463 matches
-
Dimitrie Cantemir a avut un rol însemnat în viața sa"; ,,Toma Alimoș era viteaz pentru că cu o mână conducea calul, cu o mână își ținea mațele și cu o mână se bătea cu Manea". M-a șocat și maniera sinceră, dezinvoltă, în care un elev iconoclast se raportează la Nichita Stănescu: ,,Nichita Stănescu este un poet care se miră de orice. El se miră și de faptul că oamenii aud și au urechi. Păi, de ce ? El n-a avut urechi? A
by NICU GAVRILUŢĂ [Corola-publishinghouse/Science/990_a_2498]
-
așa cum primesc ei"". Subiectul se apropie și de fantasticul animalier (metamorfozarea în măgar vizând, desigur, și romanul lui Apuleius), dar și de fabulă, prin intenția moralizatoare și maniera ironică de a aborda realitatea. Parodia rezultă din discrepanța sesizabilă între personajele dezinvolte, posesoare ale unui limbaj mai puțin cultivat, și limba pe care ele o folosesc, latina, dar o latină forțată să se "mlădieze" pe un subiect "mai puțin nobil". Stilul nobil, grav, care ar trebui să ne emoționeze, își schimbă destinația
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
sufletul chiar în clipa în care cununia lui, celebrată în mare grabă, s-a săvârșit. E un erou de o anume complexitate, ofertant pentru un interpret cu fibră romantică. O comedioară de moravuri e Joc primejdios (1933). Cu o replică dezinvoltă, pudrată de un șarm de salon, scrierea, ce recurge la fentele quiproquoului, își are morala ei, penalizând fin cochetăria unor cuconițe care, uitând de decența cuvenită, sunt gata să primească omagiul cât mai intim al unor tinerei. Unei văduve încă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288789_a_290118]
-
o făcuse romanul anterior. După o tăcere de doisprezece ani, D. revine cu o istorioară de dragoste, Taina stolnicesei (1958), a cărei acțiune, plasată în epoca lui Caragea Vodă, constituie pentru autor pretextul de a crea un cadru pitoresc. Scrisă dezinvolt, cu o anume ironie, dar și cu un umor deseori facil, cartea face concesii evidente unui gust îndoielnic. În Tase cel Mare (1964), este abordată una dintre temele de largă circulație la noi: soarta îmbogățiților de război. Eroul, Tase Trandafir
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286675_a_288004]
-
noastră comercială din R.F. a Germaniei și, în special, a șefului acesteia, Mircea Năstase (care i-a făcut o foarte bună impresie). Dezvoltarea impresionantă a relațiilor româno-vest-germane, felul în care a fost pregătită vizita însăși au justificat această apreciere; modul dezinvolt și eficient în care se rezolvau problemele ridicate de buna efectuare a unei asemenea vizite dificile a arătat că echipa care alcătuia personalul Reprezentanței noastre din R.F.G. corespundea exact cu ce și îi trebuia României în acea vreme. Participarea la
[Corola-publishinghouse/Science/1455_a_2753]
-
până în 1944, ce i-au adus autorului Premiul Societății Scriitorilor Români pentru sonet (1932, 1935) și poezie (1942) și Premiul Fundațiilor Regale (1935). Marea vânătoare (1935) accentuează latura simbolist decadentă a poemelor, marcate pe de o parte de un „lirism dezinvolt și spontan” (Ov. S. Crohmălniceanu), iar pe de alta, de sintaxe imagistice insolite: „Columna unui arbore-n crepuscul/ Împrăștie-n fereastră balsamul evocării./ Odihne rubinii în piscină/ Pe luna șoldului Salomeei,/ Și tolăniri pe tigri jupuiți,/ O roabă siriană/ Să
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287239_a_288568]
-
În timp ce la alte nivele totul le deosebește; Între artere și mănuși incompatibilitatea e, la prima vedere, radicală, - actul deschiderii e Însă posibil În cazul amîndurora, introducîndu-se În plus sugestia unei anumite familiarități a acestui act ce semnifică, În fond, comunicarea dezinvoltă, coborîtă de la retorica tradițională a patosului confesiv la gestul „prozaic”, cotidian. CÎt despre trenul care „a jucat fotbal”, metafora verbală șochează logica „normală” În măsura În care masivitatea obiectului tren nu se pretează ușor la asocierea cu lejeritatea jocului; ea nu e Însă
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
se înscrie în lume; - aceste două încorporări permit constituirea unui corp, a unei comunități imaginare a celor care aderă la același discurs. Astfel, scenografia publicității la produsul Week-end evocată mai sus este inseparabilă de ethosul acelei persoane garant grăbite și dezinvolte, în costum, cu care cititoarele se pot identifica. Prin această identificare, ele încearcă sentimentul de asociere cu alte persoane, de participare la comunitatea imaginară a tinerelor subțiri, fermecătoare și eficiente. Pentru a-și exersa puterea de captare, ethosul trebuie să
Analiza textelor de comunicare by Dominique Maingueneau [Corola-publishinghouse/Science/885_a_2393]
-
adâncesc aceste tendințe, adăugându-le o anume violență atât de limbaj, cât și de imagini („Să-i tăiem ochiului / ochiul. Din el vor ieși viermi umflați / de-atâta ploaie și sâmburele putrezit / încolți-va”). Împrejurări inexplicabile (1990) conține texte mai dezinvolte, care mizează pe umor și pe tehnica intertextualității. SCRIERI: Păsări neînșeuate, Pancevo, 1981; Om singur visând, Pancevo, 1984; Împrejurări inexplicabile, Novi Sad, 1990; Cele mai frumoase poezii, Pancevo, 2002. Repere bibliografice: Slavco Almăjan, Versiunea posibilă, Pancevo, 1987, 18; Ion Deaconescu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286238_a_287567]
-
în treacăt, de rivalitatea dintre acesta și leu: "Leul și șacalul sunt dușmani, căci, fiind carnivori, trăiesc de pe urma aceleiași prăzi".1 Îndrăznind să-l înfrunte chiar pe puternicul rege ale animalelor, reiese că șacalul este un animal foarte curajos și dezinvolt. Cumva, tot împotriva puternicilor se va situa el și în Istoria ieroglifică. Ceva mai explicit este Plinius: "Căci șacalii o specie de lup crescut mai mult în lungime, deosebindu-se însă de acesta prin scurtimea picioarelor, iuți la sărituri, care
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
patos a cărților”) sau pe M. Sadoveanu (definit memorabil ca „vrăjitor al singurătății” în Povestiri de vânătoare). Criticul e un devorator de cărți și se numără între cei ce vorbesc primii la noi despre Lautréamont, Joyce, Gide, Céline, Breton ș.a. Dezinvolte și sensibile la modernitate sunt și cronicile plastice la Brâncuși, M. Teutsch, V. Brauner, Marcel Iancu, Jules Perahim. Pledoariile lui pozitive ajung astfel să-i depășească ireceptivitățile și nedreptățile. SCRIERI: Eminescu. Încercare critică, București, 1932; Cartea cu poeți, București, 1935
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285847_a_287176]
-
L-am recunoscut numai după nume și timbrul vocii, caracteristic tribunilor. Din 1938, când absolvise, în locul părului bogat, căzut pe spate, negru lucitor, în frizură eminesciană, vedeam o chelie respectabilă, în locul siluetei arhanghelești, o corpolență aparent greoaie, iar în locul mișcărilor dezinvolte, o reținere puțin timorată. Mai greu i-am recunoscut privirea. Ochiul, luminătorul sufletului, a vorbit aproape totdeauna mai mult decât cuvântul. Privirea de altădată, luminoasă, francă, neduplicitară, era înlocuită cu o uitătură vinovată, duplicitară, ascunzând o vină încă nemărturisită. Poate
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
1994), Școala morții (1997), Defăimarea bătrâneții (1998), Elogiul tinereții (2000) și Tratat despre iubire (2003). Poemele vădesc un liric reflexiv substanțial, o voce nouă, cu personalitate. Experiența existențială directă și meditația asupra marilor teme lirice fuzionează într-o expresie poetică dezinvoltă și de o mare claritate, o adevărată „demonstrație de dexteritate” (Petru Poantă). Comentatorii au remarcat că poetul își exploatează inteligența și cultura artistică, că „și-a pus la încercare virtuțile literare făcând apel la cele mai variate teme și forme
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290093_a_291422]
-
erau "cei 100''? New York Times, Washington Post, Newsweek, Le Monde, Times, Express, Die Welt, Der Spiegel... Prezent la aeroport pentru a-mi prelua "oamenii'' 11 ziariști ce-l însoțeau pe Menahem Begin -, am constatat că aceștia erau mai toți tineri, simpatici, dezinvolți, unii dintre ei vorbind românește. Eram conștient că în spatele tinereții lor se ascund ani de misiuni dificile, uneori în jocul periculos și imprevizibil cu moartea. Vizita a avut practic trei componente oficiale, pentru mine adăugându-se și o a patra
[Corola-publishinghouse/Administrative/1540_a_2838]
-
mari tensiuni lăuntrice, pe linia liricii de interogație și atmosferă meditativă, și conturează un ton, un relief de accente propriu satirei, poetul numărându-se între precursorii direcți ai lui M. Eminescu. În proză (Memorial de călătorie), deși tonalitatea este naturală, dezinvoltă, autorul nu se ridică dincolo de observația directă și însemnarea topografică, excepție făcând paginile ce descriu un răsărit de lună la Tismana. Impregnat de melancolie și de culoarea fantastică dată de fiorul magiei lunare, peisajul devine stare de suflet și intră
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285242_a_286571]
-
alături de Plácido Domingo, José Carreras, Agnes Baltsa, Eugenia Moldoveanu, Ileana Cotrubaș sau Mara Zampieri, Viorica Cortez cântase ăsuperb, de altfel) "Mon cœur s’ouvre à ta voix" din Samson și Dalila. Personajul de taină căpătase o imagine: o femeie înaltă, dezinvoltă, cu părul roșcat și bogat, elegantă în rochia neagră cu flori mari mov, strânsă pe talie. Căpătase o voce. O magmă roșiatică, de catifea, care ți se prelingea până în cele mai ascunse cotloane ale sufletului și din care se ridicau
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
el, foarte special. Eu încep fiecare recital cu Bach, pentru că și eu am nevoie să mă încălzesc. Să mă ierte Bach, îmi place la nebunie, dar mie cu el îmi trece tracul, iar publicul începe să se dezghețe! Deveneam din ce în ce mai dezinvoltă, dar ei continuau să surâdă blând și să aplaude anemic. La un moment dat, mă opresc și le spun: "Eu știu că poporul nipon este foarte civilizat și foarte reținut, foarte bine educat. Cu toate acestea, noi, cântăreții, iubim să
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
curente, am tot amânat trimiterea acestor semne de politețe. Cu întârziere, dar cu toată căldura, iată, te rog să primești mulțumirile mele pentru comentariul despre Caietele al căror prim editor ai fost mata . Ai punctat în acel comentariu, la modul dezinvolt (convenabil unei publicații cotidiene), tot ce era de spus. Cele mai bune sentimente și salutări cordiale. Constantin Ciopraga </citation> (40) Calde mulțumiri, împreună cu cele mai bune urări de mulți ani, cu mari realizări și cu bucurii în familie - vă adresează
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]
-
să te cauți în altă parte. În fond, lumea te plictisește la disperare. Blazarea celorlalți e ostentativă, la tine o virtute. Nu te interesează unde ești, aici ori în altă parte...Deodată, cobori forțat pe pământ, ai văzut-o, trecea dezinvoltă: înaltă, superbă, ispititoare. Ai fi vrut să te înșeli, să plutești liniștit cu capul în nori. Te-ai lăsat ademenit și ai aterizat pe trotuar. Țopăiai ca un cangur cu marsupiul vraiște. Ai urmărit-o ca un netrebnic, nu știai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
Nicicând nu s-au Împletit atât de strâns politica și afacerile ca În această guvernare „social democrată“. S-a petrecut și un proces de „feudalizare“, la nivelul județelor baronii locali ai P.S.D. tratându-și supușii În același stil autoritar și dezinvolt ca guvernul central. Datoriile fabuloase către stat ale unor mari Întreprinderi au fost „reeșalonate“ cu o Îngăduință suspectă. Justiția ea Însăși s-a dovedit afectată de corupție și, mai cu seamă, dependentă de puterea politică (În 2002, se aflau În
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
motivat la un anume punct de vedere, fie să vină cu o poziție proprie, totdeauna argumentată convingător. Cartea oferă proba unei erudiții impresionante, a lipsei oricărei inhibiții în tratarea chestiunilor de mare finețe psihologică și, mai ales, capacitatea de navigare dezinvoltă într-un capitol al istoriei artei ce a necesitat real efort de sintetizare. Să mai consemnăm informația diversă și bogată, precum și capacitatea de a rămâne "la temă" (senologia!) și în tonalitatea cuvenită, în pofida tentațiilor de a privi șăgalnic o chestiune
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
distribuția de premieră a fost destul de omogenă, cu interpreți ai momentului bine aleși, deși multe nume anunțate în programul festivalului au fost schimbate. Poate chiar în bine, cine știe? În această privință, face o impresie deosebită apariția la pupitru a dezinvoltei dirijoare canadiene Keri-Lynn Wilson, care a mânuit bagheta cu serioasă cunoaștere a partiturii, înregistrând un succes personal și colectiv cu aplauzele de la final. Viitorul va confirma dacă această premieră, ca și altele asemenea de pe alte meridiane, în limbaj regizoral modern
Pledoarie sentimentală enesciană by Mihai Zaborila () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91554_a_93565]
-
poporul, cronicarii sau Biserica. Omisiunile pot fi și ele educative. Cititorii au libertatea de a completa spațiile libere, dacă le observă, după propriile așteptări, suprapunând textului din manual lecturi "suplimentare", fantezii sau confuzii paseiste, după cum vom vedea și din explicațiile dezinvolte ale elevilor. Coparticiparea la elaborarea mesajului este, de altfel, una din condițiile validării memoriei istorice, întreținând convingeri personale fără a dăuna, printr-o precizie excesivă, simbolurilor vehiculate. Un Ștefan pentru fiecare Urmărind textele ultimelor decenii, observăm că modificările de conținut
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
de salon” ale lui P.-M. (Lăcrămioare, editată în 1893, Flori de piatră) au un dialog suplu, alert, câteodată spiritual. Cu subiecte împrumutate dintr-o ambianță apropiată spectatorului (familia, cu problemele ei, căsătoria, cu bucuriile și neplăcerile inerente), comediile sale dezinvolte, de o anume grație, vădesc și meșteșug, ceea ce le-a asigurat succesul. Tipărită postum, în volumul Opere complete (1920), piesa La 30 de ani - poate după Paul-Bernard Rosier -, un amestec de farsă și vodevil, s-a jucat stagiuni de-a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288876_a_290205]
-
ingenuu (Balta Albă). Cozeur fermecător, A. seduce prin umorul fin și o bună dispoziție plină de antren (Borsec ș.a.). Doar uneori, ca în Vasile Porojan, aducerile-aminte se aburesc de o ușoară duioșie, cu irizări de lirism. Altfel, în proza aceasta dezinvoltă, cu voluptuoase digresiuni, metaforele sunt rare, epitetul convențional. Totul e sprintenă relatare și dialog suculent (Istoria unui galbân, nuvelă de tip picaresc). Dar naratorul are și ochi de pictor, preocupat să surprindă variațiile cromatice, modificările unor priveliști, din faptul zilei
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285234_a_286563]