396 matches
-
au fixat luând un calendar ortodox și hotărând să se oprească la primul nume cu V care o să le cadă sub ochi. Asta au găsit, numele mucenicului ăsta... Ei, dar să nu mă mai încurc în divagații de tot soiul (divagații poate părea un cuvânt prea prețios pe buzele unui copil de doisprezece ani: nu și în cazul meu, care sunt pasionat de cuvinte - citesc dicționarul ca pe o carte de basme...): Așadar este ziua de 1 ianuarie 1956, iar eu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
avut o bănuială și l-am întrebat "ce este asta o capitală?" "Toate orașele care sunt București", mi-a răspuns Vasile, sigur de dânsul, "acolo unde este bucurie". Și a rămas cu gura căscată. * Trebuie să introduc aici o mică divagație care să-mi explice mie însumi de ce mă interesează un ins ca Vasile. Pentru că știu că a trăi între oameni bolnavi, ca într-un salon nr. 6 al lui Cehov, înseamnă ratarea absolută. Nu doar profesională, ci și spirituală, morală
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
În sac din Cișmigiu, al zmeului și al arșicelor, velocipedist și automobilist. - Ce Înseamnă „a călători“; sau de la carul cu boi și fără „hier“ la roate al bunicului la Renault-ul, Chevroletul și DKW-ul nepotu lui. - Superstițiile unui intelectual și divagațiile lui În jurul automobilului. - Descartes și Montaigne pot fi uneori de folos În depanajul motorului. - Cât mai puțin confort pentru un minimum măcar de sportivitate. - Drumuri, popasuri și Întâl niri cu oamenii, ba chiar și cu Dumnezeul rumânilor, și zăbo viri
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
vine dintr-o naivitate programată, datorită căreia țâșnește, firesc, fluxul discursului retrospectiv și care intră în aliaj cu naivitatea reală a naratorului cu suflet de copil. Fraza e cel mai adesea amplă, natural proustiană, uimind meandrele rememorării și înghițind, încăpătoare, divagațiile aluvionare de tot soiul. Din aceste divagații, totdeauna foarte interesante, se vede un lucru surprinzător: cât de ardelean era, în adâncul sufletului, estetul I. Negoițescu, evocând, de pildă, Clujul de altădată din „ziua morților“, definind, în linia lui Max Weber
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
țâșnește, firesc, fluxul discursului retrospectiv și care intră în aliaj cu naivitatea reală a naratorului cu suflet de copil. Fraza e cel mai adesea amplă, natural proustiană, uimind meandrele rememorării și înghițind, încăpătoare, divagațiile aluvionare de tot soiul. Din aceste divagații, totdeauna foarte interesante, se vede un lucru surprinzător: cât de ardelean era, în adâncul sufletului, estetul I. Negoițescu, evocând, de pildă, Clujul de altădată din „ziua morților“, definind, în linia lui Max Weber, burghezia transilvană și urmărindu-i ascendența până la
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
limbaj, de convingerile lui ideologice și morale etc. și, în ultimă instanță, oferă o selecție din realitate. Nici măcar fotografia nu ne oferă realitatea, ci doar un decupaj subiectiv din realitate, pus pe un suport de hîrtie. Dar să încheiem această divagație (aridă și cu pretenții de profunzime) cu lucruri de mult fumate și să observăm doar că sinceritatea e întotdeauna min ciună. De-abia plecînd de la acest fapt putem să ne propunem să fim sin ceri. De ce însă, dacă fac atîta
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
aurii ale pielii sau asupra pufului de pe picioare (nu se epila, că nu era nevoie de așa ceva). și, oricum, înainte de toate, să spun dacă era grasă/ slabă/înaltă/scundă/blondă/brunetă etc. Pînă la urmă, ce rost are să fac eu divagații poeti cești despre arcuirea sprîncenelor, rotunjimea fermă a sînilor sau pasul ei de domnișoară ? Tot n-o puteți vedea. Dacă ai încerca să reconstitui femeile din elementele oferite de cei care „le cîntă“, ai ajunge la niște rezultate monstruoase : un
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
tine, dedicată cu totul gospodăriei; am gătit pentru trei zile, fiindcă mâine aș avea timp doar cât să mă întorc și să plec iarăși, până seara la 8½. Încă o dată, nu mă plâng; constat. Dar, înainte de a te plictisi cu divagațiile mele despre gospodărie, dă-mi voie să te cert. De ce ai făcut asta? De ce? Am fost întoarsă pe dos două zile. Aș fi înțeles orice altceva, un pachețel, știu și eu, dar asta?! Deci de cărțile poștale în care te
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
și coleric - În partea „dreaptă”, cea „fierbinte și umedă”. Ni se spune În același timp că doar o combinație Între acești factori se apropie de realitate, de „opt” sau de „doisprezece”. În ce mă privește - și cer scuze specialiștilor pentru divagațiile și variantele mele! -, ca și Galenus, dar și ca alții, sunt convins că la temelia ființei, a psihologiei și a reflexelor ei de gândire și de reacție, stau, Într-adevăr, temperamentele. Și, cum spuneam, a venit o vreme În care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
estetică, în care se încearcă o definire nuanțată a frumosului și se fac reflecții sensibile, aplicate asupra simbolului poetic. Mai interesante par a fi manuscrisele sale în limba franceză. Voyage à Rome, datând tot din 1864, cuprinde descrieri, impresii și divagații erudite. Ș. a publicat câteva traduceri din romanticii francezi (Chateaubriand). SCRIERI: Moartea lui Radu VII de la Afumați, București, 1854; Constantin Basarab Brâncoveanul, București, 1877; Diurpaneu, ultimul decebal al Daciei, București, 1879; Daciada, București, 1885; Domnul B. P. Hăsdeu și Radu-Negru
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289775_a_291104]
-
-i elimine orice disponibilitate în privința continuării dialo- gului este această enormitate cuprinsă într-o frază pe care Nae o livrează nonșalant. În treacăt fie spus, această hemo- ragie verbală este poate cel mai bine caracterizată prin ceea ce Petru Creția numea divagație asociativă „care constă în a o lua razna fie plecând de la o vagă asociere de idei, fie pur și simplu de la un cuvânt oarecare, putând funcționa ca declanșator al unei serii total distincte” . Ne vom întoarce la acest punct de
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
s-ar fi numit " o scrisoare de corsar", Jacques Chirac, unul dintre puținii oameni de stat occidentali conștienți că există și un Orient pe planetă mai exact, și un altul decât cel cunoscut -, mi-a facilitat în mod considerabil această divagație. Centrată inițial asupra creștinilor din Orient, ea nu putea decât să se extindă, prin forța lucrurilor, și asupra relațiilor existente in situ între steaua lui David, semilună și cruce. Prin intermediul lui Jacques Chirac, aduc mulțumiri serviciilor diplomatice și culturale franceze
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
În acea mască a „celui neînțeles”, născut sau prea devreme sau prea târziu, Într-o lume care „nu i se potrivește”, printre contemporani bolnavi de-o mediocritate infinită. C A P I T O L U L I I (Libertateaă Divagațiile noastre de mai sus În jurul „pozei”, a ratării (a „pozei ratării”!Ă, a sinuciderii ne duc, oarecum logic, la ubicua idee de libertate. Toate acestea „trei” - ca și altele, bineînțeles - sunt forme ele libertății; iar „Exilul”, supratemă a acestui volum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
un cadru intelectual-ideologic-estetic extrem de eclectic. Lucrul se poate vedea și din ceea ce scriam eu în perioada respectivă, în special din eseurile absconse și criptice publicate în revistele studențești ieșene. Chiar dacă anumite orientări se pot discerne sub stratul de artificii și divagații (unele menite să înșele vigilența cenzorilor), textele atestă un mare coeficient de haos intelectual. Toată lupta autoconstrucției mele intelectuale a fost tocmai asta: să încerc să mă despart de haosul formativ în care am apărut și să încerc să-mi
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
într-un soi de transă. Nu mai percepe nimic din lumea înconjurătoare, își dizolvă, torențial, interlocutorul, clămpăne precipitat, ridică glasul, se ridică în picioare, gesticulează spasmodic, se înveselește imprevizibil și se înfurie devastator. (Subspecie: stilul fluvial, cumulativ, cu intercalări infinite, divagații, derapaje, deliruri.) 10. Vorbitorul informal. Tutuie, americănește, pe toată lumea, e „interactiv“, pantomimic, matter-of-fact. Băiat de viață, nepretențios (dar smart), săritor (și la propriu, și la figurat), tolerant, trendy. Ireproșabil, inexpugnabil, indigerabil. ...Și așa mai departe. Portret-robot De câțiva ani buni
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
Bunicule! îl întrerupse fata. Nu prea avem timp la dispoziție. N-ai vrea să treci direct la subiect? — Ai dreptate, spuse Profesorul, bătând-o ușor peste mână. Apropo, cu ce vrei să încep? Când m-apuc să vorbesc, fac imediat divagații. — Ce-a fost cu cifrele pe care mi le-ați dat să le permutez? am întrebat. — Ca să-ți pot explica lucrul acesta, ar trebui să mă întorc cu trei ani în urmă. — Vă rog. — Pe vremea aceea lucram pentru Sistem
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
Angeles și sub pretextul întâlnirii cu Harrison Ford voi recupera și cenușa tatălui meu de la sucursala Bank of America de pe Ventura Boulevard în Sherman Oaks. Realizarea acestui plan constituia singura mea țintă (n-aveam de gând să-mi permit nici o divagație) astfel încât pe la ora două în joia respectivă rezervasem deja biletul de avion și - după ce m-am văzut cu Marta la hotel ca s-o informez că la 307 Elsinore Lane casa urma să fie decontaminată și că ea trebuia să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
e cea mai bună șansă de a-și spăla imaginea în fața poporului american și de a reveni în avanscenă. E superantrenat : a învățat cum să demonteze fiecare dintre vechile probe împotriva sa, și-a calibrat perfect fiecare artificiu cazuistic, fiecare divagație, fiecare arpegiu pe coarda sentimentală a publicului. E formidabil chiar mai formidabil, aș spune, decît a reușit vreodată să fie adevăratul Nixon. Chiar dacă Nixonul lui Langella e în aceeași măsură ca cel adevărat un inamic al spontaneității, chiar dacă farmecul lui
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
imprimat de mijloacele audio, dar știu că cei prezenți au avut ce reține și sunt convins că exigența lor va crește, participând la ascultarea acestor opusuri în alte interpretări. Dacă aș încerca și alte sublinieri, cred că aș ajunge la divagații, insistând asupra multor detalii tehnice care nu pot suscita interesul cititorilor. Și, de altfel, menirea unei cronici este aceea de a stimula spectatorii să se îndrepte către actul artistic, să-l perceapă direct și nu mediat. Probabil că, asistând în timpul
PANORAMIC ARTISTIC (consemnări de regizor) by MIHAI ZABORILĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91815_a_93193]
-
gândului și am știut că noi, oamenii, avem puterea de a crea prin gândurile noastre”, își începe povestirea. „Spre exemplu, uită-te numai la scenariul pe care ți l-ai imaginat tu ai creat locul acesta, pentru tine”; face o divagație, apoi revine la momentul inițierii. „Eram la o altă fermă, tot prin zona asta, dar ceva mai la sud. Într-o zi apare un grup de trei prietene dintre care una vrea să meargă pe jos până ceva mai departe
Chemarea Călătorii în lumea șamanilor amazonieni by Ingrid Daniela Cozma () [Corola-publishinghouse/Memoirs/821_a_1747]
-
drum lung, rafinându-și mijloacele de expresie și descoperind un univers distinct. Astfel, volumul Fantoșe vopsite (1924) cuprinde poeme în proză scrise cu exuberanța juvenilității. Autorul vrea să epateze prin fantezii bizare și viziuni absurde, prin duritatea limbajului și exacerbarea divagațiilor sentimentale. Experimentele începutului sunt sesizabile și în întâiul său roman, Viața cu haz și fără a numitului Stan. Prin destinul personajului titular prozatorul intenționa să ilustreze, pe de o parte, aviditatea lumii contemporane, goana după înavuțire și poziții înalte, iar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288752_a_290081]
-
domini sala, nu te lași tu copleșit de ea. Are, înțeleg, o experiență destul de mare în reading-uri, adică în lecturi literare. Adrian Popescu a bulversat ordinea stabilită de gazde și în loc să înceapă cu recitalul poetic, se lansează într-o lungă divagație pe tema impresiilor despre Lisabona și a contactelor sale cu cultura italiană. Nu te-ai fi așteptat la o asemenea disponibilitate discursivă din partea lui; Adrian îmi păruse mai degrabă o fire timidă, retractilă. Italiana sa foarte bună și incongruența de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
albanezi ajung să peroreze cu multă convingere despre „fenomenul” prozei albaneze în context european. După numărul mare de titluri din literatura lor, pe care le-am văzut în librăriile din Franța, cred că au suficiente motive să-și permită niște divagații mai îndrăznețe... Se dau câteva party-uri pentru scriitorii din Literatur Express, organizate de comunitatea rușilor, a portughezilor și a spaniolilor din regiune. Nu merg la nici o întâlnire. Va fi mare înghesuială, discuții improvizate, care nu se ridică niciodată peste nivelul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
că, dacă vreau, pot să demonstrez că sunt și profund! (Doamne, sunt surprins de ce obsesii mai am și eu! Ei, recunosc că din când în când, chiar și dinaintea mea, apare viziunea bântuitoare a unei posterități glorioase.) Trecând dincolo de această divagație ideatică și, evident, elitistă, lucrurile s-au întâmplat cam așa: "Bă! Băă! Tu nu ești dă p-aci!", l-am auzit spunând cu o nuanță de uimire pe gândacul cu care mă întâlnisem. "Da. Nu sunt de pe aici, deși pot
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
Cred că oricine și-a putut da seama acum ce profesor al dracului sunt. Din asociere de idei în asociere de idei, poftim unde am ajuns! Și pornisem de la descălecatul de pe pervaz al bietului domn Ciucurel. Să lăsăm deci aceste divagații și să ne întoarcem cu onestitate la firul epic. Domnul director era buimac, răvășit, cu hainele în dezordine și palid. Privi cu ochi rătăciți la tanti Mery, contabila-șefă, și la Monica, secretara lui. Se încruntă și întrebă cu un
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]