451 matches
-
în vorbă, în taifasul ce îmbrățișa numai lucruri frumoase, călătoriile, artele, literele, istoria...” Pirgu este fundamental deosebit de Pașadia și Pantazi, deși e nelipsit de la incursiunile lor nocturne. El este „lichea fără seamăn și fără pereche”, „soitar obraznic”, are „suflet de hingher și de cioclu”, e „stricat până la măduvă, giolar, rișcar, slujnicar, înhăitat cu toți codoșii și măsluitorii”. În Craii de Curtea-Veche, C. oscilează între imundicitatea prezentului, concentrată în Pirgu, și elevația trecutului, simbolizată de Pașadia și Pantazi, toată afecțiunea sa îndreptându
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286089_a_287418]
-
ci doar mijloace. Cum rezolvăm însă o situație de felul celei în care câinii mușcă oameni? Aici avem realmente o problemă de tipul conflictului de interese 301. Ar urma o discuție despre sterilizare ca soluție și despre activitățile specifice ale hingherilor sau ale adăposturilor pentru câini. Callicot 302 consideră că susținătorii eliberării animalelor nu au reușit să traseze o distincție între condiția și drepturile foarte diferite ale animalelor sălbatice și domestice. Animalele domestice sunt "artefacte vii", adică, într-un anumit sens
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
revolta împotriva „Tatălui” sintetizează în egală măsură defularea și erezia: „În abatorul acesta perpetuu/ de vietăți lucide și vorbitoare/ el Stăpânul poftește tainul de osanale porția caldă/ de tămâie: spuma de sânge/ El însuși - Forma perfectă a existării - e ca hingherul la pândă// El Stăpânul e Măcelarul// e Hingherul” (Apocalipsa după Marta). Pe de altă parte, aceeași oroare de cabotinism și truculență, care constituie una din obsesiile acestei poezii, provoacă la o redefinire a raportului dintre visceralitate și livresc. Ca urmare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288793_a_290122]
-
și erezia: „În abatorul acesta perpetuu/ de vietăți lucide și vorbitoare/ el Stăpânul poftește tainul de osanale porția caldă/ de tămâie: spuma de sânge/ El însuși - Forma perfectă a existării - e ca hingherul la pândă// El Stăpânul e Măcelarul// e Hingherul” (Apocalipsa după Marta). Pe de altă parte, aceeași oroare de cabotinism și truculență, care constituie una din obsesiile acestei poezii, provoacă la o redefinire a raportului dintre visceralitate și livresc. Ca urmare a expunerii unei sincerități denudate (ori, mai degrabă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288793_a_290122]
-
Allan Poe își mărturisește aderența la o poetică a cotidianului, a notației autobiografice, a tristeților provinciale, totul privit din perspectiva epatantă a boemului, a „poetului blestemat”: „Pe strada Griviței, /poetul renegat de intelectuali / colindă toate străzile și se salută / cu hingheri, căruțași și hamali”. Mediul surprins de el e cârciuma sordidă, unde „Toți bețivanii sunt murdari, soioși / Toți poeții au păduchi și sunt pletoși”. Mesajul tânărului scriitor e limpede: poeziile nu se mai scriu pe mătase și în odăi de lux
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286855_a_288184]
-
fusese semnat și de către șeful biroului, V. Zaverseniuc. Din păcate, nu am găsit niciun fel de rezultat al acestui demers disperat. Medicul veterinar-primar al județului Tutova, Victor Beldeanu, scria primarului urbei, Paul Constantinescu, la data de 26 martie 1946 următoarele: „... hingherii angajați de Primărie pentru prinderea câinilor vagabonzi din oraș, nu pot să-și execute meseria la periferie din cauza cetățenilor agresivi”. Din cauza acestor înaintași de-ai celebrei actrițe franceze Brigitte Bardot, orașul risca a se umple de câini ce datorită foamei
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
trimitere a acestora în URSS, fără să fi fost originari din Basarabia sau Bucovina de Nord, ori care nu se încadrau în nici un alineat al articolului 5 dar care s-au aflat la momentul nepotrivit și locul nepotrivit în calea hingherilor rușilor, jandarmii și polițiștii români. De aceea, pentru a potoli, întrucâtva, această vânătoare de oameni, MAI a fost nevoit ca în repetate rânduri să emite adrese și ordine circulare pentru a-și tempera subordonații din teritoriu. Astfel, ordinul circular nr.
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
că doar ei erau stăpânii, așa că la jumătatea anului 1945, prefectul semnase o nouă situație ce urma să ia drumul comenduirii „aliate”. Iată câteva date personale ale acestor oameni care se puteau aștepta ca din clipă în clipă să vină hingherii umani să-i înhațe pentru a satisface poftele sadice ale satrapului de la Kremlin: „Lista nr.1 de cetățeni sovietici (sic!, n.n.) veniți în România din Basarabia, Bucovina și URSS după 22 Iunie 1941. Moraru Alexandru Marin (Tigheci, Cahul, născut la
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
fapt reminiscențe ale spațiului Înainte natural, de care Însă nu putem scăpa, deși dorim să fim singuri În oraș. Ei sunt de fapt „uneltele/armele“ prin care Natura recuperează spațiul izolat de noi ca oraș. Cât o vrea Simirad, cu hingheri, vânători și firme „insecticide“, să-i extermine, golul creat va fi umplut deîndată de cei care așteaptă, la porțile orașului, un loc liber; Natura are oroare de vid, iar această lege e valabilă pentru orice specie, chiar și pentru păduchi
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
s-ar fi încăierat, aparent fără nici un motiv, cu o potaie oportunistă, care se lipea când de o haită, când de alta, după cum se schimba dulăul-șef. De fapt, nu se schimba de la sine. Pe șefi îi mai adunau noaptea hingherii, iar haitele se formau și se risipeau ca partidele, după ce se termina lătrătura electorală. „Al dracu’ ce colțos e Băsescu ăsta al tău - i-a zis domnul Gabor lui Spirescu -, de toți se ia. Mic și rău.“ Atât le-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
așa cum zic și polițiștii când habar n-au care-i situația - era sub control: șahiștii cu jocul și cu pensiile lor, maidanezii cu alergatul de colo-colo la ceasul când babele mai miloase aduceau mâncare și cu hârjoana, în restul timpului. Hingherii, nimeni nu se știe din al cui ordin, au schimbat într-o noapte raportul de forțe între haite. Becali, un ciobănesc flocos și cu coada sus, i-a luat jumătate dintre șarlele lui Vadim, un cățelandru colțos care latră tot
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
a memoriei afective în confruntare cu realitatea "imediată", o realitate copleșitoare, dar iremediabil pierdută. Îmi spuneam, ce rost are să mă întorc? Dacă dulăul cel mare, negru și fioros o să-mi țâșnească iarăși în față? Ce bine ar fi să apară hingherii! Le-aș spune eu în ce cartier periferic, mizer, uitat de lume își găsesc ei de lucru. Până atunci, rănit cum sunt, revăd în minte tabloul de pe peretele din casa mătușei mele, fata aceea încântătoare cu zâmbetul fericit, pe care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
cu putință (și pe care, eventual, le-am putea afla ofertate la panoul "locuri de muncă disponibile"). Cum ar fi aceea de "patriarh", episcop", "cardinal", dar și "autopsier la ecarisaj" (322703), ori "aburitor plută" (814807). Vechea și hulita meserie de hingher se rebotează evropenește, devenind "ecariseur" (916201), iar patronul de discotecă, "discoteur" (414104), tot așa cum frizerul meu, Gogu, este acum "stilist" și croitoreasa Maricica, "designer". Mărturisesc: unele meserii prevăzute în Nomenclatorul aderării îmi provoacă mari neliniști: ce-o fi aia "anchetator
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
Salvarea cămătarilor”, „Tragedia pensionarilor”, „Scandalul de la Casa de Economii”, dar mai ales în altele: „Suntem regionaliști? Exterminarea elementului bucovinean”; „Regățenismul agresiv”, „Să se desființeze Universitatea din Cernăuți”, „Demența antibucovineană în acțiune”, 130 ori în stilul jurnalist folosit număr de număr: „hingherul sufletesc”, „ființa animalică a țapului alcoolizat”, „behăe înfuriat”, „vampirul bancar”, „cocoșul familiar”, „alterat la creier” , „modul de a raționa vine de la spate și nu de la cap”, „dementul C.C.R.”, „a murit paiața” (despre morți numai de bine! n.n.) etc. La toate
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
hamsteri și alte animale nefolositoare", acel ONG n-a putut fi închis: pe străzile din Republica Umanistă Vandana puteau fi întâlniți tot mai mulți cetățeni ducând în lesă rațe, găini sau porci. Care nu puteau fi vânați de armata de hingheri patrulând peste tot întrucât în cazul lor era vorba despre "animale folositoare". Datorită discrepanței mari dintre nivelul de trai care separa cele două republici surori mult mai sever decât gardul cu sârmă electrificată ce se întinde pe toți cei trei sute
[Corola-publishinghouse/Science/1518_a_2816]
-
săracă, au spus Marile Puteri, nu trebuie să fie și mai săracă, în locul acela n-avem nevoie de instabilitate. Așa că pentru controlul unioniștilor, Marile Puteri au oferit sume remarcabile Republicii Umaniste Vandana. (Ca să nu mai amintim că numărul mare de hingheri acoperă mii de locuri de muncă într-o țară unde șomajul a ajuns la cote îngrijorătoare!) Și, totuși, un fapt alarmant: "P.U.D.V. continuă să acționeze din ilegalitate." (Articol preluat din atât de influentul New Morning Post.) 130. Gardul
[Corola-publishinghouse/Science/1518_a_2816]
-
urbea sa" trebuie să dea piept cu manifestarea "populară" exterioară, nu poate dormi (situație exploatată tematic copios în creația autorului): "...Deodată sar în picioare...zgomot mare în uliță! Merg degrab la fereastră..."(obicei nestrămutat, n. n). Că este vorba despre hingheri, despre scandalul iscat între polițiști și femeia arestată, jucînd patetic rolul victimei, adică transformînd în scenă spațiul exterior, ca mai sus, sau despre petrecăreți pe uliță, zgomotul, tărăboiul, petrecerea despart întotdeauna pe spectatorul insolitat de mulțimea înlănțuită în pornirea comună
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
cu degetul spre un „eretic”: „...vigilența a crescut astfel că tinerii au demascat pe tânărul Georgescu A. fost membru al organizației reușind să se strecoare la reînscriere. Acest tânăr este dușmănos organizației”. Nevrând să se lase mai prejos față de ceilalți hingheri de oameni din „organizație”, tov. Zota Voevod, activist al Plășii Negrești, a spus că „...am avut un sprijin serios din partea organizațiilor P.M.R. astfel putem curăți organizația noastră de elementele chiaburești și dușmănoase (subl.ns.) organizației noastre dând ca exemplu org.
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
Roxana de Gala Galaction, Paradisul suspinelor de Ion Vinea, Ultima noapte de dragoste, întâia noapte de război de Camil Petrescu, Poarta neagră de Tudor Arghezi. Aici Mihail Avramescu (Ionathan X. Uranus) scrie despre el însuși și semnează un Manifest către hingheri ori figurează sub alt pseudonim, M. Abrams, ca autor al unor Note preliminarii la o filosofie a magiei. Articole dau Virgil Huzum și Ion Pogan, iar Alexe Robu publică un fragment din romanul Călătorul de la nr.15. M.Pp.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289088_a_290417]
-
că am publicat atunci un drept la replică, într-un alt ziar local, în care îi sugeram numitului schimbarea grabnică a locului de muncă. Se putea împlini profesional ca vidanjor, spălător de parbrize, crescător de struți. Ar putea fi un hingher competent, un prelucrător prin așchiere sclipitor. În plus, observasem că își redacta articolele pe un ton pârâcios, de notă informativă. Se știe de la Flaubert că scriitorul e un turnător, însă reciproca, în cazul lui cel puțin, nu se aplică. Deoarece
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
cred că îl știu, că îl cheamă Lache, m-a privit în ochi ieri. Și am înțeles, din vorba lui, nevorbită, o întrebare... El aștepta. Câinii simt toamna și se adună unul într-altul, așteptând. Poate să-i ia și hingherul care n-a îndrăznit cât a fost ani de zile omul acesta, acum lipsă. Mă gândesc, pentru mine, că nu pe mulți îi așteaptă niște suflete atunci când nu se mai întorc. Pe omul meu îl așteaptă. Mâine o să aprind o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
cheltuiește toată pensia pentru câinii „lui”, ba fură și din leafa nevestei și face împrumuturi la nu se știe ce fond artistic... sau literar... Partea a patra. Au mai trecut câteva luni. Primăria hotărându-se să scape orașul de câini, hingherii trec la acțiune. De câteva nopți însă, nobila lor muncă le este zădărnicită de un ins care, amenințându-i cu arma, îi obligă să elibereze animalele capturate. Le pândește mașina, și când aceasta se oprește pentru o nouă razie, apare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
împotriva acestora încă nu începuse. Dar de unde a făcut rost de pușcă? Oricum, nebunul a înnebunit de-a binelea și arestarea lui e iminentă... Partea a cincea. Epilog. Împotriva așteptărilor cititorului, se dovedește că vagabondul filantrop și maquisard, opunând rezistență hingherilor nu e V.M., ci prietenul său, care l-a vizitat cândva la spital, contaminându-se, preluându-i boala într-o formă agravată, agresivă. Cât despre V.M., el s-a însănătoșit, și-a revenit de mult și e foarte îngrijorat cu privire la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
vreme a două mari și elegante localuri de noapte ale Bucureștiului: „Monte Cristo“ și „Melody Garden“. E un copil al mahalalelor, ca și mine - și mai de mahala decât mine, născut și crescut În Tirchilești, vecini cu „Țigănia“ plină de hingheri, de „șme“ (șmecheri), de „șuți“ (hoți) și de „trăsnitori“ (spărgători), printre care Victor Talianu, „gagiul șucar al bufe lor“ (amantul frumos al prostituatelor), cu „crăcanii“ (panta lonii) lui marinărești, brâu roșu și că mașă de noapte cu arnici la gât
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
zile, neîntrebându-mă nimeni cine sunt, de unde vin și cum mă cheamă. Dar... n-am stat mult timp căci pe data de 1 august 1952 am fost transferat pe același post în satul Oțeleni, jud. Iași, unde, după două luni hingherii au pus mâna pe mine la data de 11 noiembrie 1952; mi-au pus cătușele la mâini și așa m-au escortat până la Oradea unde m-au depozitat la securitate pentru cercetările de rigoare, care au durat până în anul 1959
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]