315 matches
-
-ți mai știe nimeni nici măcar numele! (Pauză) Cu un singur telefon! (Scurtă pauză.) DICK îi arată mobilul. DICK: Mai întâi ar începe cu tine: n-ai mai ajunge acasă. Te-ar azvârli într-un camion și ți-ar injecta o drăcie de-aia care te face să-ți pierzi cunoștința. Pe urmă te-ai trezi și ți-ai da seama că te-au făcut să-ți devorezi propriul chip. Ochii, nasul, buzele, totul... Crede-mă, nu te-ar mai recunoaște nimeni
Esteve Soler - Contra democrației by Luminița Voina-Răuț () [Corola-journal/Journalistic/4771_a_6096]
-
și citește, domn' director, nu scap de el, dar nu face alte prostii. După ore am revenit de câteva ori, până să cadă bruma, în grădina cu citanie pe furate, adevărat locus amoenus, hotărât să-l întrec pe Nică în drăcii. Competiția se născuse. Este prima oară când am trăit sentimentul invidiei ascunse și al rivalității declarate. Trebuia să comit cât mai multe năzdrăvănii ca să am ce povesti. Totul scris într-o carte groasă, eventual în două volume, nu subțire ca
În loc de Prefață la Amintirile… lui Creangă by Ion Pecie () [Corola-journal/Journalistic/6272_a_7597]
-
încălecăm balustradele casei scărilor și să le facem tobogan”, îmi povestește cu umor domnul avocat. „Marele Voievod ne urmărea cu mâinile le spate, râdea doar din priviri și pe buze îi înflorea un zâmbet ștrengăresc. Se amuza împreună cu noi de drăciile noastre”. Avocatul își amintește și de un moment inedit, când profesorul academician, părintele Nae Popescu, i s-a adresat uitând de apelativul de reverență: „Răspunde tu, voievodule...!” „Cla-sa a amuțit. Prințul moștenitor a tăcut, dar lecția și-a continuat cursul
Agenda2005-27-05-senzational 3 () [Corola-journal/Journalistic/283902_a_285231]
-
până la fund. Hai șterge-o, neghiobule, de scoate alta, că noi atâta avem pe suflet, apă chioară, dar bună. Părintele își vărsa necazul pe trândăvia oamenilor; gura i se umpluse de amărăciune. Mai băură un pahar, dar pe încetul: - Ei drăcie, bombăni popa; ce zici, finule, nu-ți pare că are un gust coclit? - Știu eu, nașule, se feri Ilie - dacă ți se pare sfinției tale, trebuie să fie așa... Mai gustă popa, mai gustă Ilie. - Apa asta duhnește a ceva
E. Lovinescu - proze uitate by Gabriela Omăt () [Corola-journal/Imaginative/14906_a_16231]
-
aplomb de raliu pe pista textului. Nici eu nu procedez altfel. Utilizez de câțiva ani buni vocea electronică. Am scris cu ea mai multe cărți, am colaborat la ziare, am transcris traduceri, am redactat memorii, proiecte, programe, tot felul de drăcii în tensiunea fără de sfârșit spre a dobândi, inclusiv pentru cititorii audio electronici, drepturi, egalitate, normalitate, șanse și demnitate. Lecturile am continuat să le efectuez de pe casete magnetice, de pe dischete sau prin intermediul unor voci apropiate. Recent însă am decis să intru
Revanșa lui Homer by Radu Sergiu Ruba () [Corola-journal/Imaginative/13932_a_15257]
-
deschiderea altora noi. Sute de orhestre și tarafuri, deslănțuite, îți sparg urechile; te orbesc luminile multicolore, focuri bengale și artificii. La Élysée, la Florence - rue Étienne, pe iarba verde din Monceau, afară în tufișuri, "au jardin de Virginie" - îmbieri, hohote, drăcii. Orgiile pyrotehnice ale d-nei Lavarimère; trâmbițe, talgere, muzica militară a lui Gébauer și viorile lui Hullin!" Am vorbit despre demistificare și trebuie spus, fără a cădea în extazieri protocroniste, că romanul acesta devansează cu decenii viziunea critică despre Revoluția franceză
Un mare roman ignorat by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/16642_a_17967]
-
hai să ne-ntoarcem la corăbiile lui... Homer! zise Trandafir, ascultând în telefonul mobil o voce care-i spunea că sicriul soldatului Paraschiv nu ajunsese la destinație (în cimitir) - și că se părea că se rătăcise prin Pădurea Verde! Ei, drăcia dracului, asta ne mai lipsea, să se rătăcească!... Sau să-l fure cineva, ca să-și bată joc de noi - și de întregul popor!... Ne dă afară pe toți!... - Cine? - Ei, se găsește cine!... Așa, deeeci... Văd că scrie aici că
întoarcerea tatălui risipitor by D.R. Popescu () [Corola-journal/Journalistic/7811_a_9136]
-
autorul recurgea la bucăți de altădată (cu vizibilă nemulțumire, trădata de frecvențele ezitări și semne de ăntrebare): Ilustrul șarlatan (?), Vântul de martie (?), Dușmănie (?), Bedros (?), Exaltarea și prăbușirea lui..., Construcția paradisului, Panait Petre, jongleur, scamator, (11 iunie 1948), Distracție de revelion, Drăcie, Tristan, Vânătoare de lupi (ănainte de Construcția! De-aici urmează Justiția, Puritatea, Stârpirea ereziei), Nopțile din iunie, Dreptate, Iacob. Privită an ansamblu, ultima grupare suferă de improvizație, agravată prin flagrante denivelări calitative: pagini dintre cele mai rafinate (Proprietatea și posesiunea
Cu documentele pe masă by Geo Șerban () [Corola-journal/Journalistic/17469_a_18794]
-
o înapoi, porunci femeia copilului. - Păstreaz-o, spuse Baltazar. Și apoi, către José Montiel: La urma urmelor, pentru asta am făcut-o. José Montiel se ținu după el până în antreu. - Nu fi prost, Baltazar, spunea, vrând să-l oprească. Ia-ți drăcia acasă și nu mai face prostii. N-am de gând să-ți dau nici o centimă. - Nu contează, spuse Baltazar. Am făcut-o dinadins ca să i-o dăruiesc lui Pepe. N-aveam de gând să cer un ban. Când Baltazar îi
Gabriel García Márquez - Uimitoarea după-amiază a lui Baltazar by Tudora Șandru-Mehedinți () [Corola-journal/Journalistic/2720_a_4045]
-
Pepe. N-aveam de gând să cer un ban. Când Baltazar îi croi drum printre curioșii care blocau ușa, José Montiel țipa în mijlocul antreului. Era foarte palid și ochii începeau să i se înroșească. - Prostule, țipa. Ia-ți de aici drăcia. Doar asta mai lipsea, să vină un oarecare să dea ordine la mine în casă. La naiba! În salonul de biliard Baltazar a fost primit cu ovații. Până în momentul acela credea că făcuse o colivie mai bună decât celelalte, pe
Gabriel García Márquez - Uimitoarea după-amiază a lui Baltazar by Tudora Șandru-Mehedinți () [Corola-journal/Journalistic/2720_a_4045]
-
și frumoasă... o, Banate, țara mea... A avut succes, cu aplauze la scenă deschisă. „Au tras părinții o spaimă zdravănă”, își amintește el. Dar isprava nu făcuse valuri și a rămas toată lumea uluită, dar mulțumită. Mai făcea și câte o drăcie, dar la vârsta lui cine nu le face? „Pe cea mai mare a făcut-o unul, de-i ziceau copiii Lămpică, mai mare ca mine cu doi ani”, povestește Alexandru. „I se făcuse dor de bunica rămasă acasă la Stamora
Agenda2005-26-05-senzational1 () [Corola-journal/Journalistic/283871_a_285200]
-
ele de neglijat. Un poem, heliadescă, se încheie fulminant: „avea dreptate bătrâna cu pălăria roasă/ să spună-n gura mare că vremea-i dangeroasă.” (p. 328) Dar heliadesc într-adevăr, măcar prin italienisme, e abia un altul, marină : „să vezi drăcie: deschid dicționarul petrocchi/ și mă opresc la imperialul acceditore/ după care trec la jumătatea tomului și/ sub vechi peron vivaldian descopăr cristalleria// rămân pe pagină până trec gondolele un/ gard închipuit și-ajung curând în pragul/ planșei marina mercantile unde
Veriga lipsă by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5912_a_7237]
-
care în plus lasă să se strecoare odată cu citatele nenumărate pericole ideologice: "în loc ca Dicționarul să palpite de curentul vieții noi, ne dă miros de tămîie, izma și fum de cădelnița" (p. 74), "în citatele Dicționarului abundă sfinții, babele și drăcii" (p. 78). Experiență sovietică e invocată și în acest caz: "desigur că au și ei un Varlaam al lor, dar nu dau ghes cu el cînd alte probleme bat la poarta vieții" (p. 75). La Universitate, Al. Rosetti "nu a
Politică si lingvistică by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/17969_a_19294]
-
stil. Apele se vor limpezi însă curând, gustul se va șlefui și el. Deocamdată să vedem cum va mai place să recitiți aceste Drumuri: "La colțul străzii o gașcă de draci verzi/ împarte pliante cu privire la/ viața din iad// îngerul plânge.// Drăcii mărșăluiesc și împart calendare/ ale Vietii de Apoi/ unde tot sositul smulge vineri/ înainte de joi// Forfota mare în oraș și lume multă,/ strânsă în jurul dracilor că la concert... / Sifilitice, două, trei suflete/ proaspăt împroșcate cu noroi, tușesc din răsputeri./ Mai
Post restant by Constanța Buzea () [Corola-journal/Journalistic/7721_a_9046]
-
inima săltăreața din ele, si spectatorii dracilor se-ntorc atunci de ai putea sa juri/ că n-au văzut inimi în viața lor... Și-așteaptă veacuri bune/ Să-și aplece îngerul aripa perforata,/ și printre pene păduchi să se-aștearnă?/ Drăcii chiuie și-maprt țuică abia distilata,/ de mâna-ntâi,/ din cele mai grele păcate... // împart tuturor/ cu insistență sporită,/ bilete la concetrul de joi,/ care se ține La Cazane,/ un local de-al lor.// Acolo să vezi/ senzații tari, frate,/ fierberi
Post restant by Constanța Buzea () [Corola-journal/Journalistic/7721_a_9046]
-
pe discul imprimării la fața locului. Și am să dau la maximum difuzoarele pick-up-ului, să nu se mai audă zarva indecentă a contestatarilor de conjunctură. Cum se petrec cel mai adesea acest soi de isprăvi, cîrîie și mîrîie de toți drăcii cine încă nu și-a văzut numele pe coperta vreunei cărți mai acătării.
Un centenar oarecum prematur by Geo Șerban () [Corola-journal/Journalistic/17912_a_19237]
-
căuta în biroul meu. Simpla lui prezență m-ar împiedica să lucrez. - Dar îl vei folosi numai tu, comentă doamna. - Cel mai bine ar fi să-l punem în bibliotecă, zise el. - Oh, în niciun caz! Nu voi permite ca drăciile tale moderne să-mi contamineze cărțile, a zis ea, fermă, căutând în minte o soluție pentru a nu-și supăra soțul. Nu-ți mai face probleme, șoricelule, știu cum să facem. Lăsăm o cameră numai pentru telefon. Așa se face
Care Santos Încăperi ferecate by Marin Mălaicu-Hondrari () [Corola-journal/Journalistic/3356_a_4681]
-
tendința manifestă a autorului de a impune lumii ficționale, prin naratori obedienți, propriile convingeri socio-politice. Un hingher decedat și un general mânjit de sânge, o doctoriță apetisantă și un autopsier de morgă, o mamă îndurerată și doi copii care fac drăcii în clopotniță, un prefect pe nume Eugeniu Ioan Gingirică și un polițai Ioanea Păsulii, toți emit, consecvent, un același punct de vedere și înțelegere asupra lumii românești postrevoluționare. O perspectivă reacționară (dar putea fi și una progresistă, era același lucru
Cod roșu by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/7452_a_8777]
-
de care, Îndemnuri, unul după altul, pe postul național, le percepeam fără a le desluși. Nimeni Însă nu-l Întreba nimic. Navetiștii păreau amorțiți. După scandalurile din autogară, muțiseră. Parcă nu-i mai interesa nimic. Moțăiau și atât. - Dă, domnule, drăcia aia mai tare, să auzim și noi! - l-am rugat eu pe cel ce avea aparatul. S-a făcut că nu mă aude. Mai mult, nu a schițat nici măcar un gest. Dar nici cei din jur. Toți tăceau. Parcă, dintr-
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_215]
-
voi soma orice erou homeric Să nu aducă-n iad vreo aurora. Mă antrenez pe ținte mișcătoare Ce-ncearcă să mă muște pe la spate Și trag, în serii, rime-mperecheate De sperii și borfașii-n închisoare. Născut soldat, sfidez până și drăcii Cât am pe țeavă ritmurile sfinte; Eu am consemn să nu dorm în cuvinte Și să împușc cu stele vârcolacii! NAȘTEREA AFRODITEI Trec ciobani pe-oglinda Lunii, Lupii-nchid poartă pășunii, Bacii mulg uger de noapte Și-n cer crește
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_364]
-
voi soma orice erou homeric Să nu aducă-n iad vreo aurora. Mă antrenez pe ținte mișcătoare Ce-ncearcă să mă muște pe la spate Și trag, în serii, rime-mperecheate De sperii și borfașii-n închisoare. Născut soldat, sfidez până și drăcii Cât am pe țeavă ritmurile sfinte; Eu am consemn să nu dorm în cuvinte Și să împușc cu stele vârcolacii! NAȘTEREA AFRODITEI Trec ciobani pe-oglinda Lunii, Lupii-nchid poartă pășunii, Bacii mulg uger de noapte Și-n cer crește
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_362]
-
voi soma orice erou homeric Să nu aducă-n iad vreo aurora. Mă antrenez pe ținte mișcătoare Ce-ncearcă să mă muște pe la spate Și trag, în serii, rime-mperecheate De sperii și borfașii-n închisoare. Născut soldat, sfidez până și drăcii Cât am pe țeavă ritmurile sfinte; Eu am consemn să nu dorm în cuvinte Și să împușc cu stele vârcolacii! NAȘTEREA AFRODITEI Trec ciobani pe-oglinda Lunii, Lupii-nchid poartă pășunii, Bacii mulg uger de noapte Și-n cer crește
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
de care, Îndemnuri, unul după altul, pe postul național, le percepeam fără a le desluși. Nimeni Însă nu-l Întreba nimic. Navetiștii păreau amorțiți. După scandalurile din autogară, muțiseră. Parcă nu-i mai interesa nimic. Moțăiau și atât. - Dă, domnule, drăcia aia mai tare, să auzim și noi! - l-am rugat eu pe cel ce avea aparatul. S-a făcut că nu mă aude. Mai mult, nu a schițat nici măcar un gest. Dar nici cei din jur. Toți tăceau. Parcă, dintr-
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_214]
-
fel sau altul, o să te trișăm, nu? Nu. amice, noi nu lucrăm așa. Sistemul nostru e mult mai simplu. Dacă ai zice că nu vrei să ieși cu banii la zar, ori ai încerca să atragi atenția cuiva, aș descărca drăcia asta energetică drept în inima ta. Lucrează cu o rază atât de îngustă încât nimeni n-ar observa găurica din hainele tale. Tu ai rămâne mai departe încoțopenit acolo, oftând poate un pic toropit de somn, dar pe nava asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
am tras? - Hai să vedem ce dracu' am făcut! mormăie Mihai înciudat, desprinzându-și lanterna agățată la brâu. O aprinde și ne apropiem de pâlcul de cătină. La naiba! Nici un lup! - Uite ce formă aiurită poate avea păducelul ăsta! Ce drăcie! Lup, nu alta! Ce mai vânători!...Iată-ne iar de batjocora Unchiului! Dar unde a rămas? Ne întoarcem toți deodată, înfiorați de noaptea aceasta de-a dreptul ciudată. Unchiul nu se vede, nu se aude. Îmi scot și eu lanterna
Jucătorul by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1257_a_1933]