236 matches
-
un Gustav Freytag, ultimul aflat de altfel printre idolii literari ai tînărului Franzos, pretind a transcende mimesis-ul în ipostaza sa pur reproductivă și a proceda în conformitate cu recomandarea lui Wilhelm Scherer - un alt reper important al lui Franzos încă din perioada profesoratului aceluia la Universitatea din Viena,- istoricul literar al cărui crez pozitivist decurge din chiar simpatia pentru rețetele realismului literar, după care criteriul reușitei scriitoricești consta în a construi "conștient" și intenționat "tipuri generale" și nu de a modela personaje prin
Ce ar fi putut învăța și n-a învățat Karl Emil Franzos din estetica lui Goethe by Andrei Cornea () [Corola-journal/Journalistic/16441_a_17766]
-
pronume fost arestat (Suhrkamp, 1992), redactat în colaborare cu foștii membri ai ,,Grupului de acțiune Banat" din Timișoara. Aici, în perioada studenției, R. Wagner înființează împreună cu colegi aparținând minorității germane, cenaclul literar-politic, interzis de Securitate în 1975. După ani de profesorat la un liceu din Hunedoara, va fi corespondentul săptămânalului Karpaten Rundschau din Brașov. De aici este concediat în 1983 din motive politice. În România îi apar poezii în antologia intitulată Călăreț pe unde scurte (ed. Kriterion, 1984). Din 1985 nu
Richard Wagner: "Cine a făcut dictatura? Ceaușescu singur cu biata lui nevastă?" by Manola Romalo () [Corola-journal/Journalistic/15750_a_17075]
-
unui discurs teoretic românesc. "Cel mai important reprezentant al acestui curent este Nae Ionescu, căruia i s-ar putea adăuga, într-o anumită măsură, și unii dintre discipolii săi care au practicat, pentru o perioadă mai lungă sau mai scurtă, profesoratul (Mircea Eliade sau Mircea Vulcănescu, de exemplu)". Aceștia aveau și ei pregătire în universități străine, o bună cunoaștere a filosofiei de toate orientările. În consecință, "în cazul precondițiilor acestui autohtonism nu poate fi vorba de lene mentală, de suficiență teoretică
Între originalitate și citare by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16000_a_17325]
-
căpătat, din partea Uniunii Scriitorilor, o pensie lunară de 2500 lei. Cu traiul asigurat din pensie și din veniturile gospodăriei (avea o livadă, creștea păsări multe și un porc, de care el se îngrijea), se decide, acum, cînd scăpase și de profesorat, să revină la literatură. Era, nu-și dădea seama, prea tîrziu să reînceapă după trei decenii de absență și inactivitate scriitoricească. Pornește să scrie un roman pe care îl intitulează Călătoria lui Orfeu. Nu izbutește să-l termine. Dar ceea ce
Un scriitor de raftul doi by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16877_a_18202]
-
neajunsul jignitor că pensiile militare au rămas inferioare pensiilor civile, nu numai la grade egale, prin asimilare, dar chiar și decât a unor grade mai mici. Așa de exp., pensia unui învățător, care prin asimilare - fiind primul grad în ierarhia profesoratului de carieră - ar corespunde gradului de sublocotenent, nu numai că ieșind la pensie primea mai mult decât un sublocotenent, locotenent ori chiar căpitan, dar depășind ierarhia ofițerilor inferiori, primea mai mult și decât un maior, aliniindu-se pentru cuantumul pensiei
CADENȚE PESTE TIMP by Costin CLIT () [Corola-journal/Journalistic/91799_a_93214]
-
fiind libretist, regizor și interpret titular al unei noi opere. După încheierea oficială a carierei artistice, Elena Cernei a continuat să fie activă în concerte și recitaluri până chiar cu șase luni înaintea plecării de pe această lume. S-a dedicat profesoratului, concursurilor internaționale de canto ca membră în prestigioase jurii și cercetărilor științifice legate de mecanismele vocii vorbite și cântate elaborând principii metodologice personalizate de evaluare și cultivare a vocilor organizate doctrinar și publicate editorial. Astăzi, putem spune că Elena Cernei
Elena Cernei ?i arta sa ?n timp by Stephan POEN () [Corola-journal/Journalistic/83460_a_84785]
-
maioresciene prezentă mai ales la nivelul inventării la noi a unui stil, pe care l-am numit „intelectual”. Practica avocaturii decenii la rînd, exercitarea îndelungă a oratoriei parlamentare îl obligaseră pe Maiorescu să-și construiască studiile ca pe niște pledoarii; profesoratul, oratoria de catedră și de la tribuna Parlamentului îl învățaseră arta de a atrage publicul de partea lui. Fapt curios, Maiorescu nu s-a comportat însă în scris ca un orator, nu a privilegiat latura orală a discursului; dacă argumentarea sa
Supremul pontif by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/5709_a_7034]
-
adînci bătrîneți. După 1890, după împlinirea a 50 de ani, producția sa scade brusc, devenind tot mai insignifiantă. Articolele despre literatură ori filozofie ajung extrem de rare; probabil că însuși criticul a suferit, intim, din cauza diminuării vizibile a creativității sale. Avocatura, profesoratul și mai ales politica au devenit tot atîtea alibiuri pentru evidenta inactivitate pe tărîmul literar; ediția definitivă a Criticelor, în trei volume, din 1908 adăuga destul de puțin la ediția din 1892-1893 și mai ales nimic substanțial. Doar astfel ne putem
Supremul pontif by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/5709_a_7034]
-
în cadrul California State University (Long Beach), Orchestra de cameră Consortium musicum. l Tot în 1971 apare, de asemenea la MCA, volumul The Art of Fingering in Piano Playing (Arta digitației în pianistică). l În 1993 - după 33 de ani de profesorat - primește titlul de Professor Emeritus. l Eliberat de îndatoririle academice și de acelea de cronicar muzical, ca și de înregistrările discografice și radiofonice, Julien Musafia se dedică exclusiv activității pianistice, concertând în Europa și Statele Unite. l De câțiva ani se
Cu Julien Musafia în căutarea adevărului în muzică by Despina Petecel Theodoru () [Corola-journal/Journalistic/8245_a_9570]
-
ce bun? Prima carte a venit, după orgoliul meu de pe-atunci, destul de târziu. Aveam deja 28 de ani, trecusem din grădinile paradisiace ale studenției și �Echinox"-ului în �câmpul muncii" și vieții, cu navetă la Cavnic, cu familie, cu profesorat, cu depărtarea de centru, cu eforturi de a menține o continuitate în scris, cu prieteni ai locului - cărora și acum le port o amintire tandră, unii dintre ei deveniți ei înșiși oameni cu cărți, rămași în Baia Mare (Adrian Oțoiu, Augustin
Ioan Moldovan "Nu sunt un fan al ideii de generație" by Mihai Vakulovski () [Corola-journal/Journalistic/14980_a_16305]
-
punct de vedere politic de fostul premier și de PSD.” Însă, dacă Năstase va încerca să candideze la vreo funcție din partea social-democraților, în final va pierde - consideră editorialistul. ”Fie toată această poveste a lui Năstase, încercarea de sinucidere , perioada de profesorat si tutorat și în sfârșit eliberarea, pot fi utlilizate din punct de vedere politic, cu bun profit, atât de PSD cât și de Năstase. Poate să se prezinte ca o victimă, ca un nevinovat. care a suferit mult pe nedrept
CTP: Odiseea lui Năstase va fi utilizată politic by Iordachescu Ionut () [Corola-journal/Journalistic/38744_a_40069]
-
Prozatorul din el îmi este atât de apropiat, atât de viu... Ca profesor al religiilor, Eliade nu s-a impus totuși cu vreo descoperire nouă. Dacă nu creezi un sistem filozofic original sau nu întemeiezi tu însuți o religie, eventual, profesoratul în materie se află întotdeauna la un pas de... să-i spun compilație? fie cât de înaltă... Intuiția îmi strecoară în acest moment ideea, ireverențioasă, sacrilegiul, dacă vreți, cumva, că un prozator atât de important ca Eliade este mai presus
Note americane (I) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/14331_a_15656]
-
George Bacovia. Și relevanța acestei relații nu stă în evenimentele exterioare, mai mult sau mai puțin administrative, - cum ar fi un premiu național pentru desen pe care l-a primit Bacovia pe cînd era elev, și nici episodul biografic cu profesoratul său la catedra de profil a unei școli băcăuane -, ci ea se manifestă într-un plan mult mai adînc, în substratul unei sensibilități și al unei viziuni care îi definește esențial starea lirică și capacitatea de articulare, adică înseși resorturile
Ut pictura poesis by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/14755_a_16080]
-
pedagogice a elevilor sau a studenților, precum și a cadrelor didactice aflate în perioada de stagiatură. Practic, aceste cadre didactice se vor ocupa în mod direct de pregătirea, controlul și evaluarea tuturor tinerilor aflați în perioada de formare inițială pentru cariera profesoratului. Orele de practică pedagogică ale unui profesor-mentor nu vor fi plătite separat, ci vor face parte din norma săptămânală, spre deosebire de mentorul de stagiatură, care va fi plătit separat, pentru două ore pe săptămână. Profesorul care dorește să susțină activitatea de
Agenda2004-46-04-scoala () [Corola-journal/Journalistic/283056_a_284385]
-
aproape, întorcîndu-mă după 1989".l Cel mai mult i-a lipsit în America posibilitatea de expresie extrauniversitară. Căci, de fapt, mărturisește profesorul, el s-a simțit întotdeauna un scriitor, nu un erudit, a vrut să scrie poezie și proză. Soluția profesoratului a ales-o ca refugiu: viața literară era în România tot mai ideologizată, iar Universitatea - un loc ceva mai ferit de politizare. După Tezele din iulie atmosfera sufocant dictatorială, infiltrarea vieții cotidiene de către Securitate și sentimentul că lucrurile sînt ireversibile
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/11894_a_13219]
-
satul natal și după gimnaziul la Reghin - urmează Liceul „Sf. Vasile cel Mare” din Blaj luându-și bacalaureatul în 1933. Așadar, Ștefan Manciulea i-a fost profesor timp de patru ani. După 1948 ambii au fost îndepărtați de la preoție și profesorat și au îndurat calvarul temnițelor comuniste, al căror nume înfiorează și astăzi la simpla rostire. După ieșirea din închisoare, în 1964, Ștefan Manciulea și-a continuat în solitudine munca de cercetare, prestând pentru întreținerea familiei munci precum cea de grădinar
Cardinalul Alexandru Todea în pagini de corespondență1 by Ion Buzași () [Corola-journal/Journalistic/3595_a_4920]
-
de corespondență (cele mai interesante scrisori către Petru Creția sau Mircea Horia Simionescu, colegi și prieteni-scriitori din așa-numita Școală de la Târgoviște. Așa încât viitoarea monografie Radu Petrescu va beneficia de această contribuție istorico-literară, cu caracter documentar-memorialistic, pentru segmentul biografic bistrițean, profesoratul lui Radu Petrescu la Petriș și Prundu Bârgăului, între 1951-1954.
Radu Petrescu văzut de un elev al său by Ion Buzași () [Corola-journal/Journalistic/7847_a_9172]
-
din cauza faptului că, atunci când stai la o discuție cu el, acesta începe să-ți povestească din ce a citit, chiar dacă nu are nicio legătură cu subiectul. În fiecare zi, domnul Georgescu are câte o activitate, printre care se numără și profesoratul, el fiind profesor de limba latină la o școală gimnazială. Într-o miercuri, în care sfântul soare își trimitea razele pe pământ, profesorul Georgescu se îndrepta spre școală spre a-și preda orele de latină. Când a intrat în clasă
ANTOLOGIE:poezie by Cecilia Mariciuc () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_681]
-
a citit undeva, cert este că l-a lovit drept în moalele capului. Adică, el prin ce mai există acum? Dacă nu le-ar fi scris s-ar fi simțit întreg, ar fi avut puterea să se apuce de orice: profesorat, zidărie sau chiar de cultivat ciuperci, cum auzise că s-a apucat enigmaticul poet Nelu Ursac. Din nefericire, se simte gol, fără vlagă. Trebuie să facă orice, numai să aibă permanent impresia că romanele sale sunt aici, cu el, în
Jucătorul by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1257_a_1933]
-
general. G. Călinescu - Îmi văd de treaba mea, domnule Ioanide, nu fac răunimănui. Îmi place liniștea. Eu m-am pregătit pentru știință, nu pentru ca să fiu funcționar de minister. Cred că știi, am făcut doctoratul la Bonn, m-am abilitat pentru profesorat. Dacă nu mi-au făcut catedră!... (Ultimele cuvinte fură spuse cu o comică dezolare, ca și când Hagienuș ar fi râs el însuși de ideea de-a fi numit profesor.) Ioanide puse mâna la întîmplare pe o carte mică dintr-un vraf
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
când i se va da o catedră. Domnul Conțescu i-ar face un mare serviciu dacă l-ar ajuta, ar face alt om din el. . - Din nefericire, cumnatul meu e tot așa de încăpățînatîn chestiile de catedră. Am impresia că profesoratul universitar e un vițiu ca și morfinomania, de care e greu să te dezbari. L-ar ajuta, cu condiția să facă parte din familia lui, mai mult sau mai puțin. . - De aceea m-am hotărât și eu să mă despart
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
am contramandat, a doua zi, participarea mea, ca vorbitor, la o conferință publică despre România. Am redus pe cât posibil și reîntâlnirile. Pe Cioran doream, Însă, să-l văd. Aveam motive speciale, În afara celor previzibile. În 1989, primul meu an de profesorat la Bard College, cunoscusem un amic al său, Edouard Roditi, fabulos pelegrin al literelor. Biografia și bibliografia sa erau pe măsură: născut În America, dar trăind mai mult În Europa, mai ales la Paris, poet, eseist, traducător din și În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
și tot ca pe o bucurie am simțit și ultimii ani de închisoare. Cei zece ani de la Centrul de Logică, începînd din 1964, au constituit ieșirea mea în social, exact cât am avut nevoie. Orice împlinire, alta decât în cărți - profesoratul, un mariaj reușit, călătoria - m-ar fi pierdut poate. Cărțile sânt mărturia sănătății mele și orice altceva aș fi făcut, orice împlinire aș fi avut m-ar fi făcut să regret viața în forma pe care deja am trăit-o
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
să facă filozofie, Orientul, pe care-l iubește, fără sanscrită nu-l poate obține. O să se afle mereu în metaxy, în interval. Victor, cel puțin, are liniștea specialității pe care și-a asumat-o. Poate pe Andrei să-l salveze profesoratul." Când am intrat, Noica tocmai îi scria fiului său Răzvan (avem aceeași vîrstă), călugăr la o mânăstire ortodoxă în Anglia. Îl întreb dacă nu se întîmplă să-l dorească, dacă nu se simte vinovat că nu i-a dat mai
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
Tertulian, Heidegger, Gesamtausgabe, vol. 55, care cuprinde prelegerile privitoare la Heraclit și problema logos-ului. Ne restituim cărțile schimbate în acest răstimp și, în vreme ce caută volumul heideggerian, Noica ne spune: "Mai aveam o urmă de regret că nu am făcut profesorat. Însă prelegerile lui Heidegger, cu diluția lor, m-au liniștit. E straniu să vezi de câtă limbuție este capabil cel care a certat omenirea pentru lipsă de măsură în folosirea limbii. Mă sperie apoi să văd cu câtă pietate și-
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]