307 matches
-
radiodifuzate ori în presă) și a unuia edulcorat ("telenovele cu ilegaliști, filme cu haiduci filantropi și comisari interbelici fourieriști, serii de teatru TV cu activiști înțelepți și nepoții lor progresiști").905 Fig. 36 Superba interpretare a grafică a poveștii lui Harap Alb (Sandu Florea) Lucian Boia este însă de părere că părăsirea internaționalismului și orientarea spre naționalism reprezintă o evoluție generală a comunismului, utopiile fiind prin natura lor izolaționiste, iar dificultățile traiului trebuind recuperate simbolic prin apelul la un presupus trecut
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
287 www.revistacutezatorii.blogspot.com Fig. 34, p. 290 "Victoria", în Almanahul Vacanța Cutezătorilor, 1989, p. 13 Fig. 35, p. 303 Dodo Niță, Kiss Ferenc, Livia Rusz. O monografie, p. 32 Fig. 36, p. 306 Sandu Florea, În lumea lui Harap Alb Fig. 37, p. 311 Valentin Iordache, Epistaxis din hamsii, p. 15 Bibliografie Lucrări de mitologie Antohi, Sorin, Utopica. Studii asupra imaginarului social, Idea Desigh & Print, Cluj, 2005. Barthes, Roland, Mithologies, trad. engleză Anette Lavers, The Noonday Press, New York, 1972
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
Basarabia, Caucaz. Textele (mai mult de jumătate sunt tipărite aici pentru prima dată) îl surprind chiar și pe cititorul român prin frumusețea lor stranie, familiară și totuși exotică. Povestea despre Sfânta Paraschiva (culeasă de la un basarabean) este asemănătoare nu o dată cu Harap Alb sau cu Făt-Frumos din lacrimă, rămânând însă mereu distinctă de acestea, mai ales prin referirea permanentă a eroului la credință ca la sprijinul cel mai de seamă. K. participase de altfel la un alt volum apărut anterior, în seria
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287702_a_289031]
-
până la exces; Exemplu: Scrisoarea III - M. Eminescu Noaptea de noiembrie - Al. Macedonski 9. Grotescul: - exagerarea monstruoasă a unor trăsături negative; - evidențierea urâtului fizic și moral; - situat în limitele dintre tragic și comic. Exemplu: Gargantua și Pantagruel - Fr. Rabelais Povestea lui Harap Alb - I. Creangă
NOŢIUNI DE TEORIE LITERARĂ by LUCICA RAȚĂ () [Corola-publishinghouse/Science/1771_a_92267]
-
iar pantalonii erau întotdeauna ronțăiți de ghetele lui scâlciate și lungi ca niște corăbii. Când mergea, părul îi cădea peste frunte și gestul lui favorit era darea părului peste cap, ca să-și facă lumină înaintea ochilor. Era negru ca un harap și nici prea mare frumusețe nu stricase Dumnezeu cu el, așa încât când își exercita mimica în serile de divertisment tineresc de la cămin, speriai copiii cu el. El făcea tot felul de drăcii dar nu râdea niciodată. În timpul marșului făcut de
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
1989), Towards a Theory of Schooling, The Falmer Press, Londra. Hamilton, D. (1990), Curriculum History, Deakin University Press, Geelong, Victoria (Australia). Hannaway, J., Carnoy, M. (eds.) (1993), Descentralization and School Improvement: Can We Fulfill the Promise?, Jossey-Bass Publishers, San Francisco. Harap, H. (ed.) (1937), The Changing Curriculum, D. Appleton-Century Company, New York. Hargreaves, A., Fullan, M. (eds.) (1992), Understanding Teacher Development, Teachers College Press, New York. Hartshorne, C. (1937), Beyond Humanism: Essays in the Philosophy of Nature, University of Nebraska Press, Lincoln. Hass
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
din punct de vedere tematic, în foarte mare măsură, textului evanghelic, piesa Irozii cuprinde câteva episoade: nașterea lui Iisus Hristos, călătoria magilor, adorarea pruncului și uciderea pruncilor de către Irod. În varianta moldovenească a Vicleimului apare un personaj neîntâlnit în celelalte, harapul, a cărui tentativă de a-l ucide pe Irod sporește dramatismul acțiunii. Intervențiile pline de umor ale personajelor laice (ciobanii), precum și numărul mare de colinde pătrunse în repertoriul Irozilor sunt factori care au contribuit la folclorizarea acestei reprezentări teatrale. Vicleimul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290104_a_291433]
-
scrie Creangă, și povestea lui Moș Nichifor este foarte interesantă în felul ei și adevărat românească”. Toate ar fi fost bune dacă într-una din zile nu te-ar fi încercat pârdalnica de boală, tocmai în vremea când scriai povestea „Harap Alb”, prin 1877. Iaca într-o zi te-ai întâlnit cu părintele Gheorghe de la Biserica Albă, care te-a întrebat de sănătate, și i ai răspuns în felul dumitale: „Ei, părinte mare-i bunătatea lui Dumnezeu; vezi, la bătrânețe îți
Un humuleștean la Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1273_a_1920]
-
vorbind și cât mai responsabil fiind în aprecierile despre ceea ce vedem astăzi că se întâmplă, mă tem serios că politica independentă avută de România în perioada descrisă, rămâne de domeniul trecutului un basm pentru urmașii noștri, unul de necrezut (gen "Harap Alb"), încărcat cu multă feerie și nostalgie naivă, la care se va apela pentru menținerea în normalitate și alinarea necazurilor, iar promovarea interesului național, ca și menținerea demnității ca națiune, par a fi destul de ipotetice. Este indiscutabil faptul că România
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
e bolnav de șale) Pe Manole comisul, bolnav de șale, îl calcă ursul. Nevasta lui Smion se duce la mănăstiri și moaște, ca să facă copil (Simion și-a clădit casă deoparte tot la Timiș). Silvan la Neamțu, după Iosif Catalan Harap Vizir Vânt caii lui Ștefan Vodă Vizir e cu țintă neagră în frunte. La 1475 a dat semne pentru războiul care a fost. la Vatopedi trăiește încă Gherontie, egumen, carele a dat învățătură grecească lui Vodă. Amfilohie Șendrea, unchiul lui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
fântâna până ce dai de apă. Unde-i un suflet acolo-i ș-o nădejde. După iarnă, primăvară. Azi mie, mâne ție. Nu te teme de primejdia amânată. Cu peștele din baltă nu faci negoț. Moartea, mângâierea sărmanului. Degeaba dai săpun harapului și sfat nebunului. Dacă popa iese în drum și se pișă, poporănii dau și ei fuga, ca să se c... Câștigul e frate cu paguba. Marfa nu se plânge de vameși. Nimic mai scump decât iefteșugul. Negustoria nu cunoaște tată și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
Ba eu l-am văzut Și l-am cunoscut Când l-am lepădat La un mal surpat! Fața lui Spuma laptelui Ochii lui Mura câmpului Părul lui Pana corbului Așa l-am văzut Și l-am cunoscut. Calul lui Murguleț harap C-o stea albă-n cap. Frâul murgului Țeasta smeului, Doi șerpi încordați De gură-ncleștați Așa l-am văzut Și l-am cunoscut Pe Din Constandin Când l-am aruncat La malul surpat. Oh, Dunăre, Dunăre Dunăre, Drum fără
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
a scris cenzorul la „a”: „Pentru caracterul lor mistic, profund religios, au fost eliminate sau revizuite, la semnalarea noastră, următoarele fragmente (...)”. Iată ce text „...a fost scos În Întregime”: „GLOBUL din satul Țuțcani, comuna Mălușteni. Personajele: Anul Nou, Anul Vechi, Harapul, Domnișoara. <<O ce veste minunată/ Din Vihleim ni s-arată/ Că s-a născut/ Prunc din Duhul sfînt/ Fecioara-i curată!// Mergînd Iosif cu Maria/ La Vihleim să senchine/ Într-un mic oraș/ S-a născut Hristos/ Fiul cel din
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
soacra "legă paraua cu zece noduri", feciorii ei erau "înalți ca niște brazi și tari de virtute, dar slabi de minte",împăratul Roș avea inima "haină", fata lui era "ofarmazoană cumplită" etc. Interesant este faptul că personajele din "Povestea lui Harap -Alb"-se comportă aidoma celor din Amintiri ...": craiul își ceartă ăcu vorbe humuleștene) feciorii fricoși, împăratul Roș este pișcat de purici, iar cei cinci tovarăși de drum ai lui Harap Alb, se ceartă în casa de aramă la fel ca
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
cumplită" etc. Interesant este faptul că personajele din "Povestea lui Harap -Alb"-se comportă aidoma celor din Amintiri ...": craiul își ceartă ăcu vorbe humuleștene) feciorii fricoși, împăratul Roș este pișcat de purici, iar cei cinci tovarăși de drum ai lui Harap Alb, se ceartă în casa de aramă la fel ca învățăceii de la "fabrica de popi" din Fălticeni. Peste tot, vorbirea sau atitudinile personajelor sunt țărănești, plămădite fiind din aceeași realitate humuleșteană.Realismul lui Creangă se deosebește însă de realismul altor
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
trăit pe aceste pământuri în vremuri preistorice), personajele sunt văzute prin supradimensionare: colegii lui Nică sunt niște "hojmalăi", sau "handralăi", iar unul dintre ei ăOșlobanu)ia în spate lemnele dintr-o căruță, de parcă ar avea puteri suprafirești.În "Povestea lui Harap -Alb", amestecul de real și fabulos are o anume originalitate: atmosfera atemporală și unică din basmele populare ă"A fost odată ca niciodată ...") este "umplută" cu povestea a doi frați care nu se văzuseră de multă vreme; mobilul călătoriei este
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
oameni obișnuiți, dar care ies din normă prin înfățișarea lor ănatura i-a "însemnat" pentru a le arăta răutatea).Și peste aceste sugestii ale realului, autorul aruncă valul mitului: bătrâna cerșetoare este o ursitoare ăcare îi va "țese" destinul lui Harap Alb), fiul de crai este un Ulysse, iar pădurea în care îl întâlnește pe Spân este un veritabil labirint.Rezultă că: realitatea lui Creangă este veridică, dar autorul o înfrumusețează, aruncând peste ea valul pur al mitului.Există însă și
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
Spânul înainte, îmbrăcat altfel și călare pe un cal frumos, și, prefăcându-și glasul ..."). Abia atunci când coboară în fântână, Spânul își striga numele ă"Chima răului") dovedind că este diavolul.Chiar și cele cinci apariții bizare ăcare-i vor însoți pe Harap Alb în ultima parte a călătoriei sale inițiatice) amintesc de fantasticul tratat în maniera realistă ăfiecare schiță de portret cuprinzând o trimitere la ființa umană):" Ce dihanie de om, o namilă de om, o arătare de om, o schimonositură de
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
îi spunea cumva cineva câte ceva de pe undeva, care era cam așa și nu așa, Ipate flutura din cap și zicea: Ia păziți-vă mai bine treaba și nu-mi spuneți cai verzi pe păreți, că eu sunt Stan Pățitul. Povestea lui Harap Alb apărută în numărul din 1 august 1877 al Convorbirilor literare este cel mai izbutit și mai cuprinzător Bildungsroman al epicii românești ce are multiple contingențe cu fantasticul și a rezultat din tot atât de numeroase contaminări ale surselor. Este cel mai
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
fi făcut pe obraz, dar lasă-l să-și mai joace calul. Ce gândești? Și unii ca aceștia sunt trebuitori pe lume câteodată, pentru că fac pe oameni să prindă la minte ... Pretextul pentru cea de-a treia probă a lui Harap Alb este un ospăț împărătesc, la care sunt invitați împărați, crai, voievozi, căpitani de oști, mai marii orașelor și alte fețe cinstite. O pasăre măiastră bate la fereastră și le strică cheful mesenilor strigând: -Mâncați, beți și vă veseliți, dar
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
timp al acțiunilor de legendă cu construcția poetică a drumului îndelungat până la tărâmul fabulos semnalează cititorului ieșirea din durata măsurabilă și pășirea într-un timp sacru. Aflat dincolo, neofitul trebuie adeseori să găsească o casă solară. În basmul Povestea lui Harap Alb din colecția lui Constantin Mohanu, eroul dedublat ca servitor trebuie să o aducă pe Ileana Cosânzeana care „are-o chilie-mbrăcatăzâce - numai cu tăblii de argint și de diamant.” (Boișoara - Vâlcea). Așezarea miraculoasă reprezintă o imagine comună și cântecelor ritual
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
că ni aci la Ucea li se urcă în aceeași despărțitură un tovarăș de drum, un negru, african sadea, dar îmbrăcat întocmai ca pe la noi și agrăind, după cum vom vedea, cel mai neaoș dialect de pe Olt. Odată intrat în compartiment, harapul nostru a dat binețe după cuviință, și-a scos desagii de pe umăr și i-a aruncat fain frumos în cușeta de deasupra capului, și-a agățat recălul și căciula în cui și s-a așezat cuminte ca omul la drum
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
bufonadă fiind colorate de un haz frust, cu seve folclorice. Adaptări - unele puse în scenă la mai multe teatre din țară - sunt și Prinț și cerșetor, tot o versiune liberă după Mark Twain, Un boț cu ochi din Humulești și Harap Alb, după Ion Creangă. Sentimental în fond, O. își reprimă afectele atunci când are de operat cu instrumentele criticii și ale istoriei teatrului, ca în comentariile adunate în Martor al Thaliei (1979), Din fotoliul 13 (1986), Chipuri și măști (1996). Cronicar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288553_a_289882]
-
Diorame cinematografice, Iași, 1983; Din fotoliul 13, Iași, 1986; Chipuri și măști, Iași, 1996; Stelele Oscarului (în colaborare cu Anca-Maria Rusu), I-II, Iași, 1996-2002; Eminescu, omul de teatru, Iași, 2000; Viața și dragostea într-o vilă stil, Botoșani, 2001; Harap Alb și alții, Iași, 2002. Repere bibliografice: D.I. Suchianu, „Statui de celuloid”, RL, 1972, 39; Al. Andriescu, „Balansoar pentru maimuțe”, CRC, 1973, 13; Virgil Brădățeanu, Viziune și univers în noua dramaturgie românească, București, 1977, 379-381; Cocora, Privitor, II, 104-106; Popa
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288553_a_289882]
-
dedalic. E implicată astfel tema căutării (itinerarul prin labirint, traseul inițiatic, drumul spre un centru sacru). Aceste căi ale interpretării structurează și alte eseuri. Cel despre Ion Creangă (datat 1979-1988) reține atenția prin lectura basmelor Povestea porcului și Povestea lui Harap Alb („basm metafizic”) ca „epopei abreviate”, în care criticul identifică schema mitică a cuceririi unui „centru sacru”. Organizarea discursului critic este ingenioasă, cu o savuroasă punere în scenă a ideilor, din perspectiva carnavalescului, ca în cazul eseului Liviu Rebreanu (datat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288745_a_290074]