8,741 matches
-
Acasa > Poeme > Constiinta > PRIETEN VIRTUAL... Autor: Nicolae Nicoară Horia Publicat în: Ediția nr. 1312 din 04 august 2014 Toate Articolele Autorului 4 August 2014 Prietenia e un dar anume, De ea nu este vrednic orice ins, Omul fără chip și fără nume Vrea să-mi fie „prieten” dinadins; Pe unul, mai la început se pare, L-am acceptat așa cum era el, Cam suspect la prima înfățișare, Timid, cu mutra lui de șoricel Și parcă cineva-mi
PRIETEN VIRTUAL... de NICOLAE NICOARĂ HORIA în ediţia nr. 1312 din 04 august 2014 by http://confluente.ro/nicolae_nicoara_horia_1407131240.html [Corola-blog/BlogPost/352360_a_353689]
-
să mai zic, plângeam ca un copil. După foarte mult timp, după ce pierdusem șirul zilelor de când mă aflam închis în acel beci nenorocit și când îmi pierdusem aproape orice speranță că o să mai ies viu de acolo, au intrat doi inși care m-au scos afară mai mult târâș. M-au dus într-o încăpere luminată, unde mă aștepta cu coatele pe masă, un tip gras, cu ochii bulbucați și cu o barbă lungă ca de profet. Printre fălci m-a
SALADIN de CIPRIAN ALEXANDRESCU în ediţia nr. 738 din 07 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Saladin_ciprian_alexandrescu_1357558687.html [Corola-blog/BlogPost/348746_a_350075]
-
jumătate din viață după gratii, acum plin de sine, simțind ațintite asupra sa privirile majorității speciei umane. Profesorul Carmstein , un exemplar integru din punct de vedere moral, se hotărâse să transfere acestuia din propria personalitate. Caracterul unui savant renumit, dăruit insului certat cu legile societății. Văd în jurul meu priviri neîncrezătoare și zâmbete ironice. Infractorul și Carmstein se așezară pe două fotolii dinainte pregătite, apoi își pun pe capete căști din care ies sau intră o mulțime de fire viu colorate, făcându
TRANSFERUL COMPORTAMENTAL (SAU TRATAMENTUL PSIHOSOMATIC PENTRU VINDECAREA SPECIEI UMANE) de LIVIU PIRTAC în ediţia nr. 2052 din 13 august 2016 by http://confluente.ro/liviu_pirtac_1471039579.html [Corola-blog/BlogPost/373965_a_375294]
-
fi fost cămile; Peste spinări, ca niște brute, Le-am dat cravașe inutile. Ei ne-au răbdat bicele toate, Și-au plâns în rând cu noi martirii, Iar Domnul i-a-ndreptat de spate, C- au dus povara omenirii. Orice erou sau ins, călare, Știut sau neștiut de noi, De-un cal cărat fu, în spinare, În timp de pace și-n război. Arar istoria-l numește Pe calul de sub călăreț; Pe cavaler îl prea-mărește, Mârțoaga n-are nici-un preț. Iar de mai
CÂNTAREA CAILOR UITAȚI de NICOLAIE DINCĂ în ediţia nr. 1756 din 22 octombrie 2015 by http://confluente.ro/nicolaie_dinca_1445486359.html [Corola-blog/BlogPost/342986_a_344315]
-
cripta de la baza statuii din fața școlii de pe lângă Mănăstirea „Trei Ierarhi” din Iași. În încheiere, iată una dintre ideile călăuzitoare ale acestui mare cărturar român, un adevărat om al Renașterii (poet, prozator, dramaturg, pictor, arhitect și istoric): „În sfera sa, tot insul poate lucra după legile înțelepciuni și ale moralului, iară în relațiile sociale trebuie a face pururea bine, a se arăta neinteresat și, prin urmare, dacă nu de un nume mare, cel puțin de un nume bun a se învrednici”. Prof.
GHEORGHE ASACHI de ION C. HIRU în ediţia nr. 530 din 13 iunie 2012 by http://confluente.ro/Gheorghe_asachi_ion_c_hiru_1339653393.html [Corola-blog/BlogPost/366192_a_367521]
-
s-a putut așa transfer? Înnebunit, T. pare cu totul rătăcit. Privește alarmat în jur. Se-ntoarce cu ochi holbați spre celălalt. Tirada-i plicticoasă n-o pricepe. Nimic nu-i spune chipul. Stupefiat retoric aruncă întrebări: -Cine să fie insul? Om nu-i! E poate o nălucă? Și este foarte rea de gură! Mă ceartă, vai! Dar nu-nțeleg ce spune... Acum nici despre mine nu știu să mă pronunț... N-am nume și golul dinafară parcă-n mine a
JOCUL DE CĂRŢI de ANGELA DINA în ediţia nr. 2095 din 25 septembrie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1474783863.html [Corola-blog/BlogPost/371449_a_372778]
-
intre, doar se grăbeau. Făceau față cu greu tentației de-a se-mpinge în prima ușă, dar fără nici un rost, căci a doua, batanta, nu le-ar fi permis! Era ocupată! Parcă lovită de streche, se-nvârtea întruna... Mă consider ins de inițiativă și mă întrec pe mine ori de câte ori mă presează nevoia. Și-acum cerința e încadrarea în timp. Am de ridicat un extras de cont pe luna trecută. Asta ar dura 20 de minute cu totul și cu totul. Peste
LA BANCĂ de ANGELA DINA în ediţia nr. 1969 din 22 mai 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1463896520.html [Corola-blog/BlogPost/379022_a_380351]
-
ness luat de la colțul străzii, din chioșcul cu ziare; în dreapta, un smartphone în care urlă ca-n junglă. Nu se-nțelege cu persoana de legătură, acoperit de zarva cozii, devenite acum adevărat Dragon Albastru fremătând urgii. Ce-aud mă oripilează. Insul și-a părăsit postul să-și ia o cafea, timp în care s-a infiltrat în batantă o persoană care a luat-o în stăpânire și se-nvârte de-un sfert de oră cu ea... Nu-l mai ascult. Fac
LA BANCĂ de ANGELA DINA în ediţia nr. 1969 din 22 mai 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1463896520.html [Corola-blog/BlogPost/379022_a_380351]
-
degetele! Să cânte Zborul Cărăbușului de Rimsky-Korsakov, oare?! În fine, cumva inoportunat, funcționărelul își ridică sprâncenele pensate provocator, își rotunjește buzele nefiresc de umede și roșii întrebând c-o voce afectată: -Dumneavoastră? Atât rostește, încredințat c-ar strica vorbele pe insul din fața-i. -Un credit, drăguță, un credit! vorbește seniorul, înțepat de aventura de la ușă, de așteptare și de impolitețea novicelui imberb. -Dar ce vârstă aveți, vă rog, chestionează cu ceva precauție lucrătorul bancar. -75, informează impasibil chestionatul. Ca lovit în
LA BANCĂ de ANGELA DINA în ediţia nr. 1969 din 22 mai 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1463896520.html [Corola-blog/BlogPost/379022_a_380351]
-
De la fulger s-au înmiresmat. SUFLETUL VERII Hai să privim în amurg Disperarea Și marea-n ruină, Pădurea care și-a apus Cununa de crengi. De câte ori ne-npăcăm, Suntem mai aproape de Dumnezeu. Hai, vino în sufletul verii - Vom fi Precum doi inși Aplecați tare departe Și adormiți... DARURI Dumnezeu îi dăruiește femeii Ceva sfânt Care să-i aducă belșug. Diavolul uneori trage foloase: Strâmbă raza Care-i luminează Oglinda. LA CAPĂTUL LUMII O comoară se-ascunde La capătul lumii. De mii de
FOC SACRU DE BAKI YMERI de CONFLUENŢE ROMÂNEŞTI în ediţia nr. 138 din 18 mai 2011 by http://confluente.ro/Foc_sacru_de_baki_ymeri.html [Corola-blog/BlogPost/343182_a_344511]
-
postcomunistă numită PSD. Al cărui lider ține cu orice preț să demonstreze că trecutul e departe de a fi trecut. Că el unul a rămas fidel metodelor PCR de metamorfozare prin minciună a țării”. Snobi, aroganți! Snobii îi disprețuiesc pe inșii care nu fac parte din categoriile lor, snobii invidiază, ironizează, lucrează perfid. Snobul este în general un om incult și care nu apreciază cultura sau are cunoștințe superficiale, are în schimb școala de partid - discursul, limbajul de lemn folosit cândva
DESPRE SNOBISM ȘI AROGANȚĂ de VAVILA POPOVICI în ediţia nr. 2225 din 02 februarie 2017 by http://confluente.ro/vavila_popovici_1486047739.html [Corola-blog/BlogPost/380270_a_381599]
-
și atunci când sunt străpuns de-un chin care-a pândit și-a stat ascuns în cele mai penibile mizerii. Aș vrea să fiu cel care în destin s-a hotărât ca-n viață să devin, un om și nu un ins,un oarecare, să-mi fie anii plini de rod bogat, să fiu stăpân pe soartă,nu argat sau rob împotmolit în resemnare. Aș vrea să fiu iubit și să iubesc întotdeauna sincer și firesc. E-atât de minunat E-atât
POEME de ANATOL COVALI în ediţia nr. 1719 din 15 septembrie 2015 by http://confluente.ro/anatol_covali_1442315027.html [Corola-blog/BlogPost/365591_a_366920]
-
încă, poate energetică, conservată într-o veșnicie prolixă și plictisitoare de prea ,,multă veșnicie”. De parcă poeta ar visa un vis din care nu ai vrea să te trezești, ,,Romanticii au știut că visul nu e fecund decât dacă prin el insul ar putea deveni mai profund și s-ar întoarce de acolo în viața conștientă; dar la o viață conștientă transfigurată de acum încolo, văzută cu alți ochi”.(A.Béguin). Pentru a nu ne mai lăsa întru dezlegarea ,,enigmelor Sfinxului, poeta
CRONICĂ REALIZATĂ DE VASILE POPOVICI VOLUMULUI OBSESIA DEŞERTULUI , AUTOR VALENTINA BECART de VALENTINA BECART în ediţia nr. 446 din 21 martie 2012 by http://confluente.ro/Cronica_realizata_de_vasile_popovici_v_valentina_becart_1332342352.html [Corola-blog/BlogPost/354680_a_356009]
-
din soare poate fi precedat de toate consoanele: barg în lak, Daghestan, beru în dravidiana, bari în kapanahua, keri în tariano, America de Sud, kor în didinga, Sudan, kuarasy în tupinamba, Brazilia, dare, dârî în Papua, garri în ngadjon, Australia, lara în ins. Aru, Indonezia, mara în abază, Caucaz, nar în Mongola, pari în yupultepec, Mexic, praatit în thai, poreatsiri în machiguenga etc, terki în chukchi, Extremul Orient rus. Altele încep cu o vocală: arka în skr., aurinko în finl., akerta în yupik
ORIGINEA LIMBAJULUI SI ETIMOLOGIA de ION CÂRSTOIU în ediţia nr. 1291 din 14 iulie 2014 by http://confluente.ro/Ion_carstoiu_1405325538.html [Corola-blog/BlogPost/349244_a_350573]
-
barul „Cisnădie”. Dar poate că doar am interpretat eu ceva greșit. Oricum, n-am discutat cu nimeni despre asta. Nici măcar cu Eli. Unii se cunoșteau din școală, alții erau vecini de cartier. Drumul Taberei era înțesat cu acel gen de inși nonconformiști, cu vederi pro-vestice, care parcă te lăsau să crezi că ai nimerit într-un alt oraș, mai modern. Era suficient să formezi un număr de telefon care începea cu un prefix de centrală din cartier și, cu puțin noroc
ARGENTINA de GABRIELA CĂLUŢIU SONNENBERG în ediţia nr. 775 din 13 februarie 2013 by http://confluente.ro/Gabriela_calutiu_sonnenberg_gabriela_calutiu_sonnenberg_1360747661.html [Corola-blog/BlogPost/351878_a_353207]
-
Ion I. Părăianu Publicat în: Ediția nr. 1342 din 03 septembrie 2014 Toate Articolele Autorului LA CÂRCIUMĂ Sunt clienți la cârciumă; Mare animație; Mai toți seara se-adună La strașnică beție. Vântul suflă tare-n horn, Pahare răsturnate, La câti inși pe mese dorm, Tot sunt vreo șase-șapte. În colț Jean cu vioara Tot țâțâie pe-o coardă; Își mușcă Mărioara Din colțul de broboadă. Pe un călcâi ea joacă Și din mijloc se frânge, Iar alții dând s-o-ntreacă
LA CÂRCIUMĂ de ION I. PĂRĂIANU în ediţia nr. 1342 din 03 septembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_i_paraianu_1409751710.html [Corola-blog/BlogPost/352155_a_353484]
-
îi fusese trasată parcă la mânie de către îngerii negri ai întunericului, îngeri pe care divinitatea nu i-a putut opri cu niciun chip de la distrugerea acestei alte vieți omenești. Povestea lui Luca poate fi, până la urmă, povestea tragică a oricărui ins dezrădăcinat cu forța de pe meleagurile patriei sale, indiferent de naționalitatea de apartenență a acestuia, pentru că a pleca din propria-ți ogradă mânat de lipsa unei certitudini anume într-o lume complet nouă, necunoscută ție, cu coordonate culturale specifice sieși, unde
ROMÂNUL ÎNGROPAT ÎN PĂMÂNTUL ALTEI PATRII de MAGDALENA ALBU în ediţia nr. 585 din 07 august 2012 by http://confluente.ro/Magdalena_albu_romanul_ingropat_in_magdalena_albu_1344324059.html [Corola-blog/BlogPost/365583_a_366912]
-
-ncing Și doar cu ea în gând,mă sting. Iubirea mea e,pe etape, Când o fetiță inocentă, O cultivat-adolescentă, Sau o femeie-incandescentă. Iubirea mea-i nemuritoare, E Eva mea din Paradis Ce pe-al Pământului cuprins Regină e,oricărui ins! Dan Mitrache,Bălcești,25.06.2014 Referință Bibliografică: IUBIREA MEA / Dan Mitrache : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1272, Anul IV, 25 iunie 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 Dan Mitrache : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului
IUBIREA MEA de DAN MITRACHE în ediţia nr. 1272 din 25 iunie 2014 by http://confluente.ro/Dan_mitrache_1403679397.html [Corola-blog/BlogPost/347433_a_348762]
-
deriziune bonomă, sub o grimasă ce mimează surâsul, sunt îndeajuns de productive. Așa cum identificăm “supratema singurătății” (după fericita formulare a lui Adrian Dinu Rachieru din Prefață), putem vorbi și de un supra-personaj, de un personaj-tip, global, de omul “prozoesemelor” - insul saturat de “nonsensul viețuirii” (p. 111), ce își duce existența neliniștită, sfâșiată, pe istmul, pe fâșia incertă ce separă două moduri de a fi, ins reprezentat, în primul rând, de narator, dar ușor de recunoscut în mai toți ipochimenii ce
EUGEN DORCESCU, PROZA UNEI LUMI INTERMEDIARE de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 1520 din 28 februarie 2015 by http://confluente.ro/eugen_dorcescu_1425092166.html [Corola-blog/BlogPost/374703_a_376032]
-
Prefață), putem vorbi și de un supra-personaj, de un personaj-tip, global, de omul “prozoesemelor” - insul saturat de “nonsensul viețuirii” (p. 111), ce își duce existența neliniștită, sfâșiată, pe istmul, pe fâșia incertă ce separă două moduri de a fi, ins reprezentat, în primul rând, de narator, dar ușor de recunoscut în mai toți ipochimenii ce evoluează în aceste texte cu statut ambiguu, plurivalent (Estera, Rubik, Pubi, Candia, Ferencz-baci, Tony Lazăr, Grandpa, Bătrâna din gară etc.). Un atare individ (aidoma prozei
EUGEN DORCESCU, PROZA UNEI LUMI INTERMEDIARE de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 1520 din 28 februarie 2015 by http://confluente.ro/eugen_dorcescu_1425092166.html [Corola-blog/BlogPost/374703_a_376032]
-
Autorului ATITUDINI de Nicolaie Tony DINCĂ Unii mințile își cântă, Se îmbată și se-ncântă Că e încă libertate, Afirmând ‒ ce vorbă tâmpă!?‒ Că-s de-acord cu ce se-ntâmplă, Fiindcă, vezi, avem de toate. Nu observă titirezi ‒ Niște inși cu ochii verzi‒ În țol negru, ca de draci, Care-ți știu faptele toate Și te trec prin aparate, Urmărind prompt tot ce faci; Nu aud când telefonul, Brusc, își scofâlcește tonul, Bâzâind ca apucat, Pentru că-n cotloane-ascunse Angajați cu
ATITUDINI de NICOLAIE DINCĂ în ediţia nr. 2110 din 10 octombrie 2016 by http://confluente.ro/nicolaie_dinca_1476074792.html [Corola-blog/BlogPost/384803_a_386132]
-
care, cu puterea lui animalică, punea calul pe spate pentru a-l potcovi. Amintirea aceea de animal chinuit, supus omului brutal, mi-a trezit simțurile sufletului!... Tresar, alertat de amintirea copilăriei. La câțiva pași de mine, pe drumul național, un ins bătea un cal, cu o ură viscerală! M-am trezit în stradă, sărind gardul, căci până la poartă mi s-a părut o veșnicie. Mă aflam deja între om și animal , căutând să opresc biciul, care plesnea cabalinei, ghemuită pe sub pielea
Uniunea Ziariştilor Profesionişti by http://uzp.org.ro/catarul/ [Corola-blog/BlogPost/93757_a_95049]
-
văd cât e de agonizat și mă așez pe vine în fața sa. Privesc și-l mângâi, și văd transpirația care-i cade peste ochi. Îl mângâi, zic ceva, așa ca să-mi recapăt suflul voinței, să scap de albastrul din partea ochilor... Insul rămâne paralizat, observând vociferările colective din jur, care mă susțineau. Îmi revin... Îl rog, politicos, să-mi permită să ajut, încrengătura asta genetică dintre cal și măgăriță, numită catâr, dându-i o căldare de apă și o pătură. Să-i
Uniunea Ziariştilor Profesionişti by http://uzp.org.ro/catarul/ [Corola-blog/BlogPost/93757_a_95049]
-
unui teolog american, „... just another hobby“. Unii merg duminica la pescuit, alții la film, alții la munte, alții... la biserică. Acest mod de a gândi presupune, în subsidiar, faptul că „religia“ (credința) este doar una dintre multele credințe pe care inșii le posedă la un moment dat - perspectiva seculară - ceea ce, din perspectivă religioasă este complet eronat și tendențios. Căci din acest punct de vedere, credința este „identitatea“ constitutivă cea mai importantă, cea care modelează conștiința și definește inserția omului în realitatea
Despre cine suntem noi astăzi, cum (mai) suntem noi astăzi ortodocşi şi în ce (mai) credem noi, românii de astăzi – din perspectiva şi în viziunea sociologului român Dan Dungaciu… by http://uzp.org.ro/despre-cine-suntem-noi-astazi-cum-mai-suntem-noi-astazi-ortodocsi-si-in-ce-mai-credem-noi-romanii-de-astazi-din-perspectiva-si-in-viziunea-sociologului-roman-dan-dungaciu/ [Corola-blog/BlogPost/94287_a_95579]
-
voi trece-ntr-un registru La fel precum o recompensă La neputință și ofensă; Și iar dorinți nedeslușite Vin datorii să și le-achite Amiezi în care amintiri Predau ținutul la fachiri Ce se-ngrijesc numai de dări În fiecare ins, cărări Trasează hărți necunoscute Pe care-apoi vânează ciute, Străini, de dincolo de mări Referință Bibliografică: Reverie / Ion Untaru : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 761, Anul III, 30 ianuarie 2013. Drepturi de Autor: Copyright © 2013 Ion Untaru : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea
REVERIE de ION UNTARU în ediţia nr. 761 din 30 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Reverie_ion_untaru_1359542360_pz2xi.html [Corola-blog/BlogPost/359268_a_360597]