405 matches
-
Femeia" era mai degrabă o noțiune abstractă mișcându-se doar în cadrul strict al cărților cu substrat religios. Hormonii lor, blegiți și obosiți, s-au atrofiat prematur ca orice lucru nefolosit, și, pensionați anticipat, au intrat în cimitirul celulelor moarte. Frații Răzmeriță n-au simțit niciodată satisfacția și plăcerea nebună a unui act sexual, când două corpuri se contopesc, formând un tot indestructibil și omogen. Dacă Greta Garbo sau Brigitte Bardot ar fi vizitat atelierul de creație al celor doi celibatari convinși
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
dat seama că sunt persoane deosebite. Erau mai degrabă înalți, cu umerii puțin aduși, părul negru pe jumătate însurit, mustață tușinată, fața bine bărbierită și de culoarea aurului platinat. Vocea lor era plăcută, catifelată, cuceritoare. Am strigat la portiță: Domnu' Răzmeriță! O, ce plăcere, drăguțule! Un moment, uite acum îți deschid. Dar ce blond ești, măi copile, parcă a coborât soarele în părul tău! Ia loc aici la masă și să vedem despre ce e vorba, ce mesaj ne aduci? Te-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
uite acum îți deschid. Dar ce blond ești, măi copile, parcă a coborât soarele în părul tău! Ia loc aici la masă și să vedem despre ce e vorba, ce mesaj ne aduci? Te-a trimis bădia Vasile? Nu, domnu' Răzmeriță, tata nu-i acasă. Mama vă roagă frumos să-i oferiți o icoană pe care s-o așeze în camera copiilor. Vai de mine! În camera copiilor, zici? Da, domnu' Răzmeriță. Prea bine. Dar ia spune-mi: mă refuzi dacă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
ne aduci? Te-a trimis bădia Vasile? Nu, domnu' Răzmeriță, tata nu-i acasă. Mama vă roagă frumos să-i oferiți o icoană pe care s-o așeze în camera copiilor. Vai de mine! În camera copiilor, zici? Da, domnu' Răzmeriță. Prea bine. Dar ia spune-mi: mă refuzi dacă te servesc cu un fagure de miere? Deloc. Îl voi mânca cu multă plăcere. Așa te vreau, copil frumos! Atunci fii bun și îngăduie puțin. Acuși, acuși! În timp ce mi se pregătea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
și un cazacioc autentic, electrizat de inegalabila vodcă "Stalinskaia". Eram amețit. Trupul meu cânta. "Eu curg întreg în acest cântec sfânt; Eu nu mai sunt, e-un cântec tot ce sunt." (N. Labiș) Ei, ia spune, copile, îți place? Domnule Răzmeriță, mierea dumneavoastră este minunată. N-am mai mâncat niciodată ceva așa de bun. Îmi place grozav de mult. Da? Ei, atunci e bine. e foarte bine, drăguțule: Ne bucurăm foarte mult că-ți place. Continuam să mă delectez cu această
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
zici? Pentru moment, n-am răspuns nimic, întrucât cunoștințele mele despre pictură, atunci, ca și acum, se situează la uimitoarea înălțime a piciorului de broască. Prin urmare am rămas mut. Cum, dragul meu, nu-ți place deloc?? Ba da, domnule Răzmeriță. Dimpotrivă. Consider că tabloul acesta e foarte frumos. Iată-mă în fața primului act de perversitate lingvistică infantilă. Ce se întâmplase? Tăcerea mea prelungită crease o anumită stare de nesiguranță, de tensiune. Mi-a fost jenă? Milă? Nu știu. Eu doar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
eram critic de artă: dar el aștepta un răspuns. Și i l-am dat pentru dezamorsarea unei situații penibile. Sigur îți place pictura, copile? I-am replicat cu toată sinceritatea de care eram capabil: În mod cu totul deosebit, domnule Răzmeriță. Eeee, atunci e bine. Sunt foarte mulțumit. Da, da! Apoi mi-a zis: Uite, copile, ține-l frumos la piept. Așa. Așa e bine. Vezi să nu-ți cadă pe drum. Nu alerga. Sănătate mamei tale! La revedere, drăguță, și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
Da, da! Apoi mi-a zis: Uite, copile, ține-l frumos la piept. Așa. Așa e bine. Vezi să nu-ți cadă pe drum. Nu alerga. Sănătate mamei tale! La revedere, drăguță, și să ne mai vizitezi! La revedere, domnule Răzmeriță, vă mulțumesc pentru tot! Și am plecat prin praful uliței. La un moment dat, m-am oprit pentru a examina pictura cu mai multă atenție. După umila mea părere, tabloul acesta nu se număra printre capodoperele realizate de frații Răzmeriță
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
Răzmeriță, vă mulțumesc pentru tot! Și am plecat prin praful uliței. La un moment dat, m-am oprit pentru a examina pictura cu mai multă atenție. După umila mea părere, tabloul acesta nu se număra printre capodoperele realizate de frații Răzmeriță. Era destul de mic: vreo 30 de cm înălțime și vreo 15 cm lățime. Pictura o reprezenta pe Maica Domnului cu Pruncul. Nu avea nici ramă nici pânză. Suportul material îl constituia o scândură de nuc, groasă de vreo 3-3,5
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
o epocă În care, la o privire superficială, francezului Thibault Lefèbvre putea să i se pară că evreii din Valahia „sunt fericiți să trăiască Într-o țară În care toleranța religioasă este extremă” <endnote id="(816, p. 307)"/>. În urma unor răzmerițe antievreiești petrecute la Călărași, Bârlad și Galați În 1866-1868 <endnote id="(125, p. 96)"/> și ca o consecință a protestelor exprimate În această privință de unele cancelarii occidentale, prințul Carol a socotit de cuviință să includă În Mesajul Tronului - adresat
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
singurul lucru de făcut. Dacă e să crăpăm, cel puțin să o facem cu bâta În mână. Nu e mai puțin tragic, dar e - oricum - mai puțin ridicul” <endnote id="(156, p. 67)"/>. Vehiculate de presă și de politicieni, motivele răzmerițelor antievreiești din noiembrie 1918 au fost aceleași ca În timpul războiului : presupusa lipsă de loialitate a evreilor, trădarea, spionajul, colaborarea cu inamicul german etc. Probabil că unul dintre cele mai elocvente exemple de loialitate l-a oferit eroul evreu Herman Aronhauser
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
1868, scriitorul austriac Karl Emil Franzos - fost coleg cu M. Eminescu la Gimnaziul din Cernăuți - vorbea despre Rumänische Judentodtschlagenkunst („arta românească de a-i snopi În bătaie pe evrei”) <endnote id="(419, p. 95)"/>. El se referea cu siguranță la răzmerițele antievreiești din România care debutaseră În zilele de Crăciun ale anului 1867 la Bârlad și continuaseră În cursul anului 1868 la Vaslui, Bacău, Galați etc. ; excese care au declanșat puternice ecouri negative În toată Europa <endnote id="(125, pp. 96
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
și zgârie-norii din jurul lor. Mișcările de protest urban au fost analizate în detaliu. Un studiu realizat de John Walton 8 a arătat că aceste mișcări nu au o determinare ideologică și revoluționare, ci sunt mai degrabă sporadice, fiind mai curând răzmerițe decât revolte de masă. Demografii și economiștii au formulat o întrebare complementară, și anume "de ce anume milioane de oameni migrează?". Foarte adesea, răspunsul la această întrebare a fost formulat dintr-o perspectivă monodisciplinară. Dacă în megaorașe condițiile de viață ar
Comparaţii şi explicaţii în ştiinţa politică şi sociologie by Mattei Dogan [Corola-publishinghouse/Administrative/918_a_2426]
-
și la Ioan Monorai XE "Monorai" , În 1820. Caracterizarea evenimentelor drept „răscoală” poate fi Întâlnită și ea În mod frecvent, dispusă Însă pe o arie sinonimică Întinsă. La fel ca În limba română, unde, În majoritatea contextelor, termenii de „răscoală”, „răzmeriță”, „revoltă”, „rebeliune”, „sedițiune” etc. nu prezintă diferențe semantice semnificative, și În maghiara epocii „răscoala” poate fi denumită În mai multe feluri, iar diferențele dintre termenii respectivi erau adeseori nerelevante sau țineau, pur și simplu, de contextul stilistic. Putem reține trei
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
comună a jafurilor și fărădelegilor săvârșite, cât și prin cea de adversari ai religiei, de străini În raport cu identitatea religioasă fundamentală a comunității tradiționale. O circulară din 1799 a episcopului din Vârșeț formulează ideea În mod explicit: Aduceți-vă aminte de răzmerița cea turcească de curând trecută, cum țara noastră și sate și orași și bisărici și norodul s-au pierdut și În robie duși fiind or pătimit. Și luați În socoteală pe dușmanul nou, acesta, franțuzul, cu adevărat mai milcom e
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
asumându-și rolul catalizator al unei posibile revoluții a întregii țări împotriva regimului Ceaușescu și, implicit, împotriva comunismului) a fost catalogat prin termeni precum manifestație, incidente, demonstrații, moment istoric, mișcare, explozie de mânie populară, tulburări, incidente, evenimente, protest, revoltă, răscoală, răzmeriță, insurecție (comună insurecțională), fenomen revoluționar, revoluție. Consider însă că important nu este unul sau altul dintre acești termeni, ci sensul insurecției timișorene (în ce mă privește, prefer această categorisire), care, dacă nu a fost foarte clar la început, s-a
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
din 13-15 iunie, cu mineriada aferentă). Catalogările sub care apăreau evenimentele din decembrie 1989, cel puțin în anul 1990, destul de repede după consumarea lor și mai cu seamă după evenimentele marcante din capitală, au fost următoarele: zaveră, mișcare, răscoală, revoltă, răzmeriță, insurecție, război civil (între protestatari și forțele de reprimare), revoluție, contrarevoluție; dar au existat și formulări confuze, ambigue, care se fereau de un termen anume - de pildă, evenimentele au fost catalogate ca fiind „chestia asta” ( Vom muri și vom fi
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
care nu există dovezi formale, a avut loc, mi se pare neîndoielnic, deoarece ea explică o serie de decizii luate: suprimarea aproape imediată a pedepsei capitale, blândețea manifestată față de personalul executant și, mai ales, slăbiciunea constantă a noii Puteri în fața răzmeriței” (p. 99). Ion Iliescu, noul lider politic, înlocuitorul lui Ceaușescu, i se pare lui Le Breton a fi „un bun discipol al lui Gorbaciov”, care voia să facă din Frontul Salvării Naționale tot un partid unic, în ciuda diversității aparente (autorul
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
limitat, totuși, de puciști. Iar generalii MApN și MI care au ordonat misiunile teroriste se aflau, la rândul lor, la ordinele echipei Iliescu, ajunsă la putere. În încheiere, să recapitulăm demonstrația lui Călin Cernăianu: la Timișoara a fost provocată o răzmeriță gândită de un grup de înalți ofițeri din Armată și Securitate; revolta a evoluat singură de la un punct încolo și s-a dezvoltat ca mișcare de mase, fiind pigmentată cu victime inerente produse la ordinele puciștilor; s-a urmărit ca
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
vestește în evanghelie tulburarea și neorânduiala, atunci când spune: „Luați aminte să nu fiți amăgiți; că mulți vor veni în numele Meu, zicând: «Eu sunt!» și: «Vremea s‑a apropiat!»... Nu mergeți după ei! Iar când veți auzi de războaie și de răzmerițe, să nu vă‑nspăimântați; că trebuie să fie mai întâi acestea, dar sfârșitul nu va fi curând” (Lc. 21,8‑9). [...] Căci după înălțarea sa la Tatăl, unii s‑au ridicat să spună: „Eu sunt Cristos!”, asemenea lui Simon Magul
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
venite din toate părțile Imperiului și din îndepărtatele colțuri ale Occidentului și Orientului, cu prăvăliile artizanilor săi care fabrică stofe și metale prețioase; centrul religios, în sfîrșit, cu Universitatea și catedrala Sfînta Sofia. Ridicată pe locul unei biserici distruse în timpul răzmeriței din 532, acest imens edificiu cu un perimetru de 300 de metri, cu o înălțime de 50 și încoronat cu o cupolă cu un diametru de 31 de metri, este opera matematicianului Isidor din Milet și a arhitectului Anthemius din
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
cei care au părăsit țara după evenimentele din martie 848 au cerut domnului pașapoarte pentru a se putea întoarce acasă, dar cererile lor au rămas fără răspuns. Tumansky remarca faptul că la Iași erau persoane care „au participat activ la răzmeriță”, dar asupra lor autoritățile au închis ochii, în timp ce alții, poate mai puțin vinovați, „au suportat consecințele neplăcute ale purtării lor”. Acest fapt a produs o nemulțumire generală. Mulți dușmani ai prințului Sturdza” considerau că a sosit momentul potrivit pentru a
POLITICA SOCIALĂ A REGIMULUI CEAUȘESCU by MOȘOIU VIRGINIA () [Corola-publishinghouse/Science/91524_a_92974]
-
Jurnal intermitent (1945-1947. 1964-1984), Constanța, 2001; Existențe și creații literare, Constanța, 2001; Balada morții lui Edgar Poe, Constanța, 2003. Traduceri: Oscar Wilde, Portretul lui Dorian Gray, București, 1942 (în colaborare cu Viorica Hanagic); Erskine Caldwell, Pogonul lui Dumnezeu, București, 1946, Răzmeriță în Sud, București, 1948; Aczél Tamás, Sub steagul libertății, București, 1952 (în colaborare cu A. Florea); Dyson Carter, Viitorul e cu noi, pref. Horia Liman, București, 1954 (în colaborare cu Tamara Gane); Theodore Dreiser, O tragedie americană, I-II, București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288047_a_289376]
-
Frankfort, ibid., pp. 54 sq. A se vedea alte exemple în L^a royaute et Ies dieux, pp. 202 sq. 20 Texte traduse de S. Morenz, op. Cit., pp. 167-170. 21 După H. Frankfort, o concepție asemănătoare explică absența totală a răzmerițelor populare, în timpul tulburărilor politice ale Perioadelor Intermediare (cea 2250-2040; 1730-1562) instituția monarhiei n-a fost pusa în discuție (Ancient egyptian religion, p. 43). 22 A se vedea M. Eliade, Le mythe de ('eternei retour, cap. I. 23 H. Frankfort, La
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
de "cacicul" Guama, la 1538 negrii sau alăturat corsarilor francezi care au prădat Havana, în 1610 și în 1731 s-au răsculat sclavii de la minele din Santiago de Cuba, în 1825 au loc rebeliuni la Matanzas, în 1830 și 1831 răzmerițe la plantațiile de cafea, în 1840 la Cienfuegos și Trinidad, în 1844 la Cardenas și Matanzas, soldate cu 4.000 acuzați, 98 condamnați la moarte și 600 la ani grei de pușcărie. La începutul secolului al XIX-lea asistăm la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]