237 matches
-
era acolo. — Pe unde ai umblat? întrebă Ashling. Nu te-am mai văzut de câteva zile. El își aruncă privirea spre cer. —Femeile! exclamă el, zâmbind. Mereu sunt cu ochii pe tine, spuse el, cu o privire luminoasă pe fața nebărbierită. Am simțit nevoia unei schimbări de peisaj, continuă el, făcând un gest jucăuș din mână. Mă chema ușa frumoasă a unui magazin de pe strada Henry, așa că mi-am pus pălăria acolo vreo două seri. — Deci dormi prin mai multe locuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
dureri, incantația ei pozitivă a fost întreruptă de o fluierătură. Marcus Valentine deja? Eficientă incantație. Dar nu era Marcus Valentine. Pe celălalt trotuar, lipsit de veșnica sa pătură portocalie, se afla Boo. Era cu alți doi bărbați, ale căror fețe nebărbierite și haine ciudate - genul de haine pe care nu ai de unde să le cumperi nici dacă îți dorești - îi prezentau ca fiind și ei vagabonzi. Mâncau sendvișuri. Un impuls de politețe o obligă să traverseze. Deci, Ashling, spuse Boo, rânjind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
ferma. Deși m-am sculat din timp, mașinile sunt ocupate când mă prezint. Explicația vine repede. Studenții se bărbieresc seara pentru a câștiga timp. Mulți, cei mai mulți muncitori, fac la fel. Într-un an o singură dată am întâlnit un legumicultor nebărbierit. Ziua următoare vizităm partea de răsărit a statului. Regiunea este pronunțat deluroasă, cu multă pădure și oaze mari de verdeață în care se disting de la distanță fermele vopsite în alb, bleu sau verde. Vizităm în cursul zilei 7 ferme. Una
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
RUKHSANA (centrat, în partea de sus a paginii) Pagină separată, de dreapta Mulțimea aflată pe peronul gării Fortului pulsează ca o singură inimă. Funcționari cu gulerele murdare, vânzători de ceai și dulciuri, de ziare, cerșetori, hoți de buzunare, soldați englezi nebărbieriți, sufocați de căldură, cântând cântece deocheate, gentlemeni hinduși, îmbrăcați îngrijit, subalterni tunși chilug, care îi vor alunga pe respectivii gentlemeni de pe locurile rezervate, madame-sahib cu un aer nemulțumit, mergând în fața hamalilor care le poartă valizele pe cap, familii de țărani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
care înconjura grădina școlii, privind bănuitor spre direcția din care sosise. Nimeni. Nici lucrători cu lădițe cu unelte, nici bărbați cu geci sport. Era... - Fiți amabil, părinte... Surprins, își întoarse rapid privirea și dădu de un bărbat masiv, oacheș și nebărbierit. - Da? - Ați venit pentru recital? întrebă omul, făcând semn către Școala Cartierului. - Da, răspunse el, încercând să-și controleze tremurul vocii. - La ce oră începe? - La 8. Dar porțile se deschid la 7 și jumătate. - Mulțumesc, părinte. - Nicio problemă. Omul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
Roșie, unde, lângă zidurile roșii ale Kremlinului este amplasată clădirea din marmură roșie și neagră cu sicriul lui Lenin (înghețat, mereu înghețat, zicea ghidul). L-am văzut mic de statură cu fața galbenă, cu perii bărbii ca după 2 zile nebărbierit, cu ochii închiși dădea impresia de viu, totuși, dar contrasta puternic, chiar foarte, cu imaginea tip care se difuza la noi: cu chelia mare, în poziția avântată a unui discurs, pumnul drept strâns, plutind deasupra steagurilor roșii proletare. M-am
Ceauşescu- ... -Băsescu : Mitterand - Snegur - Iliescu - Lucinski - Constantinescu - Regele Mihai I : evocări de reporter by Dumitru V. Marin () [Corola-publishinghouse/Journalistic/500_a_1238]
-
bețișoarelor, În vasul cu apă clocotită și-i amestecă cu atenție să nu se Împrăștie. Mirosul caracteristic de făină Îmi gîdilă plăcut nările. — Ia ascultă, dacă ți-e frig, Îți fac rost de un fular. Se Întoarse spre bucătarul cel nebărbierit și-i spuse: Dă-i ceva. Am Încercat să-l opresc Înainte de a se apuca să caute ceva după tejghea. La care, fratele spuse, repezit: — Hai lasă prostiile! Aici nu se plătește chiar totul. Se ridică brusc și porni spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
A fost ca o pocnitură dintr-un radio dat la maximum fără să fie acordat pe vreun post. Nenumărate degete zbîrcite zdrăngăneau pe rămurelele și crenguțele copacilor din crîngul de pe deal. Am măsurat din ochi placajul cu ușiță din spatele bucătarului nebărbierit. Părea mai aproape de locul șoferului decît de centrul autobuzului. Da, se pare că era suficient loc pentru o saltea. Mi-am Îndoit de cîteva ori degetele de la picioare ca să-mi pun sîngele În mișcare. — Și locul de destrăbălare? Acolo, Înăuntru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
precupeții strângeau marfa și pur și simplu nu voiam să mă duc acasă cu mâna goală. Pe o tarabă mai erau trei legături și am decis să le cumpăr. Le-am cerut femeii de la tarabă, dar un moș murdar și nebărbierit, care venise în fugă spre noi, s-a băgat în față: cică era ceapa lui. Văzuse și el probabil că erau ultimele trei legături disponibile. Oricât de grăbit ar fi fost, eu venisem prima, a mea era. Nu o spun
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
expus în vitrină lădițe cu struguri negri. Merse mai departe parcă supărată pe cineva din ea. Bărbatul o aștepta sus pe trepte, lângă vitrină, coborî către ea când o văzu apărând. Îi sărută mâna. Avea gulerul la palton ridicat, era nebărbierit, încercănat, nu arăta așa jovial cum păruse la telefon. Filmul l-au văzut în tăcere. Un film fără prea multă acțiune, se insista mult asupra imaginii, o aglomerare de obiecte vechi, studiate în amănunt, văzute prin ochiul unui personaj filmat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
mai erau acolo un tip excentric, cu păr portocaliu și cu un ac În mână, un tânăr Împreună cu mama lui (care nu părea să se poată hotărî dacă să rămână sau să pleceă și doi bărbați cu părul lung și nebărbieriți de multă vreme care păreau desprinși din cu totul alt timp și spațiu, ca niște cântăreți drogați din anii ’70 care abia Își reveneau după o experiență Îngrozitoare. Unul din ei stătea Într-un scaun mare și confortabil și mesteca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
frumusețea funcțională a Marianei. (Carlos Anglada i-a relatat această convorbire cu satisfăcătoare fidelitate lui Parodi.) III Vineri, cu noaptea-n cap, Ricardo Sangiácomo stătea la taclale cu don Isidro. Sinceritatea angoasei lui Îți sărea În ochi. Palid, Îndoliat și nebărbierit, a mărturisit că nu dormise toată noaptea, că nu Închisese ochii de vreo alte câteva. — Se petrece o chestie grosolană. Una cât caru. Matale, domne, care ați dus păsemne o viață mai curând spălăcită, Între Închiriere și Închisoare, cum s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
importantă. Ori să-i dea o misiune de extremă urgență și gravitate ceea ce era cam același lucru. S-a lăsat încetișor pe speteaza scaunului. Respiră adînc, pînă cînd simți că-l ustură gîtul. Își plimbă mîna peste obraz, era cam nebărbierit. În primele săptămîni cînd se aștepta să fie chemat se rădea pînă la sînge, avea un obraz ca un fund de copil, după cum spunea George Stan, care se uita atît de insistent la el, încît îl făcea să se împiedice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
bine să-l roage chiar pe lup să păzească oile. Asta ar fi fost o prostie și adjutantul Popianu ar fi acceptat să se spună orice despre el numai că ar fi prost nu putea înghiți. Ajuns în București, ostenit, nebărbierit, eu ochii usturîndu-l de un început de febră, nu mai ieșise din Vladia de multă vreme și schimbarea de aer putea fi vinovată, s-a trezit în fața Gării de Nord cu un sentiment de singurătate și neajutorare foarte puternic și neplăcut. Practic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
văzut-o pe bătrâna doamnă Cecilia Beldiman, toată în negru, cu chipul stafidit acoperit de văluri cernite, văicărindu-se cu zgomot, ținută de brațe de nepoate. L-a văzut pe fiul doamnei Marga Pop, înalt și subțire, cu obrazul tras, nebărbierit, cu ochii adânciți, închis în el, tăcut, sprijinindu-și nu soția, ci cealaltă mătușă. L-a văzut în sfârșit pe profesorul Pop, un bărbat cândva voinic, acum adus ușor de spate, cu hainele largi pe el, cu părul alb, demn
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
au fumat tăcuți, privind amestecul de lumină palidă și întuneric albăstrui care se întindea peste oraș. „Ar trebui să-ți mulțumesc pentru ce ai...“, a început să spună celălalt, dar Andrei Vlădescu s-a întors brusc spre obrazul tras și nebărbierit: „Nu, nu trebuie“. „Bine, e mai bine așa. Bănuiesc că înțelegi ce vreau să spun.“ „Da.“ Și după un timp: „Și acum ce ai să faci?“. A ridicat din umeri, privind iarăși spre obrazul tras. „N-ai rezolvat nimic cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
a arătat foarte surprinsă, ce-i cu tine, aici, la ora asta? „Voiam să te văd.“ Au mers unul lângă altul, în tăcere, până la stația de autobuz. Atunci abia au schimbat câteva cuvinte. I-a atins cu vârfurile degetelor obrazul nebărbierit. „Îmi pare rău“, i-a spus. „Diseară nu te pot vedea, sunt ocupată. Poate vorbim mâine seară... Îmi pare așa de rău, așa de rău... Succes la examene.“ Mai târziu în cursul zilei a întâlnit-o pe mama Ioanei Sandi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
penele înmuiate des în călimări, ca să transcrie, după ciorne, sprafca, otnoșenia sau sdelca cerute urgent de șefii lor, ușile pocniră date de pereți și se auzi glasul Marelui Komandir. Kutuzov năvăli cu mantaua veche pusă direct peste cămășoiul de noapte, nebărbierit, cu părul răsculat. Săriră toți în picioare, strigându-și înfricoșați salutul milităresc. Generalul smulse o hârtie dintr-un teanc mare și o puse pe cel mai apropiat birou, sub ochii bulbucați de groază ai pisețului. ― Stai jos și scrie! ― Scriu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
s-a oprit niciodată să-mi vorbească, deși îmi răspundea surâzător la salut, privindu-mă prietenește ca pe o veche cunoștință. Nici în război nu m-a zărit când a trecut cu automobilul pe lângă mine. Din vina mea însă. Eram nebărbierit, căciula îmi cădea peste ochi și mantaua căpătase culoarea mormântului în care trăiam. Era la volan, în ținută de campanie, între doi ofițeri și râdea cu hohote. Toată ziua aceea mi-am pus întrebări, străduindu-mă să înțeleg explozia de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
profesională prin cortul ticsit de oameni, Înainte ca ochii să Îi rămână fixați În direcția lui Logan. Un zâmbet vag Îi apăru pe față, dar dispăru la fel de subit. Nu e de mirare, dacă stai să te gândești cum arăta el. Nebărbierit, cu cearcăne, și cu părul negru făcut vâlvoi și Încrețit de ploaie. Isobel deschise gura parcă pentru a spune ceva și apoi o Închise. Ploaia se izbea de partea de sus a cortului, aparatul foto păcănea și scâncea În timp ce, blițul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
puternici. Este posibil, rânji el, ca unii din oamenii noștri să prefere să moară astfel decât într-o cameră de gazare. Dar vezi că nu este o soluție. Ce faci acolo, Haines? Ajunseseră la locul unde un tânăr solid și nebărbierit lucra la motorul unei mașini. Capota era ridicată și el stătea cu una din bujii în mână, periindu-i electrozii. De fapt, întrebarea lui Craig nu-și avea rostul. Craig înțelese că omul avea de gând să pună motorul în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
vârstă la care eram prea mic pentru așa ceva: Nightmare on Elm Street, Hellraiser și Evil Dead 2.“ Pentru cei care îl zăresc pe stradă, undeva prin nordul Californiei, nu este, probabil, decât un tip de aproape 30 de ani, poate nebărbierit, poate puțin aerian. Realitatea lui e alta însă: „Uneori, personajele mele apar din interpretările eronate pe care le dau lucrurilor. Într-o zi, de exemplu, am văzut cu coada ochiului un individ care arăta ciudat: avea o proteză în loc de braț
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
și de clei. Între timp prinse o frântură dintr-o discuție Între un om religios, nu prea tânăr, care părea să fie casier la o asociație de binefacere sau poate administrator la sinagogă, și un soldat rezervist gras, neîngrijit și nebărbierit, Îmbrăcat În haine de lucru neglijente. Soldatul spunea: La ei copilul o păzește tot timpul bunică-sa. Nu se mișcă de lângă ea toată ziua. La fiecare jumătate de minut se duce să vadă dacă nu cumva a dispărut din nou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
totuși umor. Valentin Jantea a găsit, pentru volumul său de versuri (apărut în 2007 la Editura Axa din Botoșani) un titlu similar, care nu este însă deloc amuzant: Sarmale de cuvinte. Autorul ne privește provocator de pe prima copertă a cărții. Nebărbierit, cu fața lucioasă din cauza tenului gras și cu un început de calviție, el pozează neinspirat în adolescent teribil. Teribilismul i-ar sta bine lui Valentin Jantea chiar și la o vârstă înaintată dacă ar fi practicat cu talent. Dar tocmai
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
albastru. Alteori gri. Alteori era noapte, dar torțe luminau zăpada din apropiere, făcând-o să scânteieze În mii de mici diamante. O dată văzu deasupra lui chipul unui necunoscut cu un turban turcesc, de culoare galbenă. Era un chip aspru, sever, nebărbierit, cu o cută adâncă de-a latul frunții. Deschise iarăși ochii și nu mai era nici un chip, era doar cerul, de un albastru intens. Apoi Începu să simtă frigul. Și apoi Începu să simtă durerea. După un timp pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]