267 matches
-
de atitudini creștine timpurii față de femei”, la Înțelegerea atestărilor gnostice ca privind mai ales „dinamica experienței religioase” În sine84. Cu alte cuvinte, Pagels este acum de acord cu oponenții săi de odinioară că din schemele narative cuprinse În cîteva tratate copte nu se poate deduce nimic referitor la statutul concret al femeilor În comunitățile gnostice. Elaine Pagels n-a fost nici pe departe cea dintîi care să fi demonstrat că paradigma gnostică este feministă și opusă celei creștine patriarhale. Acest antagonism
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
ca la arhonticii lui Epifaniu 17. Numele creatorului lumii este, În cele mai multe dintre cazuri, Ialdabaot. Unii gnostici, cum ar fi arhonticii și un alt grup anonim menționat de Epifaniu 18, preferă să-l numească Sabaot, cel care, În unele texte copte, este pandantul pocăit al Demiurgului (vezi mai jos). Perații 19 lui Ipolit Îl numesc „asasin”, cum se afirmă În Ioan 8:44. În PS, marele Arhonte, tiranul tuturor tiranilor cosmici, este numit Adamas 20. Însă un alt CÎrmuitor ceresc, al
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
pocăința Sophiei avea drept scop reintegrarea ei În Pleromă, ulterior a mai servit și la atingerea unui al doilea rezultat: pocăința o face pe Sophia responsabilă față de universul creat din propria ei ignoranță, univers ale cărui multiple forțe, potrivit formulării copte, „nu rămîn inactive (argos)”, ci Înmulțesc numărul capcanelor, făcîndu-le peste măsură de complicate, În special după desfășurarea acelui nou episod total scăpat de sub controlul eonilor Luminii: crearea omului. Mai Întîi, Sophia ia cunoștință de răul (kakia) ce decurge din trădarea
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
Plină-de-Jale, precum și mama lor, Înțeleapta Vremilor, săvîrșesc fapte bune În spiritul dreptății, și duc o viață dreaptă pînă În ceasul morții; Însă Eva, Cain și Fiica Spurcăciunii ajung În Iad”79. Fiul lui Adam, Sethel, se afla menționat În Kephalaia coptă 80, În lista profeților după al-Shahrast@2@n@1@ (Adam, Seth, Noe, Avraam, Buddha, Zarathustra, Cristos, Pavel și Mani), precum și În alte surse maniheiste 81. Fragmente parte și pahlavi vin să confirme autenticitatea izvorului lui Ibn al-Nad@1@m82. Printre
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
1949. 24. Fihrist, p. 777 Dodge. 25. Kephalaion-ul copt 27, vol. I 77. 25 sq. Vezi, pentru o descriere mai scurtă dar În esență identică, Kephalaion 6, vol. I 39.12 sq., precum și Puech, Sur le Manichéisme, pp. 195-107. Mărturiile copte În dialect subakhmimic (asiutic) au fost descoperite În 1930 la Medinet Madi, În oaza Faiyum (Egipt) și achiziționate de colecționarul irlandez A. Chester Beatty din Dublin și de Muzeul de Stat din Berlin. PÎnă acum au fost restaurate 620 de
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
au fost descoperite În 1930 la Medinet Madi, În oaza Faiyum (Egipt) și achiziționate de colecționarul irlandez A. Chester Beatty din Dublin și de Muzeul de Stat din Berlin. PÎnă acum au fost restaurate 620 de pagini de fragmente maniheiste copte. Paginile rămase nerestaurate la Muzeul din Berlin s-au pierdut În 1945. Principalele colecții de mărturii copte au fost publicate după cum urmează: Manichäische Handschriften der staatlichen Museen Berlin, vol.I: Kephalaia, prima jumătate (Lieferung 1-10), ed. Hans Jacob Polotsky (pp.
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
A. Chester Beatty din Dublin și de Muzeul de Stat din Berlin. PÎnă acum au fost restaurate 620 de pagini de fragmente maniheiste copte. Paginile rămase nerestaurate la Muzeul din Berlin s-au pierdut În 1945. Principalele colecții de mărturii copte au fost publicate după cum urmează: Manichäische Handschriften der staatlichen Museen Berlin, vol.I: Kephalaia, prima jumătate (Lieferung 1-10), ed. Hans Jacob Polotsky (pp. 1-103) și Alexander Böhlig (pp. 103 sq.), cu colaborarea lui Hugo Ibscher, W. Kohlhammer, Stuttgart, 1935-1940. Manichaean
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
și trad. R. Jolivet și M. Jourjon, Desclée de Brouwer, Paris, 1961. É. -Ch. Babut, Priscillien et le Priscillianisme, Champion: Paris, 1909. Bernard Barc, „Samael-Saklas-Yaldabaoth: Recherche sur la genèse d’un mythe gnostique,” in Colloque international, 123-50. BCNH: vezi Biblioteèque Copte de Nag Hammadi. P.F. Beatrice, „Le tuniche di pelle: Antiche letture di Gen. 3,21,” in Ugo Bianchi, ed. La Tradizione dell’Enkrateia: Motivazioni ontologiche e protologiche, Ateneo, Rome, 1985. Robert Berchman, From Philo to Origen, Scholars Press, Chico, CA
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
la salvezza, Ateneo & Bizzarri, Rome, 1976. —, Selected Essays on Gnosticism, Dualism and Mysteriosophy, Brill, Leiden, 1978. U. Bianchi și H. Crouzel (ed.) Arché e Telos: L’Antropologia di Origene e di Gregorio di Nissa, Vita e Pensiero, Milan, 1981. Bibliothèque Copte de Nag Hammadi: Series published by the Univ. of Laval Press, Toronto, and Peeters, Louvain, Belgium. Charles Bigg, The Christian Platonists of Alexandria, Clarendon Press, Oxford, 1886. Matthew Black, „An Aramaic Etymology of Ialdabaoth?” in A. H. B. Logan and
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
Fără îndoială, Eliade se gândea exact la eponimul ultimei dinastii iraniene, Sassan, fără să poată avea știință, la acea dată, de existența a numeroase sigilii de factură magică purtând inscripționat numele de S³s³n, cu reprezentări iconografice similare celor de pe amuletele copte și greco-orientale pe care le citează, figurând variațiuni ale motivului cavalerului războinic. Recente cercetări asupra glipticii sasanide au pus în evidență contextul magic al utilizării acestor sigilii 2 (neexistând însă elemente suficiente pentru reconstituirea unei mentalități magice iraniene, în absența
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
religia care folosește cele mai multe limbi liturgice: latină ecleziastica a romano-catolicilor a fost înlocuită tot mai mult cu limbi vernaculare, mai ales după 1965; greacă medievală (medie) e folosită de ortodocșii greci, armeana clasică e limba liturgica a bisericii apostolice armene; copta, continuatoarea limbii egiptene antice, e folosită, desi din ce in ce mai putin, de creștinii ortodocși de riț copt din Egipt, iar gheza de creștinii ortodocși din Etiopia; slavona bisericească e utilizată de ortodocșii slavi (ruși, bulgari, sîrbi), dar a fost folosită și în
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
povară, hamal" etc.266 - trei cazuri: nominativ, genitiv și absolutiv/acuzativ. - două genuri, femininul fiind marcat prin sunetul ț sufixat și/sau prefixat. - tipologie sintactica VSO cu tendința spre SVO. Exemplificam 267 prin evoluția rădăcinii afro-asiatice *mwt: EGIPTEANĂ egipteană mwt copta muu SEMITICA akkadiana maat ugaritică mt feniciana mt ebraica mwt arameica mwt, myt arabă mwt mehri mwt socotri mii(ț) gheză (etiopiana veche) mwt tigré (hasa) mwt BERBERA shilha mta kabyl əmmət tuarega əmmət zenaga ēmmwi, ēmmi CUȘITICĂ rendille a-
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
mixtă) este singura limba semitica oficială din Europa (Malta). 6.3.2. Familia egipteană - Egipt. Egipteană antică este o limbă moartă vorbită din mileniul III i.C. pînă în primul mileniu d.C. și scrisă cu ajutorul hieroglifelor. Stă la originea limbii copte, atestata din secolul ÎI d.C. și vorbită pînă prin secolul al XVII-lea (a dispărut complet în secolul al XIX-lea). Dialectul bohairic al limbii copte a supraviețuit pînă astăzi că limba liturgica a bisericii creștine de riț copt. 6
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
C. pînă în primul mileniu d.C. și scrisă cu ajutorul hieroglifelor. Stă la originea limbii copte, atestata din secolul ÎI d.C. și vorbită pînă prin secolul al XVII-lea (a dispărut complet în secolul al XIX-lea). Dialectul bohairic al limbii copte a supraviețuit pînă astăzi că limba liturgica a bisericii creștine de riț copt. 6.3.3. Familia berbera - Africa de Nord și Sahara: Maroc (cu Melilla, aparținînd Spaniei), Algeria, Tunisia, Libia, Egipt, Mauritania, Mali, Niger, Burkina Faso. Denumirea originară a berberei este tamazight
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
negro-africană311. În măsura în care civilizația egipteano-nubiană reprezintă cea mai veche etapă a culturii africane, egipteană veche și meroitica ar trebui să reprezinte pentru africani ceea ce reprezintă latină și greacă pentru europeni. Teoria negro-egipteană a lui Théophile Obenga susține originea comună a limbilor copta, egipteană veche și a unor limbi negro-africane, ceea ce nega implicit existența unei macrofamilii afro-asiatice312. Negro-egipteana (sau egipteană neagră) ar fi "strămoșul comun predialectal" al limbilor negro-africane, vechi sau actuale 313. În opinia lui Théophile Obenga, în Africa există doar trei
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
neagră) ar fi "strămoșul comun predialectal" al limbilor negro-africane, vechi sau actuale 313. În opinia lui Théophile Obenga, în Africa există doar trei mari familii de limbi: negro-egipteană, berbera și khoisan. Familia negro-egipteană cuprinde cinci ramuri: egipteană (egipteană veche și copta), ciadică, cușitică, nilo-sahariană și nigero-kordofaniană. Afrocentrismul lingvistic are la bază opiniile formulate majoritar de o serie de lingviști africani, opinii care rămîn minoritare în lingvistică actuala a clasificării limbilor. Problemă existenței unei familii aficane subsahariene este extrem de controversata, ea fiind
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
limbile negrilor propriu-ziși. Examinînd repartiția articolelor în cele două volume, lingvistul african Jean-Claude Mboli pare a sesiza o anume ierarhizare a limbilor în raport cu populațiile care le vorbesc: "1) semitica: limbi ale marilor civilizații vorbite de albi 2) egipteană (antică și copta): limba a Egiptul Antic, vorbită de o populatie care se auto-denumea neagră, dar pe care occidentalii preferă s-o califice drept "arămie" sau chiar albă. 3) berbera: limbi vorbite de albii din Africa de Nord. 4) cușitică: limbi ale hamiticilor lui Meinhof
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
Origine des langues africaines. Essai d'applications de la méthode comparative aux langues africaines anciennes et modernes, L'Harmattan, Paris, 2010. Obenga, Théophile, Leș Bantu, Langues, Peuples, Civilisations, Présence Africaine, Paris, 1985. Obenga, Théophile, Origine commune de l'égyptien ancien, du copte et des langues négro-africaines moderns. Introduction à la linguistique historique africaine, L'Harmattan, Paris, 1993. Perrot, Jean; Manessy, Gabriel; Valdman, Albert (editori) Leș Langues dans le monde ancien et moderne, vol. 1: Leș langues de l'Afrique subsaharienne; Pidgins et
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
altaice care a supraviețuit; diferențiere puternică față de limbile turcice; posibilă poziție intermediară între limbile turcice și limbile mongole familia altaica, ramura turcica, grupul uigur; aglutinanta; accent final; armonie vocalica; SOV; adj. - subst. runica; arabă; chirilica cu patru litere suplimentare 77. copta N Egipt (limba liturgica a creștinilor copți); descendentă a limbii egiptene antice; sec. I - sec. XVII; a supraviețuit că limba liturgica a bisericii creștine de riț copt; dintre dialecte: sahidic (theban), akhmimic, bohairic familia afro-asiatică, ramura egipteană; provine din egipteană
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
liturgica a creștinilor copți); descendentă a limbii egiptene antice; sec. I - sec. XVII; a supraviețuit că limba liturgica a bisericii creștine de riț copt; dintre dialecte: sahidic (theban), akhmimic, bohairic familia afro-asiatică, ramura egipteană; provine din egipteană antică; SVO + VSO copta, derivată din scrierea grecească cu majuscule, completată cu șapte caractere demotice 78. coreeană O Coreea, RPD Coreeană / N Chină, Rusia; nouă dialecte; la baza limbii literare stau dialectul din Seul, în Coreea de Sud, și cel din Phenian, în Coreea de Nord; una dintre
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
I d.C. în Egiptul antic; etape: arhaica (înainte de 2600 i.C.), antică (2600 i.C.-2000 i.C.), medie (2000 i.C.-1300 i.C.), tîrzie (1300 i.C.-700 i.C.), demotica (sec. VII i.C.-sec. V d.C.), copta (sec. ÎI d.C.-sec. XVII d.C. - astăzi doar ca limbă liturgica a bisericii creștine de riț copt) familia afro-asiatică, ramura semito-hamitică; flexionara, VSO hieroglifica; hieroglifele erau folosite în texte că logograme, ideograme și fonograme 99. elamita LM Imperiul Elamit (Orientul Mijlociu
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
scandinav; flexionara; SVO; adj. -subst. runica nouă (din sec. VIII); latină (din sec. XI) 273. nubiană N Egipt, Sudan; în vechea nubiană (pînă în sec. XV) s-au păstrat manuscrise creștine familia nilo-sahariană, ramura sudaneza orientala, grupul nubian; tonala; SOV copta modificată (vechea nubiană); proprie, cu caractere arabe și semitice 274. occidentală (interlingue) limba artificială construită de Edgar de Wahl în 1922; nu trebuie confundată cu interlingua (v.); gramatică foarte simplă; limba artificială cea mai apropiată de limbile naturale structura indo-europeană
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
247, 302, nucleu ~ 87 consonantism 138, 141 contact lingvistic 12, 19, 20, 51, 112, 113, 115, 117, 124, 132, 163, 164, 176, 182-183, 199, 209, 223, 228, 229, 239, 253, 271, 279, 297, 359, 360, 361, 363 control 99, 231 copta 111, 168, 170, 209, 214, 217, 252, 256, 260, 266, 288 corectitudine 28, 34 coreeană 119, 122, 177, 178, 180, 184, 195, 226, 252, 272, 321, 339 cornică 161, 252, 317, 331 corsicana (corsū) 252, 323 creativitate 33, 34, 35
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
272, 294, 347, ~ biblică 111, 255, 256, 347, ~ medievală 256, 347, ~ mishniacă (rabinica) 256, 347, neo~ (~ modernă, ivrit) 170, 239, 256, 326, 330, 347, proto-~ 255, 260 egipteană 167, 168, 170, 252, 256, ~ antică 170, 214, 252, 256, ~ clasică 109, ~ copta 214, 256, ~ domotică 256, ~ faraonica 208, ~ medie 256, ~ neagră (negro-~) 209, ~ tîrzie 256, ~ veche 167, 208, 209, 256, ~o-nubiană 209, teoria negro-~ 209 elamita 97, 119, 226, 256 elamo-dravidiană 123, 226 enérgeia 25, 28, 33, 67, 128 enet 180, 256
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
245, 246, 247, 248, 249, 251, 255, 256, 259, 260, 264, 266, 269, 270, 272, 273, 274, 275, 277, 278, 279, 280, 282, 284, 286, 287, 290, 292, 296, 298, 299, 301, 303, 306, 307, 308, 310, 311, 312, 315, ~ copta 252, 260, 266, 288, ~ coreeană 252, ~ cree 252, ~ cuneiforma 148, 169, 238, 241, 243, 256, 268, 281, 292, 306, ~ de tip mixt 292, ~ cuneiforma elamita 256, ~ cuneiforma sumero-akkadiană 243, 256, ~ dactilologica 280, ~ deodhai 246, ~ devanagari 242, 243, 245, 246, 248
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]