420 matches
-
se procedează, dispar garanții, mecanisme incredibile sunt puse în joc etc. Doar două certitudini avem în tot acest joc: impactul masiv asupra vieții noastre cotidiene și opacitatea considerabilă ce înconjoară toate aceste desfășurări. Dar acest univers complex ne dă un deconcertant sentiment de neputință. Trebuie să ne focusăm asupra naturii problemelor. Toate abordările actuale necesită un nivel de cultură mult mai înalt ca în trecut. Țările care au știut să-și adapteze în acest sens sistemele educaționale au avansat mult mai
[Corola-publishinghouse/Science/1563_a_2861]
-
a o tăia cu protivire". Desigur, Lăpușneanu nu poate ignora asaltul concentrat, astfel că-și trimite armașul să-i întrebe pe oameni ce poftesc. Reacția bestiei colective, seduse mai degrabă de orgia distrugerii vindicative decât de un scop clar, este deconcertantă. Mai multe voci formulează cereri în disjuncție unele față de altele, până când concretețea infamă a numelui Moțoc se aprinde "ca o schinteie electrică. Toate glasurile se făcură un glas și acest glas striga: "Capul lui Moțoc vrem"". Înspăimântat, boierul îl roagă
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
psihologic decît cele existente astăzi în opera sa epică (altfel, să recunoaștem, vastă și solidă!). Pentru un lector atent al romanelor britanicei recent "nobel-izate", acest decalaj dintre materialul existențial și materialul psiho-tipologic valorificat de facto în scriitura autoarei este cumva deconcertant și chiar inexplicabil, avînd în vedere faptul că Lessing se dovedește, în alte aspecte narative, o bună observatoare a universului înconjurător. Ar trebui să deducem, ca atare, că varietatea derulării biografice nu implică, automat, și o varietate a nunațării psihologice
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
literară de cruciat umanist, venerabilul critic continuă să sperie prin cantitate și să intimideze prin ritm: un viețaș trăgând la galerele prozodice ale mai tuturor genurilor, de la critica literară la poezie și de la aforistică la comentariul politic. De aici senzația deconcertantă pe care o lasă, aceea că ființa îi este însuflețită de un duh de infatigabilă revărsare scriitoricească. Ar fi așadar în van a-l compătimi pentru ingratul surghiun de care are parte în peisajul urbei lui Brâncuși, cu atât mai
Un meticulos by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6451_a_7776]
-
sale de traducător din poezia franceză, maghiară și rusă. Și nu în ultimul rînd, un parcimonios poet (a publicat 14 poezii), deși mărturisirea sa cum că prin scrisul său toată viața nu a făcut altceva decît să devină poet, este deconcertantă. Iată-l, așadar, pe Danilo Kis ca poet ivit de niciunde, trădînd o depersonalizare voită. Nuntașii Din casa mea ies nuntașii Cei negri mi-au luat mama cei albi sora În inima mea o salvă de clopot un dangăt de
Danilo Kis - poeme by Mariana Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/11571_a_12896]
-
unei așezări unde dramele erau aplatizate de presiunea protestantismului evanghelic. Constituirea acestui grup - descrisă pe larg în primul capitol al cărții - nu e cu adevărat convingătoare. Ea amintește prea mult de soluțiile tip deus ex machina din teatrul bulevardier. Elementul deconcertant nu e întâlnirea personajelor în tren, ci instantaneea lor decizie de a deveni păzitorii și martorii suferinței soldatului rănit, închis în tăcerea propriei tragedii. Prea mult creștinism pentru doar câteva pagini de carte! E evident, însă, că Faulkner a încercat
Primul Faulkner (II) by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/6836_a_8161]
-
toate gândurile astea ce clocotesc neîncetat în capul unui om - oare există acolo o gaură, un hău, sau ele se adună toate la un loc până la ultimul gând? Ea e calmă și rezervată, doar la răstimpuri îmi aruncă o privire deconcertantă, totuși mă lasă să-i vorbesc și să-i ofer, în cafeneaua aproape goală a magazinului, o cafea a naibii de scumpă. Ea bea lichidul negru-amărui - mult peste parc, peste lac, magazine și pescăruși rândunele, cu mult peste ce-a
Inga Abele - Natură moartă cu rodie by Luminița Voina-Răuț () [Corola-journal/Journalistic/2418_a_3743]
-
ultima vreme din motive de conjuctură externă", prezent în discursul de sâmbătă al lui Eugen Tomac, și afirmă că, deși premierul Ponta a stat în centrul contestațiilor, "stilistica mitingului a trimis mai curând la agitațiile naționaliștilor post-ceaușiști din Ardeal. E deconcertant să vezi că, în disperare de cauză, PMP a abandonat toate exigențele. Se pare că nu mai e timp de finețuri, de campanii elaborate, căci mai sunt două luni și jumătate până la alegeri și partidul se află la 5-6%, în
DW critică mitingul Mișcării Populare: Un recital de populism veritabil by Cristina Alexandrescu () [Corola-journal/Journalistic/31566_a_32891]
-
ei consecințe. Unele stridențe stilistice s-ar fi cerut remediate în roman, și un mai atent dozaj al fluxului evenimentelor narative ar fi oferit cu siguranță impresia unei narațiuni mai bine conduse, dar Noaptea soarelui răsare incită mereu prin amestecul deconcertant al confesiunii oneste, dublată de autoironie și umor, cu reconstituirea amplă a imaginii unei epoci, trăite din perspectiva și condiția intelectualului incapabil să se integreze într-o lume opresivă, absurdă.
Dragostea în vremea comunismului by Andreea Răsuceanu () [Corola-journal/Journalistic/2518_a_3843]
-
însă, nicidecum. El doar provoacă, ne ademenește și, în cele din urmă, ne abandonează. Mai mult, viitorul muzicii savante nici nu există; el este doar contemplația transfigurată a prezentului. Un prezent el însuși nebulos, incert și, nu de puține ori, deconcertant. Altfel spus, viitorul a contractat cea mai sublimă dintre muzici. O muzică pe care noi nu o vom putea auzi. Adesea circulă părerea potrivit căreia categoriile sintactice ar fi avut o anume predominanță în funcție de răspîndirea geografică a culturilor muzicale tradiționale
Stringendo by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/11592_a_12917]
-
o bem/ cuvintele pe care/ mi le șoptești la telefon// Gelozia ta azi/ elicopterele/ -ncărcate cu napalm ieri/ coborând/ cu indiferență tehnologică/ peste jungle și orezării” (p. 31) Titlul, Collapsed in Love, e caracteristic pentru prima parte a poemului și deconcertant dacă o avem în vedere pe cea de-a doua. Jumătate lamento, jumătate reportaj flower power din Vietnam. Aici, imagismul pare singura soluție de lectură. Două stări conflictuale, una intimă, alta publică, una spontană, alta premediată. Dragoste și luptă. A
Deducții by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5130_a_6455]
-
pe parcursul următorilor cinci ani (2006 - 2010). Cartea, de o apreciabilă anvergură epică, este o creație plurivalentă și exprimă în ansamblu un mod personal de raportare a autorului la fenomenul existenței, cu tot ceea ce implică acest lucru. Dar dincolo de multitudinea uneori deconcertantă a temelor, ideilor sau motivelor care compun textura complexă a cărții, pot fi identificate câteva dimensiuni tematice dominante, prin amploare și recurență: evocarea copilăriei și a primei tinereți, imaginea Mamei înainte și după trecerea sa în eternitate și, pe întinderea
În stilul Șeherezadei by Daniel Dragomirescu () [Corola-journal/Journalistic/4343_a_5668]
-
răspunsul/ ne suntem împotrivă de/ la-nceputul lumii tu-mbătrânind/ străin în carnea mea la/ marginea înfiorată a/ tristeții eu refuzând/ absentă mângâierea ca pe-o/ prăpastie ce mă recheamă și/ cunoscând doar fuga înlăuntru.” Într-un cuvânt, o viziune poetică deconcertantă. Miruna Mureșanu, Vinovăția memoriei, Colecția Amphion, Editura Eminescu, București 2002, 102 pag.
LECTURI LA ZI by Irina Marin () [Corola-journal/Journalistic/14325_a_15650]
-
nerafinată, a pastei epice, devenite marca înregistrată a scrisului Norăi Iuga. Față de cei mai mulți dintre autorii optzeciști (firește, biologic scriitoarea nu aparține acestei generații, dar scrisul său are elemente care se înscriu în trendul epocii) produce o spectaculoasă și, pentru mulți, deconcertantă mutație a mizei prozei. (Încă) Fidelă textualismului (fapt evident, cel puțin la nivelul acestui roman) ea mută accentul dinspre exterior - descrierea nudă, cinematografică, uneori ironică până la limita cinismului, a ceea ce se întâmplă în imediata noastă apropiere - spre interior - relatarea prin
Cealaltă față a vieții by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/9578_a_10903]
-
întreba din ce e făcută o literă, fiindcă lingvistic întrebarea n-are sens: ce se află sub nivelul literei nu intră în competența filologiei. Teoria supercorzilor trebuie să precizeze din ce anume sînt alcătuite literele universului, iar răspunsul dat e deconcertant: nu există mai multe litere, ci una singură din ale cărei fluctuații iau naștere cuvintele, propozițiile și frazele universului, iar litera aceasta e energie trepidantă, fără identitate și fără structură. Acestei litere îi putem spune „dynamis" ca Aristotel sau „nimic
Pătura vibrîndă by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6421_a_7746]
-
esență, poezia unei apăsătoare negativități pe care, de-a lungul timpului, critica a remarcat-o (...) Economia de mijloace ornamentale sare în ochi, iar efectele ei sunt benefice. De altfel, austeritatea stilistică și o anumită tonalitate a confesiunii, de un firesc deconcertant, tonalitate perfect găsită, aș zice că sunt caracteristicile acestei etape de pronunțată dimensiune morală. De remarcat, la Ioan Es. Pop, dimensiunea morală trece în metafizic extrem de ușor, parcă de la sine...” Venit pe scenă să-și ridice diploma de nominalizare, Ioan
Premiul Romaniei literare: Cartea anului 2011 - Acasă, pe Câmpia Armaghedonului de Marta Petreu by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/5071_a_6396]
-
lui Don Quijote în Est demonstrează necesitatea comensurării comunismului și nazismului cu ajutorul aceleiași balanțe, întrucît "nu există unele victime care au dreptul la dreptate și altele nu". E remarcabilă, în acest sens, polemica d-sale cu Adam Michnik, care se pronunța deconcertant "pentru închiderea trecutului", "absolut contra decomunizării", deoarece orice justiție, după o dictatură, n-ar putea fi decît "iacobină, bolșevică": "Nu pricep (...) de ce crede Adam Michnik că justiția se opune reconcilierii și invers. În mintea mea, reconciliera presupune justiție pentru a
Un director de conștiință by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16063_a_17388]
-
înzestrat Maiorescu, ani buni mai târziu. Greu, dacă nu cu neputință de prins într-o formulă. Epigonii înșiruie etichete, cheamă în scenă personaje plate, axate pe o trăsătură care se reține din ele. Alecsandri singur este distribuit într-o varietate deconcertantă de „meserii”: de îndrăgostit șugubăț, în manieră folclorică, de povestitor care ține cheile fabulosului, de meșter de legende istorice. Având, în toate, o tehnică de pastelist. Ștefan este „zimbru sombru și regal”, însă ceea ce Alecsandri scoate din încordarea istoriei sunt
Tinerețea lui Alecsandri by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/5303_a_6628]
-
un ferment, iar fermentul în cauză nu e dintre soiurile pe care organismul le produce de la sine. Pe scurt, credința nu e un sentiment fiziologic, aflat în prelungirea firească a metabolismului sufletesc, ci o reacție de apărare la un factor deconcertant: se strică ceva în relația cu lumea și atunci începi să crezi. Cei care susțin că au crezut de cînd se știu și că nici o clipă din viața lor nu s-au simțit lipsiți de această emoție, confundă reveria pe seama
Săgeata bucuriei by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6077_a_7402]
-
anilor '90 (1997). Discursul comunist este antinominalist, iar trăsăturile literaturii realist-socialiste sunt detașate cu rigoare: simplitatea, figurativul, emoționalitatea, antiintelectualismul, tendința vulgarizatoare etc. În eseul despre specificul național, Mihai Zamfir constată caracterul compozit al poporului român, datorat influențelor de o diversitate deconcertantă care s-au exercitat asupra acestuia. N. Manolescu observă că "plină de idei noi, critica lui M. Zamfir e a unui cititor care n-are neapărat plăcerea analizei cărților, dar este capabil să formuleze teze noi, concepte inedite și definiții
Cealaltă față a criticii literare by Iulian Bol () [Corola-journal/Journalistic/7020_a_8345]
-
unui fenomen care astăzi s-a răspîndit pînă la sațietate: maltratarea imaginii unui scriitor prin așezarea lui în matrița constrîngătoare a ideologiei dominante. Despre Eminescu și ce am învățat descoperindu-l este un astfel de semnal de alarmă. Ceea ce este deconcertant în cazul volumului nu e atît amănuntul că autoarea ne mărturisește de la început că Eminescu a fost prima "dragoste" și cea mai durabilă, ci faptul că Miruna Lepuș s-a născut în 1986. Cu alte cuvinte, Miruna face parte dintr-
Poetul desfigurat by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7589_a_8914]
-
propriul scris. Nu-i conferă o preistorie mitică, nici măcar atât cât orice autor e tentat s-o facă5. De altfel, relația poetului cu literatura a avut dintotdeauna aparența unei convenții civile absolut avantajoase pentru ambele părți. Ca și volumele lui (deconcertante pentru cititorii comozi), confesiunile lui Florin Iaru au emanat constant o franchețe cuceritoare. El nu s-a ferit, de exemplu, să-și declare inapetența pentru anumite formule dominante (cum e aceea a lui Blaga). În același spirit, bravând, declară tot
Florin Iaru și nenumăratele sale unelte by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/3322_a_4647]
-
de așteptarea beckettiană, întârzierea celui iubit văzută inițial ca o potențare a miracolului întâlnirii ("căci îndepărtarea e un vis, speranța că la capătul ei toate frumusețile sunt posibile") se transformă ulterior în certitudinea trădării, anulată în finalul de o cruzime deconcertantă de aflarea adevăratului motiv al întârzierii: moartea femeii. Tema iubirii face astfel pandant cu cea a așteptării, căci în prozele lui Teodor Mazilu dragostea este întotdeauna unilaterală, în sensul că avem acces numai la temerile unuia dintre cei doi. Se
Demonii dragostei by Adina-Ștefania Ciurea () [Corola-journal/Journalistic/12902_a_14227]
-
unei noi cute, în „gestul discret de retragere a cotului”, în „mâna mai nesigură” etc. Apocalipsa e cu atât mai perversă, se sugerează în Cobalt, cu cât ea se insinuează, pe tonuri șoptite, aproape senzuale, în fapte banale. Cea mai deconcertantă nu e monotonia tematică (formula expresionistă legitimează și încurajează obsesiile), ci combinatorica stilistică extrem de previzibilă. Inflația de anafore, comparații, metafore și alte construcții simetrice, de parcă poetul șiar pune în scenă disperarea în forme fixe, e susținută de o un vocabular
Suferința în formă fixă by Alex Goldiș () [Corola-journal/Journalistic/3532_a_4857]
-
rîsul (în tradiție dacică!) e asociat momentului funebru: "Cum recunoști un om bun? Dacă rîde senin, copilărește cînd vine vorba despre moarte, aceasta înseamnă că e un om cumsecade". În consecință, întîlnim vorbe de duh, crispate în fond, emanînd acea deconcertantă veselie numită popular "haz de necaz": "ŤSă trăiești o sută de ani!ť Așa îi saluta prietenul meu Teofil pe toți. Trebuie să fii atent, însă. Unuia de nouăzeci și nouă de ani nu-i prea poți ura așa ceva. Cu
Un cimitir vesel by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/8010_a_9335]