415 matches
-
înșii vreunii care strîng sînge, dar... nu ca să-l puie, cumva, în cârnați, cu atît mai puțin în vreo chișcă, mîncăruri ce nu pot fi altfel, de cum drept în fiece iarnă le tot pregăteau străbunicile toate, ci doar în vreo poznă de altă mîncare, mai nouă, venită prin sate pe calea orașului din depărtatele străinătățuri. Se pare că vorba românilor, ,,chișcă“, se cam rudenește, măcar pe departe, cu ,,kothas“ din vechea hindusă, în care avea înțelesul de mațe, iar ,,Koșas“ avea
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
după mine trag Un vechi și bun prieten, un șoricel, din pod. Sunt eu! Dar unde-i cartea? Ia dă-mi-o să ți-o rod... Și apoi să dăm fuga pe mese și prin grinde, să facem mii de pozne... Dar stai, mă rog, nu-nchide, că trag și eu cu coada o bufniță flămândă. O bufniță? Mi-e frică! O, dar bufnița e blândă. Sunt bufnița, privește-n ochii mei rotunzi! De-acum să umbli noaptea, iar ziua să
Istorioare moral-religioase by Valeriu Dobrrescu () [Corola-publishinghouse/Science/851_a_1786]
-
rezervat. Pe curând, domnule Dimitriu. Vă urez sănătate și putere de lucru. Cu toată prețuirea și mulțumirile, Gabrielei Omăt 713 4 București, 8 iulie 2001 Stimate domnule Eugen Dimitriu, Vă scriu, luându-vă probabil prin surprindere, ca să vă mărturisesc ce „poznă” am făcut, și de care mi-am dat seama la o zi după ce v-am trimis ultima scrisoare. Când m-am dus la poștă cu ea, neavând plic de format mare, n-am putut scrie adresa de acasă, așa că, la
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1277]
-
că e rudă cu... țareviciul Rusiei, treabă pe care am crezut-o! Până la urmă ieșenii au izbucnit Într-un râs homeric (Ion Arhip știa poanta!), iar eu mă miram cum de m-am lăsat dus de nas atât de ușor... Pozne și Întâmplări de neuitat! 827 SMÂNTÂNESCU, Dan347 1 8 oct. 1972, București Mult Stimate Tovarășe Dimitriu, În urma vizitei ce mi-ați făcut la Conservator, am apreciat interesul Dv. deosebit pentru tot ce reprezintă valori documentare legate de Fălticeni și Suceava
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1277]
-
bine. Ce surpriză să vă văd pe amândoi aici! — Bună, scumpul meu Charles? exclamă Gilbert apropiindu-se de mine. Fața lui frumoasă, stingherită, foarte ridată avea expresia de iminentă desfătare, nervoasă și vinovată, a unui câine care a făcut o poznă. Dacă l-ai fi atins ușor cu mâna, ar fi sărit și ar fi lătrat. — Charles arată foarte rău. — Sper că nu-i ceva molipsitor? — Nu, nu. Noi stăteam afară, mă informă Lizzie. E destul de cald la soare. Ce plăcut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
-i asigure vigoarea fizică și mentală. Ce mai ... este un copil admirabil ... adorat în școală de colegi ... unde este "portavoce", pe maidan ... unde este inițiator și conducător, în familie ... unde nu poți să nu-l iubești, chiar dacă mai face și "pozne" (sau tocmai de aceea) ... unde bunica îl sufocă cu dragostea ei ... unde mama trebuie să și-o mascheze pe a ei pentru a păstra echilibrul formativ ... și unde eu ca bunic nu prea mai am vreun cuvânt de spus... Pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1460_a_2758]
-
la aghioase, iar nevastă-sa îl tot înghiontea. Atunci, recunosc, m-am concentrat mult pe ei, așa, din amuzament. Era ca și când i-aș fi cântat distinsului somnoros... În concerte mă mai jucam. S-a întâmplat să vă pierdeți concentrarea? — Nu. Pozne au fost cu nemiluita. De multe ori, intram în spectacole fără repetiții de scenă. Cântam Don Carlo. În actul al II-lea, Tebaldo anunță: La Regina! Eu, foarte frumos, mă plec până în pământ, când aud în spate pssssttt! Regina intrase
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
repetate. V’aș crede uituci, pe Cristi În primul rând, dacă n’aș vedea și altele. De pildă, și de-a dreptul trist, uitați chiar palmele la fund pe care vi le administrează când și când mama Natură pentru multele pozne: o secetă, o inundație, o alunecare de teren, un sat Înghițit de terenul scufundat peste vechea salină... Ceva totuși relativ căci, dacă omul obișnuit uită, n’o fac multele inginerii, care Înregistrează, concluzionează și preconizează măsuri. Întru protecția voastră, adică
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
la sânul ei suge, chiar dacă Îi mai mușcă sfârcul -, un copil deci, dar unul ascultător, specia vă va dăinui, căci care mamă Își sfătuiește de rău copilul, cât de poznaș n’ar fi? Chiar așa este: un copil face numai pozne... riscând să ajungă a mă trage pe mine de coadă și la figurat. Și, pentru că țin la codița mea, mi-o iau acum, părăsind microfonul. Miau „Meridian“, 25 octombrie 2002, ora 12,41 Capitolul 2. „Postume“, adică nedifuzate Totul e
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
indiferență, primul lucru prin care am catadicsi s’o ajutăm, căci asta o fac toate celelalte ființe, care Însă nici n’o agresează. Ce-i oferim Însă, altceva decât o continuă agresiune? În care copilul obraznic care e omul face poznă după poznă: mânzgâlește casa, Îi sparge geamurile și cojește pereții, Îi dă foc acoperișului, Îi spurcă fântâna și-i astupă șanțul de la drum, Își schilodește ba chiar omoară frații. Ce Înseamnă fiecare poznă? Nici măcar nu le-am amintit pe toate
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
lucru prin care am catadicsi s’o ajutăm, căci asta o fac toate celelalte ființe, care Însă nici n’o agresează. Ce-i oferim Însă, altceva decât o continuă agresiune? În care copilul obraznic care e omul face poznă după poznă: mânzgâlește casa, Îi sparge geamurile și cojește pereții, Îi dă foc acoperișului, Îi spurcă fântâna și-i astupă șanțul de la drum, Își schilodește ba chiar omoară frații. Ce Înseamnă fiecare poznă? Nici măcar nu le-am amintit pe toate... Ce Înseamnă
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
care copilul obraznic care e omul face poznă după poznă: mânzgâlește casa, Îi sparge geamurile și cojește pereții, Îi dă foc acoperișului, Îi spurcă fântâna și-i astupă șanțul de la drum, Își schilodește ba chiar omoară frații. Ce Înseamnă fiecare poznă? Nici măcar nu le-am amintit pe toate... Ce Înseamnă gunoaiele lăsate În urmă, decât mânzgâlire? Dar defrișarea decât că odaia devine răscrucea vânturilor, de-a valma arzătoarele deșertului și Înghețatele Siberiei? Dar Îndărătnica răscolire după minereu și cărbune, care dislocă
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
printr-o serie de încercări care mai de care , însă acesta știe să le depășească prin această atitudine pe care o are , adică atitudinea unui copil lipsit de griji pe care le suporta părinții acestuia , în timp ce lui îi arde de pozne și de glume. Între 13 și 15 ani , face cele mai multe din năzdrăvăniile de care vorbește în partea a II-a a ,, Amintirilor din copilărie,, : fură cireșe din ograda mătușii Marioara , pupăza din pom , ajută Smarandei la tors , din care pricina
CREANGĂ ŞI COPIII by POPA M. RODICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/631_a_1267]
-
-și mai mări veniturile, părinții creșteau viermi de mătase și plecau cu noaptea în cap să adune 95Memoriile refugiului frunze de dud, pentru viermii de mătase, iar noi, copiii, rămâneam singuri și aveam prilejul să facem fel de fel de pozne. Visul părinților mei era să se întoarcă mai aproape de părinții și frații lor din Vaslui și Bacău. Prin 1948-1949 au reușit să plece și s-au stabilit la Moinești, unde cu multă trudă au reușit să-și construiască o casă
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Brânduşa Irina Filimon () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1683]
-
care duc la apariția extravaganțelor, a lipsei de respect, a lenei și nesubordonării odraslei față de rugămințile și solicitările părinților. Începuturile manifestărilor negative ale copilului se află în nevinovatele capricii acceptate de părinți sub explicația: ce vrei, minte de copil, în poznele aparent inofensive (unele chiar încurajate pentru că ele fac deliciul celor din jur), în minciunele istețe care sunt percepute ca semne de deșteptăciune sau sclipiri geniale, ajungându-se treptat la obrăznicia și nerușinarea cu care sunt respinse observațiile sau reproșurile părinților
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
Ciopraga, Iași, 1971-1972; Inscripții pe marginea anilor, îngr. și pref. George Sanda, Iași, 1973; Scrieri despre teatru, îngr. și pref. George Sanda, Iași, 1978; Ariciul împărat, București, 1985. Traduceri: M. Bulatov, Gâște călătoare, București, 1948; K.D. Ușinski, Baba iarna face pozne, București, 1948 (în colaborare cu Eugen Vinea); A.I. Kuprin, Sulamita, București, 1948; Maxim Gorki, Întreprinderile Artamonov, București, 1949 (în colaborare cu Mihail Baras); Lev Kassil, Sub semnul lui Marte, București, 1949 (în colaborare cu Xenia Stroe); S. Marșak, Puișorii în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286152_a_287481]
-
și Mogâldeață, Guță și Tărtăcuță), Pascal Rădulescu (care a introdus personaje originale ca Voievodul Vitejel, Uitucilă, Lir și Tibișor, Norocel și smeul smeilor, Tudorică și Andrei detectivi), Aurel Petrescu, Gilly, cel care domină scena BD până prin 1932, ori Marga Ștefănescu (Poznele lui Rică, D-ale lui Petruț, publicate în Ziarul copiilor).818 Cel mai mare succes l-a avut însă Marin Iorda, cel care începând cu 1936 realizează dimensiunea grafică a celui mai cunoscut personaj de bandă desenată românesc, Haplea, pe
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
undeva, până m-oi întoarce eu din țarină.(...) Și cum i-o dau în mână, javra dracului se face a o căuta de ou și-i dezleagă atunci frumușel ața de la picior; apoi mi-o aruncă-n sus, zicând: << Iaca poznă, cam scăpat- o!>>. Pupăza, zbrr! pe-o dugheană și, după ce se mai odihnește puțin, își ie apoi drumul în zbor spre Humulești și mă lasă mare și devreme cu lacrămile pe obraz, uitându-mă după dânsa!... Eu atunci, haț! de
NOŢIUNI DE TEORIE LITERARĂ by LUCICA RAȚĂ () [Corola-publishinghouse/Science/1771_a_92267]
-
la întrebări de tipul : De ce fetița mea nu vrea să comunice cu mine ?; De ce fiul meu este atât de agresiv ?; Cum să-mi conving copilul să nu mai stea atât la calculator?; Când copiii mei nu vor mai face atâtea pozne ?; De ce fiica mea nu este cea mai bună din clasă, când îi oferim toate condițiile ? Învățătoarea și părinții, în colaborare cu psihologul său consilierul școlar, cu medicul școlii, cu profesorul de religie sau preotul trebuie să formeze o echipă. Colaborarea
Arta de a fi părinte by Elena Caraiman () [Corola-publishinghouse/Science/290_a_1410]
-
insultă, pentru că practic ai ratat misiunea.” Terminologia militară pătrunde și într-o altă descriere, când se se strecoară în magazia școlii, iar Jacob spune: „Totul a avut loc în două mici ambuscade”. Când mama lui l-a surprins făcând o poznă, el spune „Încetul cu încetul, am cedat interogatoriului și am mărturisit”. Astfel, multe din amintirile sale din copilărie reprezintă primele scântei de curaj, anticipând aspectul asumării provocărilor de mai târziu, în calitate de soldat profesionist. Amintirea despre kibutz este, în orice caz
[Corola-publishinghouse/Science/2308_a_3633]
-
numea aproape așa; mai mult, el trăiește și azi, necăjit și amărât, copleșit de copii, vreo șapte... Cel ce poartă numele eroului meu a rămas un biet țăran ca vai de capul lui, pe când cel din roman se știe câte pozne și totuși ce carieră face înainte de a muri asasinat”57. Autorul a utilizat nume reale date personajelor sale, schimbându-le apoi: de la Virginia Grivase, Victor Onișor, Rodovica, el ajunge la Virginia Gherman, Victor Grofșoru, Ana. Atfel, numelui propriu Ion i
CONSTELAŢII DE SIMBOLURI ÎN PROZA LUI LIVIU REBREANU ŞI ÉMILE ZOLA by MARIA-TEODORA VARGAN () [Corola-publishinghouse/Science/673_a_1271]
-
dă să apuce aparatul domnului ministru. Acesta, surprinzător de iute, parează și mută aparatul la distanță. Doamna ministru, domnul ministru stau ca două statui. Își păzesc cu vigilență furculițele, cuțitele și paharele. Bătrînul este năstrușnic rău, volubil și gata de pozne. Se aduce vinul. Un vin bun și mai ales mult. Se mănîncă, se vorbește și se bea mai ales. Bătrîna, în mare vervă, mi se adresează curtenitor: Eu știu un cuvînt românesc foarte frumos. Care, întreb curios. "Lovitura". Bătrînii aceștia
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
schimbat grăbită halatul alb cu fulgarinul ei care-i venea extraordinar, și-a luat geanta și pur și simplu a zbughit-o din cabinet, alături de tata. Au ieșit alergând din clădirea dispensarului. Aveau aerul unor adolescenți care tocmai făcuseră o poznă. Tata era nițel ridicol în rolul acesta de june, el, care avea păr alb la tâmple. În stradă, doctorița s-a oprit și i-a întins tatei mâna, recomandându-se în glumă și serios: -Irina. -Valeriu, s-a prins tata
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
cu aur, dar ele nu se înduplecă să se deschidă. Îmi pun toate forțele, însă parcă sunt sudate, nici pomeneală să cedeze. Truman izbucnește în râs, în hohote de râs, ca și când tocmai ar fi asistat la o poantă, la o poznă foarte reușită, în care rolul caraghiosului l-aș fi jucat eu. Lazarus îmi ia din mâini cu blândețe cărticica pecetluită și îmi spune: -Învață să ai răbdare, Veniamin, n-a sosit încă ora, dar e aproape. Pregătește-te să citești
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
Fără pic de teamă, impetuoasă, trântind ușa acestei lumi în urma ei. La înmormântare, tătăicu, acum văduv, murmura mustrător, în timp ce groparii se pregăteau să se apuce de treabă: „Marioară, ce-ai făcut, ce-ai făcut!” ca și cum ea ar fi făcut o poznă, i-ar fi greșit, din neatenție, cu ceva, nu i-ar fi dat ascultare. * M-am născut și ți-am trăit aproape numai în orașe importante, mari (Arad, Craiova, Galați, Cluj, București). La țară, nu am stat decât un an-doi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]