1,058 matches
-
Acasa > Poeme > Duiosie > LA CASA TINEREȚII NOASTRE Autor: Margareta Merlușcă Publicat în: Ediția nr. 2287 din 05 aprilie 2017 Toate Articolele Autorului La casa tinereții noastre Noaptea se pierde în răcoarea dimineții, Iar zorii îmi zâmbesc ca-n anii tinereții, Păsărelele mă-ncântă cu trilul fermecat, Acasă, florile-mi sărută obrazu-nlăcrimat. Magnolia îmi spune ,,bună dimineața”, Soarele blând, c-o rază îmi mângâie fața, Iasomia mă-nsoțește în grădina raiului, Lacrimi calde, s-adună-n cupa dorului. Zefiru-mi împletește cosița cu flori de liliac
LA CASA TINEREȚII NOASTRE de MARGARETA MERLUȘCĂ în ediţia nr. 2287 din 05 aprilie 2017 by http://confluente.ro/margareta_merlusca_1491416730.html [Corola-blog/BlogPost/385121_a_386450]
-
iarbă erau o puzderie de floricele mov, împrăștiate ca niște steluțe pe cer noaptea și vreo două păsări fluierau pe undeva și vrăbiuțele prinseseră curaj și țopăiau din ce în ce mai aproape de ei, iar Grigore le arunca bucățele de mămăligă. Vezi tu, Lilicuțo, păsărelelor ăstora cine le dă lor mîncare, ca să nu piară de foame și cine le dă lor haine, ca să nu degere de frig, iarna, și cine le învață pe ele să cînte și să vîneze insectele astea dăunătoare de prin pomi
PARFUMUL PAPUSILOR DE PORTELAN 56-59 de IOAN LILĂ în ediţia nr. 549 din 02 iulie 2012 by http://confluente.ro/Parfumul_papusilor_de_portelan_56_59_ioan_lila_1341239779.html [Corola-blog/BlogPost/356747_a_358076]
-
da de bănuit privitorilor de rând. În ultima vreme don Basilio era totuși ochit de ciripitorii miliției, căci nici aceștia nu stăteau cu mâinile în sân. Era cineva pus anume să-l urmărească pe don Basilio. Acesta a aflat de la păsărele că este filat. O vrăbiuță care îl considera un fel de amic i-a transmis poanta! A încetat să mai atace obiective noi. În limbajul șuților aceste obiective se numeau struguri, bostani sau mere, funcție de cum era portofelul sau ținta
BASILIO PRINS ÎN CAPCANĂ de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 372 din 07 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Basilio_prins_in_capcana.html [Corola-blog/BlogPost/361866_a_363195]
-
o felie? - Și cât mai mare. Vreau să-i simt toată savoarea, toată dulceața tortului abia început. - Dar nu vreau să intrăm direct în căsuță. Vreau să ne plimbăm ținându-ne de mână pe aleele pădurii de stejari. Să ascultăm păsărelele. Să le vedem și pe ele cum se iubesc, cum își cântă una celeilalte imnul dragostei împărtășite. Știi, multe specii de păsări își rămân fidele toată viața, așa cum altele ca și... știu eu cine... umblă din parteneră în parteneră. - Deci
ROMAN de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1300 din 23 iulie 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1406103111.html [Corola-blog/BlogPost/349460_a_350789]
-
ia de mijloc, Așeazându-mi în palmă, dramul meu de noroc. Rătăcesc într-un crâng, am dorințe puhoi, Printre frunze căzute văd imagini cu noi, Mă săruți apăsat și-ți răspund vehement, Dar în valuri coboară stele noi permanent. Lângă noi, păsărele, cântă-n triluiri de zor, Tu spre ele te duci, ca să plece în zbor Și pe aripi un freamăt se înalță la cer, Iar în sălcii bătrâne rămân urme de ger. Mă întorc friguroasă dintr-un gând rătăcit, Te aștept
AZI MĂ DOARE IUBIREA de MANUELA CERASELA JERLĂIANU în ediţia nr. 2225 din 02 februarie 2017 by http://confluente.ro/manuela_cerasela_jerlaianu_1486058845.html [Corola-blog/BlogPost/380266_a_381595]
-
în: Ediția nr. 2030 din 22 iulie 2016 Toate Articolele Autorului XILOFON Sunt pași de lemn aceste simple clape Și game minunate ies din ele, Lovite-ncet de blânde ciocănele, Iar sunetele tremură să scape. De parcă-s triluri, mii, de păsărele, Când muzica ne cheamă mai aproape, Iar noi plutim pe aer, ca pe ape Și cântecul ne duce către stele. Nu-i calea către aștri prea facilă, Dar drumul nicidecum nu-i monoton, Dacâ ne însoțește-acea subtilă Și caldă
XILOFON de LEONTE PETRE în ediţia nr. 2030 din 22 iulie 2016 by http://confluente.ro/leonte_petre_1469210417.html [Corola-blog/BlogPost/370580_a_371909]
-
se înălța și își privea rochițele dantelate cum își fluturau poalele atingând covorul de flori minunat colorate, așternut la picioarele ei. Deplin fericită, a ajuns la pădurea ce își deschidea bolțile pline de ramuri înmugurite, pe care un noian de păsărele scoteau triluri fermecătoare și, fără să-și oprească dansul, a intrat pe cărările înguste unde a simțit, ca într-o mângâiere răcoroasă, iarba proaspătă plină de rouă. S-a aplecat să-și plimbe palmele micuțe prin picăturile transparente în care
EPISODUL 4, CAP. VISE SPULBERATE, DIN CHEMAREA DESTINULUI de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1633 din 21 iunie 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1434910468.html [Corola-blog/BlogPost/379680_a_381009]
-
pe Prințul Codrin, care îi întoarse zâmbetul încurajator. Grădina palatului era foarte întinsă și doi grădinari iscusiți trebăluiau din zori până în seară ca prințesele să se poată bucura de flori parfumate și de pomișori colorați în care cântau sute de păsărele. Cel mai bătrân dintre grădinari o conduse pe Cora sub fereastra reginei, pentru a-i arăta ceea ce devenise Mărul de Aur, apoi o lăsă singură cu tulpina înnegrită care părea fără viață. Pe la ferestrele palatului se adunaseră câțiva curioși, printre
PRINŢESA VRĂJITOARE de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 2226 din 03 februarie 2017 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1486117673.html [Corola-blog/BlogPost/375400_a_376729]
-
Zorii O rară floare,violetă, umbrele,fete dezmierdate... Un cal alb în trop aleargă, arătându-și măiestria. Elegant,călduțul soare, miresmate,adorate, parfumate a sale raze, transmit:Bine ai venit, zorii dimineți tandre! Iar pe cer,stoluri în romb, vesele păsărele, ne vestesc:primăvara! Arătându-și măiestria, cântând în felul lor, ne vorbesc în graiul lor, minunata simfonie. Fluturându-și aripile, gingașe,cu duioșie, ne prezintă nostalgia, zilelor fierbinți,curate! Ramuri tremurând ușor, nedescrisa simfonie, descifrată în eter, tainicului călător, ce
ZORII de ILEANA VIČIČ STANCA în ediţia nr. 1868 din 11 februarie 2016 by http://confluente.ro/ileana_vi%C4%8Di%C4%8D_stanca_1455170621.html [Corola-blog/BlogPost/342948_a_344277]
-
a străzii înguste, o mulțime de flori galbene se ridică spre soare ca și cum ar vrea să ajungă din urmă cocotierii mai înalți decât casa. Iar acolo sus, zăresc nucile galbene de cocos, gata, gata să pornească în plonjon spre pământ. Păsărele mici pe gard, prin crengile copacilor sau pe cablurile de curent își cântă trilulilu, fericite de razele strălucitoare ale soarelui. Cerul este de un albastru copleșitor, fără urmă de nori. În partea stângă a casei, o construcție portocalie îi atrage
LACRIMA DIN OCEAN (JURNAL DE CĂLĂTORIE) de HELENE PFLITSCH în ediţia nr. 735 din 04 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Lacrima_din_ocean_jurnal_de_calatorie_helene_pflitsch_1357295672.html [Corola-blog/BlogPost/345197_a_346526]
-
păgânii n-au ars-o? Unde or fi stăpânii ei?"și-ar fi dorit această casă în aceste clipe de disperare. Ar fi vrut să locuiască acolo, sus, să privească cerul, să cutreiere pădurea, să asculte susurul izvoarelor și cântecul păsărelelor, să admire răsăritul și apusul soarelui și... poate dacă ar fi fost așa viața ei ar fi curs altfel, fără tristețea care i-a umbrit sufletul. "Of”, își zicea: „ce greu este să fii mamă și să trăiești privind pierzania
DRUMUL CARULUI (ROMAN ISTORIC) de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 211 din 30 iulie 2011 by http://confluente.ro/Drumul_carului_roman_istoric_.html [Corola-blog/BlogPost/366961_a_368290]
-
căciulă, pe care o ținea strâns la piept. -Ce ai în ea? l-am întrebat curioasă. -Am pui, mi-a răspuns pe șoptite. M-am ridicat în vârful picioarelor și m-am uitat în căciulă. -Ești mincinos, sunt ouă de păsărele! -Dacă le spargi or să iasă din ele pui, mi-a spus, după care a început să mi le treacă prin gard unul câte unul. Aveam poala rochiei plină cu ouă. -Ce fac acum? l-am întrebat. -Le spargi pe
GLORIE COPILĂRIEI II de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 478 din 22 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_continuare_mihaela_arbid_stoica_1335122355.html [Corola-blog/BlogPost/357075_a_358404]
-
apă vreau o casă sau bordei fără de yală la ușă și la poartă fără chei, undeva departe în lume unde să fiu călător, în pace și rugăciune să pot în eter să zbor, să ascult zgomot de ape ciripit de păsărele, animale să se adape noaptea într-un dans de iele, să nu am apă curentă nici lumină de la stat nu vreau datorii, o centă cu mine să stau la sfat, să aud vuiet de vânt șuierat de ploaie rece , cerul
SINGURĂTATE de STEJĂREL IONESCU în ediţia nr. 2042 din 03 august 2016 by http://confluente.ro/stejarel_ionescu_1470240381.html [Corola-blog/BlogPost/370608_a_371937]
-
bilanțurilor. Știe că nu se poate sustrage vârstei biologice, însă, spre a compensa mulții ani din documentele de stare civilă, își păstrează spiritul tânăr. Iubește cu aceeași pasiune și se bucură ca un copil nevinovat de venirea primăverii, de ciripitul păsărelelor și parfumul florilor... În același timp, mare parte din energia sa este închinată Celui de Sus: „trupul să mi-l scalzi în baie de lumină,/ Să am parte de liniște și pace/ Și sufletul cu trupul să se-mpace.// Să
CAPCANELE DESTINULUI de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 706 din 06 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Capcanele_destinului_al_florin_tene_1354787669.html [Corola-blog/BlogPost/365789_a_367118]
-
A fost grindină! Cădeau bucăți de gheață cât oul de prepeliță! Ce fulgere imense, sclipitoare despicau cerul întunecat! Ziceai că vine sfârșitul lumii! Chiar și râul din apropiere a ieșit din matcă. Iar dimineața nu s-a mai auzit concertul păsărelelor din crâng, pe care-l ascultam zilnic. Furia vântului a scos copacii din pământ cu rădăcini. Și le-a rupt crengile. Am văzut tot ce s-a întâmplat de la balconul vilei... • Domnule profesor, dar ce a fost în acest loc
“DESTINE INTERSECTATE“ de CORNELIA PĂUN în ediţia nr. 1860 din 03 februarie 2016 by http://confluente.ro/cornelia_paun_1454480565.html [Corola-blog/BlogPost/380193_a_381522]
-
în care Primăvara își reintră în drepturi, când totul capătă viață și natura renaște după iarna geroasă. La noi, în Sud, Primăvara vine mai devreme decât în restul țării. E superbă natura care revine la viață: muguri, boboci, mâțișori, miei, păsărele dansând pe crengi, jocul dragostei, trezirea la viață ... Îmi reamintesc că, înainte de începerea Postului Mare, era Săptămâna Brânzei, cea mai dragă săptămână pentru mine. Bunicuța destupa putina cu brânză care avea un gust extraordinar. N-am mai simțit, niciodată, după
SĂRBĂTOAREA PAŞTELUI LA PURANI DE VIDELE, JUD.TELEORMAN de FLOAREA CĂRBUNE în ediţia nr. 397 din 01 februarie 2012 by http://confluente.ro/Sarbatoarea_pastelui_la_purani_de_vid_floarea_carbune_1328100284.html [Corola-blog/BlogPost/347012_a_348341]
-
acest timp al anului sunt înfloriți, iarbă verde, și pe alocuri mici fâșii de pădure, iar în tot acest tablou multicolor al primăverii sunt vile sau blocuri nu prea înalte. Veverițele cel puțin se simt în largul lor, iar trilurile păsărelelor te încântă, bineînțeles că acest oraș are și acele zone centrale supraaglomerate care au farmecul lor și atrag mulți turiști, însă pe mine mă încântă aceste spații verzi ce par nesfârșite. Uneori când mă întorc seara cu trenul sau cu
ÎN CĂUTAREA UNEI VIEȚI DECENTE de EUGEN ONISCU în ediţia nr. 2055 din 16 august 2016 by http://confluente.ro/eugen_oniscu_1471361512.html [Corola-blog/BlogPost/366274_a_367603]
-
pe nume Zala. Nu-i lipsea, din cele îndeobște necesare, nimic, dar era nefericită, simțea că îi mai trebuie ceva ca să se simtă împlinită. Zilele curgeau, egale, prințesa se retrăgea adeseori la umbra copacilor falnici și asculta trilurile melodioase ale păsărelelor, alergând pe ascuns desculță pe potecile pe care își petrecuse copilăria. Pe ascuns, fiindcă părinții săi ar fi considerat nedemn pentru o prințesă să alerge desculță prin pădure. Seara se închidea în cameră și privea lumina binefăcătoare și misterioasă a
LEGENDA PRINŢESEI ZALA de MIHAI IUNIAN GÎNDU în ediţia nr. 2109 din 09 octombrie 2016 by http://confluente.ro/mihai_iunian_gindu_1476031241.html [Corola-blog/BlogPost/350220_a_351549]
-
păcatele. Nemurirea aparține doar zeilor, dar frumusețea ți-o vei primi înapoi negreșit”. Și Zala a redevenit frumoasă, recăpătându-și aspectul dinainte. A putut să meargă din nou ziua în pădure, să alerge desculță pe poteci și să asculte trilurile păsărelelor și susurul izvoarelor, iar părinții săi au fost iar mândri de ea. Și a trăit încă mulți ani fericiți la palat. A lăsat în urma ei doar o legendă, care-i poartă numele. Și, pentru frumusețea acestei legende, ca și pentru
LEGENDA PRINŢESEI ZALA de MIHAI IUNIAN GÎNDU în ediţia nr. 2109 din 09 octombrie 2016 by http://confluente.ro/mihai_iunian_gindu_1476031241.html [Corola-blog/BlogPost/350220_a_351549]
-
a două culori puternice - roșu și negru . cărora, li se adaugă pentru a echilibra, mici inflexiuni de verde. Atunci am avut sentimentul de pulsație a vieții, de eternitate a trecerii, de lupta dintre viață și moarte, dintre dragoste și ură. Păsărea neagră, sufletul transmigrând spații existențiale, al cărui ochi, o stea, mi-a adus aminte de Luceafărul de dimineață, ce în solitudinea lui, ne trimite raze, dar se luminează de fapt pe sine. În același timp ochiul păsării înocuit cu o
VIZIUNEA SUPRAREALISTĂ A LUI HORIA MUNTENUŞ ÎN ROMANUL „DINCOLO DE STELELE RECI” de CRISTINA OPREA în ediţia nr. 1772 din 07 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/cristina_oprea_1446887480.html [Corola-blog/BlogPost/381462_a_382791]
-
de iubire îmi sunt străini. Când iubesc dimineața devreme și noaptea târziu mă prind pe piscuri. Scările iubirii sunt doar urcătoare. Pe umărul drept soarele, pe umărul stâng luna și eu la mijloc iubire curgând. Când iubesc totul e verde, păsărelele cântă, apele curg până și norii sunt doar perne uriașe pe care dorm fericiți îngerii. De fericire uneori le curg șuvoaie de lacrimi. Deh,...îngeri! Fără tine, iubitule, eu nu știu ce aș fi. Fără ochii tăi, fără mâinile tale, fără trupul
SPERANTELE VIETII, ANTOLOGIE de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 217 din 05 august 2011 by http://confluente.ro/Sperantele_vietii_antologie.html [Corola-blog/BlogPost/372783_a_374112]
-
în zadar am încercat, Trântind ușa cu putere ai plecat și m-ai lăsat. Boarea blândă-a dimineții, ți-a sărutat obrăjorii, Prin fereastra larg deschisă ți-am trimis mireasma florii, Și parfum îmbătător al cireșului din drum, Ciripit de păsărele cântătoare , ca să-ți spun, Murmurând un cântecel plin de dragoste și milă, C-aș fi vrut să schimbi cu mine două vorbe, dar nu-n silă. Ai trecut pe lângă mine fără să mă fi văzut, Grăbind pasul, nepăsarea, de-ai
FIUL TATALUI de MIRON IOAN în ediţia nr. 1749 din 15 octombrie 2015 by http://confluente.ro/miron_ioan_1444888949.html [Corola-blog/BlogPost/372596_a_373925]
-
Acasa > Stihuri > Tonalitati > CROAZIERĂ MEDITERANEANĂ Autor: Cârdei Mariana Publicat în: Ediția nr. 179 din 28 iunie 2011 Toate Articolele Autorului CROAZIERĂ MEDITERANEANĂ Hotelul “Titanic”, sub ploaie de stele, visează la ziua în care va naviga pe mare... Ciripit de păsărele ne trezește de cu zori, flori de leandru-nmiresmate, feerie de culori. Multe alte floricele gătite de sărbăroare, etaleaz-a lor corole cu miresme-mbietoare. Palmierii de smarald strălucesc scăldați în rouă, Soarele trimite raze scindând orizontu-n două. Marea este ca
CROAZIERĂ MEDITERANEANĂ de CÂRDEI MARIANA în ediţia nr. 179 din 28 iunie 2011 by http://confluente.ro/Croaziera_mediteraneana.html [Corola-blog/BlogPost/354254_a_355583]
-
Articolele Autorului Toamna se așterne încet, încet, precum roua dimineții pe boabele de struguri! Miroase a pâine din grâu proaspăt, trandafirii dau ultimele flori, foioasele ne îmbie să admirăm feeria culorilor vii de toamnă. Un peisaj mirific însoțit de cântecelele păsărelelor ne farmecă privirile, în timp ce fructele coapte ne îmbată cu miresmele specifice fiecăruia, amintindu-ne de anii copilăriei petrecuți la bunici. E toamnă și dacă e toamnă sunt frunze, unele au căzut, altele stau să cadă sau plutesc în aer, prinzându
CRI ... , CRI ... , TOAMNĂ CRI ... , NOI TE AŞTEPTĂM SĂ VII! de ŞTEFAN POPA în ediţia nr. 1337 din 29 august 2014 by http://confluente.ro/stefan_popa_1409342576.html [Corola-blog/BlogPost/358248_a_359577]
-
se alătură soției încercând să calmeze fetița ce îi privea cu ochii măriți de spaimă și chinuită de spasme. - Codruț liniștește copiii, te rog! Nu înțeleg ce se întâmplă și sunt foarte speriați! Cei trei micuți, stăteau adunați ca trei păsărele speriate și sughițau de plâns, terorizați. Tatăl îi îmbrățișă protector pe toți laolaltă și îi legănă duios în brațele lui încăpătoare, explicându-le plângând de fericire că Sofia s-a întors acasă. Miracolul vieții contrazise pronosticurile științei încă odată și
FOCUL DIVIN AL IUBIRII de SILVIA GIURGIU în ediţia nr. 2196 din 04 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/silvia_giurgiu_1483564920.html [Corola-blog/BlogPost/372685_a_374014]