286 matches
-
Mircea Eliade, făcînd o apropiere îndrăzneață între romanul Parsifal de Chrétien de Troyes și Don Quijotte al lui Cervantes. Într-adevăr, schemele sunt „corespondente”, indiferent de răspîndirea lor în timp și în spațiu. Regele din romanul Parsifal este un Anù hitit, cuprins de îngrijorarea dispariției lui Telepinus. Amîndoi se sting de boală și de suferință, împreună cu vegetația și vietățile din jur. Curtea este plină de cavaleri veniți din toată lumea, doar să se întreacă în orgolii și în turniruri nefolositoare. Au uitat
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
în volumul de față. 4. Vezi articolul lui Wikander, „Histoire des Ouranides”, Cahiers du Sud XXXVI (1952), nr. 134, pp. 9-17, o încercare de sinteză a corespondențelor structurale (omogenități și discontinuități) între primii trei mari zei la greci, iranieni și hitiți, travaliu comparativ bazat pe ipoteza originii comune indo-europene („...întreaga istorie a Uranizilor constituie un mit unic și un mit indo-european”) și destul de riscat, din cauza ariei largi de expertiză pe care Wikander nu a acoperit-o niciodată în totalitate, și a
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
studiul nostru le are în vedere. În acest context, arta Orientului antic cuprinde totalitatea manifestărilor creatoare ale acelor popoare care au existat de-a lungul timpului pe teritoriul dintre Tigru și Eufrat, incluzând în această enumerare sumerienii, akkadienii, asirienii, caldeenii, hitiții ș.a., care au lăsat posterității propriul exemplu cultural. Dintre numeroasele populații care au marcat istoric și artistic această zonă, sumerienii sunt însă cei care au construit primele orașe și cei cărora li se datorează primele modele de civilizație. Fig. 16
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
limba nescrisa 224. luhya N Kenya familia nigero-congoleză, ramura benue-congo, grupul bantu latină 225. luo (dholuo) N Kenya, Tanzania familia nilo-sahariană, ramura nilotica occidentală, grupul luo; tonala (tonalitate literară + tonalitate gramaticala); SVO; flexionara latină 226. luvită LM; vorbită în Imperiul Hitit (Anatolia) în mileniul ÎI i.C. familia indo-europeană, ramura anatoliană cuneiforma, apoi hieroglifica proprie 227. luxemburgheza O Luxemburg / N Belgia, Franța, Germania familia indo-europeană, ramura germanica occidentală, grupul franconic; accentuala; SVO latină 228. maasai (maa) N Kenya; Tanzania familia nilo-sahariană
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
timpurile preistorice (o dată cu domesticirea calului și cu folosirea lui ca mijloc de transport), timp de multe milenii, viteza maximă de deplasare a omului a fost aceeași cu viteza de deplasare a calului. Aceasta înseamnă că un călăreț egiptean, asirian sau hitit, un călăreț roman, part sau scit, un călăreț hun, mongol sau japonez, sau un cavalerist de pînă la finele celui de-al Doilea Război Mondial, ar fi parcurs aceeași distanță în practic același timp. Totul depindea de viteza calului (max.
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/1104_a_2612]
-
216 și 202 î.Hr.), campaniile lui Napoleon din Italia (1796-97) și Rusia (1812) etc. Cum altfel decît războaie de mișcare ar fi putut fi războaiele în care cel puțin o parte implicată în conflict folosea carele de luptă (e.g. egiptenii, hitiții, persanii, bretonii) sau folosea masiv cavaleria (e.g. asirienii, thessalienii, mongolii, hunii, chinezii) sau chiar elefanții (carthaginezii, persanii, indienii). Marile bătălii navale de la Salamina, Actium, Lepanto, Gravelines, Trafalgar, Tsushima, Iutlanda și Midway implicau manevre de mișcare. La Salamina și la Actium
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/1104_a_2612]
-
ca într-o bună zi musulmanii să știe ce fac creștinii". 100 Deuteronomul 20:16-17: "În cetățile acestor popoare pe care Domnul Dumnezeul tău ți le dă în stăpânire, să nu lași în viață nici un suflet. Să îi distrugi pe: hitiți și pe amoriți, pe canaaniți și pe ferezei, pe hevei și pe iebusei". 101 Matei 10:34. 102 Khaled Abou el Fadl, op. cit., pp. 194. 103 Scrisoarea lui Arthur James Balfour către Lordul Rothschild, 2 noiembrie 1917, http://www.Yale
by Madeleine Albright [Corola-publishinghouse/Science/1028_a_2536]
-
Egipt, a fost găsită în ruinele b. corespondența diplomatică a regilor Amenofis al III-lea și al IV-lea din mileniul al II-lea î.Hr., în limba akkadiană (limba diplomatică a vremii), în scriere cuneiformă, purtată cu caldeo-asirienii și cu hitiții. Imperiul asirian a lăsat numeroase scrieri pe care Sargon al II-lea (secolul VIII î.Hr.) le-a tezaurizat într-o b. dezvoltată un veac mai târziu de Assurbanipal, cel mai cultivat dintre regii asirieni. Toată cultura vremii a pus Assurbanipal
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285733_a_287062]
-
sau în nișe săpate în perete. Toate aveau câte o etichetă ce preciza conținutul grupului de tăblițe. Alte b. au fost scoase la iveală de săpăturile arheologice din Asia Mică, la Boghazköi (Turcia), unde a existat cândva orașul Hattușaș, capitala hitiților, popor în plină dezvoltare între 1900 și 1200 î.Hr. Au fost identificate aici și cataloage cu titluri de opere și cu numărul de tăblițe pentru fiecare scriere. După inventarea și răspândirea alfabetului, cartea, sub forma ei de rulou, își găsește
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285733_a_287062]
-
o formulă ce însoțește anumite practici magice destinate, cu precădere, înlăturării răului. D. constă în rostirea unor versuri rituale, în care imaginile fantastice abundă, indicând o mentalitate arhaică. Având origini străvechi (asiro-babilonienii îl practicau, iar grecii l-au cunoscut prin intermediul hitiților), d. prezintă aceeași intensitate și aceleași caracteristici formale la toate popoarele. Rostirea versurilor, însoțită de gesturi și practici rituale, participarea activă a celui descântat și recuzita folosită îi conferă caracter dramatic. Îl practică numai vârstnicii, mai ales femeile, și se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286736_a_288065]
-
cauză situarea pământurilor noastre în calea unor migrații dinspre stepele ponto caspice. Un alt flux migrator, care a influențat soarta Balcanilor, a fost cel dirijat, în paralel, prin Anatolia. Nu întâmplător, primii indo europeni desprinși au fost anatolienii (printre care hitiții), greco macedonenii și paleobalcanicii. Aceste triburi au trecut Bosforul cu mult înainte să se petreacă năvălirile indo europene din nordul Mării Negre. Statornicindu-se pe teritoriile locuite de populațiile agricole, indo europenii au modelat definitiv chipul lumii cunoscute până atunci. În
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
sud. Important este că, la un moment dat, aceste trei triburi s-au hotărât să meargă spre apus. Ajunse în arcul carpatic, au rămas timp de milenii. Aici, unii s-au amestecat în masa autohtonă sau cu moștenitorii clanului anatolian (hitit) care migrase spre Balcani (R1b1). Cei mai mulți și-au continuat drumul mai încolo, spre marginile Europei. Cele trei triburi nu au mai mers împreună, ci s-au despărțit, luând-o fiecare pe trei direcții diferite. Spre sud vest s-au îndreptat
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
credibil ideea că o mare parte din populațiile balcanice vorbeau, încă din neolitic, idiomuri indo europene vechi, în combinație cu grupuri reziduale care păstrau substratul paleolitic mediteranean (de pildă, basc, care a supraviețuit până azi) sau asianic caucazian (de exemplu, hitit, care s-a manifestat până în Antichitate). Ne raportăm la un fond lingvistic comun care a supraviețuit, sub o anumită formă, până acum. În cazul limbilor vorbite astăzi în Balcani, se remarcă o sumedenie de similarități sintactice, morfologice, idiomatic între română
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
thai. Ceramica, exportată în secolul al XIII-lea în toate țările asiatice, constituia un alt aspect important al artei thai. Arta thai, deși lipsită de originalitate, s-a remarcat printr-o deschidere deosebită spre influențe exterioare, fie khmere, fie chineze. HITIȚII. Rolul important în istoria Orientului Apropiat Hitiții au pătruns în Asia Mică în mileniul al II-lea î.Hr. și s-au stabilit în Anatolia centrală. Hitiții sunt astăzi o populație aproape uitată, deși au lăsat în urma lor o cultură fascinantă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1528_a_2826]
-
-lea în toate țările asiatice, constituia un alt aspect important al artei thai. Arta thai, deși lipsită de originalitate, s-a remarcat printr-o deschidere deosebită spre influențe exterioare, fie khmere, fie chineze. HITIȚII. Rolul important în istoria Orientului Apropiat Hitiții au pătruns în Asia Mică în mileniul al II-lea î.Hr. și s-au stabilit în Anatolia centrală. Hitiții sunt astăzi o populație aproape uitată, deși au lăsat în urma lor o cultură fascinantă, parte din Orient. Dovezile asupra existenței lor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1528_a_2826]
-
s-a remarcat printr-o deschidere deosebită spre influențe exterioare, fie khmere, fie chineze. HITIȚII. Rolul important în istoria Orientului Apropiat Hitiții au pătruns în Asia Mică în mileniul al II-lea î.Hr. și s-au stabilit în Anatolia centrală. Hitiții sunt astăzi o populație aproape uitată, deși au lăsat în urma lor o cultură fascinantă, parte din Orient. Dovezile asupra existenței lor sunt mai puțin numeroase ca în cazul altor populații dispărute. La sfârșitul secolului al VI-lea și începutul secolului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1528_a_2826]
-
lăsat în urma lor o cultură fascinantă, parte din Orient. Dovezile asupra existenței lor sunt mai puțin numeroase ca în cazul altor populații dispărute. La sfârșitul secolului al VI-lea și începutul secolului al VII-lea, au fost puse bazele statului hitit, cu capitala la Hattușa. Imperiul hitit a reprezentat o confederație de state vasale. Regele era, uneori, desemnat de predecesorul său, de obicei tatăl său, având, în mod obligatoriu, asentimentul pank-ului marea adunare a nobililor din imperiu, având și rolul de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1528_a_2826]
-
parte din Orient. Dovezile asupra existenței lor sunt mai puțin numeroase ca în cazul altor populații dispărute. La sfârșitul secolului al VI-lea și începutul secolului al VII-lea, au fost puse bazele statului hitit, cu capitala la Hattușa. Imperiul hitit a reprezentat o confederație de state vasale. Regele era, uneori, desemnat de predecesorul său, de obicei tatăl său, având, în mod obligatoriu, asentimentul pank-ului marea adunare a nobililor din imperiu, având și rolul de curte supremă de justiție, care, în virtutea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1528_a_2826]
-
rege (care trebuia să răspundă de faptele sale). În Vechiul imperiu, regii continuau să poarte numele primului rege al dinastiei, Labarna. În Noul imperiu, li se adăuga și titlul de Soarele Meu judecători și conducători supremi ai armatei, ai clerului. Hitiții au purtat războaie cu egiptenii pentru stabilirea sferelor de influență în Siria. Bătălia de la Kadeș (1232 î.Hr.) i-a adus lui Ramses al II-lea o victorie scump plătită. În anul 1278 î.Hr., a fost încheiat un tratat între egipteni
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1528_a_2826]
-
purtat războaie cu egiptenii pentru stabilirea sferelor de influență în Siria. Bătălia de la Kadeș (1232 î.Hr.) i-a adus lui Ramses al II-lea o victorie scump plătită. În anul 1278 î.Hr., a fost încheiat un tratat între egipteni și hitiți, prin care se restabilea echilibrul în Orient. Coaliția triburilor aheene din Asia Mică, invazia "popoarelor mării", a pus capăt imperiului hitit, la sfârșitul secolului al VIII-lea î.Hr. Societatea hitită era de tip feudal. Nobilii și prinții vasali administrau imperiul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1528_a_2826]
-
al II-lea o victorie scump plătită. În anul 1278 î.Hr., a fost încheiat un tratat între egipteni și hitiți, prin care se restabilea echilibrul în Orient. Coaliția triburilor aheene din Asia Mică, invazia "popoarelor mării", a pus capăt imperiului hitit, la sfârșitul secolului al VIII-lea î.Hr. Societatea hitită era de tip feudal. Nobilii și prinții vasali administrau imperiul, în numele regelui, căruia, în cazul unui război, îi puneau la dispoziție contingente de oameni înarmați și care de luptă. Populația era
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1528_a_2826]
-
Populația era alcătuită din oameni liberi, meșteșugari și negustori, stabiliți în orașe, din țărani, legați de pământul pe care îl cultivau, și din sclavi. Agricultura avea un rol însemnat în economia imperiului, cea mai mare bogăție provenea din dezvoltarea metalurgiei. Hitiții au inventat tehnica reducerii minereului de fier și au fost primii care au folosit fierul. Clerului îi revenea o misiune deosebită, în măsura în care statul acorda o mai mare importanță religiei decât războiului. Clerul avea numeroase privilegii și avea la baza organizării
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1528_a_2826]
-
îi revenea o misiune deosebită, în măsura în care statul acorda o mai mare importanță religiei decât războiului. Clerul avea numeroase privilegii și avea la baza organizării reguli foarte stricte, conform unui ritual complex. Cultul zeiței solare Arinna era național, străinii fiind excluși. Hitiții trăiau în cetăți fortificate. În Anatolia antică, pe teritoriul cuprinzând Turcia actuală și nordul Siriei, arta și arhitectura hitită au atins apogeul la jumătatea mileniului al II-lea î.Hr. Hitiții construiau așezări fortificate cu ziduri din blocuri masive de piatră
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1528_a_2826]
-
complex. Cultul zeiței solare Arinna era național, străinii fiind excluși. Hitiții trăiau în cetăți fortificate. În Anatolia antică, pe teritoriul cuprinzând Turcia actuală și nordul Siriei, arta și arhitectura hitită au atins apogeul la jumătatea mileniului al II-lea î.Hr. Hitiții construiau așezări fortificate cu ziduri din blocuri masive de piatră ("ziduri ciclopice"), cu metereze și cu turnuri, capitala hitită era orașul cetate Hattușa, pe locul orașului actual Boghaz-Koz, lângă Ankara. Porțile orașului erau străjuite de câte două statui uriașe de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1528_a_2826]
-
hitită era orașul cetate Hattușa, pe locul orașului actual Boghaz-Koz, lângă Ankara. Porțile orașului erau străjuite de câte două statui uriașe de lei, simbolizând apărarea; în incinta cetății se afla palatul regal, unit cu templul. Pe piciorul unuia din sfincșii hitiți de la Boghaz-Koz era gravat vulturul bicefal. Cultura hitită, profund inspirată de cea siriană și cea mesopotamiană, s-a deosebit printr-o particulară dezvoltare a jurisprudenței. Sculptura monumentală, reliefurile în stâncă și figurinele de bronz reprezentau procesiuni religioase, scene de sacrificiu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1528_a_2826]