1,520 matches
-
În vara anului 1967 a trimis în occident prima variantă, necenzurată, a romanului "Ostinato". Când Cehoslovacia a fost invadată de armatele reunite ale organizației Tratatului de la Varșovia (august 1968), a avut loc lansarea volumului "Camera de alături". În acel an, Goma făcut cerere de aderare la PCR, crezând în acel moment că o "acțiune din interior" ar fi putut ameliora lucrurile. La sfârșitul lunii august 1968, la Uniunea Scriitorilor a avut loc ședința de primire în Partidul Comunist Român a unor
Paul Goma () [Corola-website/Science/297562_a_298891]
-
acțiune din interior" ar fi putut ameliora lucrurile. La sfârșitul lunii august 1968, la Uniunea Scriitorilor a avut loc ședința de primire în Partidul Comunist Român a unor scriitori, Mariana Costescu, Aurel Dragoș Munteanu, Adrian Păunescu, Alexandru Ivasiuc și Paul Goma. În 1969, la Uniunea Scriitorilor, a fost „judecat” pe motiv că un scriitor român, „mai ales când este un necunoscut, nu are dreptul să se comporte ca și cum ar fi singur pe lume”. Cauza acestei critici au constituit-o demersurile lui
Paul Goma () [Corola-website/Science/297562_a_298891]
-
În 1969, la Uniunea Scriitorilor, a fost „judecat” pe motiv că un scriitor român, „mai ales când este un necunoscut, nu are dreptul să se comporte ca și cum ar fi singur pe lume”. Cauza acestei critici au constituit-o demersurile lui Goma de a publica romanul "Ostinato" în Occident. În aprilie 1970, a predat romanul "Ușa" editurii Cartea Românească, fiind respins de Marin Preda și Mihai Gafița, Manuscrisul romanului a fost expediat în Occident. În octombrie 1971, a apărut în limba germană
Paul Goma () [Corola-website/Science/297562_a_298891]
-
editurii Cartea Românească, fiind respins de Marin Preda și Mihai Gafița, Manuscrisul romanului a fost expediat în Occident. În octombrie 1971, a apărut în limba germană, publicat de editura vest-germană Suhrkamp, romanul "Ostinato", lansat la târgul de carte de la Frankfurt. Goma a apărut la stand cu acest roman și cu titulatura de "„carte interzisă în România”". Ca reacție, Dumitru Popescu a propus excluderea lui Goma din PCR, pentru că „a pus în mâna dușmanului o armă cu care să lovească în patria
Paul Goma () [Corola-website/Science/297562_a_298891]
-
limba germană, publicat de editura vest-germană Suhrkamp, romanul "Ostinato", lansat la târgul de carte de la Frankfurt. Goma a apărut la stand cu acest roman și cu titulatura de "„carte interzisă în România”". Ca reacție, Dumitru Popescu a propus excluderea lui Goma din PCR, pentru că „a pus în mâna dușmanului o armă cu care să lovească în patria noastră”. Îl anatemizează Eugen Barbu, Titus Popovici, Dinu Săraru, dar îl apără Mihail Novicov, Ion Lăncrănjan, Mihai Ungheanu și Darie Novăceanu. În 1972, a
Paul Goma () [Corola-website/Science/297562_a_298891]
-
Barbu, Titus Popovici, Dinu Săraru, dar îl apără Mihail Novicov, Ion Lăncrănjan, Mihai Ungheanu și Darie Novăceanu. În 1972, a apărut tot la Suhrkamp ediția germană a romanului "Ușa", în 1974 ediția franceză la editura Gallimard. Cu aceste cărți, Paul Goma intră în circuitul european, dar și în conflict deschis cu autoritățile comuniste de la București, conflict culminat cu mișcarea "„Carta 77”" și soldat cu arestarea și detenția sa la penitenciarul Rahova. După 1989 i s-au publicat și în România o
Paul Goma () [Corola-website/Science/297562_a_298891]
-
penitenciarul Rahova. După 1989 i s-au publicat și în România o parte din cărți. I-au apărut articole în revistele "Vatra, Familia, Timpul, Jurnalul literar". După revoluția din decembrie 1989, comunismul est-european nu mai este în actualitate, și Paul Goma, ca alți militanți pentru memoria genocidurilor din trecut (genocidul sclavagist, genocidul colonialist, genocidul armenilor din 1915-1918, genocidul grecilor din Anatolia în 1923, genocidul comunist), izbindu-se de indiferența generală a Occidentului față de aceste genociduri, se arată iritat de prezența „doar
Paul Goma () [Corola-website/Science/297562_a_298891]
-
în 1923, genocidul comunist), izbindu-se de indiferența generală a Occidentului față de aceste genociduri, se arată iritat de prezența „doar” a memoriei Holocaustului în conștiința colectivă a țărilor apusene. Intrând într-o logică de „punere în concurență” a memoriei genocidurilor, Goma a început să militeze pentru „asumarea responsabilității evreilor pentru crimele comise contra românilor” și se declară împotriva „distorsionării istoriei în vederea instituirii unui mit exclusiv al genocidului doar contra evreilor, în scopuri politice (de dominație), economice (extorcare de fonduri) și de
Paul Goma () [Corola-website/Science/297562_a_298891]
-
în scopuri politice (de dominație), economice (extorcare de fonduri) și de culpabilizare a tuturor celorlalte națiuni neevreiești, fără o analiză critică a propriilor acțiuni criminale antiromânești (și în general antigoyim), susținute sau aprobate de cvasitotalitatea cercurilor evreiești”. În 2002, Paul Goma a publicat eseul "Săptămâna roșie 28 iunie-3 iulie sau Basarabia și Evreii", în care descrie „atrocități comise de populația neromână (în special, evrei) în timpul retragerii trupelor și administrației române din Basarabia și Bucovina, de după ultimatumurile sovietice din iunie 1940”. Autorul
Paul Goma () [Corola-website/Science/297562_a_298891]
-
numește „răzbunarea pentru faptele reprobabile din anul precedent”. Cercetători în domeniul istoriografiei consideră că "Săptămâna roșie" nu este un studiu istoric, ci un manifest politic de reinterpretare a istoriei. Potrivit acestor critici, eseul se bazează pe surse tendențioase, din care Goma alege numai citatele care îi pot susține tezele și care aruncă asupra unei întregi populații (250.000 de evrei basarabeni) responsabilitatea câtorva grupuri de militanți comuniști, nu toți evrei. Politologii și jurnaliștii care comentează "Săptămâna roșie" apreciază că lucrarea face
Paul Goma () [Corola-website/Science/297562_a_298891]
-
literatura negaționistă în cadrul categoriei de scrieri care „trivializează prin comparație”. Documente cu privire la evenimentele descrise în eseu mai sunt cuprinse în arhiva armatei române și în lucrări publicate de istorici cu renume, spre exemplu Dinu C. Giurescu. În fața acestor critici, Paul Goma încearcă să-și amelioreze lucrarea, sporind sursele și renunțând la anumite aproximații: eseul a fost revizuit de câteva ori între anii 2002 și 2005. Prima ediție tipărită a apărut la "Editura Museum" din Chișinău (2003), a doua la "Criterion Publishing
Paul Goma () [Corola-website/Science/297562_a_298891]
-
eseul a fost revizuit de câteva ori între anii 2002 și 2005. Prima ediție tipărită a apărut la "Editura Museum" din Chișinău (2003), a doua la "Criterion Publishing House", București (2003), iar a treia la "Editura Vremea", București (2004). Paul Goma a făcut parte pentru opt zile din Comisia Prezidențială pentru Analiza Dictaturii Comuniste din România, din care a fost îndepărtat din considerentele de mai sus de către șeful comisiei, Vladimir Tismăneanu. Este considerat drept negaționist al Holocaustului din România din cauza opoziției
Paul Goma () [Corola-website/Science/297562_a_298891]
-
Finanțelor (1978-1981), președinte al Centrocoop (1981-1989). Ca demnitar și membru deplin al C.P.Ex., Niculescu-Mizil și-a pus semnătura pe toate actele de represiune săvârșite de regimul Ceaușescu după 1965. Printre ele, reprimarea grevei minerilor din Valea Jiului din 1977, a Mișcării Goma, a revoltei anticomuniste de la Brașov din 1987. După Revoluția din decembrie 1989, Ion Iliescu l-a păstrat pe Paul Niculescu-Mizil în conducerea Frontului Salvării Naționale, însă presiunile societății civile au dus repede la îndepărtarea, arestarea și ulterior judecarea sa ca
Paul Niculescu-Mizil () [Corola-website/Science/306212_a_307541]
-
deținut politic al regimul comunist, trecând prin închisorile de la Mislea, Târgșor, Arad, Oradea. După eliberarea din închisoare a fost deportată, până în 1964, în Câmpia Bărăganului, la Lătești, unde își aveau domiciliu obligator, printre alții, Constantin Ticu Dumitrescu, Adrian Marino, Paul Goma, Nicolae Balotă, Maria Antonescu, soția mareșalului Ion Antonescu, Gheorghe Flondor, Nadia Russo. Aici l-a cunoscut pe colonelul Constantin Praporgescu, fiul generalului David Praporgescu, cu care s-a căsătorit. În această perioadă a lucrat ca îngrijitoare la școala din sat
Elena Ilinoiu Codreanu () [Corola-website/Science/323304_a_324633]
-
lui Dumitru Radu Popescu, "F", sunt explorate abuzurile comise în timpul colectivizării. Romanul lui Augustin Buzura, "Absenții" furnizează o critică a societății contemporane, descriind criza spirituală a unui doctor tânăr. Pentru siguranță, cenzura a rămas la fel. Alexandru Ivasiuc și Paul Goma au fost arestați din cauza participării lor la Mișcările studențești din București din 1956, iar apoi fiecare a scris câte un roman despre experiențele unui om în închisoare, precum și eforturile de a se readapta după eliberare. Romanul lui Goma, "Ostinato", descrie
Tezele din iulie () [Corola-website/Science/318679_a_320008]
-
și Paul Goma au fost arestați din cauza participării lor la Mișcările studențești din București din 1956, iar apoi fiecare a scris câte un roman despre experiențele unui om în închisoare, precum și eforturile de a se readapta după eliberare. Romanul lui Goma, "Ostinato", descrie viața din închisoare, metodele Securității și excesele colectivizării. Cenzura a cerut numeroase schimbări; apoi, Goma a publicat romanul necenzurat în Germania de Vest în toamna anului 1971. Ivasiuc, în "Păsările", s-a conformat cererilor cenzorului prin justificarea arestării
Tezele din iulie () [Corola-website/Science/318679_a_320008]
-
apoi fiecare a scris câte un roman despre experiențele unui om în închisoare, precum și eforturile de a se readapta după eliberare. Romanul lui Goma, "Ostinato", descrie viața din închisoare, metodele Securității și excesele colectivizării. Cenzura a cerut numeroase schimbări; apoi, Goma a publicat romanul necenzurat în Germania de Vest în toamna anului 1971. Ivasiuc, în "Păsările", s-a conformat cererilor cenzorului prin justificarea arestării protagonistului și punând poliția secretă într-o lumină pozitivă. Cu toate acestea, scriitorii erau optimiști că Partidul
Tezele din iulie () [Corola-website/Science/318679_a_320008]
-
Gheorghiu; Nichita Stănescu a susținut de asemenea că le-a primit cu o „bucurie deosebită” și le-a văzut ca „un adevărat ajutor pentru cultură”. Scriitorii au simțit o ușoară invidie atunci când Țepeneag a fost tradus în limba franceză, iar Goma a avut succes în Germania de Vest; partidul a exploatat acest lucru, convingând Uniunea Scriitorilor să organizeze congresul din 1972 cu delegați aleși printr-un vot secret și nu printr-o întrunire generală — delegații vor alege unul din cele două
Tezele din iulie () [Corola-website/Science/318679_a_320008]
-
de corupere și o rupere între generații, cu mulți opozanți tineri gata să compromită și niște scriitori bătrâni gata să reziste. Partidul a oferit redevențe și pensii mai mari, jucându-se cu invidia scriitorilor, care a dus la excluderea lui Goma și Țepeneag, care nu au fost aleși prin vot secret și au fost fluierați când au vorbit la delegația de dinaintea conferinței; acolo s-a stabilit de asemenea faptul că Goma nu avea talent. În timp ce scriitori precum Ana Blandiana, Buzura, Ștefan
Tezele din iulie () [Corola-website/Science/318679_a_320008]
-
-se cu invidia scriitorilor, care a dus la excluderea lui Goma și Țepeneag, care nu au fost aleși prin vot secret și au fost fluierați când au vorbit la delegația de dinaintea conferinței; acolo s-a stabilit de asemenea faptul că Goma nu avea talent. În timp ce scriitori precum Ana Blandiana, Buzura, Ștefan Augustin Doinaș și Marin Sorescu au refuzat să se conformeze, menținând integritatea morală și artistică, Goma și Țepeneag au fost luați la țintă pentru pregătirea lor de a se împotrivi
Tezele din iulie () [Corola-website/Science/318679_a_320008]
-
au vorbit la delegația de dinaintea conferinței; acolo s-a stabilit de asemenea faptul că Goma nu avea talent. În timp ce scriitori precum Ana Blandiana, Buzura, Ștefan Augustin Doinaș și Marin Sorescu au refuzat să se conformeze, menținând integritatea morală și artistică, Goma și Țepeneag au fost luați la țintă pentru pregătirea lor de a se împotrivi dictaturii culturale a partidului. Alți scriitori se temeau să nu își piardă privilegiile și că partidul ar putea folosi Tezele pentru a aduce noi „scriitori” într-
Tezele din iulie () [Corola-website/Science/318679_a_320008]
-
n-am altceva mai bun de făcut...!). Poetul, având drept armă de temut mitraliera cuvântului, este biruitor peste Era Arheopterix, alt nume, în eurodemocrație, dat „Erei ticăloșilor“ lui Marin Preda. Cu Ion Pachia-Tatomirescu, textualismul iese din len toarea „textilistă“ (Paul Goma) a postmodernității și reintră, prin forța paradoxistă a gândirii, în spațiul unui militantism național străbătut de autenticitatea ethosului transmodern.
Editura Destine Literare by Theodor Codreanu () [Corola-journal/Journalistic/97_a_205]
-
închisoare de la unu la cinci ani". Din punct de vedere social, articolul 200 a împiedicat activ dezvoltarea publică a oricărui tip de identitate homosexuală și a reprezentat un prețios instrument de șantaj politic. Celebru a rămas cazul scriitorului dizident Paul Goma, acuzat pe nedrept de homosexualitate și arestat pentru acest lucru. După 1989, articolul 200 a rămas neschimbat. Autoritățile române explicau, ca răspuns la intervențiile internaționale, că el reprezintă o "literă moartă" și că nu mai este pus în aplicare. În
Homosexualitate () [Corola-website/Science/298001_a_299330]
-
acceptat reducerea cifrelor de plan și insista ca toți indicatorii stabiliți anterior să fie îndepliniți. La scurt timp după mișcarea pentru drepturile omului Charta 77 inițiată în Cehoslovacia, un protest similar a fost organizat și în România de dizidentul Paul Goma. La 23 martie 1977, minerul din Valea Jiului Dumitru Blaj a plecat la București pentru a semna apelul lui Goma. Nota sa adresată scriitorului a fost citită ulterior la Radio Europa Liberă, și ca urmare Blaj a fost criticat în fața colectivului
Greva minerilor din Valea Jiului din 1977 () [Corola-website/Science/314576_a_315905]
-
mișcarea pentru drepturile omului Charta 77 inițiată în Cehoslovacia, un protest similar a fost organizat și în România de dizidentul Paul Goma. La 23 martie 1977, minerul din Valea Jiului Dumitru Blaj a plecat la București pentru a semna apelul lui Goma. Nota sa adresată scriitorului a fost citită ulterior la Radio Europa Liberă, și ca urmare Blaj a fost criticat în fața colectivului de muncă, degradat pe post de vagonetar, apoi supraveghetor la un depozit de lemne. El a murit în anii
Greva minerilor din Valea Jiului din 1977 () [Corola-website/Science/314576_a_315905]