1,471 matches
-
aceasta tema sa de predilecție, familia disfuncțională. Filmul este un tratat clinic al nebuniei unei familii, o vivisecție a rătăcirii dragostei în favoarea ambiguității și resentimentului. Personajul principal nu lasă pe nimeni indiferent, iar acest al șaselea lungmetraj Camera de filmat scrutează privirile pierdute în gol, elanurile frânte, frustrările acumulate... Regizorul filmează de aproape surâsurile fugare sau gânditoare, reținerea expozivă sau încurcată a cuvintelor. Filmul degajă căldura de nesuportat a lavei unui vulcan. Marion Cotillard și Vincent Cassel Cu o virtuozitate aproape
Marion Cotillard și Vincent Cassel în filmul lui Xavier Dolan, “Doar sfârșitul lumii” by Magdalena Popa Buluc () [Corola-website/Journalistic/105870_a_107162]
-
militat Eminescu o viață. Eminescu a înțeles poate cel mai bine în epocă ideea de continuitate în cultură”. Constantin Brâncuși De Ziua Culturii Naționale, de Ziua lui Eminescu, mi se pare normal să cântărim trecutul, să evaluăm prezentul și să scrutăm viitorul culturii românești. Acest lucru, de fapt, ar trebui să nu se reducă la o zi pe an, ci să fie o preocupare permanentă. De Eminescu ne apropiem de fiecare dată cu o emoție neobișnuită, el fiind mai mult decât
Cu Eminescu deschidem toate porțile spiritului by Magdalena Popa Buluc () [Corola-website/Journalistic/105854_a_107146]
-
a scăpat pe rege. A făcut semn ca trenul să treacă în mare viteză prin stație, fapt ce i-a derutat pe atacatori ale căror rafale și-au rata ținta. Fără să fie în stare să scoată o vorbă, călătorii scrutau nerăbdători zarea unde se profilau contururile clădirilor unei localități. Dincolo se afla frontiera. Acolo era scăparea. Speranțele începuseră să mijească din nou în sufletele lor, pe măsură ce se apropiau de graniță. Dar deodată se auzi zgomotul unei mitraliere. Privind cu precauție
Abdicarea lui Carol al II-lea. Istoria trenului care l-a scos din țară și a tentativei de asasinat by Crișan Andreescu () [Corola-website/Journalistic/102829_a_104121]
-
a scăpat pe rege. A făcut semn ca trenul să treacă în mare viteză prin stație, fapt ce i-a derutat pe atacatori ale căror rafale și-au rata ținta. Fără să fie în stare să scoată o vorbă, călătorii scrutau nerăbdători zarea unde se profilau contururile clădirilor unei localități. Dincolo se afla frontiera. Acolo era scăparea. Speranțele începuseră să mijească din nou în sufletele lor, pe măsură ce se apropiau de graniță. Dar deodată se auzi zgomotul unei mitraliere. Privind cu precauție
Cum a plecat din țară Carol al II-lea. Tentativa de asasinat asupra sa - File de istorie () [Corola-website/Journalistic/102240_a_103532]
-
Atât e de-omenesc să vrei prin ne-ncetată adaptare, încât o viață fără scop se tot usucă până moare. Dator e omul, așadar, față de Cel ce l-a făcut, să tindă la desăvârșirea primită-n starea de-nceput. Căci de scrutăm până-n străfunduri a conduitei vie hartă, avem dovada cum că omul cu josnicu-i amic la toartă și că progresul din moravuri se cheam-acea realitate, în care orice-i cu putință dacă se face ca la carte... Fiind un fapt adeverit
TESTAMENTUL LUI ARISTOTEL (CORPUS ARISTOTELICUM) de GEORGE PETROVAI în ediţia nr. 808 din 18 martie 2013 by http://confluente.ro/George_petrovai_teatru_te_george_petrovai_1363652501.html [Corola-blog/BlogPost/345307_a_346636]
-
devine, la Niram, un dialog în trei. Așadar, al doilea personaj (contemporanul) nu este artistul «în efigie», ci un personaj de sine stătător. Astfel, exercițiile sale de admirație sunt facilitate de un altul, mai apropiat afectiv, și, cu care, împreună, scrutează cunoașterea și recunoașterea. O conștiință secundă. Un mentor, un martor, un mediator, dacă vreți. Pedagogic vorbind, noi oamenii nu învățăm decât de la cei pe care îi investim cu autoritatea de a ne învăța, dar care nu trebuie să se identifice
LECŢIA LUI NIRAM de DAN CARAGEA în ediţia nr. 849 din 28 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Dan_caragea_lectia_lui_nira_dan_caragea_1367169174.html [Corola-blog/BlogPost/366500_a_367829]
-
au uitat de pădurile tropicale nepătrunse, acum erau stăpâniți de eterna amăgire de a pufăi tare, de a-și arăta mușchii (întocmai ca unii oameni mari și grași ajunși în mintea copiilor). Și cu câte un ochi mic și fix scrutând mâinile oamenilor de după gratii care-i întindeau mici momeli de zahăr sau de pâine. Alte animale nu mai aveau chef nici de atâta, dormeau inerte, fără a mai trăda aspirațiile seculare ale speciei. Căci cum ar putea fi amăgit urșii
ÎN VIZITĂ LA GRĂDINA ZOOLOGICA DIN BEIJING de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1439 din 09 decembrie 2014 by http://confluente.ro/viorel_darie_1418105018.html [Corola-blog/BlogPost/384596_a_385925]
-
pe care n-o putem ține (neam, zălog!) mai mult decât încălcând regulile „bășicatului” și „nărăvitului” sistem democratic (!)... Împopoțonat, pe un scaun prea scârțâit și umilit de „funduri târâtoare și trecătoare”, socotit prea strâmt și puțin înălțat pentru rotunjimile lor, scruta, mimând înțelepciunea atât de tânjită scurgerea leneșă a vremii, ori dirijând prin dosnică încolonare pe”mișmașii” timpurilor noi și pe năpăstuiții zilei, deopotrivă. Gesturi și logoree de nestăvilit, imperative în încăpătoarele voaluri de bâțâială scremută, mulțimea prosternată (dar și consternată
PAMFLET: TURNUL DE FILDEŞ AL UNUI MAHĂR SAU PSEUDO-CETATEA LUI A. de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 210 din 29 iulie 2011 by http://confluente.ro/Pamflet_turnul_de_fildes_al_unui_mahar_sau_pseudo_cetatea_lui_a_.html [Corola-blog/BlogPost/367370_a_368699]
-
când și când, răzbătea printre nori, făcând ca toate plăpumile de ninsoare să strălucească în lumina albă, făcând verdele cetinii brazilor să răzbească cu greu printre cojoacele de zăpadă pufoasă. Era bun cercetaș al urmelor jivinelor din sălbăticie. Ochii lui scrutau toate cotloanele pădurii, urmărind neobosite urmele de vietăți de prin zăpadă. Și nu erau puține. Mai mici, mai mari. Uite, astea trebuie să fie de vulpe, astea de căprioară. Iată și niște urme de jder, imprimate o vreme prin zăpadă
CADOUL DE CRĂCIUN de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1089 din 24 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Cadoul_de_craciun_viorel_darie_1387893637.html [Corola-blog/BlogPost/347676_a_349005]
-
din coada unui vers. Sunt plopul cel înalt,legănat în tăcere, Sunt pruncul fără mamă ce-așteaptă mângâiere, Sunt chip de zână bună,sau rea sunt uneori, Si-atunci când mă dezlănțui sunt fulgerul din nori. Sunt ca un vultur ce scrutează-n tăcere zarea, Sunt valul agitat ce îl trimite marea, Sunt verdele cel crud din firul ierbii, Pe care-l calcă în picioare, prin pădure, cerbii. Sunt macul cel firav din lanurile-ntinse, Sunt ca o amăgire din nopțile cu
TRĂIRI de ȘTEFANIA PETROV în ediţia nr. 1845 din 19 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/stefania_petrov_1453220322.html [Corola-blog/BlogPost/372322_a_373651]
-
satisfacții, câștiguri și aplauze, diplome și medalii, recunoștința lumii, dese strângeri de mână, calde felicitări! Deci luptă, luptă-ntruna! Dă ce-i mai bun din tine, descoperă-ți talentul, vocația, chemarea, și vei avea încântarea! Planează lin, privește, cunoaște amănuntul, scrutează orice plan, că-n zare, bătrânețea apare cu regrete, și e ireversibil acest drum înapoi! Nu mă numesc Neagoe, nici Basarab, copile, și nici tu, Teodosie, dar în aceste zile, trăind lumi paralele în era Cyber-Punk, e-mpărtășim ideea, necazul
POEME PENTRU ADOLESCENŢI de GEORGE ROCA în ediţia nr. 571 din 24 iulie 2012 by http://confluente.ro/George_roca_poeme_pentru_adolescenti_george_roca_1343139263.html [Corola-blog/BlogPost/355109_a_356438]
-
Vremea fiind însorită și știindu-mă oricum plecat într-o zi luată din concediul de odihnă, mi-am permis un scurt popas la Dunăre, de care chiar mi se făcuse dor. După câteva zeci de minute iată-ne pe faleză, scrutând bătrânul fluviu ce părea la orizont, în bătaia razelor de soare ale dupăamiezii, un șarpe zămislit din argint topit. Nu am apucat să mă bucur însă prea mult de acea imagine aproape ireală, că m-a întrerupt din contemplare un
LOCALIZARE DE ÎNALTĂ PRECIZIE de MIHAI MANOLESCU în ediţia nr. 2284 din 02 aprilie 2017 by http://confluente.ro/mihai_manolescu_1491155033.html [Corola-blog/BlogPost/350168_a_351497]
-
Acasa > Cultural > Accente > DRUMUL APELOR, 26 ( ROMAN ) Autor: Aurel Conțu Publicat în: Ediția nr. 2253 din 02 martie 2017 Toate Articolele Autorului Se anunță o noapte cu lună, timpul se scurge însă greu, cu pași de melc, iar noi scrutăm neliniștiți întinsul oceanului, așteptând cu sufletul la gură atacul iminent al piraților caraibieni. Mai este o oră până la presupusul atac și toate punctele de atracție de pe vas rămân închise. Echipajul, în schimb, ocupă poziții strategice de o parte și de
DRUMUL APELOR, 26 ( ROMAN ) de AUREL CONȚU în ediţia nr. 2253 din 02 martie 2017 by http://confluente.ro/aurel_contu_1488414125.html [Corola-blog/BlogPost/352749_a_354078]
-
drept urmașul unor neamuri aristocrate sub numele de „prince Bassaraba - Apaffy”, Mateiu încearcă să se impună prin vestimentație, gestică și ținută de nobil, mai ales prin „solemnitatea pasului și expresia disprețuitoare a figurii palide cu ochii negri și reci, care scrutau fără indulgență în jurul lui”, părând obsedat de ascendența sa: „Eu cobor din ilustva familie a conților Cavacioni. Eu sunt ultimul descendent...al familiei Cavacioni” (Cella Delavrancea), o deficiență de vorbire făcându-l să pronunțe litera „V” în locul literei „R”. Când
FIUL CELEBRU AL UNUI TATĂ CELEBRU de NICOLAE DINA în ediţia nr. 2263 din 12 martie 2017 by http://confluente.ro/nicolae_dina_1489307379.html [Corola-blog/BlogPost/369450_a_370779]
-
acolo ca fiica ta și nici să se știe cine sunt eu de fapt. Doresc mult, să fiu tratată strict, pentru meritele mele. Doar v-am spus că plec acolo, să învăț să mă descurc cu forțele mele. Doctorul o scruta gânditor și-și zice în sinea lui că trebuie să mai fie ceva, ce fata nu i-a spus. Vedea că în spatele privirii sale se dădea o luptă grea, pentru a înpiedica să iasă la iveală ceva ascuns acolo. Era
PETRECERE NEFASTĂ (10) de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 2085 din 15 septembrie 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1473949428.html [Corola-blog/BlogPost/368516_a_369845]
-
Acasa > Versuri > Spiritual > CE-AR FI SĂ FIU UN EXORCIST?... Autor: Gheorghe Pârlea Publicat în: Ediția nr. 2008 din 30 iunie 2016 Toate Articolele Autorului Cu mâna streașină pe frunte, Scrutez, prin ochiul meu firav, Azurul tulburat, spre munte, De griul Marelui Zugrav. * Ades, și cerul cel din noi E-ntunecat de norul greu - Și-n ce furtuni și aspre ploi Ne poartă fiii lui Atreu! *** Ce-ar fi să fiu
CE-AR FI SĂ FIU UN EXORCIST?... de GHEORGHE PÂRLEA în ediţia nr. 2008 din 30 iunie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_parlea_1467310403.html [Corola-blog/BlogPost/367741_a_369070]
-
în: Ediția nr. 1649 din 07 iulie 2015 Toate Articolele Autorului Pe insula de gheață lipsită de suflare, Cu stânci a’ căror piscuri străpung pe-alocuri norii, Înlănțuind tristețea, în sumbra condamnare, Un rătăcit de suflet așteaptă-ntruna zorii. Privirea-ncețoșată scrutează depărtarea, Să vadă o ființă, să simtă-aproape un om, Dar împrejur domnește, cât vezi cu ochii, marea Și-n insula de gheață nu-i nici măcar un pom. Îngenunchind pe piscuri, spre cer înalță rugă, Cerșind îngăduință, de-a nu trăi
INSULA DE GHEAȚĂ de NICOLAE STANCU în ediţia nr. 1649 din 07 iulie 2015 by http://confluente.ro/nicolae_stancu_1436239162.html [Corola-blog/BlogPost/368926_a_370255]
-
o răscruce de gând roditor, lângă o baltă de singurătate. Rămân pe fagașul firescului, nu mă întind peste semne înspre masca viețuirii. Când apele se vor revărsa peste maluri vom cunoaște îmbrățișarea. Stăteam spate în spate, doi călători cu ochii scrutând busola inimii, eu cu spatele către centrul vieții, tu cu spatele către malul plăcerii, eu ascultând freamătul ierbii, tu cu privirea pierdută în zare. Continuăm căutarea în labirintul ce ni se așterne între omoplat și impulsul zvâcnirii, între brațe și
POZIŢIA SINELUI de IULIA DRAGOMIR în ediţia nr. 1704 din 31 august 2015 by http://confluente.ro/iulia_dragomir_1441015789.html [Corola-blog/BlogPost/379512_a_380841]
-
două versuri - Ana Maria Gîbu merită numele de poetă și îi străvăd un drum luminos pe acest tărâm fascinant. Nu e de mirare, pentru că Ana Maria, precum o liană, s-a suit pe umeri de flori și de acolo a scrutat orizontul. De la această înălțime poate aprecia valorile adevărate din mulțimea de false valori. Cu toate acestea, întoarcerea la poveste este inerentă: copila jinduiește la vremea basmelor „din lumea fără litere” - aluzie la timpul când mama, tata, bunica îi citeau povești
AUTOR CEZARINA ADAMESCU de ANA MARIA GÎBU în ediţia nr. 903 din 21 iunie 2013 by http://confluente.ro/Un_pas_urias_de_la_nedumeriri_ana_maria_gibu_1371801951.html [Corola-blog/BlogPost/346140_a_347469]
-
satisfacții, câștiguri și aplauze, diplome și medalii, recunoștința lumii, dese strângeri de mână, calde felicitări! Deci luptă, luptă-ntruna! Dă ce-i mai bun din tine, descoperă-ți talentul, vocația, chemarea, și vei avea încântarea! Planează lin, privește, cunoaște amănuntul, scrutează orice plan, că-n zare, bătrânețea apare cu regrete, și e ireversibil acest drum înapoi! Nu mă numesc Neagoe, nici Basarab, copile, și nici tu, Teodosie, dar în aceste zile, trăind lumi paralele în era Cyber-Punk, e-mpărtășim ideea, necazul
STRADA NOASTRĂ LUI GEORGE ROCA de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 833 din 12 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Strada_noastra_lui_george_roc_marin_voican_ghioroiu_1365792993.html [Corola-blog/BlogPost/345828_a_347157]
-
Apoi totul recăzu În Întunericul de mai Înainte. Numai urletele câinilor răzlețiți, rămași fără case, din cartierul demolat, se auziră la fel de puternic. Câteva geamuri se deschiseră, oarbe În noapte. Locatarii mutați În blocurile noi, treziți de hărmălaia canină, Încercau să scruteze Întunericul. Unii fluierară prelung, alții huiduiră, dar fără nici un folos. De la parterul blocului, de sub treptele unde se adăpostise Hamilcar, o voce de femeie se auzi În noapte. Oare Hamilcar al nostru ce-o face? Recunoscu glasul femeii stăpânului său. Se
[Corola-other/Imaginative/76_a_324]
-
a trecut pe deasupra lucrurilor mirosind a esențe. S-a culcat apoi, obosit de-atâta frumusețe, pe sub zarea rotundă, îmbolnăvindu-se de eternitate, căci, prin fereastra sufletului lui, a intrat misterul lui a fi și a nu fi. Cu ochii deschiși, scrutând până spre marginile universului, a mângâiat visul fântânilor, a îmbrățișat trupul svelt al gândurilor care l-au troienit, precum florile de tei. Ionica Baicu - De n-ar fi fost ... De n-ar fi fost el, Eminescu, Iubirea ar fi fost
LA STEAUA CARE-A RĂSĂRIT – OMAGIU LIRIC AL PRIETENILOR ZIARULUI ŞI EDITURII NAŢIUNEA de ROMEO TARHON în ediţia nr. 1111 din 15 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/La_steaua_care_a_rasarit_romeo_tarhon_1389814356.html [Corola-blog/BlogPost/363751_a_365080]
-
în Anglia) formele istorice medievale să nu fi fost brutal desființate, ci mereu împrospătate de spiritul modern[44]. Eminescu a exprimat un autohtonism realist, de nuanță cultă și folclorică în același timp, dar a fost și de un modernism surprinzător, scrutând viitorul cu idei încă neexprimate de alții, cu idei care aveau să vină. Evul Mediu românesc ilustrat de Eminescu - dacă se face abstracție de metodele de abordare diferite - seamănă mult cu acela reconstituit de Nicolae Iorga. Același lucru se poate
Poezia lui Eminescu și Evul Mediu românesc by http://uzp.org.ro/poezia-lui-eminescu-si-evul-mediu-romanesc/ [Corola-blog/BlogPost/92524_a_93816]
-
aripile-avântului sunt rană. Poemul meu, naiv ca o icoană, Doar vieții vii am vrut să i se-nchine. Infernul vieții-i astăzi partea mea? De unde sunt mai pot avea scăpare? Mi-e sufletul strivit de crucea grea. Privirile-n zadar scrutează-n zare; Din năzuinți un semn măcar n-apare. în jur doar plâns, pe ceruri nici o stea. 1956 Calvar Calvar, calvar, de unde-ai răsărit Cu-atâta întuneric prea deodată, în primăvara mea învolburată, Cu-albastrul de neliniște sfințit? Se tânguie
Poezie by Nicolae Ungurean [Corola-website/Imaginative/7109_a_8434]
-
într-o duminică în care îmi vedeam copiii în casa bunicilor lor, la Vélizy, Delphine m-a întrebat à l'improviste: - Papa, de ce trăiești SINGUR? Pasionat, la vârsta de 5 ani, de dinozauri, Jérôme s-a alăturat surorii sale; mă scrutau amândoi cu un fel de curiozitate intensă: Papa, pourquoi tu vis seul? Cu iscusință, bunicii au trecut la alt subiect de discuție, înainte ca eu să mă fi înglodat în explicații asupra solitudinii; două minute mai târziu, râdeam cu toții de
Agende rupte (1998) by Ilie Constantin [Corola-website/Imaginative/15200_a_16525]