284 matches
-
-l făceau acum poștă vorbind despre gagici, care e mai mișto, ce țîțoance are Mălina, ce curișor are Mariana, ce bună e aia mică și rânjită... "Mică, mică, da' ridică..." Și broasca e mică, da' cască gura mare..." Deja un lungan de la Lazăr devenise idolul tuturor gagicilor. Ai noștri îl înjurau admirativ: "Bă, l-ai văzut, al dracului, ce le strânge la dans, și cu mâinile mereu gata să le bage-n sutien..." "Leșină tipele când le ia la dans..." Da
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
nici un moment, pentru că, la spartul discotecii, băieții și tipele lor s-au adunat pe un pat de lângă mine, în jurul unui casetofon Sony dat la maximum. Erau cei din liceul meu, dar aduseseră cu ei și o pereche nouă. El era lunganul care căuta să bage mâna în sânul fetelor cu care dansa, un individ ras în cap, cu o figură de neonazist, iar ea - o țipă foarte înaltă, înțolită "trăznet", cu pulpele lungi în ciorapi vernil, translucizi. Părul negru-unsuros îl avea
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
a panoului, cu piciorușele lui curbe, răcnea: "Hai, mă! acum! mi-ai pasat!", prindea mingea, pivota, cu apa curgând pe el ca de pe un câine ieșit din râu, aruncând în sfârșit la coș și punctând. Nu avea nici un complex față de lunganii printre care mișuna. După fiecare coș alerga în fața galeriei noastre, se-ntorcea cu spatele și mișca din șolduri ca o cadână, cu brațele deasupra capului. Dar eu auzeam zgomotul greu al mingii bufnite de asfalt, strigătele jucătorilor și duelul galeriilor
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
timpul: Da' ce-au făcut, dom'le? Ce treabă are el? Parcă el n-a umblat tot timpul după curul ăleia de biologie..." Directorul atinse un climax olimpian: "Plecați de-aici! Nesimțiților! Plecați, să nu vă mai văd!" La care lunganul și tipa au avut un moment extraordinar: cu niște mutre exagerat de jalnice, ca de clovni albi, arlechinul și colombina, au pornit spre ieșire, tîrîndu-și picioarele și aruncând priviri "disperate" înapoi. în spatele directorului 90 tipul s-a îndreptat și, dominîndu-l
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
până la nouă s-au înființat toate, iar am uitat de ea. Le-am spus de Egor și de poveștile lui, la care, în mod neașteptat, ele au părut ofensate și-au bâiguit din vârful buzelor: "Mai dă-l încolo de lungan tîmpit" - sau cam așa ceva. Dar, cum eram foarte însuflețită, mi-au spus până la urmă că fiecăreia în parte îi povestise, tot așa, de prima dată când le văzuse, toată aiureala cu strămoșii lui și cu magazia aia veche în care
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
regulat a se înființa din nou școală în cotuna Horleștii din această comună, însă în cotuna Horleștii școală n-au fost niciodată pe când încă acea cotună forma comuna Horleștii. Că școala desființatei comuni Horleștii au fost și este în cotuna Lunganii, care cotună și școală la desființarea ei au trecut în comuna Voineștii. Cotuna Lunganii este chiar în apropiere de cotuna Horleștii și copiii au frecuentat la acea școală mai înainte de desființarea ei în anul 1871 și frecuentează chiar și în
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
în cotuna Horleștii școală n-au fost niciodată pe când încă acea cotună forma comuna Horleștii. Că școala desființatei comuni Horleștii au fost și este în cotuna Lunganii, care cotună și școală la desființarea ei au trecut în comuna Voineștii. Cotuna Lunganii este chiar în apropiere de cotuna Horleștii și copiii au frecuentat la acea școală mai înainte de desființarea ei în anul 1871 și frecuentează chiar și în prezent. Cotuna Lunganii este foarte mică și numai cu copiii din Horlești se poate
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
și școală la desființarea ei au trecut în comuna Voineștii. Cotuna Lunganii este chiar în apropiere de cotuna Horleștii și copiii au frecuentat la acea școală mai înainte de desființarea ei în anul 1871 și frecuentează chiar și în prezent. Cotuna Lunganii este foarte mică și numai cu copiii din Horlești se poate complecta numărul trebuitor pentru o școală. Locuitorii din cotuna Horleștii n-au necesitate de școală, că copiii lor merg la școala din cotuna Lunganii, care este cea mai apropiată
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
chiar și în prezent. Cotuna Lunganii este foarte mică și numai cu copiii din Horlești se poate complecta numărul trebuitor pentru o școală. Locuitorii din cotuna Horleștii n-au necesitate de școală, că copiii lor merg la școala din cotuna Lunganii, care este cea mai apropiată, dar este necesitate de școală a se înființa în cotunele Lițcanii-Noi și Lițcanii-Vechi (Bogonos) și cotuna Cojasca-Nouă, în care cotună este un însemnat număr de copii fără a frecuenta la vreo școală încă de la înființarea
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
d-voastre direct și fără concurs pentru ocuparea posturilor cerute de ei înșii, prin suplicele cuprinse în dosariul alăturat; și anume: pe d. Gheorghe Bantăș, pentru cotuna Șipotele, comuna Șipotele, plasa Bahlui; pe d. Teodor Cateliu, pentru cotuna Goieștii, comuna Lunganii, aceiași plasă; pe D. Anton Dobrea, pentru cotuna Cristeștii, comuna Cristeștii, plasa Braniște. Titlurile ce le-au adus acești candidați înaintea comisiei sânt însemnate în dosul suplicelor respective. În privirea d-lui Anton Dobrea observ însă că a fost destituit
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
ale școalei normale, cel dentîi și proponimente de cinci ani, comisia au decis a-i propune direct și fără concurs aprobărei Ministeriului, și anume: pe d-nul Teodor Cateliu pentru școala vacantă de gradul 1-i din cotuna Goieștii, com. Lunganii; pe d-nul Gheorghe Bantaș pentru școala de gradul I-iu din cotuna Șipotele, com. Șipotele; pe d-nul Anton Dobrea pentru școala de gradul al II-lea din cotuna Cristeștii, com. Cristeștii. Iară ceilalți concurenți, d-nii Ștefan Filioreanu și
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
escrierea catedrei la concurs. Domnule Ministru, Reamintindu-vă raportul N-o 181, din 16/28 april a. c., privitor la concursul ținut pentru ocuparea școalelor rurale vacante din jud. Iași, am onoarea a vă înștiința că aspirantul pentru cotuna Goieștii (com. Lunganii, pl. Cîrligătura), d. Teodor Cateliu, au renunțat de-a ocupa postul de învățător pe care-l solicitase. Fiindcă aceasta era de prevăzut, subsemnatul 174 {EminescuOpXVI 175} însărcinise verbal pe fostul suplinitoriu, Gr. Celus, ca să funcționeze mai departe până la hotărârea deplină
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
a chestiunei. Prefectura de Iași, prin adresa N-o 5007, din 12/34 mai c., mă anunța, în fine, că renunțarea d-lui Cateliu a rămas definitivă. Drept care am onoarea a vă ruga: 1) ca școala din cot. Goieștii (com. Lunganii, pl. Cîrligătura) să fie din nou pusă la concurs; 2) ca până la ținerea acelui concurs să binevoiți a recunoaște din nou ca suplinitor pe d. Grigorie Celus, și aceasta cu începere de la 15 april anul c., căci de atunci și
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
am silit a lua noua ei atitudine față de el ca o nemulțumire provocată de lipsa lui de intervenție în cazul Spiridon. Atâta s-ar fi cuvenit să facă odată ce l-ai rugat ! mi-a spus Sophie, în clipa când bietul lungan s-a desprins din brațele mamei sale și a luat-o spre poartă cu ranița în spate, bocănind pe peron cu greoii lui bocanci soldățești. Cu toate diligențele ce am mai făcut, nu am putut afla nimic despre el. Atmosferă
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
aruncă o ocheadă în urmă către lănțugul de scoici înșirate pe un fir de ață. După câte se pare, acum se consideră că și reprezentarea sexului feminin ar poseda aceleași virtuți! — Păi nu e zeul Fascinus protectorul generalilor? întreabă retoric lunganul cu penisurile de gât, conștient de atenția pe care o stârnește. Își adăpostește cu mâinile organele genitale: Și nu e pula, simbolul lui, agățată sub carul celor cinstiți cu triumfuri? — Așa e, aprobă mai multe voci. — Îi apără de invidie
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
agale furculițele. Până și femeile, care de obicei în asemenea împrejurări nu tac, stăteau acum țepene și se uitau cu ură spre ușă. Să vedeți că iară ne dă varză - spuse deodată mohorât unul din cei mai slabi comeseni, un lungan cu mustață rară ce ședea exact vizavi de Metodiu și vorbele lui căzură greu, ca o amenințare. Femeile își făcură repede cruce. — Sau spanac - continuă sumbru lunganul. Vedeți că nu ne-a pus cuțite. Instinctiv, cu toții, se uitară la tacâmuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
ne dă varză - spuse deodată mohorât unul din cei mai slabi comeseni, un lungan cu mustață rară ce ședea exact vizavi de Metodiu și vorbele lui căzură greu, ca o amenințare. Femeile își făcură repede cruce. — Sau spanac - continuă sumbru lunganul. Vedeți că nu ne-a pus cuțite. Instinctiv, cu toții, se uitară la tacâmuri: într-adevăr cuțitele lipseau, erau numai furculițele. Dacă nu ne-a pus cuțite, înseamnă că iar n-o să avem ce tăia? - întrebă cu glas temător un bătrânel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
a pus cuțite. Instinctiv, cu toții, se uitară la tacâmuri: într-adevăr cuțitele lipseau, erau numai furculițele. Dacă nu ne-a pus cuțite, înseamnă că iar n-o să avem ce tăia? - întrebă cu glas temător un bătrânel numai pielea și osu’. Lunganul păru că se gândește o clipă. — Altă explicație nu găsesc - zise el și bătrânelul tăcu înfricoșat. — Poate că - șopti șovăitoare una din femei, uscată ca o scândură - n-a pus cuțite pentru că ne va da... știu eu... pilaf, așa, amestecat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
fotbalului a început să producă evenimente cu iz mafiot, sub protecția aceleiași indolențe a instituțiilor, fie ele din fotbal sau din afara lui. Un jucător al echipei Jiul Petroșani, club din a doua ligă al cărui patron este Alin Simota, Mihai Lungan, a venit cu jalba în proțap la televiziuni și la poliția locală, susținând că a fost bătut de bodyguarzii patronului, pe motiv că n-a vrut să-și prelungească contractul cu echipa. Dinții sparți, coastele rupte și numeroasele vânătăi de pe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
pe pielea mea lașitatea bravilor mei colegi. Nu vreau să intru acum în amănunte. Trec de aceea direct la scandalul datorită căruia în cele din urmă am scăpat ― e drept că numai eu gândeam astfel ― de școala de corecție. Un lungan, căruia îi mijise mustața și își mângâia puful negru de sub nas cu mândrie, mi-a șoptit într-o zi batjocoritor la ureche că auzise o discuție care mă privea. Directorul se interesase de ce nu mai venea tata deloc la școală
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
un bărbat în vârstă, care după ce mi-a aruncat o privire nu prea binevoitoare, fiindcă ar fi preferat să rămână singur, s-a întors cu spatele, să doarmă. Noaptea am plâns. Nu credeam în povestea cu scrisorile, eram convins că lunganul scornise totul ca să râdă de mine, să mă jignească, dar în mod curios ea topise aproape întreaga mea înverșunare împotriva tatei. Îi înțelegeam chiar dezamăgirile legate de mine și nu-i mai reproșam decât faptul că se lăsase pus în
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
ca un stăpân. Auzindu-mă plângând, bărbatul din patul de la fereastră a scos capul de sub pătură și s-a răstit la mine: Ia mai încetează cu smiorcăielile, că nu pot să dorm". Istoria pe care mi-o vârâse în cap lunganul a avut și un alt efect, încă și mai curios. Acel preot închipuit, al cărui păcat l-aș fi purtat, chipurile, în sânge m-a pus într-o relație ciudată cu Dumnezeu. Ca s-o explic, trebuie să mă întorc
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
un infirmier lung și uscățiv, cu gâtul ca de lebădă și cu o gușă vizibilă, mi-a aruncat din mers: "Ține-te după mine". Însoțindu-i, am pătruns într-o altă aripă, la etaj, unde ușile erau vopsite în maron. Lunganul a deschis una dintre aceste uși și m-am pomenit într-o încăpere ticsită de hârțoage, cu un miros insistent de praf stătut, cu o masă plină ea însăși de hârțoage, din spatele cărora un ins pirpiriu și negricios și-a
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
face niciodată tranzacții. El e doar acolo; tot timpul. Ca să învețe probabil. În dreapta, sub televizorul care merge întruna pe un fel de Realitatea, numai că în turcă, stă Zimbru. Îi spun așa pentru că e cel mai sumbru dintre toți. E lungan, vorbește rar și e foarte serios mereu. Iar în centru - Mustăciosul. El e pionul central. El e ăla. El e șeful. E bondoc, tuciuriu și are mustață. Bineînțeles că de fiecare dată nimeresc la ăla. La mustăcios. Zimbru e ocupat
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
îmi va fi împrumutat bani pentru garsonieră, aș fi vrut să-mi iau bicicletă... dar ție îți sunt mai utili acum... zâmbesc și închid greu ușa de la lift, îi trimit mesaj doar, eh, sora mea... Îl caut în stradă pe lungan, așteaptă și traversează, e livid la față, sunt galben? am umblat mult și n-am găsit, ești frumușică, măi, mititico, mă pupă pe ochi și eu îl pup pe Păianjenul Pinochio, vrei cireșe, ce vrei? Luăm tot ce ne trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1988_a_3313]