428 matches
-
fost jucată la teatrul din Sibiu (1946); alte comedii, ușurele, au rămas în manuscris. În volumul Poezii (1926), editat împreună cu frații lui, Eugen și Savin, poemele lui C. sunt grupate sub titlul Litanii pentru cei uitați. E aici un lirism estompat, în care, fără stridențe, dar și fără culoare, sunt plânși cei necăjiți, suferinzi, înfometați, lipsiți de un adăpost și de o mângâiere. În deriva tristă a soartei lor, „gloata de epave” (un vagabond, un cerșetor ș.a.) păstrează, sfielnic, „fărâme de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286361_a_287690]
-
marginea dintre franja centrală colorată în violet, iar cealaltă margine, colorată în roșu (Fig.1.5.). La un ordin de interferență mai mare de zece, în același loc se suprapun maxime pentru mai multe lungimi de undă și franjele apar estompate, iar la diferențe de drum δ > 3·10 -6 m, dă ochiului impresia de alb și se numește alb de ordin superior. Ce se obține prin interferența localizată cu lama cu fețe planparalele? Dacă pe o lamă transparentă cu fețele
CALEIDOSCOP DE OPTICĂ by DELLIA-RAISSA FORŢU () [Corola-publishinghouse/Science/486_a_748]
-
decăderea totală dosind niște epistole compromițătoare). Una peste alta, Brehnacea reprezintă vocea rațiunii în for. Un personaj, după cum spuneam, pentru care adevărul există. De aceea, nu cred, precum Doina Ruști, că avem de a face cu un caz de "simbolism estompat"41. Brehnacea lui Cantemir reține, din tradiția simbolică, trăsăturile pozitive, cu accent pe spiritualitate. Ea intră în opoziție atât cu Vulturul, cât și cu Corbul, înscriindu-se decisiv în clasa restrânsă a personajelor pozitive. 5. Metamorfoza Șoimului Dacă treapta supremă
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
prime, ce urmează a fi prelucrate și integrate în construcții teoretice (de tipul Grounded Theory ș.a.), ipostază în care prezența și rolul cercetătorului sunt evidente, și povestirile vieții considerate definitive, desăvârșite, situație în care prezența cercetătorului este mai discretă, mai estompată 5. Am optat pentru a doua variantă. De asemenea, merită menționat și faptul că autorii oferă deja o analiză și o interpretare a propriului parcurs de viață fie din perspectiva unor teorii la care fac referire în mod explicit, fie
[Corola-publishinghouse/Science/84956_a_85741]
-
din când în când, de intervențiile aromânului Papahagi (el însuși o dovadă a nediscriminării), și, din partea cealaltă, acuzatorii (agresivi, duri), ca la un proces. Pe măsura prezentării de date și argumente, abordările au devenit mai echilibrate, virulența a fost mai estompată, iar raportul întocmit de Comisie a constat într-un apel, în termeni rezonabili formulat, adresat Guvernului român. Ambasadorul Ungariei, care la începutul reuniunii (jubila când ne-a văzut, probabil gândea că o să ieșim șifonați rău, după cum ni se pregătise) poza
[Corola-publishinghouse/Administrative/1540_a_2838]
-
stadiul anterior, cel al realismului critic. Acest mod de clasificare «dogmatica» pe curente a fost abandonat ulterior, În folosul altor criterii, măi adecvate istoriei interne a culturii naționale, alte filiații au fost inventate, iar referințle la categoriile universale aproape mereu estompate. Redescoperirea tradiției literare naționale a suplinit o functie modernizatoare, cel putin o anume vreme (Mircea Marin, 2003-2004). Este În mod special cazul avangardei, a cărei tradiție fusese celebrata de pe la sfârșitul anilor ’60, prin mai multe studii și publicații comemorative, antologii
[Corola-publishinghouse/Science/2325_a_3650]
-
bine, care nu mi-a mai fost dăruită nicicând de atunci încolo. Mult mai târziu, mi s-a părut că, în oarecare măsură, m-am vindecat de trecut. Trecutul se poate vindeca. Îl revăd acum, în depărtare, ca o frescă estompată, dar încă strălucitoare, reprezentându-i pe Adam și Eva, două făpturi inocente învăluite într-un nimb de lumină. Hartley a devenit pentru mine o Beatrice. Pe măsură ce înaintam în viață, toată rația de bunătate ce fusese hărăzită persoanei mele părea să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
ar fi dorit să rămână. Până și apa era acum perfect tăcută, nici un lipăit, nici o vibrație. Cerul era de un cenușiu vag transparent, iar marea de un cenușiu opac și stâncile de un cafeniu întunecat, cu reflexe de un cenușiu estompat. Senzația de singurătate era mult mai intensă decât fusese sub imperiul stelelor. Atunci nu-mi fusese teamă. Acum mi-era teamă. Mi-am dat seama că înțepenisem și mi-era rece. Stânca de sub mine era foarte dură și simțeam usturime
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
a produs o teribilă vibrație în interiorul casei. După aceea a urmat un ușor zgomot târșit, dar glasuri nu s-au făcut auzite. Mi-am dat seama că, prin sticla mată a geamului, capul meu trebuie să fi fost vizibil, deși estompat. Or fi având mulți vizitatori? Bea mi-a deschis ușa. Devenise deja „Ben“ în gândurile mele, atât de arzător încercam să mă integrez în spiritul lui Hartley. Purta un maiou de bumbac alb care-l făcea să arate robust, și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
amândoi pe jos, ea pe saltea, eu pe podeaua goală, cu picioarele întinse, privind fereastra lungă ce dădea în salon. Cămăruța interioară, de obicei întunecată, era scăldată acum în razele asfințitului, deși strălucirea crepusculară filtra în încăpere doar o lumină estompată, intimă. Am atins mâna lui Hartley. Mă simțeam electrizat de ea din creștet până în tălpi. Iubito, halatul meu de mătase îți vine foarte bine, dar n-ai vrea să-l mai scoți uneori? — Mi-e rece. — N-ai început să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
îndreptându-mă spre pat, și mi-am adus aminte că-mi pregătisem culcușul pe stânci. Am hotărât să dorm afară. Era o noapte caldă și se întunecase doar atât cât să fi izbucnit o puzderie de stele risipite, și arcul estompat, neclar, al Căii Lactee. Oricum, cerul era scăldat într-o lumină difuză, și mi-am adus aminte că trebuie să fie, cu o diferență de o zi sau două, miezul verii. Mi-am croit fără primejdie drum printre stâncile care mi-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
dintre absolvenți. În centrul lor strălucea, rotundă, figura senină a lui Sadoveanu. Neînsemnat și absent, la un capăt de masă luase loc profesorul Gheorghiu. Luată în parte, fiecare figură din prezidiu era remarcabilă, toate se pierdeau însă într-o penumbră estompată din care doar una singură radia. Luminată de pacea interioară, fața maestrului Sadoveanu avea în jurul capului o aureolă. Alocuțiunile au fost indistincte. Ultimul s-a ridicat să citească rânduri dedicate foștilor dascăli Sadoveanu. Cu o dicție inconfundabilă, a încheiat prin
Muzeul păpuşilor de ceară by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91828_a_93567]
-
ciclică. Jocul dobânzii bancare rata de folosință a forței de muncă rate ale profiturilor în economia reală este unul subtil și care trebuie atent supravegheat și condus. Politicile anti ciclice sunt obligatorii pentru a determina și a obține efecte mult estompate economic și social, în perioadele de criză economică. Este și motivul pentru care statele intră diferit în criză economică, suportă în mod diferit criza și pot suporta metode diferite de ieșire din criza economică. O țară poate practica expansiunea monetară
Feţele monedei: o dezbatere despre universalitatea banului by Dorel Dumitru Chiriţescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1442_a_2684]
-
fusese victima unei păcăleli. Evenimentele, faptele, împrejurările evocate în aceste pagini, apar acum într-o cu totul altă lumină, după ce s-au filtrat prin straturile temporale, care le-au erodat și distorsionat, căpătând un parfum nostalgic și provocând trăiri afective estompate. 30 de ani Anul de grație 2005 marchează împlinirea a trei decenii de la absolvirea Școlii Normale „Vasile Lupu” a promoției 1975, eveniment pe care băieții fostului an V-A au ținut să-l omagieze în chip deosebit. Adunați în număr
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
relatată cu efecte cinematografice, iar noi părem s-o urmărim Într-o liniște precum aceea din sala de cinema: „...am aruncat frîna de mînă care, sudată prost, cedase și ea. Vreme de cîteva clipe, n-am mai văzut decît forma estompată a cirezii de vaci care zburau de-o parte și de alta a noastră, În vreme ce biata Poderosa prindea viteză coborînd un deal abrupt. Printr-un miracol absolut, am reușit să zdrelim doar un picior al ultimei vaci din turmă, dar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1962_a_3287]
-
frîna pe spate, capul unei vaci ne-a ieșit În cale de după colț, apoi multe, multe altele, iar eu am aruncat frîna de mînă care, sudată prost, cedase și ea. Vreme de cîteva clipe, n-am mai văzut decît forma estompată a cirezii de vaci care zburau de-o parte și de alta a noastră, În vreme ce biata Poderosa prindea viteză coborînd un deal abrupt. Printr-un miracol absolut, am reușit să zdrelim doar un picior al ultimei vaci din turmă, dar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1962_a_3287]
-
-mi Înfrîngă dorința de a dormi, iar În cîteva minute somnul a Învins. Însă triumful meu a fost zadarnic, deoarece vocea lui Alberto m-a trezit din delicioasa uitare În care căzusem. Pe malul stîng al rîului se vedeau luminile estompate ale unui mic orășel care, după toate aparențele, nu putea fi decît Leticia. A urmat sarcina Îngrozitor de anevoioasă de a ne Îndrepta pluta În direcția luminilor, treabă În care am eșuat cu totul: șandramaua refuza cu Îndîrjire să se apropie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1962_a_3287]
-
larg ferestrele și să-l lăsăm să intre pretutindeni. Casele trebuie făcute așa ca să le bată soarele din toate părțile" (p. 203). i. În postura de tehnician în domeniul medicinii, stăpânind secretele meseriei, statut învederat de expresia competenței idiomatice (cumva estompată, cu tact și discreție), scriitorul este permanent preocupat de posibilitățile înțelegerii și acceptării mesajului său de către cititor și se manifestă plenar pe terenul competenței expresive, concretizată în note ale variației diatopice și diafazice. 2. Discursul voiculescian în cea de a
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
cardiace în timpul diastolei. Mușchiul cardiac are o alcătuire particulară, fiind constituit din fibre musculare mici, dispuse în straturi parțial suprapuse, alcătuind un sincițiu funcțional (o structură unitară din punct de vedere electric și mecanic). Mușchiul cardiac prezintă striații transversale mai estompate decât mușchiul striat, formate tot din filamente de actină și miozină. În jurul miofibrilelor se află reticulul sarcoplasmatic, cu rol de transmitere a excitației. Mușchiul cardiac funcționrează ca un sincițiu datorită a trei tipuri de joncțiuni intercelulare: macula aderens sau desmozomii
Fiziologie - metabolism şi motricitate by Bogdan Alexandru HAGIU () [Corola-publishinghouse/Science/1171_a_1934]
-
îi scapă sau i se opune în domeniul supraviețuirii unei preistorii care trebuie în mod necesar eradicată. De o parte sunt „viețuitorii”, cei care trăiesc conștient și construiesc eficient, de cealaltă parte „supraviețuitorii”, cei care rămân tributari unui trecut din ce în ce mai estompat și mai șters de activitatea conștientă a celor dintâi. „De o parte e spiritul metodei prin care se face istoria umanității grație puterii Statului comunist; de cealaltă parte vocea slabă a scrupulelor care ne leagă «de acordul profund cu ceilalți
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
autorii se refugiază în "canon". Ei propun doar memorizarea informației preselectate de multă vreme, nu și discutarea criteriilor de selecție. "Canonul" însuși s-a schimbat în timp, urmând o anume circularitate; pe rând, războiul, unirea sau revoluția au fost fie estompate, fie privilegiate. Pentru manualele anului 2000, unirea a fost conceptul dominant, subordonându-și clar relatarea tuturor evenimentelor de atunci. Este o lectură încă "optzecistă", în spiritul românismului militant, prin care se filtrează și unele opțiuni interbelice. Deși manualul unic nu
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
în privința originii speciei umane. Biserica catolică a condamnat evoluționismul în 1859. În 1950, Biserica catolică acceptă poligenismul. Conform acestuia, rasele umane au apărut pe pământ independent unele de altele. Astăzi, disputa dintre catolicism și știință este într-o măsură considerabilă estompată. VI.3. Doctrina catolică în punctele esențiale ale creștinismului, catolicismul nu se deosebește fundamental de ortodoxie. acceptă cele șapte Taine și credința în Sfânta Treime. Există totuși anumite trăsături care dau nota distinctivă catolicismului: a) supremația în Biserică a Marelui
Sociologia religiilor: credințe, ritualuri, ideologii by Nicu Gavriluță () [Corola-publishinghouse/Science/610_a_1439]
-
altminteri, L. a simțit nevoia unor precizări, el fiind cel dintâi memorialist român care, ca autor, teoretizează inteligent despre problemele genului. „Purificare prin despersonalizare”, iată direcția preconizată; aceasta implică un transfer programatic de la tensiunea în conștiință la trăsături „mai stinse”, estompate, „mai amorțite prin stilizare, strămutând interesul brut al faptelor în planul unui interes exclusiv psihologic și în cadrul unei portretistice morale oarecum generalizată, dar nu și abstractizată”. În actul de valorificare a semnificațiilor, criticul împinge pe scriitor de la spate, aducându-l
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287856_a_289185]
-
neagră”), nu e cruțat, cu toate că i se recunoaște știința. Din obediența tânărului Pârvan față de Iorga, profesorul său, se trag concluzii defavorabile pentru caracterul marelui arheolog. În portretul în cărbune al lui Sadoveanu, ca și în cel al lui Pârvan, asperitățile, estompate discret, nu sar în ochi. Față de Camil Petrescu însă, „tânăr scriitor vioi, inteligent, cu siguranță mai mult dramaturg decât poet”, nici o reticență; dimpotrivă, penița muiată în acid tare îngroașă, divulgă și zdrobește orgoliul omului, văzut ca o infirmitate, dezarticulat, ironizat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287856_a_289185]
-
binevoitor. Această evoluție ideologică este sesizabilă mai ales la nivelul eshatologiei, având importante repercusiuni asupra anticristologiei. Ne propunem să comentăm în paginile următoare această transformare ideologică, această trecere de la o eshatologie antiimperială la o eshatologie neutră și o anticristologie din ce în ce mai estompată. Lactanțiu s‑a născut în jurul anului 250, în Africa. L‑a avut ca profesor de retorică pe bătrânul Arnobiu, convertit la creștinism la aproape șaizeci de ani, autor al unei apologii, Contra nationes, care dovedește o cunoaștere destul de confuză și
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]