375 matches
-
blondă-aurie-roșcovană. Mă Încleștez de șoldurile ei ca de marginea unei prăpăstii În care vom cădea și ne vom face praf Împreună, precedați de jalea gemetelor ei cu pumnii proptiți de peretele din spatele aragazului, cu șoldurile și fesele rupte de mijloc ritmând alunecarea Într-un etern du-te-vino spre un loc de verdeață și răcoare. * Apariția lui Pepino n-a schimbat prea mult obiceiurile conviețuirii noastre din acel mijloc de decembrie secetos. Câteva ceasuri pe zi, vremea părea chiar să țină cu noi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
facă... - N-am apucat atunci să te-ntreb, Carole, tu ești de meserie electromecanic? Te-am tot văzut cu instrumente d-astea. - Sunt electromecanic de comuniști, replică el Îndârjit și totodată senin. Le conectez circuitele la cazanu’ cu smoală. Exemplifică ritmând ciocăniturile În ciment și scandând În surdină: Jos co-mu-niș-tii... Jos co-mu-niș-tii... Muiștii! Dacă nu fac ce spunem noi, o să le dăm iarăși foc! - Ei au făcut ce-au știut, am spus. Ei fac deja. D-aia v-au trimis aici
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
acord cu tiparele mentale tradiționale), ca un timp sacru. Așadar, dimensiunea religioasă a sărbătorii ar trebui să ocupe locul central În această analiză, pentru că, după cum scria profesorul Doru Radosav În cartea sa dedicată sentimentului religios la români: Sărbătorile și posturile ritmează viața religioasă și devoțiunea colectivă În discursul liturgic anual. Pornind de la aserțiunea că „religia este un cadru de formalități”, viața comunitară creștină este „o succesiune variată și bine dozată de sărbători și ceremonii”, care sunt tot atâtea prilejuri de unire
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
în volumul Poeme, apărut în 1923 -, cu toate că, exersând, traduce din versurile lui Paul Verlaine, Francis Jammes, Rabindranath Tagore, nu lirica va fi definitorie pentru vocația lui S. Mai bogat ilustrată în reviste, poezia rămâne, totuși, doar rodul unei aspirații artistice. Ritmat în obsesii autumnale (Litanii pentru toamna mea, C-un paznic, în toamnă, Toamnă putredă ș.a.), versul se lasă purtat de nuanțele indecisului verlainian (definit de S. prin imaginea „malurilor neprecise ce despart raționalul de irațional”) către „tăcutul susur al tristeții
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289643_a_290972]
-
1965), Cu tine, noaptea (1969), Efluvii (1977), Șoaptele iubirii (1979) - exprimă o personalitate lirică definită de un simbolism delicat, eteric și temperat, aflat la confluența poeziei meditative cu cea de tip intimist. Consecventă formulei lirice alese, autoarea, pentru care interioritatea ritmează întregul curs al timpului obiectiv, se străduiește să depășească monotonia, creând variații la nivelul temelor: primele poezii privilegiază proiecțiile simboliste în peisaj, Pe culmi de gând consemnează „ceasurile chinuite” ale interogațiilor ce îi invadează existența, iar versurile din celelalte cărți
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287358_a_288687]
-
francă, îndrăzneață. Câteodată, utilizând sugestii venite din basm ori dintr-o posibilă figurație medievală, poetul face ca aceste imnuri închinate iubirii să se deschidă către adâncurile sentimentului. B., care nu deține mari resurse imaginative, exploatează în schimb o intuiție fericită, ritmând debitul liric într-o mișcare muzicală nu o dată plină de rafinament. SCRIERI: Incantații, București, 1940; De dragoste..., postfață Mihai Gafița, București, 1971. Repere bibliografice: Perpessicius, Opere, IX, 40-42; Octav Șuluțiu, Mircea Badea, „Incantații”, G, 1941, 5; Călinescu, Ist. lit. (1941
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285534_a_286863]
-
aceeași prepoziție CU: [Perioada C] C1. [ei] se retrag noaptea în niște vizuini C2. în care [ei] trăiesc C2.1. cu pîine neagră, C2.2. cu apă, C2.3. ȘI cu rădăcină: Segmentul concluziv, introdus prin cele două puncte, este ritmat în mod simplu (D1.1-1.2-1.3) și complex (D1-2). Cele două ritmuri sînt marcate prin doi ȘI, unul pentru finalul seriei enumerative de trei infinitive, iar celălalt, un fel de ȘI de reluare, însoțește o elipsă a subiectului EI
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
6), ale verbelor (5) sau ale structurilor morfo-sintactice (4), precum și din revenirea acelorași sonorități în textul spaniol. Această proză periodică dominată de ritm contribuie la alunecarea de la genul povestirii factuale la povestirea poetică. Textul este scris într-o proză deosebit de ritmată întru totul specifică scriiturii lui Borges. 3.3. Planul textului Putem rezuma astfel ansamblul structurii compoziționale: Faptul că primul paragraf este o secvență narativă completă dă sentimentul unui prim episod cu final fericit. Perioada narativo-argumentativă P11, care deschide partea a
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
permițînd o analiză mai lucidă a identității sale. Luptele pe care le-a dus de un secol o pregătesc oare pentru misiunile viitoare? Timp de un secol, viața socialismului european s-a organizat în jurul cîtorva axe fundamentale care i-au ritmat existența. Dacă lăsăm la o parte acțiunea acesteia în favoarea decolonizării și sprijinul acordat mișcărilor de eliberare națională chestiune care nu a fost luată în considerare în toată amploarea sa decît foarte tîrziu și care depășește cadrul european putem așeza această
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
câteva pagini (¬19) la o digresiune pe tema „omului baroc”, iar apoi la un excurs despre complexele psihologice ale europeanului în epoca postiluministă (¬21). Această distribuție a tezelor într-un arhipelag de referințe livrești slăbește, de fapt, forța argumentului central. Ritmată de gustul pentru fragmentar și apetitul pentru exhaustiv, cartea riscă să fie citită doar ca o bogată colecție de strălucitoare fărâme. Or, miza lui H.-R. Patapievici este mult mai mare. Autorul începe, abrupt, prin povestirea mutației epistemologice produse de
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
lui David, găsim în Scripturile vechi rugăciuni construite ca memorial itinerant al recunoștinței. La rândul său, Ecleziastul ne prezintă regimul sacru al oportunității (kairos) în viața de zi cu zi a muritorilor. Spiralat, iar nu ciclic, timpul își dezvăluie structura ritmată în două faze: zilele bune de „harți” se adaugă clipelor negre de „post”. Noul Testament pornește de la afirmarea unui moment de întrerupere eshatologică a cursului „obișnuit” al istoriei: Învierea lui Iisus. Acest eveniment unic reprezintă nu doar revelația „posibilului” în termenii
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
fie în interiorul poeziei. Fonetica structurii lingvistice este accentuată prin intermediul aliterației, adică printr-o repetiție ce face posibilă muzicalitatea poetică. Asonanța și consonața aduc un aport muzicalității poetice prin folosirea diferită a vocalelor din cuvinte și versuri: ele reprezintă dualitatea dintre ritma perfectă și rima imperfectă. Acest construct ontologic duce la individualizarea și identificarea anumitor construcții poetice, de exemplu a baladelor și sonetelor. Acest lucru determină momentul muzicalității poetice ce nu poate exista a priori construcției lingvistice, întrucât ea este adusă în
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]
-
metodologii cognitive și permite o eficientă exercitare investigativă în numele competenței sale neîngrădite și cu avantajul oricând actualizabil al unei viziuni globaliste ce poate ghida demersurile punctuale ale cunoașterii. Ea este legată prin fire nevăzute de orice încercare cognitivă și îi ritmează acesteia mersul după o regulă a ajustării de conduită reflectantă, după un ritual al reprezentării vizionare care construiește edificii discursive pe un vast fundal de considerații ale unui simț epistemologic educat și înarmat cu tehnică sintetizatoare. Cu mijloacele sale utilitariste
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
astfel și cognitiv o colaborare altminteri lipsită de resurse. Astfel, cele două interiorități cheamă conștiința de sine în ajutor pentru o corectă orientare a conduitei etice, cea care instituie un joc al accentelor pe toată raza ființială a personalității și ritmează înaintarea spirituală care însoțește și caracterizează în chip esențial fenomenul comunitar. Acesta din urmă presupune o focalizare interindividuală pe o aceeași realitate și generează acordul social ce devine apoi constitutiv conștiinței. Thomas Hobbes afirma că atunci "când doi sau mai
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
întreaga sa desfășurare, cu toate că, după cum se știe, planul de tip ba‑ zilical impunea fațadei în zona navelor laterale o înălțime redusă în compara‑ ție cu cea corespunzătoare navei centrale. Fațada inferioară, alcătuită din co‑ loane corintice primea un atic înalt ritmat prin pilaștri și decorat cu statui, pentru ca planul superior să susțină un front triunghiular. Desfășurarea gene‑ rală a fațadei cuprindea un număr de nouă travee. Axul principal al compozi‑ ției pus în valoare de frontul triunghiurilor, era accentuat și de
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
din Florența. Consolele vor apărea destul de des în realizările fie picturale, fie arhitecturale, din opera lui Michelangelo. În interiorul sălii de lectură, elementele de arhitectură se succed într‑un ritm și într‑o dispoziție care amintesc de elementele din vestibul. Suprafața ritmată de pilaștri este ocupată de două registre de ferestre suprapuse de va‑ lori diferite, cele inferioare fiind mai mari. Acestea sunt înconjurate de un fascicul de profile care marginal, desemnează o nișă puțin profundă în interi‑ orul căreia se află
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
lui Michelangelo. 77 Bosaj - proeminență pe suprafața unei piese, servind ca sprijin pentru altă piesă. Cap. iii. fiGura lui miChelanGelo în istoria artei 100 cele de la etaj sunt mult mai rafinate, mai elegante, mărginite de colonete 78 grațioase. Ultimul etaj ritmat de aceeași succesiune a ferestrelor a provocat unele critici severe din cauza detaliilor care nu se încadrează ansamblului, cum ar fi forma în arc de cerc a ferestrelor și consolele duble pe care stau colonetele care mărginesc ferestrele. Întregul edificiu se
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
altora. În schimb, Dan Petrașincu afirmă că romanul „este o carte revelantă aparținând unui gen nefamiliar literaturii noastre”, iar G. Călinescu opinează că „realitatea talentului său mi se pare a se găsi în poetica sa, adică în putința de a ritma, universalizând emoțiile”. În Istoria literaturii române de la origini până în prezent, criticul observă că prozatorul vădește în evocarea sufletului adolescent „vibrație și simțul situațiilor lirice”. Reeditându-și mai târziu romanul, prozatorul reneagă prima ediție, dând una nouă, definitivă (în 1991). M.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288047_a_289376]
-
electron îl vînează pe altul, nimic nu se depune tangibil, nimeni nu-și bagă mîna-n foc. Televiziunea funcționează ca agent al unei coeziuni fără adeziune, pe baza aderențelor semi-pasive. Televiziunea are o funcție religioasă, și rendez-vous-urile sale, grila sa, jingle-urile ritmează timpul cotidian și hebdomadar, ca odinioară, la țară, clopotnițele satelor, sau, în mănăstiri, slujbele divine, de dimineață pînă după vecernie. Dar e o religie rece, a in-diferenței, a cărei singură rugăciune înseamnă: "Uitați-vă la mine mai întîi, restul nu
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
devine transparentă. îngrozitoarea făptură crește și devine din ce în ce mai amenințătoare, transformându-se într-un adevărat principiu al răului, pe măsură ce autorul își obiectivează ura în imagini din ce în ce mai respingătoare. Prin “spurcate și năpăstuitoare basne”, Hameleonul îl prinde în cursă pe Inorog. Momentul este ritmat hiperbolic prin participarea afectivă a întregii naturi, în note de bocet popular: “Munți crăpați, copaci vă despicați, pietri vă fărâmați! Asupra lucrului ce s-au făcut plângă piatra cu izvoară, munții puhoaie pogoară, lăcașele Inorogului, pășunele, grădinele, cerniască-să, păliască-să, veștedzască-să
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1384]
-
evidentă a simțului critic. Metodologia la această vârstă trebuie să fie atrăgătoare, interogativă, copilul să descopere treptat valorile Olimpismului. Activitățile sub formă de joc primează, reguli simplificate, informațiile trebuie exprimate clar, precis, într-un limbaj specific aceste vârste. Jocul exprimat ritmat prin poezie sau cântece ajută la îmbogățirea bagajului de cunoștințe ale elevilor într-un mod plăcut și ușor de asimilat. Important la această vârstă este folosirea de către copil a informațiilor (prin joc), în cercul său apropiat (familie, prieteni, colegi). Metodele
Educaţie olimpică by Gynetta VANVU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101019_a_102311]
-
de zurgălăii săniilor vesele, cu caii Împodobiți de-o plasă somptuoasă, cu salbe de clopoței la gât și cu panașe al be-roșii; cum și de cântecul Înăbușit, grav și sincopat, al clopo telor Înzăpezite de pe turla ziarului L’Indépendance Roumaine, ritmând o arie bretonă, La Paim polaise, la fiecare ceas: și În aerul plin de adulmecări și de pofte sănătoase, lesne de-mpăcat cu câțiva gologani la turcul din piața Sărindarului, care Îți oferea, cu glas baritonal, salipul său, savantă licoare exo
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
de paisprezece silabe, dar folosește destul de frecvent și endecasilabul, uneori alexandrinul, din când în când și versul mai scurt. Foarte rar recurge la versul liber, toată iubirea sa fiind dăruită definitiv „sfintelor silabe cu rimă și cezură”. În două-trei rânduri ritmează în metru antic, construind hexametri și tetrametri amfibrahici și dactilici. Nu lipsesc procedările instrumentaliste. În cuprinsul lor, Visări păgâne (un fel de replică la Florile Bosforului de D. Bolintineanu), în parte și Eternități de-o clipă, mai puțin Amăgiri sunt
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288815_a_290144]
-
logopedului și a logopatului. - Se limitează analiza fonetică doar până la nivel de silabă. - Simultaneitatea fonației și dezocluziei articulatorii se explică prin aplicarea simultană a mâinii recuperaționistului pe buzele și laringele subiectului. - Fixarea articulării consoanei b se poate realiza prin repetiția ritmată de percuția mâinii logopatului, sub formă de joc. Odată deprinsă sonorizarea fonemului b, se exersează împreună cu fonemul p, pentru a se putea realiza atât discriminarea sonoră cât și tehnica pronunției diferențate a celor două sunete. (22, 184, 228) Demutizare consoanei
Recuperarea şi investigaţii le paraclinice în tulburările de comunicare verbală by Bogdan Dionisie () [Corola-publishinghouse/Science/91643_a_93183]
-
antropologică, studiul hermeneutic fiind unul pluridisciplinar. A. susține că în spațiul românesc este foarte viu un creștinism cosmic, care și-a menținut prezența în pofida unor potrivnicii ideologice. Norme, valențe mitice bine articulate, chiar superstițiile, definite ca „jaloane ale unui comportament ritmat după respirația cosmosului, după presentimentele lăuntrice, după experiența dobândită de-a lungul a secole și milenii de practică a vieții”, toate acestea sunt caracteristice creștinismului cosmic. Cartea nu rămâne o prezentare a creștinismului popular, ci încearcă și câteva răspunsuri la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285504_a_286833]