593 matches
-
pe cea mai mare întindere a ei, de la bază și până aproape de vârful rotulei. Față articulara, convexa în sens transversal, prezintă o creasta verticală rotunjita, care corespunde sântului trohleei de pe femur, prin care este despărțita în două fațete inegale sau povârnișuri: una laterală, mai largă și alta mediala, măi îngustă. Față articulara a rotulei este deci astfel configurata ca să se articuleze cu fata patelara a femurului. Baza rotulei ("Basis patellae") privește în sus și este latița la mijloc și înclinată anterior
Patelă () [Corola-website/Science/331661_a_332990]
-
aceeași ortografie. Nazaretul este așezat în Galileea de Jos, în Munții Nazaretului, dealuri având o înălțime de peste 350 m. Este situat , mai precis, într-o vale înconjurată din toate părțile de aceste înălțimi - la est Muntele Ksulot pe al carui povârniș se află orașul nou Natzeret Ilit, la sud Muntele Prăpastiei, (în ebraică Hâr Hakfitza, în arabă Djebel al Kafza) la vest Muntele Tzameret și la nord Muntele Avihu. Pe marginile apusene ale văii se află cartierul Orașului Vechi și Cartierul
Nazaret () [Corola-website/Science/310509_a_311838]
-
plecat... Unde? Nu se știe... Cine nu crede povestea, spune Moș Dănilă povestitorul nostru, să ia un băț, să urce pe Hagău (toponimic dat de slugile grofului Banfy în sec al XV-lea, adoptat de români și care înseamnă urcuș, povârniș) apoi drept în sus pe culmea dealului Vârful și după ce trece de cele trei vârfuri și de poieni, ajunge la un podiș, aici e Podul Gogoronii, unde va da de zidurile surpate ale Casei Uriașilor. Să scormonească puțin prin dărâmături
Căpâlna, Sălaj () [Corola-website/Science/301782_a_303111]
-
Orășelul se află în apropierea sitului arheologic al orașului antic Samaria (Shomron), capitala regatului antic al Israelului în secolul al IX - al VIII-lea î.Hr. Sebastia și împrejurimile găzduiesc câteva situri arheologice însemnate. Situl orașului antic Samaria-Sebaste se afla pe povârnișul estic al unui deal care se înalță deasupra părții zidite moderne a localității. Aici se găsesc ruine din mai multe culturi care s-au succedat vreme de 10,000 ani - între care, canaanită, israelită, elenistică, iudeeană herodiană, romană și bizantină
Sebastia () [Corola-website/Science/330387_a_331716]
-
de metri, numită „Stânca Rolului”, care se înalță deasupra ei ca un prete abrupt, sprijinind, parcă, tăriile cerului. Tăcerile gânditoare ale codrului și liniștea monahală care o înconjoară nu sunt tulburate decât de murmurul izvoarelor care coboară în jurul mănăstirii de pe povârnișurile dealurilor, strecurându-se limpezi și răcoroase printre stâncile de calcar. Greutatea urcușului ne duce cu gândul la Drumul Crucii Mântuitorului, la suferința și jertfa sa pe cruce, la patimile pe care El le-a răbdat pentru noi oamenii. Însă odată
Mănăstirea Călugăra () [Corola-website/Science/312349_a_313678]
-
cascade și multe varietăți de praguri. Există stânci din calcar și cremene. "VĂGĂUNA LUPILOR" Este adâncă și greu accesibilă din cauza pantelor abrupte. A fost pe timpuri cuib de lupi. Deosebit de pitorești sunt esiturile calcarelor sarmațiene, care încadrează partea superioară a povârnișurilor între niște stânci de forme bizare. În zilele cu vânt stăncile emit niște sunete destul de melodioase, din care cauza au fost denumite inițial "Harpa Eoliană". "LA TREI CRUCI" Se află În partea de nord-est de comună Rudi județul Edinet, pe
Rudi, Soroca () [Corola-website/Science/305246_a_306575]
-
recurbează dendritic spre valea principală, creând culmi orientate pieziș spre Râmnicu Vâlcea. În partea de nord, la est de Olt și contactul cu Masivul Cozia - alcătuit din gnais ocular, rocă foarte rezistentă, dar cu anumite însușiri specifice la eroziune, prezintă povârnișuri abrubte cu microrelief extrem de variat asemănător celui carstic - se întâlnește cea mai mare depresiune, Jiblea, fiind o depresiune de contact rezultată de pe urma unei eroziuni diferențiale, iar la vest de Olt, succesiunea benzilor de relief se repetă într-o formă mai
Subcarpații Vâlcii () [Corola-website/Science/314563_a_315892]
-
verifica stricăciunile provocate de furtună. Cărările deschise de pescari în faleză se revărsau în cascade de noroi și nămol. Tata înainta cu grijă pas cu pas, oprindu-se pe-alocuri ca să studieze cel mai bun mod de a ajunge la povârnișurile mai uscate și mai puțin înclinate deasupra Plajei. Râul inundase șoseaua lângă vale, săpând un estuar în nisipul de unde mareea se retrăgea deja. Nisipul nu lipsea pentru isprăvile fantastice ale acelui cavaler care avea să devină crainicul meu. Atât descrierile
Almeida Faria - Conchistadorul by Micaela Ghițescu () [Corola-journal/Journalistic/9951_a_11276]
-
de plafon. În acel moment, invadat de o imensă bucurie, am reluat controlul mașinii. Am înhățat volanul, acesta este cuvântul: am înhățat și am analizat rapid și matematic situația din teren. Care nu era deloc convenabilă. Mașina aluneca pe un povârniș destul de înclinat, de după a cărui coamă, aflată la câteva zeci de metri, nu se vedea ce urmează. Din fericire, viteza mașinii era mai mică decât ar fi trebuit să fie, dată fiind severitatea pantei, și era așa pentru că plouase, se
Diagnostic by Mirel Cană () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1368_a_2725]
-
urmează. Din fericire, viteza mașinii era mai mică decât ar fi trebuit să fie, dată fiind severitatea pantei, și era așa pentru că plouase, se vedea, cu ceva timp în urmă, astfel că roțile erau frânate de mâlul cleios. De după coama povârnișului, se întindea un tăpșan cu panta ceva mai lină, nu însă atât de lină încât mașina să se oprească și, cum în față se afla o perdea de copaci, foarte apropiați unul de altul, posibilul impact ar fi fost cu
Diagnostic by Mirel Cană () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1368_a_2725]
-
și bătându-și joc de Nobunaga. În timp ce Yoshimoto își batjocorea inamicul la cartierul său general, Nobunaga urca pe pantele fără cărări din Taishigadake. Se apropia deja de comandamentul lui Yoshimoto. Taishigadake nu era nici deosebit de înslt, nici abrupt, dar avea povârnișurile acoperite cu stejari, zelkova, arțari și sumaci. În mod normal, îl frecventau numai tăietorii de lemne, așa că pentru a trece acum rapid cu caii și oamenii trebuia să taie copacii, să strivească tufișurile, să sară peste prăpăsii și să traverseze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
e! răcni Tokichiro. Se întoarse și arătă pe lângă soldații săi, care își scuturau picăturile de apă de pe gene, spre tabăra clanului Imagawa. Îngrăditurile cu perdele ale inamicului păreau nenumărate, toate leoarcă de ploaie. În fața lor se afla mlaștina. Dincolo de ea, povârnișul colinei Dengakuhazama. Când priviră din nou, oamenii lui Tokichiro văzură coifurile și armurile aliaților lor năvălind deja. Își agitau spadele, lăncile și halebardele. Nobunaga spusese că erau mai avantajați dacă se deplasau fără greutăți și mulți dintre oameni își scoaseseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
el, în timp ce-și conducea oamenii înapoi pe unde veniseră. De când se înseninase cerul, apa mocirloasă care se scurgea de pe munții din jur în mlaștini crescuse. Când văzu cât de multe cadavre zăceau în râuri și se îngrămădeau pe povârnișuri, Tokichiro fu cuprins de uimire că încă mai era în viață. Trebuie că am învins. Priviți! Toți morții de pe-aici sunt samurai de-ai clanului Imagawa, arătă Tokichiro ici și colo. După cum căzuseră pe drum leșurile dușmanilor, putea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
insultă provincia? La miazănoapte de Hamamatsu se afla un platou înălțat, de peste două leghe lățime și trei leghe lungime - Mikatagahara. În zorii zilei de douăzeci și doi, armata lui Ieyasu plecă din Hamamatsu, ocupând o poziție la miazănoapte de un povârniș. Acolo, așteptată apropierea forțelor clanului Takeda. Soarele răsări, iar cerul se acoperi de nori. Silueta unei singure păsări străbătea liniștită cerul larg de deasupra câmpiei uscate și ofilite. Din când în când, cercetașii ambelor armate, arătând ca niște umbre de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
a se alătura armatei principale mai târziu, la Kameyama. Armata comandată de Mitsuhide mergea fără oprire. Era exact miezul nopții, când oamenii, ajunși imediat la miazăzi de Shimreigatake, văzură orașul Kyoto adormit. Pentru a traversa râul Shirakawa, trebuia să coboare povârnișul Muntelui Uriyu și să iasă pe drum la miazăzi de Templul Ichijo. Urcaseră încontinuu, dar din acel punct drumul avea să coboare tot timpul. — Odihniți-vă! Mitsutada îi trecu lui Mitsuhide comanda trupelor. Mitsuhide descălecă și el, pentru a se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
în cale nimic. Atât oamenii cât și caii erau leoarcă de nădușeală și respirau cu gâfâieli fierbinți. Șerpuind prin strâmtorile adânci ale munților, începură să coboare din nou. După ce cotiră repede spre râul aplin care bolborosea, își continuară drumul spre povârnișurile abrupte ale untelui Matsuo. — Faceți un popas. Scoateți merindele. Nimeni nu aprinde focul. Ordinele erau transmise din om în om. Ajunseseră abia la Kutsukake, un cătun de pe panta muntelui, constând din doar vreo zece case ale tăietorilor de lemne. Totuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
interceptat unitatea lui Matsuda și l-a plasat pe generalul acesteia, Matsuda Tarozaemon, drept sub ochii lor. Coliziunea a fost mult mai violentă decât ciocnirea din vârful muntelui. Oamenii se luptau corp la corp printre brazii și bolovanii presărați pe povârniș. Armele de foc erau prea stânjenitoare, așa că lupta se purta mai mult cu lăncile, spadele lungi și halebardele. Unii cădeau în prăpăstii, încleștați la un loc cu inamicii. Alții, care-i țintuiau pe soldații dușmani la pământ, erau înjunghiați în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
și atât de liniștite, ca și cum nimeni n-ar fi știut despre torentul de oameni care se apropia. Construcțiile de la fortăreața de pe Muntele Oiwa se desfășuraseră simplu și rapid. Nakagaba Sebei dormea într-o colibă de odihnă, lângă metereze, la jumătatea povârnișului. Fără a fi încă pe deplin coșntient, ridică dintr-o dată capul și întrebă: — Ce se întâplă? La hotarul dintre vis și realitate, neștiind de ce, se sculă brusc și îmbrăcă armura care fusese pusă lângă patul lui. În timp ce termina, cineva bătu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
încrucișase spada lungă cu un războinic inamic și amândoi se loviră unul pe celălalt de moarte. Shobei căzu la baza unui stei stâncos din apropiere. Lângă el, stindardul comandantului zăcea abandonat, de-acum complet înroșit. Din vârful și din josul povârnișului, lănci nenumărate se îndesau spre trupul lui Shosuke, fiecare luptător dornind să ia stindardul de comandant și capul despre care credeau că era al lui Katsuie. Toți se întreceau unii cu alții pentru marea pradă. Sub învălmășeala de lănci, Menju
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
învățătorul sătesc, cu un cuvânt toate ramurile de activitate câte au în vedere ridicarea și emanciparea prin cultură a claselor agricole am dori să se bucure de o deosebită atenție, ceea ce astăzi nu se întîmplă, căci Constituția a creat un povârniș fals, pe care se mișcă mai mult ori mai puțin toate guvernele. Am dori apoi statornicia în toate ramurile administrației și justiției, neatârnarea funcționarului onest și inteligent de capriciile ministrului, și toate acestea nu se pot introduce fără o schimbare
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
și ele pier din zi în zi sub suflarea înghețată a unui veac străin de toată ființa noastră. Știm prea bine că nici Dumnezeu din cer, nici om de pe pământ nu mai e în stare a opri repedea cădere pe povârnișul fatal pe care am apucat. Peste douăzeci și cinci de ani românul în România chiar va fi o curiozitate etnologică precum e astăzi în munții Emului, unde-a stăpânit cu glorie două veacuri. Știm prea bine că am făcut drumuri comode de
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
tot atât de neîntemeiate ca și mitologia grecească. Dar raționamentele materialiste, brutale fiind, lesne de priceput si apelând oarecum la bestia din om, găsesc în suta a nouăsprezecea o mulțime de aprigi apărători, încît viața noastră modernă pare a se apropia de povârnișul fatal pe care istoricii latini îl presupun, fără cuvânt, a fi existat înaintea constituirii statelor, adecă acea stare de vecinică vrajbă însemnată cu vorbele bellum omnium contra omnes, războiul tuturor contra tuturor. Fără cuvânt s-a admis această stare de
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
că au datorii către cele de jos, precum și cele de jos nu mai vor să aibă datorii către cele de sus. Un nou atentat - al patrulea pîn-acuma - comis asupra unui cap încoronat, a regelui Umbert al Italiei, dovedește pe ce povârniș fatal se află ideile a o samă de lucrători din Europa. Un oarecare Passamente a dat cu cuțitul în regele Italiei, pe care l-a rănit ușor la braț. Prins, s-a găsit în domiciliul lui hârtii cari dovedesc că
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
c-o superficialitate vrednică de inferioritatea intelectuală și fizică a acestui soi de oameni, crede a putea săca mări și pustii țări printr-o trăsătură de condei. Rasa maghiară, tolerantă de feliul ei, n-ar trebui să lunece pe acest povârniș pericolos, căci ura și dezbinarea înlăuntru, iată ceea ce doresc inamicii regatului unguresc pentru a-și crea unelte lesne de mânuit în contra existenței acelui stat: o existență la care ținem și noi de dincoace de Carpați pentru multe și varii cuvinte
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
Camerele de revizuire, ba nici majoritatea lor, ci a treia parte plus unul a acelor Camere, pot să mănție art. 7, pot să dea un răspuns negativ la condiția de recunoaștere a Europei. Fracția, punîndu-se însă din capul locului pe povârnișul apucăturilor și tertipurilor advocățești, voind să mistifice și țara și Europa, și simțind cu toate astea că n-o poate face, era învinsă înainte de a începe a vorbi, a fost cu totul învinsă îndată ce și-a deschis gura. A admite
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]