10,617 matches
-
din lateral...tot mai des și mai cu forță. - Hai afară, la păscut ! zice acum, mai mult țipând. Lasă cablul liber, apuca bara de oțel cu ambele mâini și lovește cu toată forța. O dată, de doua ori, de trei ori... Izbucnesc cu putere diferite lichide și gaze care în scurt timp umplu atmosfera și la primul contact între bara de oțel si trupul strungului, tot din oțel, care produce o scânteie, se declanșază infernul. La început o flacără mică, dar care
FARA TITLU, PANA LA FINAL...EP. 4 de EUGEN LUPU în ediţia nr. 2002 din 24 iunie 2016 by http://confluente.ro/eugen_lupu_1466737832.html [Corola-blog/BlogPost/373708_a_375037]
-
coexistența, chiar și involuntară, a celor două fațete: omul profan adoptă aspecte ale comportamentului religios tocmai pentru că nu-și poate aboli originile. El manifestă tendința de desacralizare a lumii, însă impulsul de a striga spre Arhitect este gata oricând să izbucnească din adâncurile lui. În Vesperală este evocată nostalgia liniștii Paradisului pierdut, a perfecțiunii Începuturilor. Amară nocturnă reflectă câmpul semantic al morții și aduce viziunea omului care își ia rămas bun în pragul sfârșitului iminent, dar întrevăzut cu resemnare. Bezna se
VOLUMUL ANTOLOGIC VADE MECUM (VINO CU MINE)! de LUMINIŢA CRISTINA PETCU în ediţia nr. 589 din 11 august 2012 by http://confluente.ro/Volumul_antologic_vade_mecum_vino_cu_luminita_cristina_petcu_1344710272.html [Corola-blog/BlogPost/360044_a_361373]
-
duh, o înviețuiesc, imprimându-i totodată, un specific etnic și altul spiritual. Să luăm, de pildă, sufletul oltenesc în arta populară. Veacurile l-au răsfrânt, lumină și vis, în scoarțe și chilimuri, i-au unduit neliniștile în doină, l-au izbucnit în vechea arhitectură, l-au înălțat pe la răspântii, în brațele de rugă ale troițelor. Pecețile lui în arta populară sunt: volbură și visătorie, năvală și alean, vigoare și tângă, freamăt și leneșe melancolie, îngândurare și răzvrătire... Clătinând azururi între izbucnirea
REGINA CÂNTECULUI POPULAR ROMÂNESC de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1102 din 06 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Gheorghe_constantin_nistoroiu_gheorghe_constantin_nistoroiu_1388999583.html [Corola-blog/BlogPost/361576_a_362905]
-
gândului. „Ploaie în luna lui Marte”! E cântecul auzit în neauzita inimă ce grăiește în ochi, e cântecul ce destupă cupe ceramice cu ceruite capace de iubiri neiubite de când iubirea iubire, pe care glasul de cântec al Paulei le-a izbucnit furtunoase în notele lirice pe care se leagănă poemul mirific al lui Nichita. Doar Paula Seling poate întinde cât văzduhul aripile unui glas fermecător pentru un așa cântec de dragoste nemărturisită din remușcare ci din setea prelungirii clipei unite cu
PAULA SELING. CÂNTECUL NU E PENTRU CEI CARE NU SE IUBESC de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1555 din 04 aprilie 2015 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1428136095.html [Corola-blog/BlogPost/362995_a_364324]
-
aură. Poeta își recunoaște rolul jertfelnic în economia zidirii unei mânăstiri de cuvinte: „Am un rol / responsabil. Eu sunt Ana, tu Manole iar / inima ta, mânăstire...” Am un rol resposabil). De fapt, întreaga carte respiră istoria unei defuncte iubiri care izbucnește însă, din ruine, din tăciunii aproape stinși, din amintirea care te bate pe gură cu lujeri de crini, din păcatul nesăvârșit și dintr-un mușuroi de cuvinte-stavilă peste ceea ce ar trebui să fie ROTUND: „Viețuim împreună străini și prea singuri
RECENZIE LA CARTEA AURICĂI ISTRATE PETARDE RECI (CEZARINA ADAMESCU) de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 855 din 04 mai 2013 by http://confluente.ro/Recenzie_la_cartea_auricai_is_cezarina_adamescu_1367701514.html [Corola-blog/BlogPost/344758_a_346087]
-
Dă-mi haina, geanta și...descalță-te! O, da’ ce rochie frumoasă! Trebuie să mergi la o petrecere? - Petrecerea mea s-a terminat, tanti! Poate și viața, șopti Violeta, ghemuindu-se într-un colț al canapelei din sufragerie. Și iar izbucni în hohote de plâns. - Ia termină cu disperarea asta! Te știam o fată curajoasă. Astăvară erai așa de veselă... - Eram...S-au terminat și curajul și veselia mea. Ajută-mă să mor, tanti! Vreau să mor înainte să vină Anul
CAP. 6 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 2225 din 02 februarie 2017 by http://confluente.ro/nastase_marin_1486067607.html [Corola-blog/BlogPost/380262_a_381591]
-
i-a înghițit teoria. Ca și ai mei, bucuroși că fetița lor se va întâlni noaptea asta cu Fericirea. - Ei, bine și, te-ai dus la el? - Bineînțeles! Nu vezi cum m-am împopoțonat? Numai bună de...hă! și Violeta izbucni iarăși în plâns. Am crezut că acolo voi întâlni o ceată veselă de tineri, dornici de distracție. Vezi, tanti, de regulă, am o logică de bun simț, deși nu sunt așa de inteligentă. Trebuia să-mi închipui că ceva scârțâie
CAP. 6 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 2225 din 02 februarie 2017 by http://confluente.ro/nastase_marin_1486067607.html [Corola-blog/BlogPost/380262_a_381591]
-
s-a dezlănțuit, arătându-și adevăratul caracter de brută, de monstru infernal. Că a cunoscut destule curve nenorocite, că s-a resemnat și a acceptat să se-nsoare tot cu o curvă, dar să nu-l mintă de la obraz. Violeta izbucni în hohote de plâns. Maria începu s-o mângâie: - Lasă...liniștește-te! Hai, liniștește-te! - I-am spus, tanti, că în toată adolescența, mi-am dorit să fac dragoste cu un bărbat, dar acel bărbat să merite dragostea mea. De
CAP. 6 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 2225 din 02 februarie 2017 by http://confluente.ro/nastase_marin_1486067607.html [Corola-blog/BlogPost/380262_a_381591]
-
mâinile în buzunare și rânjea la mine batjocoritor. Am întins mâinile să-i cuprind umerii, privindu-l fix în ochi: înțeleg că ești supărat, dar...chiar vrei să plec? Știi ce mi-a răspuns, tanti? “Chiar, putoarea dracului!” Violeta a izbucnit în hohote de plâns. După câteva clipe, a continuat: simțeam că se-nvârte camera cu mine. Capul îmi vâjâia și mi s-a pus un nod în gât. Simțeam că mă sufoc. M-am prăbușit pe un scaun, tremurând. Cred
CAP. 6 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 2225 din 02 februarie 2017 by http://confluente.ro/nastase_marin_1486067607.html [Corola-blog/BlogPost/380262_a_381591]
-
zici că nu știi, de ce nu ești primit la azil, nu ai nici o ideie despre marea nedreptate ce ți se face acolo, nu bănuiești că ar putea fi și un motiv bine întemeiat, ceva legat de comportamentul tău? - Nu, nu...izbucni Marian... eu sunt responsabil nu fac nimic rău servesc masă, fac dus, merg la cursuri de spaniolă, îmi văd de treaba mea, nu fac rău, nici scandal stau liniștit nu știu ce au cu mine, nu mă vor acolo! - Administratorul mi-a
LIMITE UMANE de EUGEN ONISCU în ediţia nr. 1058 din 23 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Limite_umane_eugen_oniscu_1385230771.html [Corola-blog/BlogPost/347239_a_348568]
-
cumplit de greu să se obișnuiască cu ideia că acel barbat atât de puternic, de dur, tatăl ei, își trăiește ultimele ore din viață. Relațile femeii cu părinții deveneau adesori tensionate, nemulțumirile de ambele părți nu lipseau aproape niciodată. Cearta izbucnea din te miri ce. Pleca adeseori acasă supărată, uneori plângea. În ultimul timp însă Timotei, scotea arareori câte un cuvânt, în schimb te privea ca și cum ți-ar fi citit gandurile. Părea retras în sine, plecat într-o altă lume pe
DIN ANUL ACELA CRIZANTEMELE NU AU MAI ÎNFLORIT de DORINA STOICA în ediţia nr. 1662 din 20 iulie 2015 by http://confluente.ro/dorina_stoica_1437421137.html [Corola-blog/BlogPost/380527_a_381856]
-
Iosif , publicat în Ediția nr. 1879 din 22 februarie 2016. ELISABET IOSIF PUNTEA CARE UNEȘTE LUMI SPRE SATUL NATAL Întotdeauna o carte închide în sine un secret. Cartea aceasta cuprinde în universul său suferințe, doruri și iubiri, de mult știute, izbucnite în vers, precum durerea nașterii unui mugur în primăvară. Volumul de poeme ” Între iubire și ură” este o pledoarie a întoarcerii la origini - este harta drumului spre revenirea spre satul natal, un ghid al lumii poetului Sorin Șirineasa - este un
ELISABETA IOSIF by http://confluente.ro/articole/elisabeta_iosif/canal [Corola-blog/BlogPost/380917_a_382246]
-
amețit de/ mirosul alcoolic de lumină./ târziu, umbra timpului,/ ... Citește mai mult ELISABET IOSIFPUNTEA CARE UNEȘTE LUMI SPRE SATUL NATALÎntotdeauna o carte închide în sine un secret. Cartea aceasta cuprinde în universul său suferințe, doruri și iubiri, de mult știute, izbucnite în vers, precum durerea nașterii unui mugur în primăvară.Volumul de poeme ” Între iubire și ură” este o pledoarie a întoarcerii la origini - este harta drumului spre revenirea spre satul natal, un ghid al lumii poetului Sorin Șirineasa - este un
ELISABETA IOSIF by http://confluente.ro/articole/elisabeta_iosif/canal [Corola-blog/BlogPost/380917_a_382246]
-
strigat: ,, Cred Doamne ajuta necredinței mele. Acel om a simțit că credea dar nu avea suficientă putere să își exercite credință. Iar pe de altă parte există necredința în el. Ce îl sufocă numai putea respira așa că a strigat, a izbucnit, a dat drumul la tot ce avea pe inimă. Înțelepciunea infinită l-a acceptat așa cum era. Cum putea el să își exercite credință. De aceea dacă simțim că apele mării roșii ne îngheață, ne paralizeasa din punct de vedere spiritual
LINISTEA MANTUIRII (1) de EUGEN ONISCU în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Linistea_mintuirii_1_eugen_oniscu_1335201436.html [Corola-blog/BlogPost/357128_a_358457]
-
ar fi sosit sfârșitul lumii: ”c'est fini la comédie!, te las iubitule, te las cu toate mândrele tale, poate-o să te sature dracu!”, am rămas câteva clipe năuc, apoi, ca unuia căruia îi cade fisa mai greu, am izbucnit într-un hohot de râs, care s-a vrut a fi cu multe reprize de prelungiri; cum să nu fi râs cu atâta poftă, atâta vreme cât eu sunt convins că tu, doamne, nu vrei moartea păcătosului, ci îndreptarea lui! ca drept
ÎNDREPTAREA PĂCĂTOSULUI de GEORGE SAFIR în ediţia nr. 992 din 18 septembrie 2013 by http://confluente.ro/Indreptarea_pacatosului_george_safir_1379490460.html [Corola-blog/BlogPost/365064_a_366393]
-
întâlnire prin aglomerație. În picioare purta o pereche de teniși chinezești, înconjurați pe margine de o dungă subțire de culoare verde. Pe atunci Vera avea trăsăturile lui Scarlet O’Hara, cu fruntea luminată, cu privirile ei senine, gata oricând să izbucnească în plâns atunci când cineva o jignea, sau îi aducea vreo învinuire nedreaptă. Într-o zi, după ce am părăsit sala de cinematograf, unde văzusem împreună ecranizarea celebrului roman al Margaretei Mitchell, în regia lui Victor Fleming, cu Clark Gable (frumos gagiu
CARTEA CU PRIETENI- ION IFRIM-AMINTIREA UNEI MARI IUBIRI de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 1191 din 05 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Ioana_voicila_dobre_1396700630.html [Corola-blog/BlogPost/347740_a_349069]
-
pe umăr! se oțărî căpitanul, ieșind vijelios din sală, după ce-și adună câteva hârtiuțe citite la instructaj și simți atingerea aspră a treselor ce indicau gradul profesional pe epoleții bluzei. Se albi la față, auzind hohotele de râs ce izbucniseră în urma sa, dar nu se-ntoarse. Îi scăpă doar o înjurătură dură, adresată tuturor, în gând... Referință Bibliografică: D ALE POLIȚIEI (1) / Marian Malciu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1281, Anul IV, 04 iulie 2014. Drepturi de Autor: Copyright
D ALE POLIŢIEI (1) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1281 din 04 iulie 2014 by http://confluente.ro/Marian_malciu_1404460173.html [Corola-blog/BlogPost/349171_a_350500]
-
sunt mai multe tabere de țigani cerșetori. O „tabăra mare” care cuprinde în special Romi din regat (Muntenia și Moldova anilor 1900), Apoi mai multe tabere mici care cuprinde țigani ardeleni organizate pe sate de proveniență. Un război necruțător a izbucnit între țigani și Romi. Cauza: diferența calității de om. Un joc pe viață și moarte de genul „hoții și vardiștii” de fapt între infractori și victime. Din păcate această adversitate se simte și în țară nu numai la nivel de
ARDEALUL MAI ESTE OARE ARDEAL? de EMIL WAGNER în ediţia nr. 1585 din 04 mai 2015 by http://confluente.ro/emil_wagner_1430723485.html [Corola-blog/BlogPost/384532_a_385861]
-
trase mai în spate apoi spuse clar și răspicat: - Domnule căpitan, noi suntem pescari sportivi, ne-am oprit pe baltă astă noapte și am dat la pește. Suntem vinovați de cel mult braconaj, nu de... Nu mai continuă deoarece căpitanul izbucnise în râs din motive numai de el cunoscute! -Băăă! Cine dracu’ poate crede cocosvârca asta! Cum să dai la pește într-o baltă care e secată de trei luni și doar nisipul și trestiile de pe margine mai amintesc de ea
HOBBY de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1656 din 14 iulie 2015 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1436864256.html [Corola-blog/BlogPost/365899_a_367228]
-
o cercetă cu ochii ei blânzi și bulbucați. — Să redevin ce-am fost. Ar fi și timpul. După calculele mele, au trecut aproape o sută de ani... O sută de ani! exclamă Octavia. E mult o sută de ani? Broscuța izbucni în râs. — Of, of, of, prostuță ce ești, zise ea. Firește că e. Numai că, în ce mă privește, timpul nu s-a scurs. Când n-o să mai fiu broscuță, o să am tot șaisprezece ani. Până atunci timpul trece pe lângă
EUGEN DORCESCU, PORTIŢA VISELOR de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 1387 din 18 octombrie 2014 by http://confluente.ro/eugen_dorcescu_1413617923.html [Corola-blog/BlogPost/349392_a_350721]
-
dar rezervându-și timp și pentru creația literară. Esteticește, poetul este un spirit ordonat și, fără putință de tăgadă , cult, pornind de la acea reprezentare religioasă a poeților de stripe rară pentru care poezia nu este un incident, ci creația însăși, izbucnită într-un moment inanalizabil pe care biografia îl pregătește. Caracterizat printr-o sensibilitate, datorită faptului că eul este frisonat de trăirile în mijlocul realității, pana poetului vibrează asemenea unui seismograf: “Păsările își caută cuibul/ În pământul mamă./ Ramurile copacilor cresc în
MENUȚ MAXIMINIAM SAU TRENUL CU METAFORE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 2168 din 07 decembrie 2016 by http://confluente.ro/al_florin_tene_1481122209.html [Corola-blog/BlogPost/382840_a_384169]
-
ce-altădată Noi la braț ne coboram, Astăzi numai colbul, iată! Umple urma ce-o lăsam. Pașii mi s-aștern pe cale Căutând același drum, Prin covorul ierbii moale, Rătăcesc durerea scrum. Ochii prind în colțuri lacrimi Din adâncuri de izvor, Izbucnind în mine patimi, Frământate de-al tău dor. Câte-o geană de lumină Se așează împrejur, Și-n sclipirea-i opalină, Chipul tău e, pot să jur! Inima-mi tresaltă-n ceruri La așa o arătare, Printre nori, himere, râuri
NĂLUCIRI de DANIEL DAC în ediţia nr. 2121 din 21 octombrie 2016 by http://confluente.ro/daniel_dac_1477057889.html [Corola-blog/BlogPost/384256_a_385585]
-
înainte de confiscare și deportare. A fost jale mare în neamul nostru în acea zi. Mircea a ajuns cal la șareta primarului Cotorișcă, așa îl poreclise satul, care stătea lângă noi și ori de câte ori trecea calul cu șareta pe la poarta noastră, mama izbucnea în plâns și îl blestema pe primar. Cezar, mai tânăr cu un an decât Mircea, a ajuns calul președintelui de G.A.C. Erau doi cai tineri, grași și frumoși, mândria părinților mei. De aceste animale mă legau multe amintiri și
POVESTIRI PESCARESTI SI DE VIATA (ROMAN) de STAN VIRGIL în edi��ia nr. 252 din 09 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Iubirile_unui_pescar_povestiri_pescaresti_si_de_viata_roman_.html [Corola-blog/BlogPost/367284_a_368613]
-
omului în țara sa: „Trist-în țară!”. Înzestrat cu carismă de lider, Tristan Tzară reușește în 1916 să strângă în jurul lui o mulțime de inelectualii dezertori sau refugiați politici în Elveția, la Zurich, în „Cabaretul Voltaire”, revoltați împotriva absurdului conflict mondial izbucnit în anul 1914, care nu mai dădea semne de a se sfârși. Principiile mișcării dadaiste converg în ideea de „revoluționare” totală a vechilor principii ce guvernau omenirea. Dacă piesele de teatru a lui Eugen Ionescu, ieșind din convențional, au fost
CRONICA PENTAGONULUI de ALEXANDRU TOMA în ediţia nr. 731 din 31 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Alexandru_toms_cervesy_cronica_penta_alexandru_toma_1357019919.html [Corola-blog/BlogPost/350769_a_352098]
-
mișcare naționalistă împotriva regimurilor absolutiste. Scopul principal era acela de unificare a popoarelor fărâmițate. Bismark, încearcă liniștirea maselor prin introducerea ajutorului social, dar nu și renunțarea Germaniei la supremație. Toate acese convulsii s-ar fi stins dacă nu ar fi izbucnit Primul Război Mondial, considerat o greșală pe cât de periculoasă, pe atât de absurdă. Ideile marxiste reîncolțeau de fiecare dată când masele erau nemulțumite. Europa nu mai dorea războaie. Dada-iștii doreau a elimina tot ce era vechi și se universalizase
CRONICA PENTAGONULUI de ALEXANDRU TOMA în ediţia nr. 731 din 31 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Alexandru_toms_cervesy_cronica_penta_alexandru_toma_1357019919.html [Corola-blog/BlogPost/350769_a_352098]