181 matches
-
materială, trăia modest, dar comod și orice avantaj în plus era ocolit numai pentru că i-ar fi ocupat viața, iar viața lui era făcută pentru Serviciu și nimic altceva. Un element esențial, îl urmărise de multă vreme, fusese un timp comis-voiajor, reprezentant apoi al firmei de șampanie și vinuri Mott și se descurcase admirabil. Nimeni nu putea spune că Bîlbîie ăsta era ceva mai mult decît un om de comerț la locul său. Fusese cel mai potrivit să stea agățat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
care o mănâncă mai cu seamă așa cum i-o prepară mă-sa în măruntaiele prăjite cu ceapă - și inimă de porc, pe care o preferă tăiată în felii, friptă la grătar, dar că niciodată n-a râvnit la inima unui comis-voiajor. De altfel, nu și-a pus vreodată întrebarea dacă defuncta mașină de calculat contravaloarea comenzilor obținute are inimă și iată că, din caietul negru pe care l-a găsit în geanta cu mostre de chembrică, fidea și macaroane, a desprins
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
Mal își trase vesta în jos, ca să-și acopere talia firavă - mult prea multe mese sărite. Ușa se deschise și Regina Roșie apăru acolo, în prag, perfect coafată, elegantă, în mătase și tweed - la 9 și jumătate dimineața. — Da? Ești comis-voiajor? Ar trebui să știi că în Beverly Hills există o ordonanță împotriva vânzătorilor ambulanți. Mal știa că și ea știa de fapt adevărul. — Sunt de la Procuratura Districtuală. — Din Beverly Hills? — Din Los Angeles. Claire De Haven zâmbi - ca o vedetă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
biliard, etalând picioare senzuale În contur, dar fără senzualitate lăuntrică; la brâu o centură lată de piele; peste umeri, bust, o cămașă guatemaleză trainică, aspră, brodată; pe cap o perucă precum acelea purtate de comicii În travesti la convențiile de comis-voiajori. Părul ei de fapt era ușor cârlionțat, avea o distorsiune minusculă. Asta o scotea din minți. Țipa că e rar, are păr masculin. Rar clar că era, dar nu și celălalt lucru. Îl avea drept de la mama lui Sammler, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
chiar dacă nu Încerca să facă bani de pe urma mea. — E un afacerist cu grozav de multă imaginație. Ar escroca pe oricine. Dar poate nu pe dumneata. Uite ce idee ne-a venit, ca afacere. Fotografii aeriene ale vilelor de la țară. Apoi comis-voiajorul apare cu pozele - nu doar negativele, ci poza developată - și le dă o ofertă pachet. Identificăm copacii și arbuștii din jurul locului și le punem semne cu numele, frumos, În latină și engleză. Oamenii se simt ignoranți În legătură cu plantele de pe proprietățile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
bine“. Odată am auzit-o spunând: „Păcat că Heß s-a dus. Îmi plăcea de el mai mult ca de Führer...“ Altă dată a spus: „Habar nu am de ce suntem așa de porniți împotriva evreilor. Înainte venea la noi un comis-voiajor pentru galanterie. Zuckermann îl chema, dar era cât se poate de drăguț și-mi făcea întotdeauna rabat...“ După cină, ea umplea masa pe care mâncaserăm cu mărcile alimentare ale tuturor produselor repartizate. Astea trebuiau lipite cu lipici din făină de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
scării care conducea spre ușă. Trei scări, el le urca și le cobora în fiecare seară și în fiecare dimineață. Am privit tăblița cu numele, strălucitoare și lustruită și la mînerul de alamă al clopoțelului, la clapeta pentru discuțiile cu comis-voiajorii necunoscuți; printre gratiile ușii chiar am surprins o fărîmă din marmura albă din hol. Atunci, stînd aproape de casă, am privit drept în sus de-a lungul fațadei, dincolo de obiectele de folosit pe mare care aglomerau balconul, dincolo de ferestrele înalte de la
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
periculoasă și această întârziere. Intră în primul taxi parcat chiar în fața gării și îi ceru taximetristului să îl ducă la un hotel mai ieftin, bănuind exact care va fi alegerea acestuia. Îi convenea să fie luat mai curând drept un comis-voiajor decât drept un amant părăsit de soția altcuiva. Luminile din fața hotelului păreau strălucitoare în noapte, în opoziție cu imaginea reală a clădirii în care pătrunsese fără a se uita înapoi. Primise de la recepție cheia unei camere aflate la etajul al
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
i-am dat cheia și a urcat la etajul doi. — Vi s-a părut ceva deosebit în comportamentul său? — Nu. Poate doar faptul că nu a vrut să fie ajutat cu bagajul, dar acest lucru este simplu de explicat: orice comis-voiajor ține foarte mult la marfa lui. — Știți cumva ce produse comercializa? Nu cunosc ce conținea geamantanul, dar acum îmi închipui că era mașina de scris. — Cât urma să stea? — Până astăzi dimineață, mi-a spus că trebuie să prindă neapărat
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
a amintit că în portbagajul mașinii sale zăcea o probă importantă conținând amprentele victimei și posibil și ale ucigașului, de vreme ce aceeași persoană închiriase camera de hotel și scrisese textul pe care nu a mai avut timp să îl termine, același comis-voiajor fusese găsit mort cu capul odihnind pe clapele mașinii de scris, asupra următorului text. „Firește că putea pleca când dorea. Merita totuși să vadă lumina soarelui crescând din spatele gării, alungând din ce în ce mai departe trenul care îl așteptase o noapte întreagă pe
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
trasă cu pensula și niște ochi albaștri și sticloși. Exhiba un zîmbet de vînzător, fals și forțat. Mi-a părut rău că Fermín nu era de față, fiindcă el nu stătea prea mult la taclale pentru a se descotorosi de comis-voiajorii de camfor și de nătărăii care, din cînd În cînd, se mai strecurau În librărie. Vizitatorul Îmi oferi zîmbetul său unsuros și fals, luînd la Întîmplare un volum dintr-un teanc de lîngă intrare, ce-și aștepta rîndul la ordonat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
Allah, să aflu ceva despre circumcișii noștri. Ce spune Sinagoga despre apartamentul incendiat și atacarea locatarei și câinii și pisicile ei nebune? Panică, pogrom, așa strigă perciunații? Madam Murătură să cadă jos, nu alta. Am insistat. Ce mesaje SOS trimit comis-voiajorii în străinătate? Că sunt în primejdie și trebuie salvați? Nu știe nimic sărăcuța! Ea nu vede pe nimen!. Mi-a sărit capacul. Dar Moișă Moișă, adică tovarășul Gafton, soțiorul? Dar chiriașul, bisexuatul profesor de limbi, Limbutul, botezat Vancea? Ăsta, ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
și eu talent. Oricum, îmi vând tablourile și aduc puțin romantism în casele oamenilor de tot soiul. Știi că tablourile mele se vând nu numai în Olanda, ci și în Norvegia, Suedia și Danemarca? Le cumpără mai ales negustorii și comis-voiajorii bogați. Nici nu-ți închipui cum sunt iernile în țările acelea, atât de lungi, de întunecate și de reci. Lor le place să creadă că Italia este așa cum o zugrăvesc eu în tablourile mele. Tocmai asta și așteaptă de la Italia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
să-și poarte haina neagră cochetă și melonul întotdeauna o idee prea mică pentru el într-o manieră veselă, ușor dandy. Începuse să facă burtă și suferința n-avea nici un efect asupra ei. Mai mult ca oricând, arăta ca un comis-voiajor prosper. Este grav că exteriorul omului nu se potrivește uneori aproape deloc cu sufletul său. Dirk Stroeve avea pasiunea unui Romeo în trupul lui Sir Toby Belch. Avea o natură blândă și generoasă și totuși făcea gafă după gafă. Era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
de energie, mi-am ocupat locul la masă. Apoi, timp de douăzeci și cinci de minute am spus un banc. — O, Doamne. Ce fel de banc? Cât de porcos? — Nu-mi amintesc. Nici tu. Ceva despre soția unui țăran? Da, și un comis-voiajor. — O, Doamne. Și ce-am mai făcut? După asta m-am dus la culcare. N-am adormit pur și simplu la masă. Nu. M-am sculat în picioare, am căscat și m-am întins, după care m-am trântit pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
doamna Koblicska. Ea Însăși se grăbea să risipească eventualele Îndoieli În privința domnului În cauză, prezentându-l ori de câte ori era cazul: fratele meu, Andrei Morar, merceolog. După studii doar, completa el zâmbind, pentru că, după ocupație, sunt un mic angrosist și un mare comis-voiajor. Coriolan avea să audă aceste cuvinte chiar și pe peronul gării Înțesată de civili și de militari, Înainte ca domnul Andrei, În uniformă, să plece pe front, convins că Între două lupte va putea să-și plaseze la prețuri avantajoase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
N-o să vină! N-o să vină! Ne facem de râs! De unde știi? Porc bătrân! Aha! Apa s-a învechit... S-a învechit! Nu! Da! Nu! Da! Nu, nu! HAMALUL (Iese, cu două geamantane uriașe; s-a îmbrăcat în stilul unui comis-voiajor, neașteptat de elegant, totuși; își trântește geamantanele pe peron și se așază pe unul din ele; este obosit, dar fericit.): Ufff (Către CĂLĂTOR.) Ce sălbatici, domnule! CASIERUL (Apare și el, îmbrăcat discret, dar în cele mai bune haine pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
dar eficient: nu numai că mă foloseam de spălătoria hotelului, pentru prima dată în viață, ci descoperisem și eficiența remarcabilă a călcătoriei de pantaloni Corby, de la colț (de câte ori nu râsesem cu Judy, spunând că astfel de lucruri sunt utile doar comis-voiajorilor și iubiților iliciți). La serviciu, deși conștient că atenția nu-mi era niciodată dedicată total clienților și că aveam niște mici scăpări, eram fericit și optimist, pur și simplu ocupându-mi timpul până să mă îndrept spre Balham și bucurie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
multe pretenții de la ea. Și mi-a spus că se numea Jim Fenchurch și că se văzuse cu el de două ori, o dată în casa mamei ei din Northfield și a doua oară cu vreo zece ani mai târziu. Era comis-voiajor. Era singură acasă la mama ei și venise să-i vândă un aspirator și după un timp au urcat la etaj și atunci s-a întâmplat. Infirmiera se întoarse în acel moment. Îl bătu pe Michael pe umăr și puse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
pași și rămase acolo să privească, în întuneric. — Și atunci, am început să-mi ies din fire. Pe urmă am început să bat cu pumnii în masă și am aruncat cu vreo două antricoate, spunând: Te-ai culcat cu un comis-voiajor? Te-ai culcat cu un bărbat care a venit să-ți vândă un aspirator? De ce ai făcut-o? De ce? Și ea a spus că nu știe, că era fermecător, că a fost drăguț cu ea și că era chipeș. Că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
noi suntem nemți, spusei mândru, suntem germani de viță veche, din sud. — Spune-i că e un băiat frumos, continuă doamna. Guy are treișopt de ani și se mândrește cumva cu faptul că-n Franța este adeseori luat drept un comis-voiajor. — Ești un băiat frumos, Îi spusei. — Cine zice? Tu sau ea? — Ea zice. Eu doar fac pe translatorul. Nu de asta m-ai luat cu tine În excursia asta? — Mă bucur că ea a zis. N-aș fi vrut să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
moaca ta pleoștită? Iar finalul va fi apoteotic, te vei sinucide fără să apuci să cheltuiești vreuna din bancnotele alea mici... Rosti cu voce tare: - Accept ideea că s-ar putea să am în față unul dintre cei mai buni comis-voiajori care mi-au bătut până acum la ușă. Sunteți talentat. Ce vindeți? Promit că voi cumpăra orice, v-ați jucat rolul la perfecție. Fața musafirului se lungi văzând cu ochii. Părea stupefiat. Sau nu, nu părea, chiar era stupefiat. Încercă
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
i filosofi ?i statisticieni sociali care, nu numai c? aveau propriile lor organe de difuzare, dar credeau c? acoperiser? deja c�mpul atribuit ?tiin?ei sociale. Niciodat? descurajat de obstacolele ridicate �n calea să, Small a devenit un fel de comis-voiajor al sociologiei pentru care a revendicat o autonomie intelectual? ?i academic? total?. C�?iva ani mai ț�rziu, �l vom afla la originea American Sociological Society, care a v?zut lumina zilei la Baltimore �n 1907 ?i care �l va
by Charles-Henry CUIN, François GRESLE [Corola-publishinghouse/Science/971_a_2479]
-
alte elemente de curioase reflecții, în primul rând caricaturizând abordările cele mai banale, de exemplu prin formula: "Voulez-vous parlez avec moi?" ⁄ Putem discuta puțin? (Robert Sheckley, 1965). În această povestire 106, autorul reia mai întâi toate clișeele întâlnirii dintre un comis-voiajor din spațiu și indigenii de pe o planetă necunoscută, după modelul vânzătorului de mărgele de sticlă în fața popoarelor presupuse a fi "primitive". Problema pare simplă: comis-voiajorul încearcă să învețe limba indigenilor pentru a se stabili printre ei și a face negoț
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
Sheckley, 1965). În această povestire 106, autorul reia mai întâi toate clișeele întâlnirii dintre un comis-voiajor din spațiu și indigenii de pe o planetă necunoscută, după modelul vânzătorului de mărgele de sticlă în fața popoarelor presupuse a fi "primitive". Problema pare simplă: comis-voiajorul încearcă să învețe limba indigenilor pentru a se stabili printre ei și a face negoț. Dar totul se complică, într-un mod original, căci această limbă se schimbă pe măsură ce o învață. Ea ajunge, până la urmă, printr-un fel de regresie
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]