660 matches
-
cu privire la arătarea unui fapt pozitiv, nu la vreo teorie, aruncă ziarelor opoziției imputarea de rea-credință. Când este vorba de idei, de teorii ale adversarilor, calea-valea; daca cineva nu are caracter, daca nu are respectul părerilor, daca nu are omenie, câmpul insinuărilor și al relei-credințe îi este deschis și poate să-l bată în lung și-n lat, precum o și face "Romînul" cu o admirabilă lipsă de preget, trebuie s-o mărturisim. Dar, când e vorba de arătarea unui fapt pozitiv
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
foarte departe de aceasta, că atitudinea noului cabinet ar fi numai un fel de meșteșugire inventată pentru a scăpa de încurcătură. Caracterul moral al d-lui Gladstone este destul de cunoscut și de stimat pentru ca să-și poată cineva permite o așa insinuare. Voim numai să arătăm că, oricât de cutezătoare ar părea, inițiativa luată de acest bărbat de stat nu este așa de compromițătoare și că ideile pe cari el pare a le pune în lucrare cu atâta energie ca o sistemă
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
Codreanu ține să precizeze: S-a insinuat aici o formidabilă viclenie a istoriei secrete: în vreme ce poetul a fost "salvat" prin referențialul "nebuniei" superioare (ca ipoteză a geniului romantic), ziaristul a fost asociat cu mizeria și vulgaritatea bolii propriu-zise. De aici insinuarea că ziaristica a fost scrisă "pentru o bucată de pâine" sau că e un produs al "urilor" patologice, al obsesiilor!" Și asta pentru că fondul politic al articolelor, al demonstrațiilor de profunzime din articole, avea în vedere tocmai una din problemele
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
a identității ("simplu număr în labirint"), adulmecare primejdioasă a indivizilor între ei: În labirint, românii au devenit un popor de urmăritori". Salvarea vine prin retragerea din hățișul politico-social în imaginarul "real" al labirintului cărților și, de acolo, ca scriitor, prin insinuarea în psihologia umană: "Un mare artist trebuie să se joace prin labirintul sufletului omenesc". Volumul I al cărții Numere în labirint semnată de Theodor Codreanu îmi răsare ca un regresus fericit, nostalgic, dar și sever, autocritic, o regăsire a timpului
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
Energia polemică a textelor sale vine cu necesitate ca o consecință a angajarării ontologice. Maieutica ideilor din jurul arheului național presupune neapărat (la români! dar oare numai la ei?), pe lângă o potențialitate în lucrare vie, organică, și o altă componentă "amniotică" insinuarea perfidă, distructivă a Celuilalt, geamănul negativ care caută să se substituie printr-o ontologie a sfâșierii, înscăunarea cu pompă în golul etnic al "antitezelor monstruoase", a înlocuitorului corupt, parazitar, susținut, de cele mai multe ori, de o forță străină, ostilă, antinațională. Din
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
au hotărât, pentru a reda Românilor industria, comerțul și în general economia și averea națională românească. Astfel: - Intervenții prin Consulatele streine. - Intervenții mascate cu o oarecare formă legală a unora din autorități, între prinderi, organizații, persoane marcante sau cu influență. - Insinuări, greutăți în ce privește mersul normal al vieții economice, nevoi și greutăți arătate chiar de Români spre a se presa sau justifica eliberarea din lagăre sau reintroducerea în viața economică și publică a evreilor. S’au insinuat și cerut reintroducerea medicilor evrei
Munca obligatorie a evreilor din România (1940‑1944). Documente by Ana Bărbulescu, Alexandru Florian (ed.); Alexandru Climescu, Laura Degeratu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/800_a_1752]
-
căreia în democrația americană șomerul și miliardarul se bucură de drepturi egale, iar Tito, Rankovici, Djilas și Pjade propovăduiesc că lupta de clasă s-a stins încă din timpul războiului, cănd întregul popor lupta împotriva ocupanților.” Interesantă ni se pare insinuarea privitoare la intenția ideologilor iugoslavi de a crea un mit despre „Tito - supraomul”, „eliberator al poporului” etc., ce ar fi destul de apropiat de „Hitler - fuhrerul infailibil”, „făuritorul revoluției național-socialiste”, „trimis al providenței” ș.a.m.d. Un ziarist american l-ar
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
juridice sau economice cât de neînsemnate față cu totalitatea evreilor, dar principiul acesta nu include aplicarea de bastoane sau păruială asupra deosebiților indivizi care constituiesc acea totalitate. Odată stabilit punctul nostru de vedere, spre a esclude de mai înainte orișice insinuare răutăcioasă, vom relata următorul fapt ce ni se comunică. D-nul Theodor Codrescu, care de mulți ani are deosebite daravere cu librarii - anticvari frații Șragăr, a venit în magazia acestora și în ziua de 24 sept. c. Cu această ocazie
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
pe care nu va putea sau nu va voi să le înțeleagă. Și un asemenea cap cu judecată. vastă și limpede este într-adevăr autorul manualului de logică, din care cauză republica literelor române e pe cât se poate în contra lui. Insinuări, buiguiri confuze despre cosmopolitism, bănuieli de neștiință, acuzări de plagiat, toate aceste se aruncă asupra unui spirit care în fiece șir e de transparența cristalului și nu lasă nimăruia îndoieli asupra celora ce voia să zică. Și când nu mai
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
n-au cutezat nimeni să facă pîn-acuma. Cine au urmărit opinia statornică ce noi o avem de acel ziar vienez, care se bucură de înrîurire, pentru nefericirea nu numai a noastră, dar a imperiului vecin chiar, acela va înțelege că insinuarea, dacă n-ar veni de la redacția "Telegrafului", ar fi pentru noi cea mai gravă insultă. Căci acel organ este cel de căpetenie care-n Austria chiar vâră ură între deosebitele naționalități și le sumuță una asupra alteia, acel ziar este
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
la momentul oportun. Profesorul nu se mai poate abține: repetă gestul făcut de Lazăr, numai că el sfîrșește prin a-l prinde serios de gulerul hainei, scuturîndu-l: Drept cine mă iei de-ți închipui că-ți suport glumele proaste și insinuările?! Măcar diferența de vîrstă ar trebui să-ți impună... Respect! conchide Lazăr. Ceea ce nici dumneavoastră n-ați prea avut față de înaintași acum vreo douăzeci de ani, după cîte am aflat. Ai aflat prost! șoptește apăsat profesorul. Cînd alții dădeau bir
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
ea pe el. Odată chiar am spus sarcastic că nu văd de ce trebuie să plătesc atâta amar de bani pe săptămână pentru ca Antonia să-l chestioneze pe Palmer cu privire la copilăria lui, iar ea a zâmbit vesel și nu a negat insinuarea. Firește că psihanaliza era pentru ea o pasiune trecătoare ca multe altele pe care le avusese mai înainte: să învețe să joace bridge, să învețe rusește, să învețe să sculpteze (cu Alexander), să se implice în activități sociale (cu Rosemary
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
ton dulceag, ar trebui să sosesc la voi alergând cu ea În dinți și dând vesel din coadă? Hawkins Îmi aruncă o privire și spuse: — Sună interesant. Mai ales ultima parte. — Vai, fii serios. Îmi desfăcui centura de siguranță. — Lăsând insinuările deoparte, asta e tot? Nu plănuiserăți vreun interogatoriu subtil pentru când aveam să fiu vulnerabilă? — Nu e de joacă. Cineva a ucis-o pe Linda Fillman, replică el, fără a lua În seamă remarca mea. Ochii lui albaștri era serioși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
fiecare frază de două ori. După aceea citi și relatarea din The Swimmer pe care Rozanov i-o așternuse în față. Când citise prima dată nota clin Gazette, Tom sărise peste pasajul cu „imboldul profesoral“ și nu înțelesese decât vag insinuarea. Reacția lui scandalizată fusese stârnită de expresia „o șleahtă de bețivi“ și trecuse cu vederea legătura dintre numele lui și cele ale lui Hattie și Rozanov. Nu reflectase asupra articolului, îl considerase o calomnie nerușinată a unei fițuici locale, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
un fotograf făcu o poză a ușii de la intrare. Un ziar german (Rozanov era binecunoscut în Germania) publică o versiune veselă a întâmplărilor, bazată pe relatările gazetelor ennistoniene, iar o revistă germană de scandal construi o poveste pornind de la niște insinuări, dintre care unele absolut inedite, și reproduse și o fotografie a lui Hattie, de care cine știe cum făcuseră rost. (Un „binevoitor“ îi trimise lui John Robert un exemplar din revistă, împreună cu o scrisoare în care deplângea publicarea unor lucruri atât de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
bei? Nu, mulțumesc. — Gabriel mi-a cerut să vin. De când avusese loc scena cu George, în după-masa aceleiași zile, Brian și Gabriel se ciondăniseră întruna. Gabriel fusese la început extrem de deprimată și apoi, spre surprinderea lui Brian, extrem de furioasă din pricina insinuării lui că, la mare, și-ar fi expus deliberat sânii spre beneficiul lui George. Brian își retrăsese cuvintele și, pe urmă, cum Gabriel nu mai contenea cu reproșurile, se înfuriase la rândul lui. Repetaseră întreaga obișnuită ceartă sterilă în legătură cu purtările
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
cu o formă perfectă, Îi dădeau lui Nigel aerul efeminat. — Da, și eu le-am remarcat, zise Ronnie. Sper că nu și le pensează, adăugă ea În șoaptă. —Ronnie, Nigel nu Își pensează sprâncenele, răspunse mătușa Sylvia profund jignită de insinuare. Sunt cât se poate de naturale. Sunt de acord că par ciudate, dar eu una m-am obișnuit cu ele. Ca să fiu sinceră, adăugă ea după o pauză, ceea ce mă supără de fapt la Nigel este lipsa lui de toane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
spui că poemele lui sunt niște căcățișuri de care s-ar fi rușinat și un poet de mâna a treia de acum o sută cincizeci de ani...). De aici n-a mai fost decât un pas până să se strecoare insinuarea că m-aș dedulci la anume păcate pentru care Doamne-Doamne a pedepsit Sodoma și Gomora. Argumentul cel mai firesc de partea acestei bănuieli este că Încă nu m-am Însurat, la vârsta Înaintată de douăzeci și trei de ani pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
în România, ziarele vor însoți epocala veste cu articole pline de îndoială, dezvoltând felurite scenarii, din care (cu siguranță) nu vor lipsi duioase lamentări (noi, românii, de ce nu am fost în stare să descoperim un lucru atât de simplu?) sau insinuări acuzatoare la adresa fostei securități, a actualelor serviciile secrete, care au pus la cale această diversiune menită să abată atenția cetățeanului de la gravele probleme economice ale momentului. 1.1.3. Iluzia limbajului neutru Luând în discuție specificitatea limbajului de presă, atingem
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
ferm și credibil spre o concluzie. Având un puternic caracter narativ, ancheta suportă elemente de culoare, de limbaj familiar, de puțin umor, dar, peste toate, trebuie să vegheze acuratețea și corectitudinea informației. Este bine să scrii numai ceea ce știi, fără insinuări, fără ironii și fără alte subiectivisme inutile. A pune cap la cap opinii polemice și contradictorii nu reprezintă o anchetă. Ea informează și lămurește: care sunt actorii evenimentului? Ce s-a întâmplat, de fapt? Ce mecanisme au declanșat incidentul? Există
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
piese ce comunică stări lirice fără disimulări. Fondul afectiv e o tristețe grea, un sentiment al damnării, exprimat fie nemijlocit, adesea în cadențe ce trimit la Lucian Blaga, uneori într-un melos cu inflexiuni folclorice, inclusiv de colindă, fie prin insinuarea lui în notații descriptive și meditative, intermitent cu tușe de „creion” arghezian. Laitmotivul acestui lamento continuu, bine temperat, derivă din condiția de exilat: „Aici sunt oaspete nu stăpân / din tot nimic nu e al meu / nici locu-n care nu rămân
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289850_a_291179]
-
care vizează optimizarea activității instructiv-educative. Când cerem cadrelor didactice să confecționeze material didactic original, să se întreacă în informarea cu noutăți de specialitate, să aibă elevii cei mai bine pregătiți, nu mai rămâne loc și timp pentru discuții neprincipiale, pentru insinuări și insulte, pentru reclamații și procese de intenții. Exemplul personal al directorului în această privință are un rol stimulator pentru celelalte cadre didactice. Directorul trebuie să dea dovadă de probitate morală și profesională, de autoritate și competență în organizarea și
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
de trecut și care suportă angoasele marginalității, ale unui orgoliu fanatic stins până la cenușă, să i se reproșeze faptele de altădată. Lui Aurel Cioran îi scrie: „Singurul lucru care mă enervează e că și pe aici aud aceleași povești, aceleași insinuări. De fiecare dată trebuie să te explici, să te justifici etc. Scriitorul care a făcut prostii în tinerețe, la debut, e ca femeia cu un trecut deochiat. I se reproșează veșnic. Ce prostie!” (25 septembrie 1979 Ă 373). Oricum, trecutul
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
din 13 iulie 1930, pp. 6, 7. Blecher, Max, Herrant, în Bilete de papagal, An III, n. 463 din 29 iunie 1930, p. 9. Blecher, Max, In-mix-fix, în Frize, An I, n. 6-7, august septembrie 1934, p. 5. Blecher, Max, Insinuări, în Frize, An I, n. 8, octombrie 1934, p. 8. Blecher, Max, Jenică, în Adevărul literar și artistic, An XII, Seria a II-a, n. 661 din 6 august 1933, p. 2. Blecher, Max, Limite I, în Bilete de papagal
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
Ideologia burgheză în materie culturală cuprinde o problematică foarte bogată. Ar fi o greșeală, după mine, a o trece pur și simplu cu vederea. Ea trebuie combătută în profunditate. Astfel se întreține complicația spiritului agitându-se mințile și se spulberă insinuarea simplismului ideologiei progresiste în materie culturală”), G. Călinescu este combătut de Petru Dumitriu în articolul Despre perspectiva istorică în prețuirea artei. Note la un articol al lui George Călinescu (31/1948). De altfel, Călinescu, indignat de afirmația unui cititor al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287012_a_288341]