223 matches
-
dar nu zicea nimic, și el continuă pe un ton melodramatic: Îmi pun cenușă în cap, până când spui că m-ai iertat, mă acopăr cu cenușă, mă scufund în cenușă, sunt sufocat de cenușă, ai milă de un biet ucenic pocăit!... Bine, bine, gata, că o s-ajungi un răsfățat! îl întrerupse Arm. Uite, chiar pe întâi sau mai bine pe două, că pe întâi se doarme... o să începem să lucrăm din nou împreună. Mulțumit?... Din eter se auzi un oftat pornit
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
important este ceea ce faci tu, nu ce fac ceilalți. Bart păru să cadă pe gânduri și nu mai spuse nimic. În ochii lui Arm se văzu un licăr de mulțumire și mâna ei delicată se mișcă încet peste creștetul apostatului pocăit, apoi alunecă în jos și se opri la nasturii cămășii lui, pe care începu să-i descheie încet, privindu-l în ochi. Akasha În ziua aceea de sfârșit de primăvară, Arm îi rezervase ucenicului ei o surpriză. Intrase pe ușă
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
și el nu mai avusese nimic de obiectat. Apoi mai mult mângâindu-l decât ciufulindu-i părul, ea se apucase să scoată și să așeze frumos pe tăblia mesei mai multe brățări fine și lucitoare. Bart articulă cu un glas pocăit câteva cuvinte de scuză și ea se prefăcu că nu-l aude, dar în ochi i se putu vedea un licăr de satisfacție. Ai uitat că ți-am promis mai demult să-ți arăt brățările mele, mama ta de jurnalist
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
face un portret memorabil: „În sicriu, junele cunoscut, încremenit însă în una din pozele lui, care odinioară înlocuindu-se cu repeziciune, nu se observau atât, dar care au fost trăite cu neliniște sinceră. Poate aș părea fanfaron sau umil și pocăit, agresiv sau bun, grotesc sau melancolic. Și în jur, ca un nimb, îmi vor pluti aventurile, cu detaliile care au fost știute precis de toți, și cu altele numai aflate aproximativ, și cu mărturisirile făcute prin cărți, aruncând lumini și
Adev?r ?i mistificare ?n proza lui Anton Holban by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84074_a_85399]
-
doar bunicul nevesti-mii, fost el epitrop șef o viață, zicea cum că așa și pe dincolo "la noi, la orientași" și cum că așa și pe dincolo la ei, la uniți, la baptiști sau penticostali, pe care-i numea generic pocăiți, până când, prin trecerea timpului și prin hărnicie, penticostalii au devenit vizibili și le-a spus el lor "penticostași". Mai era vorba, în vremuri mai vechi, de secta nazarinenilor, nu știu mai există ea sau nu, știu numai că moș epitropul
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
te iei la trântă cu Keynes și să dai cu el de pământ în numele lui Hayek, a lui Milton Friedman. Nu ar fi vremea să-l iei în serios pe Popper, pe Besançon, să juri cu mâna pe cărțile comunistului pocăit Hobsbawm și pe cele ale liberalului din moși-strămoși care este dumnealui Richard Rorty, să spui celor care vor să te asculte că reforma gradual-timidă și-a trăit traiul; timp în care să ascunzi, ca pe o rușine psihanalizabilă, că în
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
de bulgari), regele din parte-i voiește a se numi Romeoktonos (tăietor de romei). Deznădăjduitul popor grecesc, frîngîndu-și mînile, ridică un țipăt de spaimă și de pocăință la tronul împăratului; Enric, mărinimos cum era, crezu răzvrătiților de-odinioară, dar acum pocăiților romei, îi iertă și-l luă sub scutul său în contra crudului lor nimicitor. Deși deocamdată nu putu aduna sub steagul său decât 400 de cavaleri cu scutierii și arcașii lor, totuși ieși-n campanie cu-această neînsemnată putere și dete
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
care, Într-o fărîmă din trecutul ei, acum o clipă, căzuse pe jos. Se Întreba ce-o fi cu picăturile astea pe pînza scîndurii, dar chiar ele o făcură să se aplece ca să ridice vasul, zîmbi cînd o văzu venind, pocăită, rușinată, venea ascunzîndu-se după vasul cu apă. dar acum ea, sînt eu, maică-ta, alerga s-o salveze și-i poruncea dă-te jos din trăsura asta, Dora!, fata mamii!, ascultătoare, supusă, ea sărea din trăsură și vînzătorul de Înghețată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
chiar dacă ajunsese s-o facă pe bufonul și să se înjosească. Însă lupta generoasă cu dezordinea de obicei nu dura prea mult; și generalul era un om prea „impetuos“, chiar dacă în felul său; de regulă, nu putea suporta să trăiască pocăit și trândav în sânul familiei și sfârșea prin a se răzvrăti; se înflăcăra, lucru pe care, poate, îl regreta de îndată, își făcea reproșuri, dar nu se putea stăpâni: căuta ceartă, începea să vorbească bombastic și cu elocință, pretindea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
psihologică a celorlalți arestați. Cine mărturisește rămâne viu În temniță, iar cine trăiește mai are o șansă. Cine nu mărturisește sau, mai rău, retractează merge la rug. Cei cinci sute de retractori aflați Încă În viață Își retractează retractările. Calculul pocăiților a fost cel care a Învins, pentru că În 1312 cei care nu mărturisiseră au fost condamnați la Închisoare pe viață, În timp ce aceia care au mărturisit sunt iertați. Pe Filip nu-l interesa un masacru, voia numai să dezmembreze ordinul. Cavalerii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
Magdalena este de departe cea mai apropiată și mai credincioasă dintre cei din preajma Lui și este foarte activă ca necontestată martoră a Învierii. De ce această minunată femeie a nașterii creștinătății a ajuns să fie umbrită de „prestigiul” contrafăcut de prostituată pocăită odată ce în Evanghelii nu apare într-o astfel de ipostază, este destul de lesne de înțeles. Apostolii, chiar dacă au fost și femei, trebuiau să nu mai fie și femei, pentru ca ordinea patriarhală care i-a precedat lui Iisus să rămână neatinsă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
frumoasă și inteligentă, cu un viitor luminos. Doar cei care nu au nici un viitor simt nevoia să-l cunoască. — Atunci citește-i În alune prăjite, a insistat Asya sărind peste traducere. — Nu mai fac chestia asta, a spus mătușa Banu pocăită. La urma urmei, nu s-a dovedit o metodă prea bună. Vezi tu, mătușa mea e un mediu pozitivist. Măsoară științific marja de eroare a fiecărei divinații, i-a spus Asya lui Armanoush În engleză, Însă apoi a trecut din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
de mine cu pași vătuiți îmi puse pe frunte o mână mică, rece și albă. - Ai întârziat cu cinci minute, gemea cu un glas care venea parcă de departe, arătându-mi micul ceas de platină ce i-l adusesem odată, pocăit, după o noapte în care o înșelasem. Îmi servi apoi „lactobylul” cu apă, întinse șervetul pe masă și rândui pe el două farfurii, tacâmurile și coșul cu pâine rece, tăiate felii subțiri. Deschise portița de fier a cuptorului și scoase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
sandalele afundate în pulberea fină și albă a ulițelor, copleșit de febră, până când îmi dau seama că ceea ce caut este tot marea și atunci tai drumul prin locuri virane și grămezi de bolovani. În una din aceste inutile evadări cu pocăite reîntoarceri o văzui pe Amidé, în fundul unei curți. Era desculță, cu genunchii ușor îndoiți. Stătea în picioare, aplecată din șale, cu mâinile înfundate în apa din găleata puțului. Prea departe ca să-i pot desluși chipul, mă înclinai rezemându-mă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
cu liderii din organizațiile de fațadă. Fiecare stea corespundea, după Satterlee, numărului de zile de depoziții pentru martorii acuzării, evaluate după forța locului, a momentului și a zvonurilor: care simpatizant comunist participase, unde și ce declarase și care dintre Roșii pocăiți fuseseră acolo să-l audă - un conglomerat de informații amețitor, super-șocant, absolut nemaivăzut și imposibil de dezavuat. Și continua să-l vadă pe Danny Upshaw exact în mijlocul acelui conglomerat, înecându-se în rahat, deși puștiul făcea parte din tabăra îngerilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
Notația lucaniană, seacă, strict jurnalistică, va deveni un fel de „carte de vizită” a Mariei Magdalena la autorul celei de-a patra evanghelii. Faptul că din ea „au ieșit șapte demoni” nu poate legitima în nici un caz statutul de prostituată pocăită. Statutul respectiv se întemeiază pe altceva. Aici, Luca vorbește strict despre posedare demonică și vindecarea operată de Isus taumaturgul. Mai mult, este vorba despre un șir de vindecări, printre care și a Mariei Magdalena. Luca ține să menționeze numărul demonilor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
la gura mormântului și nu crede în înviere etc.), dar care se va bucura de dragostea și milostivirea Mântuitorului, va străbate Occidentul până târziu, în secolul XX. Există vreo rațiune specială dedesubtul acestei recreări a imaginii Mariei Magdalena ca desfrânată pocăită și convertită? În lipsa unor elemente decisive care să meargă în altă direcție, mă ratașez explicației preluate de Régis Burnet: Considerații tactice ghidează probabil această alegere. Grigore cel Mare dorește să dea un chip (veut donner un visage) Bisericii din vremea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
sens. Dacă nu s-ar pretinde manual de istorie, Da Vinci Code ar putea fi un pretext stimulativ pentru teologi și nu numai. Am pus între paranteze cu bună știință evoluția figurii Magdalenei prin pictură în imaginarul occidental: de la „păcătoasa pocăită” la sex symbol-ul modern și suprarealist. Erotizarea personajului se datorează în primul rând evoluției subiectului în pictură, desacralizării treptate a artei și autonomizării unor motive biblice. Interesantă mi se pare asumarea personajului de către literatură și metamorfozele sale. Mă voi opri
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
firea ca și înfățișarea. Sia se întorsese în casă, după plecarea lui, cu gândul să-și păstreze, de nevoie cel puțin, locul la Rimi. Nu știa încă ce va face. Sta tupilată în ea însăși. Buna Lina o credea însă pocăită și, cum Lică fusese sever, se simți dispusă spre indulgență. Avea înduioșări: Biata fată! Srescută prin străini! Lică făcuse tot ce putuse, dar el avea acum alte obligații.. . Noroc că Rim era de zahăr, și Sia se putea fără grijă
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
gineceul din Toamnei, unde stau câte trei bele-artiste într-o cămăruță, în plus vizitatorii, petrecerea constă în numere de. . . imitații: Mika-Le, în persoană, mă strâmbă pe mine și îngînă pe sentimentalul Greg, tour a tour, violent și umil, ispitit și pocăit. M-am indignat de batjocura asta nerușinată pentru un om care o îndoapă cu favoruri de tot felul. Cât despre mine, m-am înfuriat. L-am prins într-o zi pe Adolful la o redacție, strecurând cine știe ce notițe artistice, și
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
Omagiu Contesei”, încercă el să scrie altceva, dar amintirile erau prea dureroase. Cel puțin murise fericită, bucurându-se de venirea tramvaiului. Nu, asta era cealaltă Contesă. Cel puțin murise fericită, în mijlocul unui orgasm multiplu. Mânia lui Dumnezeu, cum spunea Ovidiu, pocăit și proaspăt martor al lui Iehova. Cel puțin a făcut din mine un om, își spuse Popa, scobindu-se în buric pentru ca doamna Popa să nu observe că el suferea încă. Se întinse în pat, sub portretul de nuntă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
degete, a citit-o și a surâs, mormăind: "Foar-te bi-ne!" Apoi și-a îndreptat din nou privirea spre mine: ― Nă-dăj-du-iesc că te-ai vindecat de a-nec-do-te... hm, cum să le spun eu... pli-ne de mă-gă-rii! ― Da, don' profesor! făcui eu, pocăit. ― Și acum, să ne vedem de oră... Mda! Să poftească la lecție: Ionescu Vasile, Manolescu Constantin, Niculescu Gheorghe, și, ă, și... Popescu-Băjenaru Grigore! CAPITOLUL V LA "TINERIMEA ROMÎNĂ" În clasa a II-a, la Limba română, l-am avut profesor
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
care mi-a mâncat banii atunci. După ce m-o arestat, aia o venit de vreo două ori la mine și gata. (Râde.) Nu mai erau bani... Și-o-nceput să vină pocăita astălaltă. Eu așa-i zic (râde) lu’ nevasta, pocăită. Și m-am împăcat cu ea din nou. M-am liberat din nou și m-am dus la ea. Stătea la ai mei, casă mare, două camere făcute, lângă bucătăria de vară. Domnul ăsta, care l-am omorât acuma... normal
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
pe un plus de confort auster); de sub contur, chipuri firești, actori, decoruri, recuzite, oameni: Veniți la iarmaroc, veniți! / Aici, pe rând, sunt fiecare / nepoți de iude și de sfinți; Vând vorbe goale, ochi cuminți, / priviri și zâmbete bizare, / smerenii pentru pocăiți, / vând tot ce vor pe trei arginți. Același rol, o altă mască / nu dau pe cât vor să primească, / iar rugăciunea lor cerească, / un foc de iască. Minciuna nu se rostește neapărat cu glas tare, minciuna se șoptește, se tace, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
Întoarcă acasă, unde temuta scrisoare de culoare violetă, mai rea decât un monstru sângeros cu fălcile căscate, ar putea să se afle după ușă ca să sară pe el. În biserici nu exista nici un moment de răgaz, șirurile lungi de păcătoși pocăiți, reîmprospătate În mod constant ca și cum ar fi fost niște linii de montaj, Înconjurau de două ori naosul central. Duhovnicii de serviciu nu se dădură bătuți, uneori distrați din cauza oboselii, alteori cu atenția brusc trezită de un amănunt scandalos al spovedaniei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]