425 matches
-
Exercițiile fizice nu sunt o invenție a grecilor. Inițial, exercițiile fizice erau un mod de a lupta pentru existență. În evoluția societății, omul a trecut de la condiția de culegător la aceea de vânător și apoi de agricultor. Elemente ale civilizației mesopotamiene și egiptene se regăsesc și în cea minoică. Aceștia au preluat jocuri sportive, care s-au dezvoltat mai târziu în jurul cetății Micene. Întrecerile sportive ca: box, kybistisis (acrobații peste cuțite lungi, sau săbii înfipte în pământ) sau taurokathapsia (acrobații peste
Fenomenul olimpic de la antic la modern by Liliana RADU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101004_a_102296]
-
aceeași țară se află peste 20 de megaorașe cu mai mult de 3 milioane de locuitori. Roma antică nu era doar un oraș hegemonic, ci și un oraș-imperiu care succeda altora, precum Ashur (capitala imperiului asirian), Uruk (orașul-stat al imperiului mesopotamian) și Babilon. Egiptul și Persia erau, la rândul lor, centralizate în jurul unui singur oraș. După dezurbanizarea din Evul Mediu timpuriu, tot orașele sunt cele care încarnează reînvierea civilizației: e cazul orașelor ducale Milano, Florența, Veneția, Arles sau Cordoba. Coasta de
Comparaţii şi explicaţii în ştiinţa politică şi sociologie by Mattei Dogan [Corola-publishinghouse/Administrative/918_a_2426]
-
lea, datorită lui Irineu, tradiția respectivă iese din această sferă de mister, luând forma unui mit sau, potrivit termenului folosit de Bousset, a unei „legende” literare. Se pare că la originea acestei tradiții se află, în primul rând, vechile mituri mesopotamiene care descriu luptele cosmogonice dintre principiile luminii și întunericului. Acestei tradiții strict mitologice i se va suprapune, începând cu al cincilea deceniu din primul secol al erei creștine, o a doua tradiție, istorică și politică - cea a lui Nero rediuiuus
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
Cr., se va adăuga și componenta politică, odată cu apariția unei noi legende, și anume, cea a lui Nero rediuiuus. În consecință, confruntarea eshatologică dintre Cristos și Anticrist este o reluare, în contextul noilor religii, a vechii confruntări prezente în mitologia mesopotamiană, în speță, cea dintre Marduk, zeul luminii, și Tiamat, balaurul, simbol al haosului. La jumătatea distanței dintre Tiamatul mesopotamian și Anticristul creștin se află iudaicul Beliar, personaj bine reprezentat în literatura apocaliptică intertestamentară. Meritul principal al lui Bousset este a
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
În consecință, confruntarea eshatologică dintre Cristos și Anticrist este o reluare, în contextul noilor religii, a vechii confruntări prezente în mitologia mesopotamiană, în speță, cea dintre Marduk, zeul luminii, și Tiamat, balaurul, simbol al haosului. La jumătatea distanței dintre Tiamatul mesopotamian și Anticristul creștin se află iudaicul Beliar, personaj bine reprezentat în literatura apocaliptică intertestamentară. Meritul principal al lui Bousset este a cela de a fi identificat în mitul balaurului, una dintre principalele tradiții precreștine care au contribuit la formarea mitului
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
Era bine organizată, dispunea de un management specializat. Directorul se numea ummia („părintele școlii”) și era un preot care se evidențiase anterior ca scrib palatin la curtea lugalului (regelui). Cunoaștem destul de bine întregul curriculum al e-dubbei în urma descoperirii ruinelor orașului mesopotamian Suruppak (locul natal al miticului Utnapiștin din Epopeea lui Ghilgameș). Au fost date la iveală, între altele, documente privind organizarea, desfășurarea, conținutul, metodologia de instruire și sistemele de admitere și absolvire, vechi de cel puțin șase mii de ani. Un
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
politică specifică 260. Această transformare însă nu schimbă mesajul universal, arhetipal, care se ascunde în orice mit, ci doar modifică formele, reprezentările cu ajutorul cărora este comunicată povestea. Mai mult, crima lui Cain din Vechiul Testament este un motiv întâlnit în mitologia mesopotamiană, iar religia lui Israel a fost influențată de miturile Orientului Mijlociu, Wout van Bekkum 261 explicând aceste similarități prin intermediul motivelor folclorice. Practic, deosebirile dintre mitologii și elementele specifice ale acestora nu sunt rezultatul distincțiilor manifestate la nivelul naturii umane, ci
by CORINA DABA-BUZOIANU [Corola-publishinghouse/Science/1013_a_2521]
-
două realități, așa cum vârful muntelui era locul unde omul îl întâlnea pe Dumnezeu. Ritualul punerii pe cap a unui obiect pentru a marca meritele deosebite ale unei persoane este larg răspândit în lumea antică. Grecii foloseau frunzele de măslin, regii mesopotamieni purtau pe cap ornamente conice înalte așezate între o pereche de coarne, egiptenii confecționau pentru regii lor o tocă foarte înaltă, iar perșii o bonetă înaltă decorată cu pietre și metale prețioase. De reținut este faptul că toate aceste obiecte
by CORINA DABA-BUZOIANU [Corola-publishinghouse/Science/1013_a_2521]
-
Pentru istoricul religiilor fiecare manifestare a sacrului este importantă; dar nu e mai puțin evident că structura zeului Anu, de exemplu, sau teogonia și cosmogonia transmise în Enuma eliș, sau în legenda lui Ghilgameș, revelă creativitatea și originalitatea religioasă a mesopotamienilor, mai fericit decât, să zicem, riturile apotropaice împotriva lui Isimaștu sau mitologia zeului Nusku. Uneori, importanța unei creații religioase este revelată de valorizările sale ulterioare. Există puține informații asupra Misterelor din Eleusis sau a celui mai vechi orfism; totuși fascinația
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
89 sq. 57 Ibid., pp. 101 sq. ^ Ibid., pp. 54 sq., 175 sq. A se vedea, de asemenea, capitolele privind alchimia occidentală și implicațiile religioase ale "progresului științific" în partea a IlI-a a lucrării de față. Capitolul III RELIGIILE MESOPOTAMIENE 16. "Istoria începe în Sumer." Este, după cum se știe, titlul unei cărți a lui S. N. Kramer. Eminentul orientalist american arăta ca primele informații privind numeroase instituții, tehnici și concepții religioase s-au păstrat în textele sumeriene. E vorba de primele
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
s, p. 177. 11 E. Burrows, "Some Cosmologica! Patterns în Babylonian Religion", pp. 65 sq. 12 Cf. E. Burrows, op. Cit., pp. 60 sq. ' * A se vedea "Liste de Rois sumeriens", traducere de S. N. Kramer, The Sumerians, pp. 328 sq. Religiile mesopotamiene se prosternează în fața zeului solar Utu. În ultimul fragment păstrat, An și En-lil îi conferă "viață de zeu" și "suflarea eternă" a zeilor, și îl instalează în țara fabuloasă Dilmun 14. Regăsim tema Potopului în Epopeea lui Ghilgameș. Această celebră
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
15. Într-un mare număr de variante, Potopul este rezultatul "păcatelor" (sau greșelilor rituale) ale oamenilor; câteodată el rezultă pur și simplu din dorința unei Ființe divine de a pune capăt umanității. Este greu de precizat cauza Potopului în tradiția mesopotamiană. Anumite aluzii lasă să se înțeleagă că zeii au luat această decizie din cauza "păcătoșilor". După o altă tradiție, mânia lui En-lil a fost provocată de zgomotul insuportabil al oamenilor 16. Totuși, dacă se examinează miturile care, în alte cazuri, anunță
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
să explice gestul Inannei. În timp ce demonii puseseră stăpânire pe ea, amenințând-o că o vor lua în lumea de jos, "îngrozită ea îl abandonează în mâna lor pe Dumuzi! Acestui tânăr (le spune ea), legați-i picioarele etc." (ibid.). Religiile mesopotamiene era de proporții cosmice și, în versiunea akkadiană, Zeii cei Mari, îngroziți de dispariția iminentă a vieții, trebuiră să intervină pentru a o elibera pe Iștar. Ceea ce surprinde în versiunea sumeriană este justificarea "psihologică", adică umană, a condamnării lui Dumuzi
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
alte state. 24 Jean Nougayrol, "La religion babylonienne", p. 217. 25 Ibid., p. 236. 26 Traducere după F. J. Stephens, în ANET, pp. 391-392. Versurile citate sunt 21-26, 51-53, 59-60. 27 A se vedea traducerea în ANET, pp. 387-389. Religiile mesopotamiene mai ales prin luminozitatea lor terifiantă. Lumina este considerată atributul prin excelență al divinității, și în măsura în care regele împărtășește condiția divină, el însuși radiază 28. O altă creație a gândirii religioase akkadiene este divinația. Se remarcă, de asemenea, înmulțirea practicilor magice
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
ales astrologia), care vor deveni mai târziu populare în toată lumea asiatică și mediteraneană. În fond, aportul semitic se caracterizează prin importanța acordată elementului personal în experiența religioasă și prin exaltarea câtorva divinități la rangul suprem. Această nouă și grandioasă sinteză mesopotamiană prezintă totuși o viziune tragică a existenței umane. 21. Crearea Lumii Poemul cosmogonic cunoscut sub numele de Enuma eliș (după incipit: "Când sus.") constituie, împreună cu Epopeea lui Ghilgameș, cea mai importantă creație a religiei akkadiene. Nimic comparabil în grandoare, în
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
o dublă natură: o "materie" ambivalență, dacă nu direct demonică, și o "formă" divină, căci ea este opera lui Marduk. Bolta cerească este alcătuită dintr-o jumătate Adăugam că există și alte tradiții paralele privind cosmologia și crearea omului. Religiile mesopotamiene a trupului lui Tiamat, dar stelele și constelațiile devin "locuințe" sau imagini ale zeilor. Pământul însuși cuprinde cealaltă jumătate a lui Tiamat și diversele sale organe, dar el este sanctificat de cetăți și temple, în cele din urmă, lumea se
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
urmă, lumea se dovedește a fi rezultatul unui "amestec" de "primordialitate" haotică și demonică, pe de o parte, și de creativitate, prezență și înțelepciune divină, pe de alta. Este, poate, formula cosmogonică cea mai complexă la care a ajuns speculația mesopotamiană, căci ea unește într-o îndrăzneață sinteză toate structurile unei societăți divine, din care unele deveniseră de neînțeles sau neutilizabile. Cât privește facerea omului, ea prelungește tradiția sumeriană (omul este creat spre a-1 sluji pe zei), în special versiunea
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
un mare zeu. Din acest punct de vedere există o simetrie între crearea omului și originea lumii, în ambele cazuri, materia primă este constituită din substanța unei divinități primordiale decăzute, demonizate și ucise de zeii tineri, victorioși. 22. Sacralitatea suveranului mesopotamian La Babilon, Enuma eliș era recitată în templu, în a patra zi a serbării de Anul Nou. Această sărbătoare, numită zagmuk ("începutul anului") în sumeriană și akitu în akkadiană, se desfășura în primele douăsprezece zile ale lunii Nisan. Ea cuprindea
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
lăsau să se înțeleagă că se mimau lupte între două cete de figuranți. destinelor 35 în fiecare lună a anului. "Hotărându-le", se crea ritualic anul, adică se asigura șansa, fertilitatea, bogăția noii lumi care se năștea. Akitu reprezintă versiunea mesopotamiană a unui scenariu mitico-ritual destul de răspândit, anume festivitatea de Anul Nou considerată ca repetiție a cosmogonici 36, întrucât regenerarea periodică a Cosmosului constituie marea speranță a societăților tradiționale, ne vom referi adesea la sărbătorile de Anul Nou. Precizăm acum că
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
Marduk în munte. Regele personifică zeul în bătălia împotriva lui Tiamat și în hieros gamos cu o hierodulă. Dar identificarea cu zeul nu este întotdeauna indicată: așa cum am văzut, în timpul "umilirii" sale regele se adresează lui Marduk. Totuși sacralitatea suveranului mesopotamian este amplu atestată. Am făcut aluzie la căsătoria sacră a regelui sumerian, reprezentându-1 pe Dumuzi cu zeița Inanna; acest hieros gamos avea loc în timpul festivității de Anul Nou (§ 19). Pentru sumerieni, regalitatea era socotită coborâtoare din cer; ea avea o
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
sq. 42 Cf. Introducerea la Codul lui Hammurabi (I, 50), în ANET, p. 164. 43 Prolog la codul lui Lipitiștar, ANET, p. 159. A se vedea textele citate și traduse de J. Zandee, "Le Messie", pp. 13, 14,16. Religiile mesopotamiene S-ar putea spune că regele împărtășea modalitatea divină, dar fără a deveni zeu. El reprezenta zeul, ceea ce în stadiile arhaice ale culturii implica, de asemenea, că el era într-o măsură cel pe care îl figura, în orice caz
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
dar fără a deveni zeu. El reprezenta zeul, ceea ce în stadiile arhaice ale culturii implica, de asemenea, că el era într-o măsură cel pe care îl figura, în orice caz, ca mijlocitor între lumea oamenilor și lumea zeilor, regele mesopotamian efectua, în propria sa persoană, o unire ritualică între cele două modalități de a fi, divină și umană. Grație acestei duble naturi, regele era, cel puțin metaforic, un creator al vieții și al fertilității. Dar el nu era zeu, un
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
începând cu mileniul al doilea, crize spirituale izbucnesc în alte părți (Egipt, Israel, India, Iran, Grecia), cu urmări diferite, căci răspunsurile la acest tip de experiență nihilistă s-au dat potrivit geniului religios specific fiecărei culturi. Dar în literatura sapiențială mesopotamiană zeii nu se arată întotdeauna indiferenți. Un text prezintă suferințele fizice și mentale ale unui inocent care a fost comparat cu Iov. Este un adevărat om drept, care suferă, căci nici o divinitate nu pare a-1 ajuta. Nenumărate infirmități l-
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
eternei retour, pp. 26 sq. 56 Aurul corespundea lui En-lil, argintul lui Anu, bronzul lui Ea. Când Șamaș s-a substituit lui En-lil, el a devenit "patronul" aurului; cf. B. Meissner, Babylonien und Assyrien, II, pp. 130 sq; 254. Religiile mesopotamiene viselor, ea a fost completată, începând cu mileniul al doilea, cu metode de a îndepărta prevestirile funeste 57. Toate tehnicile divinatorii urmăreau descoperirea "semnelor", care se decriptau după anumite reguli tradiționale. Lumea se dezvăluia, așadar, caftind înzestrată de structuri s
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
fost reluate și perfecționate mai târziu de către greci. Dar știința babiloniană a rămas o "știință tradițională", în sensul că cunoașterea științifică a păstrat o structură "totalitară", adică implicând presupuneri cosmologice, etice și "existențiale"58. Către ~ 1500, perioada creatoare a gândirii mesopotamiene pare definitiv închisă, în cele zece secole care urmează, activitatea intelectuală pare absorbită de erudiție și de lucrări de compilație. Dar tradiția culturii mesopotamiene, atestată din cele mai vechi timpuri, continuă și se dezvoltă. Idei, credințe și tehnici de origine
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]