1,119 matches
-
majore formula 10 și cea a semiaxei minore formula 11 sunt legate prin excentricitea formula 12 și prin parametrul formula 13 : Cercul formula 17 de centru formula 18, centrul unei elipse formula 1, și de diametru formula 20, axa majoră a elipsei, este cercul principal al acelei elipse. Elipsa formula 1 este imagea cercului principal formula 17 prin afinitatea ortogonală de bază Ox și de raport formula 23. Cercul fiind o elipsă de excentricitate lineară nulă, axa majoră (axa mare) a unui cerc este diametrul său, iar semiaxa majoră este raza sa
Semiaxa mare () [Corola-website/Science/326381_a_327710]
-
centru formula 18, centrul unei elipse formula 1, și de diametru formula 20, axa majoră a elipsei, este cercul principal al acelei elipse. Elipsa formula 1 este imagea cercului principal formula 17 prin afinitatea ortogonală de bază Ox și de raport formula 23. Cercul fiind o elipsă de excentricitate lineară nulă, axa majoră (axa mare) a unui cerc este diametrul său, iar semiaxa majoră este raza sa. Hiperbola este o conică de excentricitate lineară superioară lui 1. Axa transversă a unei hiperbole, segment al dreptei care traversează
Semiaxa mare () [Corola-website/Science/326381_a_327710]
-
iar semiaxa majoră este raza sa. Hiperbola este o conică de excentricitate lineară superioară lui 1. Axa transversă a unei hiperbole, segment al dreptei care traversează centrul și cele două focare ale hiperbolei, este echivalentă cu semiaxa mare a unei elipse. Axa conjugată a unei hiperbole, segment al dreptei cuprinse între unul dintre vârfurile hiperbolei și una dintre dreptele asimptote la curba cu același vârf, este echivalentă cu semiaxa minoră a unei elipse. În astronomie, semiaxa majoră este un element orbital
Semiaxa mare () [Corola-website/Science/326381_a_327710]
-
hiperbolei, este echivalentă cu semiaxa mare a unei elipse. Axa conjugată a unei hiperbole, segment al dreptei cuprinse între unul dintre vârfurile hiperbolei și una dintre dreptele asimptote la curba cu același vârf, este echivalentă cu semiaxa minoră a unei elipse. În astronomie, semiaxa majoră este un element orbital important, care permite să se definească parțial o orbită. În mod general, în cadrul unei probleme a două corpuri, perioada orbitală a unui corp de masă formula 24 care orbitează în jurul unui alt corp
Semiaxa mare () [Corola-website/Science/326381_a_327710]
-
excentricitatea. Se obține proporționalitatea următoare: care corespunde celei de a treia legi a lui Kepler. Semiaxa majoră nu corespunde neapărat distanței medii dintre cele două corpuri pe orbită, deoarece această distanță depinde de procedeul utilizat: De altfel, „raza medie a elipsei”, care semnifică de fapt raza cercului cu aceeași arie, este formula 33.
Semiaxa mare () [Corola-website/Science/326381_a_327710]
-
polare) este dată de: unde "e" este excentricitatea și formula 53 distanța perpendiculară la focar de la axa majoră la curbă. Dacă "e" > 1, această ecuație definește o hiperbolă; dacă "e" = 1, ea definește o parabolă; iar dacă "e" < 1, definește o elipsă. Cazul special "e" = 0 are ca rezultat un cerc de rază formula 53. Toate numerele complexe pot fi reprezentate ca un punct în planul complex, și pot astfel să fie exprimate specificând fie coordonatele carteziene ale punctului fie cele polare (numite
Coordonate polare () [Corola-website/Science/299629_a_300958]
-
este mai ușor de observat din emisfera nordică, de unde majoritatea telescoapelor mari au studiat-o. Întâmplător, NGC 6543 se află pe cer aproape în poziția aparentă polului nordic a eclipticei. Deși nebuloasa luminoasă internă este destul de mică — axa majoră a elipsei interne este de 16,1 secunde de arc, iar distanța dintre condensări este de 24,7 secunde de arc — ea este înconjurată de un halou de materie pe care l-a ejectat steaua pe când era o gigantă roșie. Acest halou
Nebuloasa Ochi de Pisică () [Corola-website/Science/332852_a_334181]
-
punct de vedere structural o nebuloasă foarte complexă, iar mecanismul sau mecanismele care au modelat și creat această morfologie complicată nu este în momentul prezent înțeleasă cu claritate. Partea centrală luminoasă a nebuloasei este formată dintr-o bulă interioară elongată (elipsă internă) plină cu gaz fierbinte. Aceasta la rândul său este înconjurată într-o pereche de bule mari sferice unite de-a lungul corpului lor. Structura porțiunii luminoase din cadrul nebuloasei este în mare parte cauzată de interacțiunea dintre un vânt stelar
Nebuloasa Ochi de Pisică () [Corola-website/Science/332852_a_334181]
-
Sud spre Nord. Un argument al periastrului de 90° semnifică faptul că periastrul este atins atunci când corpul este la distanța sa maximă deasupra planului de referință. Când orbita este eliptică, argumentul este unghiul dintre linia nodurilor și axa mare a elipsei. Adăugând "argumentul periastrului" la longitudinea nodului ascendent dă longitudinea periastrului. În astrodinamică, argumentul periastrului formula 2 poate fi calculat în felul următor: unde: În cazul unei orbite ecuatoriale, deși argumentul nu este definit în sens strict, se admite că : unde: În
Argumentul periastrului () [Corola-website/Science/336809_a_338138]
-
argentinian în urmă transferului jucătorului de 21 de ani Omar Sivori în Italia, la Juventus Torino. De asemenea, tribunele și peluza de pe latura sudică sunt înălțate cu un al doilea nivel. Ca urmare a noilor extinderi, stadionul capătă forma unei elipse continue, iar capacitatea crește la aproximativ 100.000 de locuri. De-a lungul timpului "El Monumental" a fost renovat de mai multe ori, însă cel mai amplu proces de renovare și reabilitare este cel din 1977-1978, în perioada premergătoare începerii
Stadionul Monumental Antonio Vespucio Liberti () [Corola-website/Science/316722_a_318051]
-
din plan, egal depărtate de un punct fix numit centru. Distanța comună este denumită de obicei "raza cercului". urile sunt curbe simple închise, care separă astfel planul în două regiuni, interior și exterior. Un cerc este un caz particular de elipsă, în care lungimile axelor sunt egale (și deci cele două focare se confundă). Astfel, cercurile sunt, ca și elipsele, conice; mai precis sunt secțiuni ale unui con circular drept cu un plan perpendicular pe axa acestuia. unde A este aria
Cerc () [Corola-website/Science/305830_a_307159]
-
sunt curbe simple închise, care separă astfel planul în două regiuni, interior și exterior. Un cerc este un caz particular de elipsă, în care lungimile axelor sunt egale (și deci cele două focare se confundă). Astfel, cercurile sunt, ca și elipsele, conice; mai precis sunt secțiuni ale unui con circular drept cu un plan perpendicular pe axa acestuia. unde A este aria cercului, r este raza cercului, d este diametrul cercului, formula 2 este o constantă matematică. unde A este aria sectorului
Cerc () [Corola-website/Science/305830_a_307159]
-
vârste profesorale. Exista în pictura lui degajată, supusă hazardului, clipe fericite și subtexte grave! Florin Ciubotaru caută motivații ale spectacolului vizual incontinent și veșnic înnoitor. Imaginea se dezvoltă surprinzator, din teme precise: o stea sau o cruce, un ou, o elipsă, un zero, cifra cu substanță și mărime pentru pictor, torsuri. Dintr -un anume punct de plecare începe aventura divagației, care-l fascinează. De la un detaliu real, plonjează în nesfârșire și în ispita metamorfozelor în lanț. În fixarea care refuză fixarea
Florin Ciubotaru () [Corola-website/Science/323251_a_324580]
-
și astronom imperial. În 1604 Kepler observă "Supernova 1604" și publică observațiile sale în lucrarea "De Stella nova in pede Serpentarii" („Despre o nouă stea la piciorul constelației șarpelui”). În lucrarea "Astronomia Nova" („Astronomia nouă”, 1609) publică rezultatele cercetărilor asupra elipsei planetei Marte și enunță a doua lege: „Cu cât o planetă este mai aproape de Soare, cu atât se mișcă mai repede”. În anul 1612 Kepler se stabilește la Linz în Austria, unde îi apare lucrarea "Harmonices Mundi" („Armonia lumii”, 1619
Johannes Kepler () [Corola-website/Science/298358_a_299687]
-
în 1736/1737. Decorarea interiorului a început în 1736, la zece ani după demararea construcției. Deși pereții exteriori formează un plan rectangular, interiorul navei (înconjurat de coloane corintice care susțin o suprastructură cu colțuri rotunjite) are forma aparentă a unei elipse. Există trei altare amplasate în spatele liniei pilonilor de pe fiecare parte. Naosul este bine luminat pe ambele fețe, prin ferestre înalte și mari, care scot în evidență tonurile contrastante ale pereților albi și ale pietrei gri. Decorarea plafonului a fost încredințată
I Gesuati () [Corola-website/Science/333513_a_334842]
-
să stea." Ex.:" Fata asta este și inteligentă, și frumoasă, și harnică, și tot ce-ți poți dori." Asindetul constă în suprimarea conjuncțiilor coordonatoare dintre cuvinte sau dintre propoziții. Ex.:"Toți, politicieni, manifestanți, polițiști, au cântat împreună până au răgușit." Elipsa constă în suprimarea unei părți din enunț, pentru că este neesențială sau se poate deduce din context. Ex.: "Primul motiv vi l-am explicat. Iar al doilea derivă direct din primul." (se evită repetarea cuvântului "motiv"). Aposiopeza este procedeul de întrerupere
Figură de stil () [Corola-website/Science/300651_a_301980]
-
Înrudit că atmosfera, ciclul Din caietele de miezul nopții e animat de acelasi apel la regenerarea ființei printr-o stare de veghe activă (" Nu e vreme de dormit când lucruri de seamă mă invită la inspecții la alianțe la aventuri. Elipse noi s-au ivit în spațiu pe care nu le cunosc"), cu o conștiință de "om liber", lăsându-se "dus de dulceți ale metafizicii aerului", dar ținând minte "cuvântul adânc" și decis să-și continue căutarea fundamentală: Renunțând la origini
Poezia lui Alexandru Busuioceanu by Ion Pop () [Corola-journal/Memoirs/18008_a_19333]
-
liric-burlesc-baladesc“: Un fenomen actual este că în chat nu se dă importanță utilizării unei limbi corecte din punct de vedere sintactic sau ortografic. Greșelile de tastare și gramaticale sunt frecvente. Caracteristic la chaturi este folosirea extensivă a anacolutelor, aposiopezelor, abrevierilor, elipselor, interjecțiilor precum și a expresiilor tipice de argou (slang). Semnele de punctuație și majusculele lipsesc deseori. În schimb se recurge des la emotigrame [ de ex. :-), ;-) sau :-o) ] sau și la acronime nestandardizate din engleză (ca de ex. "lol" de la "laughing out
Argou () [Corola-website/Science/302505_a_303834]
-
totalitate. A mai cunoscut o renaștere târzie, la sfârșitul secolului al XIX-lea în Banat, Transilvania și Rusia. Teatral și exuberant, barocul a exprimat triumful statului și al bisericii, dar și al burgheziei seculare. Formele convexe și concave, iluziile optice, elipse intersectate în planuri care erau de cele mai multe ori extensii ale tipului centralizat, geometrii complicate și relații între volume de tipuri și mărimi diferite, exagerare emfatică, culori îndrăznețe și multă retorică arhitecturală și simbolică sunt caracteristicile stilului baroc. Ultimele opere din
Arhitectură barocă () [Corola-website/Science/303091_a_304420]
-
generală, teorema lui Stokes, de unde derivă teorema lui Green, teorema de divergență, și teorema fundamentală a calculului integral. Deși există diferențe între aceste concepte de integrală, ele se suprapun considerabil. Astfel, aria suprafeței bazinului oval poate fi tratată ca o elipsă, o sumă de infinitezimali, o integrală Riemann, o integrală Lebesgue, sau un spațiu euclidian cu o formă diferențială. Rezultatul obținut va fi același. Există mai multe moduri de definire a integralelor, și nu toate sunt echivalente între ele. Diferențele au
Integrală () [Corola-website/Science/298291_a_299620]
-
Pentru orice cerc de rază "r" și diametru "d" = 2"r", circumferința este π"d" și aria este π"r". Mai mult, π apare în formulele pentru arie și volum al multor forme geometrice bazate pe cerc, cum ar fi elipsa, sfera, conul și torul. Astfel, π apare în integralele definite care descriu circumferința, aria sau volumul unor forme generate de cercuri. În acest caz simplu, jumătate din aria discului unitate este dată de: și dă jumătate din circumferința cercului unitate
Pi () [Corola-website/Science/304110_a_305439]
-
Pământul se rotește în jurul axei sale și orbitează în jurul Soarelui, teorie ce va fi acceptată pe deplin în toate cercurile științifice. Bazat pe sistemul heliocentric și pe observațiile lui Tycho Brahe, Johannes Kepler a stabilit că planetele au ca traiectorie elipse nu cercuri, deplasarea lor în jurul Soarelui efectuând-se după trei legi, numite ulterior legile lui Kepler și pe care le-a publicat în 1609 (primele două legi) și în 1619 (a treia lege). Galileo Galilei a introdus concepția științifică de
Istoria mecanicii clasice () [Corola-website/Science/334776_a_336105]
-
a ridicat sub forma unor ciuperci cu înălțimi de peste 1.000 m, ajungând de multe ori chiar până la suprafața pământului (cazul localităților cu vechi exploatări de sare menționate mai sus). Cupola masivului de sare de la Ocna Sibiului are forma unei elipse cu axa mare de 1,3 km si axa mică de 0,6 km. Deși sarea de la Ocna Sibiului a constituit obiectul unor îndelungate exploatări miniere (din perioada romană, până în anul 1932), adâncimea masivului nu se cunoaște până în prezent, fiind
Ocna Sibiului () [Corola-website/Science/297216_a_298545]
-
cu perioada lor de revoluție, una dintre fețele lor fiind totdeauna îndreptată către planeta orbitată. Legile lui Kepler cu privire la mișcarea planetară descriu orbitele obiectelor din jurul Soarelui. Urmând legile lui Kepler, fiecare dintre aceste obiecte se mișcă de-a lungul unei elipse, într-unul dintre focarele acesteia aflându-se Soarele. Obiectele mai apropiate de Soare (cu o semiaxă majoră mai mică) se deplasează mai repede, fiind influențate mai puternic de către gravitația Soarelui. Pe o orbită eliptică, distanța unui corp față de Soare variază
Sistemul solar () [Corola-website/Science/296587_a_297916]
-
printr-un punct variabil ce descrie o curbă plană închisă, numită "curbă directoare". În coordonate carteziene, ecuația oricărui cilindru este dată de ecuația: Această ecuație descrie un cilindru generalizat omogen, cilindrul eliptic, care are ca secțiune perpendiculară pe generatoare o elipsă. Dacă a = b, atunci cilindrul devine unul particular, cilindrul circular. În fine, într-un un caz de generalizare mai avansată, se poate descrie un cilindru generalizat pentru care suprafața cuadratică poate fi orice fel de curbă. Cilindrul poate fi catalogat
Cilindru (geometrie) () [Corola-website/Science/310885_a_312214]