389 matches
-
acela ceresc, lăsând timpul să lucreze și promițând o revenire În care să constate și să decidă. Natura nu poate face asta: n’are unde evada, ea fiindu-și propria lume. Și chiar găsindu-și un „cer“, lumea lăsată de izbeliște ar urma calea firească și ireversibilă a oricărui lucru neînsuflețit: entropizarea, adică neantul. Ce să constate la revenirea pe care ar putea-o promite, și să decidă când „mortul de la groapă nu se mai Întoarce“? Iată de ce Natura are nevoie
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
disponibilizări de personal. Dorința de a reduce cât mai mult costurile a fost atât de mare, Încât În multe locuri au fost concediați mai mulți angajați decât ar fi fost necesar. În ultimii ani Învățământul tehnic a fost lăsat de izbeliște, iar locurile rămase libere În urma unor pensionari nu au mai fost ocupate. Crearea de noi locuri de muncă nu poate fi făcută decât prin investiții. Prin aplicarea politicilor de creștere a eficienței se pot obține Îmbunătățiri semnificative și În ceea ce privește scăderea
Intervenţia statului pe piaţa muncii : reglementări naţionale şi europene by Dragomir Ion, Cosmin Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/1207_a_2241]
-
părea inepuizabilă și oricând la dispoziția și pe gustul oricui și nedorind mai mult decât o farfurie de fiertură. ne mai pomeneam uneori În viul nopții cu văru' Laur peste noi, probabil când visa iar că l-am lăsat de izbeliște În tren și i se făcea s-o ia pe Steluța pe salteaua lui, dar până să apuc să adorm din nou ea se Întorcea la mine. Cam așa decurgea conviețuirea noastră, care-mi descoperea treptat un Andrei Ilieș taciturn
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
cu mâinile pe pereți ca la percheziție, ca pân’ la coadă să-l percheziționeze ea pe el și să-l legene până l-a adormit ca pe fii-su, pe care nu l-ai văzut că l-a lăsat de izbeliște acolo-n grajd? Poa’ să stea acolo brotacu’ ăla jegos și până la iarna ailaltă, că s-o găsi cine să-i dea un colț de pâine și-un cartof crud să ronțăie. Pe mută n-o doare nicăieri de el
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
vorbă: nu aduce anul ce-aduce ceasul. Ceasul istoriei o poate lua mai repede sau mai Încet, după cum vrem și noi. Nu ne lăsăm noi călcați de vremuri după cum vor alții. Dumnezeu are grijă de noi, nu ne lasă de izbeliște. Apoi, mă las sedus și de alte idei, pe care le rostește cu un ton sfătuitor pe drumul spre casă, ce pare din ce În ce mai ușor, iar casa mai aproape: — Nu credeam că voi apuca și astfel de zile... E greu, dar
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
dai mită ca să-ți tragi curent electric și apă curentă; trebuie să dai mită perceptorului ca să-ți evalueze corect locuința. Da, clasa de mijloc și Înalta societate sunt În plin avânt, dar cele 700 de milioane de oameni lăsați de izbeliște nu văd În fața ochilor decât jale, Întuneric și disperare. S-au născut ca să-și Împlinească destinul și, În consecință, trebuie să trăiască și să moară În această stare. Singurul lucru care strălucește pentru ei este soarele, fierbinte și insuportabil, iar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]
-
erbicide etc.) și ambalajele acestora. Cantități importante de astfel de reziduuri sunt abandonate la fostele IAS-uri și CAP-uri, nefiind luate În evidența organelor de stat. În cele mai multe cazuri, din aceste depozite ale nimănui, fără supraveghere și lăsate de izbeliște, deșeurile toxice ajung, datorită inconștienței oamenilor și intemperiilor, să se Împrăștie și să contamineze solul, nivelul freatic sau apele de suprafață. Și combinatele zootehnice au efecte negative asupra mediului. De exemplu, În cazul combinatului zootehnic Comtom - Iași, apele uzate Încărcate
Creativitate şi modernitate în şcoala românească by Marius-Iulian BACIU () [Corola-publishinghouse/Science/91778_a_93094]
-
de acolo a sosit cu trenul tocmai în gara aflată le vreo 40 de kilometri de casa sa. (De pe malul celălalt al Prutului.) Bătrânul autobuz și-a făcut iar datoria și nu l-a lăsat nici de data aceea de izbeliște. Soției i-a povestit cum grănicerii s-au uitat extrem de sever la el (grănicerii moldoveni, grănicerii români și grănicerii ruși), dar nu i-au găsit nici o vină. Așa că nu l-au oropsit. Duminica următoare a fost soare și cele două
[Corola-publishinghouse/Science/1518_a_2816]
-
Vandana, Richard Zlatanovici, a introdus în Parlamentul Vandan o propunere legislativă după care cetățenilor care și-au părăsit domiciliile stabile pentru unele în afara granițelor istorice ale țării să li se confiște bunurile mobile și imobile lăsate în urmă. ("Lăsate de izbeliște", după cum s-a exprimat acel deputat al Partidului Naționalist Umanist Vandan.) Proiectul de lege a fost adoptat în regim de urgență cu 83 voturi pentru, 82 contra și nici o abținere. În consecință, statul vandan s-a împroprietărit peste noapte cu
[Corola-publishinghouse/Science/1518_a_2816]
-
dus muncă de lămurire în rândul tineretului muncitoresc arătându-le scopul pentru care luptă organizația noastră. (...) La fel și în cadrul sediului nostru în ziua de 23 iunie au ținut o ședință de lămurire cu tinerii muncitori”. Nevrând să lase de izbeliște bunătate de tineri din mediul rural pe care sperau să pună gheara mul mai rapid ca la oraș, „...tinerii noștri instructori pe Plasă au ținut ședințe de lămurire a tineretului din comunele: Pușcași, Laza, Chițoc, Tansa și Negrești”. La capitolul
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
credință. Fiindcă acest joc al balanței și fiecare "decepție simbolică" determină apariția unei noi constelații de magicieni la nivelul discursurilor de autoritate. Acum se observă mai bine de ce cîmpul nostru specific de investigație este întrucîtva al nimănui. Teoretic, lăsat de izbeliște. Încolțit de construcții impozante pe care le cunoașteți foarte bine, fiindcă din nefericire ați făcut școală. Nimeni nu-i perfect. Citiți presa. Aveți așadar, cu toții avem repere glorioase, care dăunează digresiunii. Vă gîndiți că ne aventurăm pe urmele marilor înaintași
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
simplu să scrii. R.T. nu mai scria, inventase un alt tip de literatură - orală, scrisă împreună cu altcineva și care să îți aducă și ceva bani. Se adaptase aproape perfect, trăia aproape normal în comunism și acum se vedea lăsat de izbeliște. - Cum dracu’ poți tu să scrii? De unde urechea, auzul fin? E un miracol. Tu scrii ca să demonstrezi că nu e adevărat că nu auzi. Nu știu de ce am venit la el. Să-mi povestească câte ceva, să mă mintă frumos, să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
lași oricărei cărări. Sper că Bucureștiul ți-a priit, că ai urmat o cură de alte vești și că numai dorul de Iolanda te-a necăjit uneori. Gîndul meu cel mai bun pentru ea! De două zile a nins. Frig. Izbeliște. Nici nu mai știi ce să zici despre ce se-ntîmplă în "gospodăria cosmică" (vorba lui Blaga)!? Mai dă-mi tu vești! Liniște și bucurie, sănătate! Te îmbrățișez cu toată prietenia! Aurel Borca, 1 martie 1983 Bunul meu Lucian, Cred că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1459_a_2757]
-
a mai apărut și de atunci nici n-am mai auzit vorbindu-se de ea. Și multă vreme după aceea nici de realizator. Presa n-a suflat un cuvânt; un om curajos din cadrul breslei era lăsat singur, era lăsat de izbeliște în ceea ce privește un aspect de importanță excepțională pentru cetățenii țării. Am scris despre aceasta în următorul număr din ,,ziar” în ideea că poate cei din presă n-au urmărit emisiunea în cauză. - Nimic, nici o reacție! Nici măcar cei de la BBC care erau
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
ceai. - Da. Tocmai îmi făceam și mie unul. Cel mai indicat este cel de mentă cu mușețel. Te liniștește cel mai tare. Carlina mai adăugă:Să ai grijă de Victoria și de Carmen. Dacă pleci să nu le lași de izbeliște. - Doamne ferește, mamă! Chiar așa iresponsabil mă crezi? O să le trimit tot ce vor avea novoie. Fii liniștită în privința asta. O să am grijă de toate. - Așa te vreau. Să fii responsabil. - Știi că nu e totul să îndestulezi pe cineva ca
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
arse cât piramida Eghipetului va sta mărturie înfricoșătoare, va fi învățătură tuturor celor ce-or mai pohti să ia pământul Moldovei în copitele cailor! Să se știe, strigă el rar, răspicat, Moldova nu-i sat fără câini, nici pământ de izbeliște, să-și facă cine o pohti mendrele cu ea! Să se știe: Cine vine în Moldova cu sabia, de sabie va pieri!" Și-apoi, zâmbește el mucalit după ce se liniștește, așa ne place nouă, moldovenilor, să umblăm ca Vodă prin
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
Te-aș ruga,mărite Spirit, să-mi spui ce înseamnă că mănăstirea lui Păun „s-au răsipit”? La prima vedere ai crede că mănăstirea s-a dărâmat, dar călugării doar s-au împrăștiat care încotro și au lăsat mănăstirea de izbeliște și odată cu ea și moșiile și toate averile. Si dacă ne gândim mai bine, călugării greci de la Muntele Athos - unde mănăstirea era închinată - au venit au luat ce au avut de luat și au plecat cu gândul că vor reveni
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
învățător, sau cei din tîrg care mai citesc gazetele.Oamenii o duc greu și sărăcim din an în an mai mult că cei de la guvern, politicienii, își văd numai de interesele lor. Apăi și regele a cam lăsat țara de izbeliște și îngăduie să-și facă de cap toți cei ce ne cârmuiesc din guvern. − Doamne, ferește, Costache, sare socrul lui Ghiță, cum poți să zici așa vorbe de Majestatea Sa, ce vină poate să aibă el? Azi-mâine o să vorbiți urât
Rădăcinile continuităţii by Ştefan Boboc-Pungeşteanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91638_a_92999]
-
un băiat bun, destul de blând și domol. Zile multe de plictiseală se scurg monoton. Diminețile rătăcim pe dealuri și în râpi, la întâmplare de multe ori, și ne luptăm cu cartușe oarbe, cu disperare, în sudoarea frunței; amărâți ascultăm în izbeliștea vântului, printre spinările câmpului critica manevrei, care pare a nu se mai sfârși; cu picioarele grele ne îndreptăm spre corturile înfierbântate ca niște cuptoare; ne răcorim cu apa sălcie a pustietății, ne curățim de colbul fin al dealurilor și văilor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
dar ce-a fost și ce-a făcut acest Mihai, nu. Nici dacă-i mort, nici dacă trăiește. (Abia în prima vacanță de după interogatoriul de mai sus am aflat că „emigrase la America”, împreună cu alți bucovineni, în 1912, lăsînd de izbeliște soția și patru copii între 10 și 2 ani, fără ca ulterior să mai încerce să ia legătura cu ei. Eșuase, îngroșînd rîndurile nenorociților veniți acolo din toată lumea, dar supraviețuise pînă la începutul anilor ’50. După unii ar fi devenit un
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
pustiite, cauza fiind plecarea în bejenie, decesul tuturor membrilor din respectivele sesiuni sau prin strămutare. Aceste spații libere urmează să fie distribuite de către nobil altor familii de iobagi în schimbul a diverse slujbe sau presatații. Cei mai mulți supuși și-au lăsat de izbeliște gospodăriile pentru că terenurile ce li se daseră în folosință erau zălogite, adică iobagii aveau atâtea datorii la curte încât terenurile lor au fost sechestrate, singura lor soluție, nefiind alta decât să-și ia lume-n cap, să încerce să găsească
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
o pânză trainică. De ce a căzut Dosarul VJ192837 în spatele surorilor sale este un subiect demn de discutat. Și, desigur, n-o să ne fie frică s-o facem!5 Deci, așa cum am precizat, ca să nu-l lăsăm pe Julius Zimberlan de izbeliște, vom povesti, foarte pe scurt, conținutul Dosarului VJ192835. Veți vedea că merită! Și merită, în primul rând, prin similitudinea cu speța Marc R. Stan, similitudine ce nu face decât să sublinieze că nici una dintre cele două soluții date de tânărul
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
specialitate; participarea activă la reciclare și Învățămîntul politico-ideologic”. Nici studierea „prestigioaselor” reviste și ziare În care se scria mult și nu se spunea nimic precum „Era socialistă”, „Munca de partid”, „Lumea”, Contemporanul”, „România literară” și altele, nu fusese lăsată de izbeliște. Ca un bun robot programat la secundă ce să facă și ce nu, Necula recunoscuse că a dat o mare importanță „...cunoașterii perfecte, În amănunt, În nuanțe, a dispozițiilor de muncă, revederii și reîmprospătării lor periodice În timpul schimbului de experiență
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
Uniunii - Manolescu, Geo Dumitrescu, Dimiseanu și Marin Sorescu - de a obliga conducerea de partid să publice și să Înfiereze plagiatul lui Eugen Barbuă, nu s-au consemnat atunci prea mari acte de rezistență. O deficiență de organizare În vremuri de izbeliște, a noastră, a elitei, „explicabilă” prin lipsa de tradiție În astfel de lupte - Încă o dată, spre deosebire de colegii noștri din nord, Polonezi -, un „prost individualism” românesc de care vorbesc unii gânditori români, o insuficientă „sudare” morală a celor trei mari Principate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
al României, cel puțin cel declarat, al tuturor oamenilor politici, al tuturor intelectualilor din 1989? A fost reintegrarea în Europa. Ce însemna pentru mulți "reintegrarea în Europa"? Însemna: "Ia să ne găsim noi un stăpân nou, că am rămas de izbeliște, nu mai avem stăpânu-l vechi, cel care era la Răsărit, ia să căutăm noi un patron nou dincolo, în Apus". și atunci, birocrația de tip Bruxelles, dintrodată, devenea o soluție salvatoare. Pentru mine, integrarea în Europa înseamnă altceva: integrarea în
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]