219 matches
-
privirea...La o bună bucată de cale, încovoiată, cu bățul în mână bocănind pământul uscat...vine o bătrână...Cine o fi? Îmi frec ochii spre a mi-i limpezi și caut să mă dumiresc. Gâfâind de atâta trudă, cu ochii mijiți, în fața mea se oprește o bătrână, care mă scrutează cu o privire ascuțită. Nu-i trebuie multă vreme ca să-și dezlege limba: Da’ bine, conașule! Mă faci să alerg în urma matale? Cu ce ți-am greșit, păcătoasa de mine? Știu
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
florile câmpului, cămăși de borangic galben, ca aurul, ștergare de in, lungi de să înconjuri ograda cu ele, velințe de lână vopsită în zeamă de coajă de stejar și în fiertură de lemn roșu de arin... Profetul cerceta cu ochii mijiți și un chimir bătut în mărgele multicolore, care nu se mai găsesc, de când plecară de la noi, din țară, boierii cei mari și adevărați. Iov se aplecă spre urechea lui Vartolomei: Precis că o să-l ducă, în dar, Mai-marelui lor, când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
cum o făcuse maică-sa, cu o nerușinare pe care o au doar dezbrăcatele astea care se țin de bară. Mai încolo, când nu mai avea de a face nici măcar cu soldați fără grade, soldați din cei cu ochi mongolici mijiți, kalmâci și kârhâzi și alți soldați din Asia, veniți pe tancurile Armatei Roșii, se despuia stând îndelung dinaintea oglinzii de cristal pentru a-și studia pielea încrețită și searbădă de pe trupul istovit, examinându-se de la sânii fleșcăiți până la păroasele stinghii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
se află la Bucium, în hotarul Iașului... Acestea să fie neschimbate și neclintite, în vecii vecilor...” februarie 6977(1469) Am terminat de citit și, cu sufletul la gură, am îndrăznit să-l privesc pe măritul Ștefan în față...Cu ochii mijiți și cu un bob de lumină în ei, vodă arăta ca și cum ar fi ascultat o litanie către ceruri. Îndată, însă, ridicându-și bărbia și oțelindu-și privirea, a întrebat: Ce aveți de spus, boieri dumneavoastră? Mărite doamne, ai făcut întocmai
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI by VASILE ILUCĂ () [Corola-publishinghouse/Imaginative/546_a_699]
-
dar au început să mă viziteze tot mai des vrăjile lui Moș Ene...Mă îmbățoșez să mai citesc o scrisoare, a patriarhului Ierusalimului, din noiembrie 1704. Îmi arunc întâi privirea asupra bătrânului călugăr...Șade liniștit și mă urmărește cu ochii mijiți. „Ai găsit ceva demn de atenție, fiule?” Am găsit, și chiar ceva deosebit. „Dacă-i așa, atunci nu mai zăbovi o clipă.” Încep să descifrez scrisoarea patriarhului, cu toate că ochii mi se lipesc de somn: „Scrisoarea de față a smerenii noastre
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI by VASILE ILUCĂ () [Corola-publishinghouse/Imaginative/546_a_699]
-
Potsane alături. S-ar fi putut rătăci în savana uniformă, fără dealuri după care să te orientezi și cu fiecare copac aidoma unul celuilalt. Totuși, pentru Mma Potsane, peisajul, deși văzut ca prin ceață, era plin de repere. Cu ochii mijiți, se uita cu atenție din mașină, arătând spre locul unde găsiseră cu ani în urmă un măgar rătăcit, iar acolo, lângă stânca aceea, murise o vacă, nu se știe de ce. Avea amintiri personale care însuflețeau glia, care legau oamenii de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
nepregătite. Îți dai seama, să aștepți până ieri pentru a trimite după Gosseyn! - Când va ajunge? El dădu din mână. - N-are importanță. Mi-ați spus deja parcă, nu? Poimâine, Eldred, nu putem aștepta. Ea veni la el, cu ochii mijiți, gânditori, cercetându-i fața. - N-ai de gând să ne faci să ne asumăm niște riscuri imposibile, sper. - Dacă nu așteptăm, zise Crang, Gosseyn rămâne izolat aici nouă sute șaptezeci și unu ani-lumină de transportul interstelar cel mai apropiat. Patricia răspunse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
fața spre el. — Uită-te la mine, Leigh. Vreau să știi că nu regret deloc ce s-a întâmplat noaptea trecută. Pentru prima dată de când se dăduse jos din pat, Leigh îi întâlni privirea. Se uită la el cu ochii mijiți, cu o privire rece, și zise: Oh, mă simt atât de ușurată! Bine că măcar tu nu regreți ce s-a întâmplat. O să mă odihnesc mai bine la noapte știind lucrul ăsta. Până una-alta, ia-ți mâinile de pe mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
fost ideea? Și, cea mai importantă dintre toate, de ce vroia el să se împace cu ea?), dar refuză să-i dea satisfacție. În loc de asta, se sprijini cu spatele de tejghea, își încrucișă brațele și se uită la Duncan cu ochii mijiți. — Ei, n-ai de gând să spui nimic? întrebă el, după care își vârâ degetul arătător în gură și începu să-și roadă o pieliță. Numărul opt sute optișpe din lucrurile de care nu mi-e dor, se gândi Emmy. — Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
pe ceilalți. Vor trimite e-mail-uri cu vestea cu o bucurie îngrozită. Ai auzit... Cum stau așa, în raza privirii mele intră ceva care mă alarmează. În mulțime apare un chip familiar. Întorc capul și îl privesc pe bărbat cu ochii mijiți, încercând să-mi dau seama de unde îl știu - după care mă trece un nou val de spaimă. E Greg Parker, unul dintre partenerii seniori. Traversează holul imens al gării cu pași mari, îmbrăcat în haine scumpe și ținând în mână
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
pot să le fac acestor oameni micul dejun. Va trebui să le spun adevărul. — Domnule Geiger... doamnă Geiger... — Ouă ? mă acoperă glasul lui Trish. Eddie, nu poți să mănânci ouă ! Îți amintești ce-a zis doctorul ! Mă fixează, cu ochii mijiți. Ce ți-a cerut, Samantha ? Ouă fierte ? — Ăă... Domnul Geigger a comandat ouă Benedict. Dar ideea e că... — Să crezi tu că mănânci ouă Benedict ! se rățoiește Trish la Eddie. Sunt pline de colesterol ! — Mănânc ce vreau ! protestează Eddie. Doctorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
un număr de telefon la mobil. — Ce faci? strig, suspicioasă. Îl sun pe tipul ăla îngrozitor cu care trebuie să mă întâlnesc, zice Luke. Să‑l contramandez. Să anulez întâlnirea. Îmi încrucișez brațele și mă uit la el cu ochii mijiți. — Alo? Bună ziua. Camera 301, vă rog. Michael Ellis. Mersi. O să mă duc să‑l văd la Washington, îmi spune pe un ton alb. Sau o să aștept până data viitoare când el și asociații lui or să vină iar în Anglia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
mi încalc promisiunea! Nu, rămân aici încă puțin cu dumneavoastră, dacă n‑aveți nimic împotrivă. Ridic o mică statuetă a Fecioarei Maria, pe care o remarcasem acum puțin timp. E foarte drăguță. De unde o aveți? Călugărița mă fixează, cu ochii mijiți. Nu e neapărat vorba de cumpărat, spune într‑un sfârșit. Poți să zici că faci o donație. Se apleacă ușor în față. Tu donezi banii, iar noi îți dăm ceva în schimb. Nu ai de ce să consideri că ai cumpărat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
sec, încercând să‑mi păstrez aerul nonșalant. O fi în casă, nu știu. Nu, nu e, spune Kate, domnișoara de onoare. De‑acolo vin. — Păi, atunci trebuie să fie... în grădină. — Dar tu de acolo vii, spune Lucy, cu ochii mijiți. Nu l‑ai văzut? — Ăă... nu cred. Îmi arunc o privire grăbită prin cort, întrebându‑mă dacă e cazul să spun că îl văd în depărtare. Dar nu se prea poate, pentru că acum lumea cam stă pe loc. De ce s
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
în timp ce Lalla mă privește neliniștită. — OK, zic în cele din urmă. Am găsit. Pantalonii tăi Helmut Lang pentru ședințele de prezentare, rochia Jill Sander pentru prânz și o să‑ți găsim ceva nou pentru cină. Mă uit la ea cu ochii mijiți. Poate ceva pe verde intens. Nu port verde, zice Lalla. — Ba porți verde, zic apăsat. Îți stă nemaipomenit cu verde. — Becky, zice Erin, ițindu‑se în ușă. Scuză‑mă că te deranjez, e doamna Farlow la telefon. Îi plac jachetele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
urmat, grăbit, pe puținii călători spre stația deautobuz. Căciuli, sacoșe, basmale, boccele. Se strânseseră, așteptând, așteptând și înmulțindu-se, în jurul chioșcului închis, unde se vindeau cândva țigări și biscuiți. După aproape o oră de așteptare, apăru, în sfârșit, cu farurile mijite, Bătrâna. Sforăia, clătinându-se, zornăia din șuruburi, ușile se bălăbăneau, roțile pufneau în obositele anvelope. Piciorul pe scară. Pensionara abia de putea căra atâta amar de lume. Avansa greu, pe drumuri cotite, noroioase. Bătrâna trecu podul, începu să urce, epuizată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
șnițelul în mâna ridicată, în drum spre gură. - Spuneați ceva, domnule? întrebă el nedumerit, părându-i-se că nu auzise bine. Acela se răsuci cu totul spre el, dând să-i zâmbească. Avea o privire grea, sfredelitoare, prelinsă din ochii mijiți, verzi, din câte putu să constate popa. Buzele vineții abia se întredeschideau, când vorbea. - În general, mă refeream, gemu acela. Dumneata mănânci șnițele, aștepți autobuzul și habar nu ai că peste trei ceasuri au să te salte și-au să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
alt timp. Acușica noi suntem îngerii, dacă e să vorbim așa, mai poetic. Cum ar vrăji-o Burtăncureanu, de-ar fi să v-o explice! Dom’ Goncea e îngerul nostru ăl mai mare. Tartorul îngerilor... Chiosea îl asculta cu ochii mijiți. Ar fi vrut să se trezească din molcomeala aceea totopitoare, dar parcă nu mai reușea să se tragă din amăgirea ei. „Ce știi tu ce-s afacerile, Vergilică“, surâse, gândindu-se dacă nu ar trebui, măcar acum, la final, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
Oricum, nu-mi doresc absolut deloc un inel cu piatră prețioasă pe deget, răspund eu. Jemima Își ridică sprâncenele perfect arcuite, În semn de „vai de capul tău, ce proastă ești“ și-și ia geanta. — A, adaugă brusc, cu ochii mijiți. Mi-ați luat cumva vreuna dintre voi puloverul Joseph ? Urmează un scurt moment de tăcere. — Nu, zic nevinovată. — Habar n-am nici măcar cum arată, spune Lissy, ridicând din umeri. Nu mă pot uita la ea. Sunt sigură că acum vreo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
asta m-am hotărât nici măcar să nu Încerc să mai Împrumut ceva de la Jemima. O să-mi port propriile haine, iar, dacă lui Jack nu-i plac, poate să se ducă Învârtindu-se. — Voiam să vă Întreb, spune Jemima, cu ochii mijiți. Aseară n-ați intrat În camera mea, nu ? — Nu, zice Lissy nevinovată. De ce, ți s-a părut c-am fi intrat ? Jemima a fost plecată până pe la trei dimineața și, În momentul În care s-a Întors, totul era la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Nu ? Lissy mă fixează, cu cute de Îngrijorare pe frunte. Poate că ai dreptate. Doamne, ce deprimant. — Emma, tu ești ? aud un glas sfredelitor, și Jemima apare Îm balcon Într-un halat alb, cu o mască pe față și ochii mijiți furios. Așa deci ! Don’șoara-eu-nu-Împrumut-niciodată-haine-de-la-tine. Ce-ai de spus despre pantofii mei Prada cu barete ? O, Doamne. N-are nici un rost să mai mint, nu-i așa ? Că sunt extrem de ascuțiți și de inconfortabili ? zic ridicând din umeri, iar Jemima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
care Antoniu n-o mai trăise În anii de parteneriat al mizeriei, cu boschetarul Kawabata. Rezemat de șandramaua lui, după ce șontâc-șontâc a ajuns cu greu afară ajutându-se de cârje, Ben fumează și scuipă, privind-o pe fată cu ochii mijiți și uimire neprefăcută. -Ce mai face Uniunea Europeană, Ben? N-a bătut la ușa ta? Nu ți-a spălat izmenele? Nu ți-a adus țigări de foi? Nu ți-a asfaltat ,,strada,,? Nu te obligă să-i vizitezi splendorile?... -Mă pupă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
încredințez ei, ca și cum m-aș lăsa somnului. ca un iadeș ierburile s-au înnegrit toate în așteptarea urletului iernii, ca pe un mire îl așteaptă, înghițindu-și nerăbdarea. iarna, țepoasă ca o blană de lup, hălăduiește în noi cu ochii mijiți. vântul subțire se strecoară în scoica gerului, perla lui cenușie s-o tritureze, s-o scuipe afară ca pe un zer. minți zimțuite de hibernare umplu străzile cu șpanuri murdare, suflete casante se fac zob, atingându-se din greșeală, ochi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1549_a_2847]
-
mai mici? — ...De ce mă Întrebi asta, doctore? La ce diagnostic te gândești? Liniștiți-vă, doamnă! Sunt simptome curente la vârsta aceasta. De altfel, chiar și destui bărbați au unele neplăceri... Christa trage ceasul atârnat de lănțișorul de la gât În dreptul ochilor mijiți: aici, În lumină, poate să vadă ecranul și fără ochelari. Și ce vede o convinge că e momentul să grăbească pasul. Până la următorul concert vor fi la mare distanță de acest castel vechi (corpul central cca 1300, aripile noi cca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
felie de caltaboș proaspăt fiert? Mulțumesc, a spus învățătoarea, întorcându-și fața înspăimântător de slabă și de flămândă spre mama, am mâncat la redactorul Marklund. Nu mai pot servi nimic. Tata se așezase în fața ușii. O studia, necontenit, cu ochii mijiți. Avea cei mai eficienți ochi pe care i-am văzut vreodată. Când cerceta un pin marcat, puteai să vezi imediat în irisul și în pupila lui cât valora copacul, nu numai în coroane, ci chiar în öre. Și i s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]