1,464 matches
-
într-o înghesuială de nesuportat. Eram două extreme ce s-au încolăcit grăbite și fără voia lor. Aveam capul învăluit de viitor, mă vedeam ținându-te-n brațe peste rătăcite drumuri ce le luam la pas. Cu tine. Totuși un hău stătea-ntre noi și eu nu mă simțeam la adăpost... voiam să scap. Am pus numele tău pe un glonț ca să știi că tu ai fost ultimul gând ce mi-a trecut prin cap. Citește mai mult Numele tăuAm știut
ALEXANDRU COSMIN CRĂCIUN by http://confluente.ro/articole/alexandru_cosmin_cr%C4%83ciun/canal [Corola-blog/BlogPost/367610_a_368939]
-
noiprecum într-o înghesuială de nesuportat.Eram două extreme ce s-au încolăcit grăbite și fără voia lor.Aveam capul învăluit de viitor, mă vedeam ținându-te-n brațepeste rătăcite drumuri ce le luam la pas. Cu tine. Totuși un hău stătea-ntre noi și eu nu mă simțeamla adăpost... voiam să scap. Am pus numele tău pe un glonț ca să știică tu ai fost ultimul gând cemi-a trecut prin cap.... X. ÎȚI MULȚUMESC, de Alexandru Cosmin Crăciun, publicat în Ediția
ALEXANDRU COSMIN CRĂCIUN by http://confluente.ro/articole/alexandru_cosmin_cr%C4%83ciun/canal [Corola-blog/BlogPost/367610_a_368939]
-
-nfruntă secolul dezlănțuit”. (De admirat). În viziunea lui Virgil Ciucă, lumea este iadul, care „se hrănește cu toteme”, condusă de „imbecilii generali” și de șarlatani care „Au vândut brazde de ogor”, pe câtă vreme „Destinele nu sfârșesc singulare,/ Căci au ecou în hău de frământări/ Cât soarele pe ceruri mai răsare/ Ne amăgim cu false dezmierdări.” (N-am să rechem). Gândurile sunt „cu blesteme” și „Greu vor străjui oftatul/ Adunate-n anateme/ Ne hrănesc apostolatul” (De-ai să-mi furi) - spune poetul silit
POEMELE SURGHIUNULUI SUFLETESC de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 2176 din 15 decembrie 2016 by http://confluente.ro/cezarina_adamescu_1481765969.html [Corola-blog/BlogPost/368389_a_369718]
-
avionetă cu aripile tăiate și în a cărei carlingă “șed călare” patru “pasageri” care alunecă de o parte și de alta prin contrabalansare, până depășesc marginea asigurată “sub picioare” cum s-ar zice, de zici că acum se duc în hăul de desdesubt, de la mai mult de trei sute de metri; Insanity, o semipotcoavă nituită a cărei parte de jos este bine prinsă în dispozitivele de pe acoperiș, la capul celălalt prevăzut cu o “gheară” ca de macara și care are ca “prelungitoare
STRATOSPHERE DIN LAS VEGAS (XIV) de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 264 din 21 septembrie 2011 by http://confluente.ro/_templu_al_plenitudinii_stratosphere_din_las_vegas_xiv_.html [Corola-blog/BlogPost/355652_a_356981]
-
în mistere iar a inimii cântare răsunat-a cu lumină și-am iubit, iubirea-mi este neînțeleasă, fără vină Din a nașterii văpaie s-a creat destinu’-mi crâncen viața plină de amaruri, de cărări ce-ades mă-ncrâncen’ dar al hăului nebine și-a luminii adâncime mă leagă - cu raze filigranat de fine: de torente-nvolburate și fântâni cu ape line. de munți roș’ cu văi senine de a soarelui privire ce-mi dansează-n ochi cu zâmbet aurit de-a
Ă de MIHAELA TĂLPĂU în ediţia nr. 1934 din 17 aprilie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_talpau_1460914028.html [Corola-blog/BlogPost/381355_a_382684]
-
scutul meu de supraviețuire cerebrală”. Și în acest timp, devine limpede motivația autoarei de a-și consemna sentimentele, trăirile din acest timp aflat la limita supraviețuirii. Nu lipsesc momentele de anxietate, disperare: „simt cum absolutul și infinitul mă târăsc în hăul lor nedefinit”. Faptul că întotdeauna autoarea (mereu sunt tentată s-o numesc: poeta!) s-a simțit „Aproape de îngeri” - a determinat-o să consemneze în 21 septembrie 1998, starea ei, în doar trei activități ale minții și inimii: „Contemplație, desfătare și
FRAU MOVIE, DE VIOLETA DĂNĂILĂ (CEZARINA ADAMESCU) de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 1074 din 09 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Scrisul_ca_terapie_intensiva_cezarina_adamescu_1386626266.html [Corola-blog/BlogPost/361645_a_362974]
-
în zbor halucinant, Pe ruguri vii de fulger, cutremurate-n vaier, Fărâmă-ți fac din trupuri și praf de diamant. Din astre-ndepărtate nălucile-s desprinse, Nu le-a plăcut plutirea de anonimi piloți; O clipă ard în flăcări prin hăurile-ntinse, Dar scurta lor lumină ne-ncântă și-o văd toți! COMETA Vis diafan de aburi, rătăcitor prin roua aștrilor, cu cap de stâncă înspăimântătoare și monștri morți de gheață, plutind armonic la marginea visului lor precum o pană smulsă
VISURI COSMICE (POEME) de CRISTIAN PETRU BĂLAN în ediţia nr. 2342 din 30 mai 2017 by http://confluente.ro/cristian_petru_balan_1496113544.html [Corola-blog/BlogPost/374462_a_375791]
-
lumi lângă țărm desenz pe nisip vis târziu descifrat în nuanțe marine și mă scad cu un val altele să-mi adaug. 29.08.2011 Restituiri În candela veche mai arde un rest de fitil egal cu sfârșitul culorii în hăuri de galben respir suflarea măsoară și albul cenușii din vipii glisând printre semne de tus vrăjit caligraf este ochiul în buclă mătăsii cuvintele ghem îmi șoptesc doar să fiu desprinderi de verde în sâmburi striviți sub carâmb absorb în spirală
POEMELE TOAMNEI (ANA URMA, VASLUI) de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 276 din 03 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Din_departe_n_aproape_poemele_toamnei_ana_urma_vaslui_.html [Corola-blog/BlogPost/356938_a_358267]
-
casă se contopiră la un moment dat cu altele de afară, care opriră o clipă timpul și spațiul cu grandoarea semnificației lor. Când țipătul pruncului nou venit sparse tăcerea nopții, urletul fiarei răspunse din ce în ce mai de departe până se pierdu în hăul timpului și al iernii, înghițit de tenebrele nopții. Referință Bibliografică: Sub semnul lupului / Silvia Giurgiu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2178, Anul VI, 17 decembrie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Silvia Giurgiu : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau
SUB SEMNUL LUPULUI de SILVIA GIURGIU în ediţia nr. 2178 din 17 decembrie 2016 by http://confluente.ro/silvia_giurgiu_1481983793.html [Corola-blog/BlogPost/375652_a_376981]
-
peșteră nesfârșită între cer și pământ”. Lumina și umbra, dar în chip deosebit, umbra, devine reper fundamental și el prin permanența ei în viața omului. Este curios cum, autorul știe să mărească suspansul cu aceeași idee, a omului dispărut „în hăul propriei umbre”. O proză de introspecție, foarte analitică, în care parcă, totul se scurge, se prelinge în pământ, orașul, străzile, oamenii, o dată cu umbrele oamenilor și ale câinilor vagabonzi care fac hărmălaie, sporind stranietatea atmosferei. Termeni rari precum: distal, puncte luminiscente
TREI PROZE FANTASTICE PREZENTATE DE CEZARINA ADAMESCU de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 533 din 16 iunie 2012 by http://confluente.ro/Prozatori_pentru_mileniul_trei_romeo_ta_cezarina_adamescu_1339833072.html [Corola-blog/BlogPost/357679_a_359008]
-
o întrezăresc, o urmez, trec prin lumina albastră, mă privesc o fracțiune de secundă, sunt gol, îmi e jenă, dincolo e beznă, văd trupul serafic al tinerei ca pe o lumină mișcătoare, vie, plutind, sub tălpile mele goale, deodată, un hău, mă prăvălesc imponderabil, aspirat, mă năucește un zgomot asurzitor și aud de undeva din urmă, închizându-se două mase imense, ca două bolți, cu stâlpi diformi, aliniați, albi, fosforescenți, suprapunându-se , mă izbesc de pereți umezi, lipicioși, un infern de
TREI PROZE FANTASTICE PREZENTATE DE CEZARINA ADAMESCU de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 533 din 16 iunie 2012 by http://confluente.ro/Prozatori_pentru_mileniul_trei_romeo_ta_cezarina_adamescu_1339833072.html [Corola-blog/BlogPost/357679_a_359008]
-
sunt stranii și răvășiți, se prăbușesc în sine... Străzile sunt punți de cositor fluid, catene ca de cupru, copacii relicve și întregul oraș ca o peșteră nesfârșită între cer și pământ. Pașii bărbatului singuratic se voalează și se pierd în hăul propriei umbre. Vine cu ploaia în față, biciuit de vântul rebel. - Bună dimineața, domnule doctor!... deschide cabina paznicul și iese în pragul ușii, trezit din moțăiala lui, din gândurile lui de paznic de noapte, alarmat de scrâșnetul porții de fier
TREI PROZE FANTASTICE PREZENTATE DE CEZARINA ADAMESCU de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 533 din 16 iunie 2012 by http://confluente.ro/Prozatori_pentru_mileniul_trei_romeo_ta_cezarina_adamescu_1339833072.html [Corola-blog/BlogPost/357679_a_359008]
-
o întrezăresc, o urmez, trec prin lumina albastră, mă privesc o fracțiune de secundă, sunt gol, îmi e jenă, dincolo e beznă, văd trupul serafic al tinerei ca pe o lumină mișcătoare, vie, plutind, sub tălpile mele goale, deodată, un hău, mă prăvălesc imponderabil, aspirat, mă năucește un zgomot asurzitor și aud de undeva din urmă, închizându-se două mase imense, ca două bolți, cu stâlpi diformi, aliniați, albi, fosforescenți, suprapunându-se , mă izbesc de pereți umezi, lipicioși, un infern de
TREI PROZE FANTASTICE PREZENTATE DE CEZARINA ADAMESCU de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 533 din 16 iunie 2012 by http://confluente.ro/Prozatori_pentru_mileniul_trei_romeo_ta_cezarina_adamescu_1339833072.html [Corola-blog/BlogPost/357679_a_359008]
-
-mplinească spicu-n miezul verii. Și urc emoția din treaptă-n treaptă, Crescându-mi ca o pâine bucuria, Știind că Azi va Învia Mesia! * Simt că și voi, confrații mei creștini, Sunteți pătrunși de ai coroanei spini, Dar Azi urcăm din hăul decăderii Trăind Minunea Sfântă-a Învierii. Veniți, urcați spre înălțimi!, Nu vă-ndoiți și nu priviți în jos! S-aude-un cor de serafimi: “A Înviat din morți Iisus Hristos!”. Referință Bibliografică: AȘTEPT ÎN PRAG LUMINA ÎNVIERII / Gheorghe Pârlea : Confluențe Literare, ISSN
AŞTEPT ÎN PRAG LUMINA ÎNVIERII de GHEORGHE PÂRLEA în ediţia nr. 1205 din 19 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Gheorghe_parlea_1397914811.html [Corola-blog/BlogPost/383549_a_384878]
-
dispare printre umbrele munților. De după o curbă, autovehiculul deraiază de la traseu și se rostogolește din stâncă în stâncă spre gura uriașă a prăpastiei. Urmează o explozie puternică și din mașinărie rămâne doar un foc ce se rostogolește la vale, spre hău, ca un glob cuprins de flăcări. Imperatorul este catapultat în afara autovehiculului. Acea forță care-l stăpânise dispăruse brusc. Cade liber și așteaptă din clipă în clipă să se strivească de vreun pinten stâncos. Dar deodată ceva plescăie în jurul său și
REGATUL LUI DRACULA (VI) (SCENARIU FILM) de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1142 din 15 februarie 2014 by http://confluente.ro/Regatul_lui_dracula_vi_sc_ion_nalbitoru_1392481975.html [Corola-blog/BlogPost/342076_a_343405]
-
tot corpul, apoi totul se încețoșă și se făcu beznă. Ca prin vis auzea doar plânsul lui Ionuț care striga necontenit ... - Mămica mea, te rog nu muri!!! Se făcu o liniște deplină și începu să cadă rostogolindu-se într-un hău, cădea și încerca cu disperare să se prindă de ceva, știa că trebuie să se oprească, să se salveze, dar nu mai știa de ce. Apoi simți o mânuță că o prinde și-o oprește din cădere. Era salvată, trebuia să
de LUCHY LUCIA în ediţia nr. 1947 din 30 aprilie 2016 by http://confluente.ro/luchy_lucia_1462037253.html [Corola-blog/BlogPost/378309_a_379638]
-
de Mariola, Sierra de Carrasqueta, Sierra de Crevillente, Sierra de Salinas, Sierra del Maigmó, Sierra del Cid, Sierra de Bernia. „Capacul” li-l pune Sierra de Mariola, cu cei 1.389 de metri ai săi. Printre pereții abrupți se cască hăurile adânci ale faliilor imposibil de traversat, cunoscute sub numele de ”barrancos”. Cea mai temută prăpastie poartă numele fioros - cum era să fie altfel? - de Barranco del Inferno. Pe acolo trece un traseu de rang important la nivel național, un așa-
LOCUL UNDE MUNTELE IESE LA... MARE de GABRIELA CĂLUŢIU SONNENBERG în ediţia nr. 2225 din 02 februarie 2017 by http://confluente.ro/gabriela_calutiu_sonnenberg_1486024695.html [Corola-blog/BlogPost/354454_a_355783]
-
neaua? Sub iarba ce o paștem e drumu-i, mai departe, că slova neagră-ncepe isonul lui în carte.” Și merge calul negru, cel alb dă să se-ntoarne, dar n-are loc, nuntașii se-mping, sunând din goarne. Cum buciumă pădurea, hăul din hău se strigă, un răsărit de soare zâmbește lângă Rigă. Din ochi parcă-o răsuflă cum cântec zidesc crinii. Pădurea de mesteacăn mai rară. Încep pinii... Din vârf de meterează prin nori răsună cornul. Spre cel ca firea nopții
POEME DIN AFARA TURNULUI DE FILDEŞ de DUMITRU ICHIM în ediţia nr. 2342 din 30 mai 2017 by http://confluente.ro/dumitru_ichim_1496148190.html [Corola-blog/BlogPost/361143_a_362472]
-
iarba ce o paștem e drumu-i, mai departe, că slova neagră-ncepe isonul lui în carte.” Și merge calul negru, cel alb dă să se-ntoarne, dar n-are loc, nuntașii se-mping, sunând din goarne. Cum buciumă pădurea, hăul din hău se strigă, un răsărit de soare zâmbește lângă Rigă. Din ochi parcă-o răsuflă cum cântec zidesc crinii. Pădurea de mesteacăn mai rară. Încep pinii... Din vârf de meterează prin nori răsună cornul. Spre cel ca firea nopții grăiește unicornul
POEME DIN AFARA TURNULUI DE FILDEŞ de DUMITRU ICHIM în ediţia nr. 2342 din 30 mai 2017 by http://confluente.ro/dumitru_ichim_1496148190.html [Corola-blog/BlogPost/361143_a_362472]
-
întoarsă în magnolii. O conduceam acasă, pe cea mai frumoasă din toate fetele școlii, la prima-ntâlnire. Cireșul de la poartă se apleca de-atâta înflorire deasupra sfielilor noastre, că liniștea sporea din albul lui precum când stelele se nasc în hăul nopților albastre din șoaptele fântânii. „Închide ochii, mi-a zis și i-am închis, și-ascultă cum fulgii unul de altul se ating, auzi tăcerile cum ning?” ...și clopoței din ceruri nenăscute se auzeau între-un „ a fost” și-un
POEME DIN AFARA TURNULUI DE FILDEŞ de DUMITRU ICHIM în ediţia nr. 2342 din 30 mai 2017 by http://confluente.ro/dumitru_ichim_1496148190.html [Corola-blog/BlogPost/361143_a_362472]
-
Va fi Templul curând rezidit, Că munți de păcate... niciodată n-acopăr ce cu sânge El a sfințit. Vivat Ierusalime ! Să trăiești, să-nflorești... Că mare-I Regele tău, Va dovedi Armaghedonul, că oștile toate nu fac din tine un hău! Noi venim la tine cu flori, te iubim în multe culori, oraș pământesc; Noi credem Cuvântul Sfințit, cu dor așteptăm Ierusalimul ceresc ! SHALOM Shalom în curțile tale domnești, sub ziduri regești, De la noi, că venim înspre tine cu gânduri frățești
POEMELE UNUI PELERIN VISĂTOR LA ZIDUL PLÂNGERII de ZAHARIA BONTE în ediţia nr. 46 din 15 februarie 2011 by http://confluente.ro/Poemele_unui_pelerin_visator_la_zidul_plangerii.html [Corola-blog/BlogPost/348986_a_350315]
-
de pe vremea studenției de la Viena, aducându-i un ultim omagiu. Studenți Școlii Normale, șase la număr, au luat pe umere sicriul și l-au dus lângă groapa săpată proaspăt sub un tei; patru dintre ei l-au coborât ușor în hăul pământului. Maiorescu cu câțiva prieteni au aruncat primii bolovani care au sunat straniu peste cutia de brad, care-i purta rămașițele pământești ale poetului. Așa s-au terminat ultimele clipe legate de viața poetului. Ca o ironie ă sorții, înmormântarea
EMINESCU ŞI VERONICA MICLE de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 551 din 04 iulie 2012 by http://confluente.ro/Nascuti_si_morti_in_acelasi_an_am_ion_ionescu_bucovu_1341391242.html [Corola-blog/BlogPost/344482_a_345811]
-
cațără, vremelnic, pe arac, Speranța de erou în devenire. E însoțit năvalnic de o vrajă: Pătrunde sufletele prin halou. În gingășia sa de bibelou, Atrage inimi frânte-n dulcea-i mreajă Și le dezmiardă veșnic, în cuvinte, Salvându-le de hăul unui vis Dintr-un destin fanatic sau proscris, Ori le devine-un adoptiv părinte. Bolnav de poezie, incurabil, Poetul nu găsește antidot, Trăindu-și rolul său de copilot Al timpului, rămas pe veci probabil... Referință Bibliografică: POETUL... / Camelia Ardelean : Confluențe
POETUL... de CAMELIA ARDELEAN în ediţia nr. 2311 din 29 aprilie 2017 by http://confluente.ro/camelia_ardelean_1493463942.html [Corola-blog/BlogPost/381198_a_382527]
-
trezea foarte deprimată și mintea îi era în cumpănă, încât parcă nu mai știa cine este cu adevărat. Trăia uneori în afara realități și suferința plângea în ea, încât în clipele de luciditate îi era frică să nu se împrăștie în hăul din viața ei. Într-o zi când era singură acasă și Isac a venit de la spital, a găsit-o jos lângă pat și ea nu reușea să se ridice. Băuse atât de mult, încât totul se învârtea în jur și
FRAGMENT DE MANUSCRIS (2) de SILVIA KATZ în ediţia nr. 101 din 11 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Dreptul_la_viata_fragment_de_manuscris_2_.html [Corola-blog/BlogPost/364431_a_365760]
-
drumul). Tensiunea lirica se concretizează în tablouri de idei și sentimente, de trăiri, neliniști și interogații. Spiritul creator figurează existența poetica precum o cățărare oximoronică: „În fiecare zi, un pas etern/ M-apropie, mă duce spre infern./(...)/ Urcăm, urcăm spre hăuri, poftitori/Visându-ne o clipă, dezertori” („Cățărătorii”). Escaladarea are loc în tăcere, se derulează în sforțare și sub amenințarea unui bolovan, precum cel al lui Sisif: „Azi vine o tăcere ce n-o vom ține minte/ E mai de preț
Liviu-Florian Jianu: Imnuri împotriva duplicitătii, de Ştefan Vlăduţescu by http://revistaderecenzii.ro/liviu-florian-jianu-imnuri-impotriva-duplicitatii/ [Corola-blog/BlogPost/339601_a_340930]