterior Puntea lui Varolio Ceas biologic Centrul trezirii Bulb rahidian Centrul suprachiasmatic Hipotalamus posterior Activare Inhibare Formațiune reticulară Centrul somnului paradoxal Măduva spinării Denumirea neurotransmițătorilor sunt în italice. Circuitele trezirii și ale somnului, cu centrii
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
verbal ceea ce percepem sau facem. Pe de altă parte, inconștientul corespunde părților din creier care nu „vorbesc”, în special emisfera dreaptă, dar și alte părți, cum ar fi hipotalamusul, care este creierul nostru vegetativ (comandă foamea, sexul, somnul etc.), și cerebelul, ce răspunde de actele noastre automatizate. Inconștientul popularizat de Freud există într-adevăr, dar este multiplu. Pentru mai multe detalii Gazzaniga, M., Le Cerveau dédoublé, Mardaga, Bruxelles, 1976. Sperry, R.W., „The Great Cerebral Commissure”, Scientific American, 1964. 71. „Ochiul
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
întrebări cu o adâncă încărcătură filozofică, și în același timp evitând cu prudență ca din cauza acestor opinteli intelectuale să riște un derapaj catastrofal pe circuitul neurologic, a lăsat pe seama altora dezlegarea acestor enigmatice întrebări. Dar în intervalul de timp cât cerebelul său a fost intens preocupat de găsirea unor răspunsuri raționale la întrebări atât de afurisite, Mita Fâru a avut nevoie de liniște deplină pentru meditație, pentru o concentrare cît mai intensă, spre a circula nestingherit în sferele înalte ale filozofiei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]