267 matches
-
expresivitate în dialogul cu tehnica aquatinta. De fapt, dacă este să analizăm în detaliu formele materiale figurate, vom descoperi că noutatea constă în mimarea gestului pe hârtie al unei pensule îmbibate în tuș. Astfel, dacă în cazul manierei verniului moale mimarea materialității semnului desenat se referă la ductul unui creion, în maniera zahărului descoperim gestul spontan al pensulei. În cazul lucrării „Nud” (Fig. 109) observăm cum specificul semnului grafic reușește să materializeze atât corpul uman, cât și elementele de decor ale
Tehnici şi maniere în gravură by Florin Stoiciu () [Corola-publishinghouse/Science/618_a_1363]
-
de imagini rezultate. 1.Tehnica pictării direct pe placă (Fig. 6) Este tehnica cea mai populară, care permite unor gesturi și semne plastice să fie imprimate în mai multe culori deodată. Se pot crea atât materialități ale formelor figurate prin mimarea de texturi diferite, cât și aparențe ale semnelor figurate mimând acuarela, pictura în ulei, desenul în cărbune sau pastel. Etapele tehnicii: A. Alegerea materialului. Se folosește o placă de plexiglas, pentru ca pigmentul folosit, asemănător culorilor de ulei în pictură, să
Tehnici şi maniere în gravură by Florin Stoiciu () [Corola-publishinghouse/Science/618_a_1363]
-
problemele României în raport cu instituțiile europene au rămas riguros aceleași. Ele sunt cauzate de sistemul oligarhic și de ineficiența justiției în lupta cu marele flagel al corupției. De aici derivă o multitudine de aspecte secundare care ating toate zonele politicului de la mimarea unor politici sociale până la lipsa de relevanță a ideologiilor și doctrinelor politice. Stânga și dreapta au la noi contururi foarte variabile și alianțele "contra naturii" justificate de interese oligarhice sau de teama transpartinică de justiție sunt la ordinea zilei. Din
UE dincolo de mit by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8962_a_10287]
-
-se forme de viață publică și instituțională care aminteau izbitor de lumea scrierilor lui. Parlament, mai multe partide, înfruntări electorale în zgomotoase campanii, acestea au fost percepute de mulți români nu atât ca expresii ale revenirii la democrație, cât ale mimării și parodierii acesteia, trimițând în linie directă la Caragiale. Și erau motive. Ne amintim caricatura de parlament numită CPUN, ne amintim vânzoleala din arena politică, brusc populată de personaje caragialești sută în sută. Ni-l amintim pe grotescul Dumitrașcu, emițător
Învingător și învins by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/16111_a_17436]
-
Trei actori maturi pe care regizorul Peter Kerek se bazează. Dincolo de iluzia unui spațiu domestic, creată de decorul lui Andu Dumitrescu, se pătrunde în lumina întunecată a cărărilor din uriașul tablou de pe perete. Încă o situație trecută cu vederea, o mimare a împăcării, alte cercuri de cinism se desfac la vedere. Jocul pe muchie de cuțit al nervilor, al polițelor care se plătesc, la infinit?, în diferite moduri. Se adîncește hățișul.
La țară by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/12053_a_13378]
-
repetitiv prin centrii săi senzitivi, imitația se înfățișează ca un principiu al comportamentului social. Repetarea e un instrument al integrării noastre într-o colectivitate. Dar prin repetiție impresiile nu mai rămîn aceleași, intrînd în joc imaginația, din îmbinarea căreia cu mimarea iau naștere imagini și idei ce pot fi taxate drept originale. Legea sincronismului, propusă de E.Lovinescu în Istoria literaturii române moderne, întemeiată pe legea imitației a lui Tarde, pare argumentată de acea „contagiune ideologică" ce caracterizează perioada modernă, sugerînd
Melancolia cunoașterii by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/6437_a_7762]
-
sale fără a le trece prin minte să privească, din cînd în când, și în adâncul ei.” (p. 288) „Descriptivismul” și „placiditatea” sunt execrate și aici, și mai jos. Două eufemisme îndărătul cărora se ascunde lipsa de cuprindere intelectuală și mimarea dezinvoltă a actului lecturii. Le întâlnim prea adeseori și ne prefacem senini că nu le recunoaștem. Chiar nu le recunoaștem?
Alte dileme ale identității by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5648_a_6973]
-
cer impozitarea suplimentară a afacerilor lor pentru a ajuta la echilibrarea bugetului. Chiar dacă gestul va rămâne doar o abilă campanie de imagine, iar Sarkozy va lua pielea tot de pe francezul de rând, cum au făcut și capii altor țări europene, mimarea solidarității sociale îi face plătitorului francez de taxe o impresie mai plăcută decât sfidarea sau indiferența crasă cu care-l tratează pe cel român afaceriștii locali. Nu-i vorbă, și Bettencourt a fost acuzată la vremea ei de evaziune fiscală
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/5295_a_6620]
-
cam însurat"; cînd intră în contradicție cu un alt segment al enunțului - "e cam (prea) tîrziu" (ziua.net); "un pic cam devreme, deși cam tîrziu" (provincia.ro). De altfel, ironia (asociată cu strategia aluziei complice sau agresive) poate proveni din mimarea tuturor funcțiilor serioase ale aproximării și atenuării: din afectarea dubiul intelectual în legătură cu chestiuni curente și foarte evidente tuturor, a prudenței pentru lucruri lipsite de orice risc, a politeții - pentru lucruri care în realitate nu sunt prețuite etc. într-un singur
"Cam..." by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/15421_a_16746]
-
lui Vasile Voiculescu insistă mult pe această repetiție pregătitoare a marii lupte. Detaliile privind instrumentele, măștile, locul, gesturile și tot primitivismul realizat de arhaismul vocabularului, aproape că devin obositoare, întârziind finalul. În cele din urmă, atunci când se trece parțial de la mimarea conflictului la confruntarea taurului adevărat cu omul-urs, prin repetarea fazelor exercițiului magic, berevoiul e contrariat că taurul "nu primea provocarea", privea cu prudență la adversar. Cuvântul prudență, caracterizând o atitudine de expectativă, de inacțiune, își are noima lui în scenariul
Utopia magicianului by Elvira Sorohan () [Corola-journal/Journalistic/14625_a_15950]
-
reală, imaginată, amintită), din însemnări mai mult sau mai puțin răzlețe pe marginea existenței proprii și apropiate. T. O. Bobe, Lucian Dan Teodorovici, Cezar-Paul Bădescu, spre exemplu, optează pentru discursul formativ. Eroii lor sunt posesorii unei ingenuități aparte, născută din mimarea realismului naiv și fermecat al vârstei fragede. Dacă ezitările adolescenței și dramele maturității sunt în genere subiecte romanești predilecte, încercarea de a înțelege individului aflat la început de drum este ceva mai rară - și cu atât mai savuroasă. Ea se
Generația-electroșoc by Cristina Cheveresan () [Corola-journal/Journalistic/10333_a_11658]
-
intuită ab initio. Nu și diversitatea ei de pe scenă. Totul este fragil, se face și se reface, altfel, sub ochii mei. Teme, situații, exerciții de improvizație, subconștienturi marcate de lucruri teribile, de Preamultul sau, dimpotrivă, de Preapuținul vieții.Speranță și mimarea ei. Inocență și ipocrizie. Realitate și filtrele obsesiilor. Depresii, vitalitate, pasivitate, prejudecăți. Și sex, sex, sex. Defulare și consum. Refuz și acceptare. Un joc asumat de fiecare actor. Trag cu ochiul, perversă pornire, către doamnele, multe, de vîrsta a treia
Șase personaje în căutarea.. - Despre senzualitate. Și Radu Afrim - by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/8661_a_9986]
-
telefonul ar fi putut suna sau vibra în momentul primirii mesajului, ceea ce l-ar fi trezit pe soțul ei. În cazul precedentei intoxicații, cu paracetamol, medicii cred că ar fi fost mai degrabă o încercare de a atrage atenția, o mimare a sinuciderii. Nu cumva, mesajul pe mobil și varianta neobișnuită aleasă au încercat, fie și la nivelul subconștient, să-i lase portițe de scăpare. Dacă e așa, se pare că aceste șanse au fost irosite, iar artista nu a mai
Întrebări care ar şubrezi ipoteza sinuciderii Mădălinei () [Corola-journal/Journalistic/49933_a_51258]
-
istorioare deocheate, altfel zis sotadice, vechi de cînd îi lumea", cu toată pretenția lor de-a ilustra le dernier cri .Nu interesul pentru sexualitate i se pare reprobabil, autoarei, ci "zelul mimetic al tinerelor prozatoare, cu hormonii în mare clocot". Mimarea în colectiv a unei atracții dizgrațioase, pînă la urmă agasante, căreia i se ripostează cu... același limbaj crud: "canonul propus nu e canon, ci canoneală, dacă repetă iarășișiiarășișiiarăși Ťce pula mea!ť. E la fel de anost să stai tot timpul în
Un ton tranșant by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/8602_a_9927]
-
hârtie se petrece aievea, că el, observatorul, nu a fost decât un cronicar fidel al peripeției trăite. Mai târziu se va constata că efectul fusese rezultatul unei simulări. Dificultatea de a desluși cât adevăr e în gest și cât e mimare îl va însoți în întreaga ascensiune ca literat și ca om politic. Pentru înțelegerea lui Malraux, Drieu deținea un unghi de percepție privilegiat, deoarece pătrunsese firesc în zonele de taină ale creației și ale existenței prietenului, ajunsese și un confident
Dincolo de baricade by S. Damian () [Corola-journal/Journalistic/8849_a_10174]
-
orizont neîngrădit. În fond ralierea la revoluție nu anula erezia care-i stăpânea. Veleitatea scriitorului de a descrie o răsturnare din rădăcini era în cele din urmă o punere în scenă, ceva exterior lui, o preformanță a capacității lui de mimare. Fără a fi martor sau participant direct, deținea aptitudinea de a fi verosimil. Curioasă revanșă a artei de a simula în dauna naturalului. La detașarea de obiect se adăuga o perfectă adăugare în substanță a unui produs imitat (el aplica
Dincolo de baricade by S. Damian () [Corola-journal/Journalistic/8849_a_10174]
-
A manual for living with defeat/ A cry above the suffering/ A sacrifice recovering.” O astfel de ființă devine primejdioasă tocmai pentru că datele imediate ale conștiinței sale sfidează ordinea lumii. E lumea profeților mici, a înțelepților ce se hrănesc din mimarea comportamentului obișnuit, din aparența lipsei de consistență. Influența lor e însă covârșitoare: ea neliniștește și stârnește o contra-reacție. Vocea omului banal devine intolerantă, agresivă. Ea nu dorește să sporească spațiul cunoașterii, ci să-l multiplice pe cel meschin al deja-
Vechimea, adâncul (2) by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/4873_a_6198]
-
kitsch și la clișeul stereotip, lingvistic sau comportamental. Teatrul, astfel, în mod strategic și disperat, își propune să integreze realitatea cotidiană de care el - sau, mai bine zis, cîțiva artiști - nu vrea să se disocieze. Și aceasta cu prețul unei mimări, adeseori suspecte a ceea ce detestă cu speranța că astfel se liberează! Cîtă energie, cît efort reclamă dorința de a fi contemporan în mod explicit, direct, afișat. Se pare că e prețul ce trebuie plătit pentru a avea un public tînăr
Un Avignon renăscut by George Banu () [Corola-journal/Journalistic/12649_a_13974]
-
pe 13 decembrie" (p. 48) Poezia Clarei Mărgineanu e plină de paradoxuri. Aparent intimistă, ea exhibă cu voluptate volutele sufletului într-o retorică, uneori prea înaltă. Nu poți să știi niciodată citind aceste versuri cât este trăire și cât este mimarea unei trăiri. Modelul Minulescu este, din acest punct de vedere, valabil, chiar dacă la nivelul prozodiei nu există elemente comune. Un alt model posibil ar putea fi Virgil Mazilescu și mă refer aici la modalitatea prin care autoarea își transfigurează poetic
Dance me to the end of love by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/11202_a_12527]
-
prin rîs a unei lumi în care totul este anapoda, anormalitatea și automatismul (verbal și comportamental) reprezentînd norma. Atît în prima cît și în a doua parte, convenția este respectată, chiar dacă nu și asimilată, soluția pentru care se optează fiind mimarea prostiei, ceea ce îl situează pe personajul lui Hurubă în descendența lui Păcală, simulînd prostia pentru a rîde de cei cu adevărat proști. Nu este nici satiră, nici parodie aici, ci doar consemnare a unor momente și situații absurde cotidiene, la
De-a rîsu'-plînsu' by Florentina Hojbotă () [Corola-journal/Imaginative/11180_a_12505]
-
ar putea spune, în aceste condiții, că ne aflăm în prezența unei poezii "mimetice", dar avem de-a face, desigur, cu un tip particular de mimesis, înțeles nu atât ca reprezentare fidelă a realului preexistent, cât mai cu seamă ca mimare, simulare și modalitate implicită de ... stimulare a capacității noastre de cititori prea puțin inocenți, de a pătrunde în felurite lumi ficționale, unde suntem atrași să jucăm diverse jocuri ale închipuirii. Într-o poezie se vorbește despre un animal ciudat, coborât
Poezia lui Mircea Ivănescu by Catrinel Popa () [Corola-journal/Imaginative/10105_a_11430]
-
vede și aude totul: hainele ude și respirația gîfîită, transpirația, frica și speranța, disperarea și credința. La o asemenea distanță e greu de mințit, dar este ușor de exagerat. Dacă acțiunile devin un simplu exercițiu de virtuozitate, de jogging scenic, mimarea suferinței se transformă în contrariul ei. Dacă suferința este percepută ca o realitate a timpului real, ca o extenuare a interpretului, compasiunea se îndreaptă spre cei din distribuție și supratema spectacolului este ratată. Comunicarea se realizează tocmai prin abilitatea interpreților
Fidelitate by Magdalena Boiangiu () [Corola-journal/Journalistic/17094_a_18419]
-
23 august 1944, despre agonia și prăbușirea morală a națiunii, despre calvarul pribegiei, despre ineficiența Comitetului național, "conspirația trădării" după aspra cântărire de către Pamfil Șeicaru a efectelor acțiunilor sale în exil. Sub aceeași gravă percepție a unui adevăr eclipsat de mimarea ordinii lucrurilor stau denunțurile "anchilozării" Occidentului, mișcarea lui înceată în a sesiza și înțelege, în adevărata lor gravitate, pericolul amenințărilor sovietelor și al artificialului în înțelegerea raportului de forțe dintre Germania nazistă și Rusia sovietică. În mare, este denunțată politica
Secțiuni în dramele unei epoci by Cornelia Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/14655_a_15980]
-
o aparență de democrație, o "democrație originală", cum a numit-o inițiatorul ei. Stabilitatea noului regim a presupus o redistribuire de roluri, după specializări, între membrii grupului, răspândiți în toate formațiunile politice, îndeosebi în cele "istorice", cu scopul evident al mimării democrației, al aplicării formale a regulilor lor. Cei mai mulți dintre ei s-au regrupat (culme a ironiei când se știe de ce "posibilități economice" dispun!) în partidul "de stânga", denumit pe rând FDSN, PDSR, PSD. Opțiunea a fost motivată nu doar prin
2007-anul opțiunii by Toma Roman () [Corola-journal/Journalistic/8926_a_10251]
-
și gândesc, folosirea numelui lui ME pentru a evoca "socialismul și comunismul" devine ridicul și chiar hilar (nu am fost, evident, în sala "Ateneului", atunci ca să observ mimica pariticipanților, dar este drept că atâtea zeci de ani ai ipocriziei, ai mimării "interesului", puteau face să nu se vadă vreo reacție de "inteligență" (să nu uităm, însă, "marea reacție" a "Pieței" din apropiere, în decembrie 1989, când NC a promis, vădind completa pierdere a legăturii cu o realitate de care se depărtase
Un text din "epoca de aur" by Tatiana Slama-Cazacu () [Corola-journal/Journalistic/17126_a_18451]