370 matches
-
împrilejise sabiile lui cea iute în mâna lui cea vitează. Și-i rămase trupul gol în pulbere aruncat, că așa au lucrat pizma încă din’nceputul lumii. Că pizma au pierdut pre mulți bărbați făr’ de vină, ca și acesta”.) Diatriba împotriva invidiei, zisă pe un ton înalt (Stavrinos știe să facă apel la referințele antice) se transformă într-un blestem aprig la adresa celor ce au pus la cale stingerea acestui sublim moment de glorie românească. Iar Stanca (înrudită cu multe
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
l-a slujit cu credință) l-a însurat cu Elina, fiica lui Radu Șerban, și ea întoarsă dintr-o pribegie în Europa centrală. Prin această alianță „exogamică” (soluție practicată și de alți venetici - ne spune și Neculce într-una din diatribele lui antigrecești), fiul lui Andronic Cantacuzino obținu nu doar integrarea, împământenirea, ci și o avere considerabilă (Elena i-a adus ca zestre partea care îi revenise din imensa avere a lui Șerban din Coiani și moșiile, ce i se cuveneau
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
După ce sîntem informați despre acest detaliu biografic, asistăm la dezvoltarea unui proces gradual de disipare a personalității și pierdere a identității. Naratorul sucombă psihologic și moral, depersonalizîndu-se subit. De aceea, textul devine pasibil de o lectură parabolică, în postură de diatribă la adresa instituției domestice însăși. Crima premeditată nefiind decît expresia ultimă, grotescă, materială, a acestei rebeliuni. Oricare ar fi, însă, raționalitatea ascunsă a violenței, rămîne cert faptul că am fost din nou martorii unei diversiuni narative, eroul-reflector misti-ficînd deliberat expunerea epică
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
la apogeul transformării sale? Pentru a răspunde convingător la întrebare trebuie să spunem mai întîi cu claritate cine este Bartleby, omul care oferă prilejul unei asemenea tranformări. Marea majoritate a interpretărilor critice, oferite, în timp, lui Bartleby converg spre posibila diatribă marxistă a alienării sau, cel puțin, spre refuzul (nietzschean, avant la lettre) al oricărei forme de constrîngere socială. Astfel, individul reperabil într-un context capitalist dat devine o entitate depersonalizată, dezumanizată, redusă la gestica mașinăriei liniare, programate să execute un
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
de "anale de culise" a timpurilor pe care le-a trăit, menite să fie cunoscute de generațiile viitorului. Scrierea a apărut după moartea istoriografului, trezind, cum spuneam, suspiciuni de paternitate (întărite și de faptul că ea se constituie într-o diatribă violentă la adresa domniei lui Iustinian, împărat altfel abordat pozitiv în textele istorice redactate și expuse de Procopiu pe parcursul vieții!). Considerată de unii "anecdotică", de alții "grotescă" și "pornografică" (cu precădere în capitolul 9, unde autorul ne povestește, cu amănunte picante
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
alterează, pînă la un punct, construcția epică. Primul volum cu adevărat notabil e cel din 1990, The Dwarves of Death/Piticii morții (devenit chiar o peliculă de succes, în 1999, sub titlul Five Seconds to Spare/ Cinci secunde disponibile!), o diatribă reținută (din zona umoru lui negru), fără accesele furibunde specifice acestui gen, la adresa consumerismului și postindustrialismului despiri tualizat. Romanele de mai tîrziu consfințesc valoarea lui Coe, introducîndu-l, legitim, în spațiul literar internațional. What a Carve Up! (cu varianta românească, deja
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
în afara dialogului argumentativ și polemic. Camil Petrescu subliniază contrastul dintre textele sale și insuficiența, eroarea, falsul criticii impresioniste: "om al "antitezelor" încorporate, trăite pasional și exhibate pe un plan estetic psihologizat, într-o "lăcomie" de tensiuni, scriitorul își ascute stilul diatribelor, muindu-l în substanțe corozive"265. Pentru Monica Lovinescu, critica este artă și știință, studiu sistematic al literaturii diferit de literatură, prilej de îndrumare al cititorului și scriitorului. Pentru C. Petrescu, critica "trebuie să aleagă, de vreți cu plasticitate exprimat
by MIHAELANICOLETA BURLACU [Corola-publishinghouse/Science/1012_a_2520]
-
de a nu fi lași) de disidenți "fabricați" sau "îngerii negri", cărturarul s-a retras în monahala singurătate a cărților, ceea ce n-a exclus în ultimii ani prezența sa în presa scrisă, dar și "pe sticlă", elegant-incisivă, profetică, amintind de diatribele publice ale monahului dominican Girolamo Savonarola. Sau, rămânând pe terenul nostru, un Sărman Dionis al sfârșitului de mileniu, ajuns să creadă "că nici Dumnezeu nu mai poate interveni în ce se petrece la noi fără să se murdărească". Nicolae Balotă
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
Maiorescu), se eclipsează și, odata cu ele, lumea ideilor generale. Sentimentele sunt primejduite de vago-bio-psiho-sociotonie, gândirea, de destrămare. Nu întârzie reactivarea frustrărilor, mai ales a celor provocate de un ansamblu social al nonvalorilor sau mediocriăților. Este deja celebră și întristătoare diatriba poetului din scrisoarea către Veronica Micle (1876) după destituirea din postul de revizor școlar: "(...) Canalia liberală a nimicit ideile ce mi le făurisem despre viață. De-acum rămas fără o poziție materială asigurată, purtând lovitura morală ca o rană care
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
două natură. Croh va rămâne un etern captiv al propriului trecut, în ciuda evadării din lagărul ideologic. Fișa psihospirituală întocmită de S. Damian se complică pe măsura complexității personajului. Rafinatul Croh, spre surprinderea emulului, îl prefera între prozatori pe... Céline (în ciuda diatribelor sale antisemite), și, culmea paradoxului, în ultimii ani se arăta pasionat de jurnalul macabrului Göebbels. Tânărul inginer de odinioară ce se aventurase în descifrarea Kabbalei, punând preț pe iscusința lui de talmudist, va fi primit, creditat ca și cadru de
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
cu evenimentele ce afectau România (inclusiv cutremurul din '40, instaurarea statului legionar, intrarea țării în război), memorialistul, departe de a rămane imperturbabil, ni se relevă uman, prea uman. Este perioada când se aleg apele, criteriile politice desfac prietenii, colportajul și diatriba, pe zi ce trece tot mai radicale, între scriitori și critic, anunță un sfârșit de epocă. Astfel încât Ion Barbu, autorul "Jocului secund", proaspăt aderent al Legiunii, i se pare criticului "odios, nebun, vrea sânge, vrea răzbunare, asasinaea lui Carol etc.
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
masivului op. Prima impresie este cea de derută, apoi lucrurile se leagă într-o sinteză a tuturor speciilor literare și cultural-artistice în care a excelat George Mirea, începând cu reportajul, fișa biobibliografică, cronologia, memorialistica, antologia de citate, și terminând cu diatriba, ficțiunea de tip narativ sau problematizarea de tip eseistic. George Mirea joacă rolul multiplu de creator-martor-instanță ce își îngăduie să judece, prețuiască, dezavueze colegii de generație, profesorii, colegii, contemporanii în general, majoritatea din breasla literaților și a ziariștilor (presa scrisă
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
degradantă adunare/adunătură la care am asistat! (...) o cloacă inexpugnabilă, oripilantă sub aspect etic". O adevărată obsesie vituperantă are George Mirea față de personajul N. Manolescu, căruia i se acordă aproape 10 pagini (114-115, 191-196, 348-350). Este vorba de o veritabilă diatribă, justițiarul probându-și acuzele cu documente de istorie literară, citând copios paragrafe întregi din presa vremii ("Contemporanul", în special, din anii șaizeci). Iată-l pe G. Mirea mânuind necruțătoarea-i spadă : "N. M. unul dintre cei mai vajnici bolșevizatori ai
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
de clan și protectori", nu ne-a fost dat până acum să citim o receptare atât de pertinentă, profundă și obiectivă, cvasi ... călinesciană, a cărților lor și a epocii în care au trăit între extaz și agonie, între ditirambi și diatribe, războindu-se în reviste prin duelgii, sicari, oameni de casă. Fără să ne permitem a glumi, Eugen Negrici pare a ști totul și încă ceva pe deasupra, stilul său îndeobște academic (dar ce nu-l cruță nici măcar pe mult informatul poet
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
civilizație, a aspectelor sociale și spirituale, atent la amănunte semnificative, care vin să îi întărească o idee. Uneori utilizează metafora, găsește expresia sau propoziția memorabilă, textul său fiind mai totdeauna agreabil, stârnind interesul și curiozitatea. Nu cultivă nici encomionul, nici diatriba, ci doar observația lucidă, când și când ironică, nefiindu-i străine - e adevărat, ceva mai rar - admirația și entuziasmul. Două exemple sunt elocvente pentru capacitatea autorului de a caracteriza. Spaniolii sunt un „amestec de bigotism, pasiune și senzualitate”, popor catolic
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289120_a_290449]
-
divin e o gogoriță pe cît de falsă, pe atît de dăunătoare mersului omenirii, religia e un mijloc aberant de evaziune sufletească, iar bisericile sînt pîrghii de dominare a celor puțini și vicleni asupra celor mulți și proști. Încîntat de diatriba lui Nietzsche împotriva creștinismului, Onfray se consideră un „nietzschean de stînga", sintagmă enormă prin chiar absurdul pe care îl conține. Potrivit acestei logici, supraomul, pierzîndu-și atributele supremației de rasă, capătă însușirile cuminți ale unui individualist anarhic, un soi de recalcitrant
Hapaxul existențial by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6259_a_7584]
-
de ani - este arestat în trenul care îl duce de la Cluj la București. Evaluând rapid situația, arestatul ia cu el numai valiza și paltonul și lasă în plasa de bagaje servieta în care se află jurnalul său intim, plin de diatribe la adresa comunismului. Acest jurnal - un caiet voluminos, legat în pânză albastră - reintră în posesia autorului după multe peripeții, în 1964, când Nicolae Balotă termină de ispășit șapte ani de temniță și doi ani de domiciliu forțat. Alt moment de suspense
Nicolae Balota, un erou al culturii by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/8518_a_9843]
-
Dumnezeu din mințile oamenilor. Malformația suferită e stranie din trei motive: mai întîi fiindcă a luat naștere în mintea unui profesionist însuflețit de cele mai bune intenții, căruia nimeni nu-i pune la îndoială onestitatea. În al doilea rînd, fiindcă diatribele pe care le repede împotriva religiei l-au izolat treptat în lumea colegilor de breaslă. Chiar și cei care îi împărtășesc convingerile au început să-l ocolească grație intuiției că tonul deplasat cu care își proferează isteriile nu face decît
Cruciatul veninos by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5615_a_6940]
-
acest copil își făcuse un idol din dragostea pentru libertate". Panait nu putea să sufere barbaria stăpânului ca să nu "devie la rându-i barbar". Iar a fugi de la stăpân, ar fi "dat-o pe mama de rușine" în "gura mahalalei". Diatriba contra stăpânului pune în lumină psihologia copilului răzvrătit precoce împotriva condiției sale: "Copilul, ființă încă neîmbâcsită de prejudecăți și care se conduce numai prin instincte... se răzvrătește în sufletul lui și contractează o ură înverșunată atât împotriva stăpânului, cât și
Complexele lui Panait Istrati by Elvira Sorohan () [Corola-journal/Journalistic/9678_a_11003]
-
zelatorul marelui istoric, G. Călinescu, care vorbea de aceleași cusururi, de "lungile declamații" ale lui Pârvan, de "divagații imposibile, de "solemnitate găunoasă și gongorică". Replica lui N. Steinhardt ("pârâș" își spune) dată trioului amintit este mult prea aspră, aproape o diatribă, dacă n-am ști că sub cuvintele înțepătoare se află un suflet iubitor și de adversari de credințe. E polemismul fără mănuși, așa cum cere natura lui însăși, că de umoare neagră nu poate fi vorba (...). Îndeobște, eseistul, cu tot neastâmpărul
Sărbătoarea lecturii by C. Trandafir () [Corola-journal/Journalistic/7244_a_8569]
-
multiple planuri: „De la nașterea mea (...) lumea a mers din rău în mai rău (...) Nimic nu a scăpat nepervertit de impostură, cuvânt-cheie în toate domeniile...” (p. 141-142). Revoltat în forul său interior împotriva tendințelor mercantile, autorul își surprinde cititorul cu excelenta diatribă în care contrapune valorilor materialiste limitate valorile perene din sfera creației spirituale: „Omul interesului și al profitului imediat (...) să-mi răspundă la o singură întrebare: cât „face”, în lei sau în valută, „Călătoria de iarnă” a lui Schubert? Nu știe
În stilul Șeherezadei by Daniel Dragomirescu () [Corola-journal/Journalistic/4343_a_5668]
-
declară oamenii politici este aberant. Considerând mai prejos de pregătirea sa filosofico-politico-morală obligația de a prezenta, pur și simplu, ziarele de pe masă, citește câte o frază, apoi pufnește, ridică brațele spre tavanul studioului și se lansează în lungi și impetuoase diatribe, temperate doar de dificultatea cu care își găsește cuvintele. Cu ani în urmă, Mircea Badea făcea bancuri deocheate la o emisiune cu fete sumar îmbrăcate. Nu era adevărata lui vocație. Adevărata lui vocație este aceea, descoperită recent, de gânditor. Gânditorul
Actualitatea by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/11422_a_12747]
-
de aceeași largă apreciere din partea publicului cititor, surclasând Blocul Iakubian la capitolul vânzări. Refuzat multă vreme de editori din cauza conținutului subversiv, care le-ar fi putut atrage o condamnare la închisoare, volumul Aș fi vrut să fiu egiptean este o diatribă la adresa societății egiptene moderne, măcinate de corupție, ipocrizie, violență și depravare, ce înăbușă în fașă inteligența și talentul. Al-Aswani demontează sistematic afirmația bombastică a politicianului Mustafa Kamil, care pretinde că: „Dacă n-aș fi fost egiptean, aș fi vrut să
ALAA AL-ASWANI Aș fi vrut să fiu egiptean by Nicolae Dobrișan () [Corola-journal/Journalistic/4148_a_5473]
-
o afinitate spontană. Pe scurt, îl îndrăgești încărcîndu-te cu febra lui. Genul acesta de lectură prin recunoaștere e supus selecției capricioase a apelor în care te scalzi. Nu reții decît răutățile care ți se potrivesc și nu te atrag decît diatribele a căror cruzime, savurînd-o după plac, te molipsește cu otrava ei. Neajunsul este că în altă zi vei avea o altă stare și, sub înrîurirea filtrului ei afectiv, vei sesiza alte străfulgerări și vei gusta alte veninuri. În cel de-
Bazarul cu iluzii by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8597_a_9922]
-
de speculația nudă ca de-o improprietate. De regulă conturul unor situații cunoscute e umplut de culoarea datelor concretului, grăitoare precum un alibi al constatărilor de ansamblu. De remarcat tonul reținut al diaristului. Rareori explicit polemic și niciodată apelînd la diatribă, acesta dă glas decepției printr-o elegantă disciplină a umorii presupuse: "Fac ordine în sertare. Arunc un teanc de manuscrise, cu precădere din prima tinerețe literară, între care scenarii cinematografice ce s-au împotmolit prin studiourile (numerotate școlărește 1,2
Jurnalul unui incompatibil by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10557_a_11882]