2,720 matches
-
Acasa > Poeme > Sentiment > REVERIE Autor: Gabriela Zidaru Publicat în: Ediția nr. 1440 din 10 decembrie 2014 Toate Articolele Autorului Pe malul mării stau tăcută Al valurilor cântec ascultând, Iar luna mă privește mută, Cu raza ei în noapte luminând. În cântec valul mă dezmiardă
REVERIE de GABRIELA ZIDARU în ediţia nr. 1440 din 10 decembrie 2014 by http://confluente.ro/gabriela_zidaru_1418241787.html [Corola-blog/BlogPost/363258_a_364587]
-
seară Și ai aprins al dragostei fior, Făcând din inimă vioară, Pe struna ei cântând al meu amor. Pe-a cerului boltă-nstelată, Luna fantomatică apare. Și inima în piept tresaltă, Când aud timida ta chemare. Gabriela Amzulescu-Zidaru Referință Bibliografică: REVERIE / Gabriela Zidaru : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1440, Anul IV, 10 decembrie 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 Gabriela Zidaru : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai cu acordul autorului. Abonare la articolele
REVERIE de GABRIELA ZIDARU în ediţia nr. 1440 din 10 decembrie 2014 by http://confluente.ro/gabriela_zidaru_1418241787.html [Corola-blog/BlogPost/363258_a_364587]
-
în visare. M-a pătruns fiorul inocent, Al strângerii simple de mână, În suflet am mereu prezent, Privirea-ți de iubire plină. Iubito, lacrimi nu admit, Vreau să ai doar bucurii, Să te iubesc eu îți promit, Plimbându-te prin reverii. Stele nu se sting în noapte, Căci în Univers ele există, Am auzit simplele șoapte, Le mai aud, în inimă persistă. Referință Bibliografică: Șoaptele tale / Mihai Leonte : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 463, Anul II, 07 aprilie 2012. Drepturi
ŞOAPTELE TALE de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 463 din 07 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Soaptele_tale_mihai_leonte_1333823408.html [Corola-blog/BlogPost/359140_a_360469]
-
Napoli. După acest voiaj, Narcisa avu nevoie de repaus și liniște, departe de tumultul citadin și de exuberanța anturajelor tinerești. Uneori o cuprindea nostalgia și se plimba în grădină printre flori, alteori se oprea pe câte o băncuță purtată de reverie undeva între cer și pământ. Când reintra în cameră, o copleșea melancolia. „Să fie fiorii dragostei!? - se întreba. „Oare chiar am început să iubesc?” Anxietatea însă nu-i dădea pace. În cele din urmă, se hotărî să plece câteva zile
XIX . CAVALERUL NOPŢII (URMAŞUL LUI DRACULA) de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1529 din 09 martie 2015 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1425882410.html [Corola-blog/BlogPost/353691_a_355020]
-
Acasa > Poeme > Devotament > DIN CER PÂNĂ-N PĂMÂNT Autor: Gina Zaharia Publicat în: Ediția nr. 1558 din 07 aprilie 2015 Toate Articolele Autorului Sunt pas în reveria din templul unui val, Sonete-ndrăgostite se pregătesc de bal, De veghe-ți stau alături, pe ramul înflorit Și-n vis cu nemurirea pornesc spre răsărit. Te știu în stâncă vie, cinezi cu flori-de-lună, Voi locui în tine, prin ploi
DIN CER PÂNĂ-N PĂMÂNT de GINA ZAHARIA în ediţia nr. 1558 din 07 aprilie 2015 by http://confluente.ro/gina_zaharia_1428425601.html [Corola-blog/BlogPost/371581_a_372910]
-
că respectul și frumusețea locurilor natale m-a făcut să mă subordonez și lor. Lor să dăruiesc cu toată dragostea și respectul, realizările mele. Aducerile aminte îl copleșesc și se reîntoarce în timp și spațiu, căzând melancolic în stări de reverie, cu gândul la anii inocenți ai copilăriei. Scriitorul, Puiu Răducan, aduce prin „Trepiedul de aur” un omagiu locurilor sale natale ca unui sanctuar sacru. Melancolia Țepeștiului natal cu toate aspectele vieții mele de aici sunt trăiri vii la care mă
GUSTUL DULCE AL COPILĂRIEI de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1158 din 03 martie 2014 by http://confluente.ro/Gustul_dulce_al_copilariei_ion_nalbitoru_1393856790.html [Corola-blog/BlogPost/353703_a_355032]
-
păcat (lucrare definitorie, vezi supra); în fine, lumea de după cădere, cea aruncată de Creator în istorie, o lume complicată și, în esența ei, tristă, prezentă, pe de o parte, într-un fel de paradis remanent, tânjitor, nostalgic, stăpânit de evaziune, reverie, visare, de o părelnică armonie, un pseudo-paradis, palpitând, devitalizat, amnezic, în ciclul Seratelor, sau în Boemă, de pildă, cu soliste ce aduc a sirene marine, cu unduiri de albastru și verde, precum cele din Pești sau Compoziție; aceeași lume de după
EUGEN DORCESCU, PICTURILE DENISEI MIHĂILĂ SAU “ÎN CĂUTAREA PARADISULUI PIERDUT” de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 1364 din 25 septembrie 2014 by http://confluente.ro/eugen_dorcescu_1411637542.html [Corola-blog/BlogPost/353158_a_354487]
-
o fi, dacă zice Țuțu! Mașinal, am dus mâna la inimă să simt pulsul acelui suflet misterios. Oricum, din acea zi, m-am simțit un dac venit aici din acele vremuri mitice. Era așa de tulburătoare acea simțire...Însă, din reveria acelei fantastice stări, ne-a trezit domnul Genescu, profesorul de matematică, după ce observase lipsa noastră de la ora dumnealui. O pârâcioasă, care ne urmărise, îl aduse în locul unde eram: - De ce chiuliți, mă? Tocmai voi, premianții? Vreți să vă scad nota la
BĂDIA EMINESCU de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1839 din 13 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/nastase_marin_1452680388.html [Corola-blog/BlogPost/369613_a_370942]
-
10 octombrie 2011 Toate Articolele Autorului NIHIL NOVE. Nimic nou. Nici vechituri nu-mi scrii, De ce să te mai obosești zadarnic, În orele nopții de toamnă târzii, Adormi în pace. Să nu-mi scrii. Totu-i vechi. Doar din supreme reverii Adună-ți amintiri cu gândul harnic, Căci știu precis, n-o să revii Rugându-te; nici să nu-mi scrii. Nimic adevărat. Pustiu ca în prerii Un gând mă-nconjură amarnic De te-aș chema știu: n-o să vii. De aceea
NIHIL NOVE de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 283 din 10 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Nihil_nove.html [Corola-blog/BlogPost/356672_a_358001]
-
9 pe scara Richter e redus cu totul la 2 D. E un superficiu, adică suprafață plus artificiu. Totodată, e un musical, dar nu pentru că în el se cântă și se dansează. Toate momentele vocal-coregrafice sunt diegetice, un vis, o reverie, un spectacol, se întâmplă în povestire, personajele nu se apucă să-și cânte replici și situații, ca în clasicele genului. Sentimentele puse pe ecran de Nae Caranfil sunt musicale. Adică lacrima, râsul, căderea pe gânduri, disperarea, dragostea, moartea, supărarea și
Cutremure de suprafață by https://republica.ro/cutremure-de-suprafata [Corola-blog/BlogPost/339212_a_340541]
-
Ion ANDRELI. Am aflat despre el că picta și în timpul său liber. Când am început să-mi tipăresc primele caiete i-am solicitat să-mi facă un desen pentru o copertă. Astfel că avea să-mi realizeze coperta la ciclul REVERII ADVERSE 2001. Acest pictor s-a stins încă de tânăr. La intrarea pe internet aveam să cunosc și alți pictori printre care și pe Victorița DUȚU și pe graficiana Niculina VIZIREANU alias Nynna VIZIREANU. Redau mai jos o secvență dintr-
PICTORII PRIETENII MEI de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 1235 din 19 mai 2014 by http://confluente.ro/Mihai_leonte_1400454774.html [Corola-blog/BlogPost/349865_a_351194]
-
fără soare, îi fortifica forțele și-i dădea noi energii. În schimb, fata își dorea zile însorite și călduroase. Fiind o fire romantică și plină de viață, nu-i plăcea monotonia londoneză ce predispunea la melancolie și la stări de reverie. Ceremonia căsătoriei prințului englez cu prințesa din Suedia se ținu cu mult fast sub privirile mulțumite ale reginei. Totul decurse după specificul englezesc. O întreagă paradă de trăsuri și mașini luxoase însoțiră alaiul regesc, creând un spectacol unic în lume
XXII. PELERINAJ ÎN LUNA DE MIERE (URMAŞUL LUI DRACULA) de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1552 din 01 aprilie 2015 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1427872387.html [Corola-blog/BlogPost/367547_a_368876]
-
siracuze care se îneacă în fluidul amforei căruia îi plânge toamna în priviri lângă vaza bolnavilor trandafiri care aiuresc murind leneș la fereastra închisă uitați pe pervazul părăsit decurând de rândunelele ce-și făcuseră cuibul deasupra lui te rup din reverie așa despletită din somn plutim într-un ocean al inocenței atunci când se răstoarnă clopotul lunii peste idealurile noastre degeaba strângem agavele speranței nălucile noastre alunecă prin gânduri iar iubirile odată și odată tot se închid într-un sicriu pridvoarele devin
AŞCHII DE AMINTIRI CA IZVOARELE de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 680 din 10 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Aschii_de_amintiri_ca_izvoarele_ion_ionescu_bucovu_1352551764.html [Corola-blog/BlogPost/351296_a_352625]
-
să râd dar mă opresc la gardul cu corn galben și plâng ca în iarna cumplită în amintiri zbuciumate cu muzica tristă din gând vibrând ca atunci, ca nu demult te văd în chip de înger și toată lumea mea de reverii te cuprinde și-ți oferă flori mi-a fost dor de tine, iubita mea și-n vis, te rog, să-mi spui dacă acolo e verde ca aici, e alb ca ghiocelul, e liniște ca-n mine când eram cu
A DIFFERENT SPRING de LILIOARA MACOVEI în ediţia nr. 1581 din 30 aprilie 2015 by http://confluente.ro/lilioara_macovei_1430370653.html [Corola-blog/BlogPost/384549_a_385878]
-
trăiește - Învăț să mă doară și sensurile lui. Realitate, Formă lebedei cântă, Pulsul inimii recita Și moartea-și rupe coasă Într-o stâncă de iubire. TOAMNĂ ÎN PARC Merg prin parc, Frunze foșnesc, Pașii mei trăind strivesc ochii dintr-o reverie...merg Tot merg, Ochii vâslași Pași ai pașilor urmași... Aleea-i pustie. Frunzele îmi cad pe umeri Epoleți de toamnă Amară... Inima de ce înnumeri Anii care-au curs de-aseară? PAZNICUL Paznicul închide porțile. Spațiul dintre ele apasă pe umerii
CARTEA CU PRIETENI XXII- CABEL STEFAN TEODOR de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 309 din 05 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Va_prezint_un_tanar_poet_buzoian_teo_cabel.html [Corola-blog/BlogPost/348503_a_349832]
-
adulmeci viitorul, fără să-ți știi esențialul trecutului. Nu pot să spun că m-au chinuit și nu pot, în niciun caz, să-mi judec părinții. Am avut însă un program foarte strict de lectură organizată, cu jurnal de lectură. Reverii și nostalgii, prietenii din copilărie... ce și cât vă tulbură azi, întoarsă în clipe de răgaz în trecut? Am fost un copil destul de singuratic, nu am avut prieteni, nu m-am jucat în fața blocului pentru că stăteam pe o stradă pe
ANCA SIGARTĂU. UN NOU ÎNCEPUT PENTRU TEATRUL DIN BACĂU de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1564 din 13 aprilie 2015 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1428898853.html [Corola-blog/BlogPost/348763_a_350092]
-
și lor, că nicio clipă a unei zile, a luminii ce-i este dată omului, n-ar trebui irosită. Un stol de porumbei se ridică în zbor și fâlfâitul puternic al aripilor lor, păru să o trezească pe Smaranda din reverie. Lumina soarelui poleia totul în jur și pentru o clipă, îi păru că recunoaște în jur, ceva din atmosfera unei sărbători cunoscute. Doar pentru o clipă... Pentru că totuși, din mijlocul acelui decor atât de animat, simțea că lipsește ceva. Privirea
DESCÂNTECUL AMIEZILOR de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 1735 din 01 octombrie 2015 by http://confluente.ro/tania_nicolescu_1443725272.html [Corola-blog/BlogPost/381834_a_383163]
-
de pleoapă. * Oprește ticăitul inimii la miezul nopții, când hoții de buzunare se plimbă senini pe bulevarde; când secundele trecute-n veșnicie, uită de spaimă și somn. * Să nu te strecori printre fraze când poeții cad pradă unor stări de reverie, (poate chiar de nebunie), amintindu-le ( între două tăceri) de înflorirea rănilor în ceasornice ce adulmecă vânătoarea... * Oprește destrămarea și lasă-mă să-mi ascult înserările, cu chemările lor languroase, în locuri în care se vinde pământul și cerul, la
OPREŞTE DESTRĂMAREA de VALENTINA BECART în ediţia nr. 1537 din 17 martie 2015 by http://confluente.ro/valentina_becart_1426580826.html [Corola-blog/BlogPost/363009_a_364338]
-
își afișa ostentativ figura încântată de o astfel de propunere, parcă înfricoșa. Iar ultima curbă, printre picioarele glaciale de beton, sinistre, pe care flutura anunțul pictat ciudat, cu “Dragonul Albastru”, te înspăimânta complet. Sonia reuși să se trezească din strania reverie doar în stația de autobuz, din fața liceului, devenit colegiu, ca majoritatea, în ziua de astăzi. Și atunci, odată cu intrarea pe poartă, i se păru că în aer plutește ceva malefic, care o înconjoară. Sentimentul devenea din ce în ce mai acut cu cât se
LICEUL „HORROR” AL CHIŞTOROAIEI de CORNELIA PĂUN în ediţia nr. 1787 din 22 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/cornelia_paun_1448180526.html [Corola-blog/BlogPost/382638_a_383967]
-
va evolua relația lor, însă avea convingerea că s-au întâlnit două inimi, două suflete, care s-au căutat tot timpul și chiar dacă în această căutare au întâmpinat și obstacole, erau mulțumite că s-au descoperit. A fost trezit din reverie de sosirea Adrianei, schimbată într-o rochiță din stofă, de culoare maronie și cu desene geometrice discrete în țesătură, însoțită de cei doi feciori, cărora reușise să le astâmpere pentru moment foamea, până la servirea cinei. Aflând ce vrea să bea
ROMAN, CAP. XXI, PARTEA II de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1113 din 17 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Parfum_de_orhidee_roman_cap_stan_virgil_1389940493.html [Corola-blog/BlogPost/365968_a_367297]
-
autorului George Roca în poezia „Nostalgie”. Parcă-l văd pe balconul casei sale din Sydney, căzut pe gâduri... într-un zbor imaginar spre ținuturile natale, cu o lacrimă în colțul ochiului stâng... scrutând zarea printre glastrele florilor albastre de la Antipozi: „Reverie printre glastre/ Admirând florile-albastre/ Ca un pui de bogdaproste/ Care cântă a dragoste./ Gângurit de guguștiuc/ Mă-ndeamnă să mă duc.../ Să mă duc ori unde, aiurea,/ Să mă iubesc cu pădurea,/ Să văd o turmă de oi/ Păscând iarbă
GEORGE ROCA… CĂUTÂND INSULA FERICIRII de MELANIA CUC în ediţia nr. 1680 din 07 august 2015 by http://confluente.ro/melania_cuc_1438944343.html [Corola-blog/BlogPost/368076_a_369405]
-
-n labirint Ce se prefac în cioburi ș-n aripi abisale. Pribeag, prin crisalide de lumi în devenire, Prin curgerea lividă de fluxuri renăscând, Plutesc printre himere prin marea strălucire Consolidând tăcerea din aerul plăpând. Revin apoi în taină, sfârșndu-mi reveria: Un punct mă simt atuncea în spașul meu defunct, Un punct devine Terra, un punct e Galaxia Ș-ntregul Univers devine-n mine-un Punct ! GENEZĂ Nemărginirea din cosmos mai păstrează urmele facerii noastre, când ea născu omenirea într-o
VISURI COSMICE (POEME) de CRISTIAN PETRU BĂLAN în ediţia nr. 2342 din 30 mai 2017 by http://confluente.ro/cristian_petru_balan_1496113544.html [Corola-blog/BlogPost/374462_a_375791]
-
După ce trec printr-un câmp înconjurat de copaci înalți și vechi și de o luncă deasă ajung pe un promontoriu situat între râurile Arno și Miunione, într-un peisaj paradisiac ce le creează o stare de meditație, de extaz, „de reverie dulce și armonioasă”, de adăpare din izvoarele tainelor cerești: „[...] în fața noastră poeticul Arno șerpuiește prin câmpii vesele și prin lunci misterioase, și malurile sale vuiesc de cântecele melodioase ale păsărilor; în dreapta, verzile colnice acoperite cu grădini și palaturi de marmură
IMAGINEA ITALIEI IN OPERA LUI VASILE ALECSANDRI de ELENA TRIFAN în ediţia nr. 1176 din 21 martie 2014 by http://confluente.ro/Elena_trifan_1395416667.html [Corola-blog/BlogPost/353858_a_355187]
-
în fața vieții ci, așa cum am mai spus, de o înțelegătoare privire asupra unor realități prea evidente pentru oricine. De altfel, psalmistul nu rămâne mult timp sub imperiul unei atari cugetări. Tocmai scurtimea vieții omenești îl determină să părăsească starea de reverie și să se gândească la multiplele îndatoriri care ne revin tuturor în această lume. Atitudinea umană în raport cu Legea și moralitatea nu este indiferentă autorilor Cărții Psalmilor. Omul drept este apreciat și slăvit pentru virtuțile sale, pe când cel nedrept este disprețuit
CATEVA REFERINTE DESPRE CARTEA PSALMILOR IN SPIRITUALITATEA ORTODOXA de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 84 din 25 martie 2011 by http://confluente.ro/Cateva_referinte_despre_cartea_psalmilor_in_spiritualitatea_ortodoxa.html [Corola-blog/BlogPost/350503_a_351832]
-
încă pregătită să mor...” AGAMEMNON (tremurând): Și mie mi-e frig... Și eu simt moartea cum dă târcoale... Curând are să se lase întunericul de-a binelea... Curând tu vei muri și criminalul sunt eu... IPHIHENIA (trezindu-se parcă dintr-o reverie): Dar soarele are să răsară din nou, mâine, în zori, pentru tine, tată, și pentru voi toți... De ce trebuie să mor numai eu, iar voi de ce trebuie să trăiți?... Aruncă priviri speriate către armata numeroasă (de “automate ale morții”) care o
SCRISOARE DESCHISĂ ADRESATĂ GENERAŢIEI OPTZECISTE ŞI ROMÂNILOR DE PRETUTINDENI (1) FRAGMENT DIN 144 DE SCRISORI DE TRANZIŢIE DIN MILENIUL III CĂTRE PRINŢESA X by http://confluente.ro/Jurnal_de_atelier_i_scrisoar_constantin_milea_sandu_1391708636.html [Corola-blog/BlogPost/360290_a_361619]