357 matches
-
cufundă autorul? (căci nu e oricine acel căruia iubita i-a fugit, cu altul, ci chiar poetul este cel ce trăiește prin discursul dramatic al cuvintelor). De aici versurile curg, povestea devine basm, mit, urcând în fantastic. Autorul devine un semizeu din mitologie în lupta cu... cu cine de fapt ne luptăm noi? Uneori o luptă cu un principiu, cu o idee, cu un ceva intangibil, de neatins de mintea noastră oricât de scrutătoare și totul pare o luptă inutilă, (chiar
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
n-ar putea constitui "opera de artă"377 . Și totuși, tot din realitate, dar din realitatea infinit deosebită își are originea gândul, ce se poate transpune dar are puterea să transpună un om, demonstrat astfel ca neobișnuit, în Creator, în semizeu într-un fel, căci tendința spre zei a lumii se face prin oamenii ei de geniu. Trecerea de la multiplicitate la individul cu personalitate discordantă dar concordantă cu idealul lumesc s-a făcut și poate că încă are loc sub ochii
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
de-a lungul secolelor. Atunci când ne referim la fondatorii de doctrine spirituale, care au marcat evoluția omenirii, este dificil să facem distincția dintre adevărul istoric și aspectul legendar al vieții acestora și aceasta deoarece asemenea ființe sunt totdeauna descrise ca semizei. Rămân fără dubiu cuvintele lor de înțelepciune care reprezintă reflectări ale illuminării, picături de rouă astrală cu care ei s-au ridicat deasupra celorlalți oameni. Iată un fragment din cugetările lui Pitagora: "Îți este dat să lupți și să învingi
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
se scufundă autorul? (căci nu e oricine acel căruia iubita i-a fugit, cu altul, ci chiar poetul este cel ce trăiește prin discursul dramatic al cuvintelor). De aici versurile curg, povestea devine basm, mit, urcând fantasmagoric. Autorul devine un semizeu mitologic în luptă cu... cu cine de fapt ne luptăm noi? Uneori avem o înfruntare diabolică sau extatică cu un principiu, cu o idee, cu un ceva intangibil, de neatins de mintea noastră oricât de scrutătoare ar fi ea și
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
de o permanentă actualitate. Aștept, prin urmare, dezbateri publice cu adevărații specialiști în subtilitățile teologiei, cu istorici, antropologi și sociologi ai religiilor. Cultura pop instrument de manipulare sau religie alternativă? (1) Muzica pop a fascinat dintotdeauna. Eroii pop-ului sunt semizeii desacralizați ai cotidianului. Au făcut și fac istorie. Ieri i-am avut pe Beatles, Rolling Stones, Pink Floyd, Bob Dylan, astăzi îi avem prin Michael Jackson și Madonna. Există ceva comun între ei? Eu cred că nu prea, însă alții
by NICU GAVRILUŢĂ [Corola-publishinghouse/Science/990_a_2498]
-
tinerețea, Michael Jackson și-a cosmetizat chipul. A sfârșit prin a arăta lugubru. L-am văzut cu toții în ipostaza omului cu mască. A fost versiunea kitsch prin care Michael Jackson a înțeles că poate rămâne în istorie un fel de semizeu încarnat. Boala de piele și nevoia firească de a și-o ascunde nu explică permanentul exhibiționism al megastarului american. A ținut să pozeze într-un veritabil ales. Frumusețea, fericirea, bogăția, confortul, prestigiul și autoritatea au fost în măsură să-l
by NICU GAVRILUŢĂ [Corola-publishinghouse/Science/990_a_2498]
-
boboc de gâscă pufos (...) încât bucuria pe care o simți, înviorându-ți mațul gros și altele mai mărunte, îți pătrunde până în inimă și-n creieri", cât și ideea de intangibilitate, asociată mitologiei: "Te-aș ruga să crezi că eroii și semizeii din Câmpiile Elizee nu sunt senini și fericiți fiindcă se hrănesc cu nectar și ambrozie, cum spuneau cei vechi, ci fiindcă se șterg numai și numai cu boboci de gâscă"200. În lumea subiectelor și a atitudinilor renascentiste trebuie căutată
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
Titu-Liviu peste pedestrași; Hipocrat conducea dragonii"276 și oastea Modernilor, "unde fiecare răcan pretindea să fie căpetenie (...) de la Tasso și Milton, la Dryden și Withers"277. Vor interveni în deciderea sorților de izbândă divinitățile protectoare (prin mijlocirea Zvonului, aici un semizeu "pentru care ușile erau deschise pretutindeni"), invocate de participanți, dar și îngrijorate foarte că "o sângeroasă luptă ar fi pe cale să izbucnească între două oștiri alcătuite din făpturi Antice și Moderne, denumite cărți (s.n.)". Proorocirile îi aparțin unei "dumnezeiri răufăcătoare
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
platonismului (aspect discutat anterior), există și alte lucruri comune transmise de la antichitate către creștinism. Pe de o parte, monstruosul și tenebrele din religia populară, mult influențată și ea de cultele orfice (Besançon 61-66), se regăsesc într-o "înfruntare" directă cu semizeii (eroii umanității), la nivele situate în imaginar între celest și teluric, dar și între teluric și sub-pământean. Aceste planuri transversale în ierarhia lumii, în care substanțele se amestecă (divinul și negativul său, demonicul) vor da modelul pentru situarea intercesionară a
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
îi permit să-și întărească și mai mult puterea personală. și, mai ales, după 1929, sub impulsul său și al clanului său, se dezvoltă un cult al personalității tot mai neînfrânat, care-l tămâiază pe liderul carismatic ca pe un semizeu în viață, și care se răspândește cu rapiditate în ansamblul Internaționalei Comuniste. Pe 14 aprilie 1937, Stalin concretizează toate puterile într-o structură informală care scutcircuitează organismele existente, și se dotează cu două comisii permanente. Prima, însărcinată cu chestiunile secrete
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
fericită din viața lui Mao de după 1949. înconjurat de ambițioși și de lingușitori, reconfortat în privința capacităților lui vitale, fericit că a terminat în sfârșit cu virtuoșii și cu savanții, Mao se joacă deconstruindu-și și reconstruindu-și țara cu abilitatea unui semizeu, ridicat în slăvi de cultul pe care i-l dedică tineretul* și, de voie de nevoie, ansamblul populației; acest cult este simbolizat de omniprezența Micii Cărticele Roșii, o culegere sintetică a „gândirii mao tzedun”. Fără îndoială, unele elemente rezistă, iar
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
și scrie poezie, oferindu-ne culisele mitologice, alegorice și retorice ale laboratorului, id est geneza unor texte petrarchești. Frapantă este însă descrierea omului Petrarca, cu toate hibele și slăbiciunile omenești, dincolo de orice idealizare, menite parcă să păteze marmura monumentului de semizeu. Este vorba de un realism desacralizant, pe alocuri fiziologic (vânturi, horcăit, sforăit, râgâit, defecație, frecventarea unor femei "deocheate" și chiar a unei prostituate coprofile etc.). Oricum, textul curge fluent, împletind abil universul literar al maestrului cu mediul cultural al epocii
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
tinerețea, vârste paradisiace ale candorii și elanurilor pierdute („Oh! sufletul! - curatul argint de odinioară”), devin tărâmul sacru al pelerinajelor memoriei (Rondelul trecutului, O umbră de dincolo de Styx). Grațioase sau hieratice gravuri pe motive antichizante evocă un timp legendar, al omului semizeu, pretext de abandonare în ficțiune a convențiilor lumii moderne, de exaltare a unei vitalități fruste, estetizată prin stilizarea mitologic-idilică sau prin sculpturalitate parnasiană: „Pe-armăsarul meu de stepă, ca nălucă orbitoare,/ Trec, vârtej de aur roșu, de nesip înfășurat/ Și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287942_a_289271]
-
meu este rază, cântec și magie!”). Mitul central al liricii lui M. este simbolicul „excelsior”, biruință asupra limitelor ultime, eliberare și înălțare din real prin poezie. Desprinderea de pământ se face pe aripile inspirării, care îl preschimbă pe muritor în semizeu (Avânt). Sufletul macedonskian țintește „perihelia”, apoteoza solară, integrarea în absolut și pur. Capodopera sa, Noaptea de decemvrie, concentrează semnificațiile tensiunii real-ideal în legenda alegorică a emirului (geniul) fascinat de viziunea Mekăi (idealul - depășire a lumescului în atingere cu divinul: „Sunt
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287942_a_289271]
-
poate fi găsit în cosmogonia indiană figurată în arta decorativă. Aici, vasul plin apare ca un simbol al feminității aflat în legătură cu „planta Vieții” sau cu altă emblemă a fertilității. De remarcat că vasul este ținut întotdeauna de un zeu, sau semizeu, niciodată de un om (ELIADE 1992, 227). O altă posibilă interpretare a vasului ar consta în asocierea acestuia cu matricea generatoare feminină. Considerațiile noastre par a fi întărite de scene hierogamice explicite din afara ariei noastre de interes, cum ar fi
Hoiseşti - La Pod. O aşezare cucuteniană pe valea Bahluiului by George Bodi () [Corola-publishinghouse/Science/1143_a_1893]
-
nici nu mai conta atunci când Cristi apărea pe scenă, mereu într-un costum elegant, de culoare închisă, comandat direct de la Paris, care-i venea ca turnat, cu batista aranjată perfect la piept, cu cravata legată impecabil și aura sa de semizeu, care cucerea cu fiecare cântec publicul. Iar dincolo de aspectul său de amorez și de vocea nemai- pomenit de caldă, nici buzunarele nu-i mai erau atât de goale, ceea ce îl făcea și mai dorit. Venitul de la Răcaru îi asigura nu
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
seră stăpânire pe el. Adrenalina era la cote maxime, iar peisajele pe care le știa atât de bine, văzute acum din unghiuri pe care imaginația nici nu le-a bănuit vreodată, de sus, îl făceau să se simtă ca un semizeu. Fernic a luat-o în dreapta și imediat a putut zări Hipodromul, unde larma pariorilor și strigătele de bucurie sau de mâhnire ale ratărilor pe ultimele sute de metri abia dacă se mai auzeau. Când erau chiar deasupra, i-a văzut
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
niciodată Întîmpinați cu atîta prietenie, că nu mai mîncaserăm niciunde pîine sau brînză precum cea pe care ne-au vîndut-o cei dinăuntru și că n-am mai băut vreodată un mate atît de revigorant. Pentru acei oameni simpli, eram niște semizei: Alberto și-a fluturat diploma În medicină pe sub nasul lor și, pe deasupra, veneam din minunata Argentina, unde trăia Perón cu soția sa, Evita, unde săracii au tot cît bogații, iar indianul nu e exploatat sau tratat atît de rău cum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1962_a_3287]
-
erau conduse de zeu spre perfecțiune. Eroarea din încercările anterioare și, putem presupune, chiar și din Republica, este aceea că liderul politic (fie el individ sau clasă) a fost luat separat și diferit de cei conduși: fie ca păstor, ca semizeu sau, în fine, ca „om de aur”. Dimpotrivă, omul politic face parte dintre cei conduși și aici este locul unde Platon este cel mai îngăduitor cu principiile democratice. De aici încolo se construiește un model bazat pe competența individului de
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
cadre goale "de cugetări castele" prin care hăuie vidul, precum în viziunile lui Piranesi. Schelăriile cosmice par linii desene Nazca, borne ale unor vechi rute saturniene, resemnificate și redate vederii celor născuți mai târziu, dar și semne, chemări misterioase către semizeii și atlanții retrași în "sâmburii" cosmosului. Între aceste vedute relicve ale unei civilizații de atlanți -, e un "aer mort": o surditate a vidului ce se sparge de arcuri și propilee ca o limbă de clopot ruptă. Dacă este o formă
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
raze apun, Țara recunoscătoare Roagă geniul tău bun Să o faci-a merita Binecuvântarea Ta, Căci tu ești ce ne-ai chemat La concordia de frați, Tu ești domn-adevărat Între domni adevărați. Ia-ți dar zborul către stele, Rangul între semizei. Binefacerile Tele, Părinteasca ta domnie, Cât va fi o Românie Cu o inimă ce bate, Ele nu vor fi uitate Dintre noi orfanii tăi. (Vocea Covurl.)9 Am dat această bucată în versuri ca o mostră a felului în care
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
subliniez, ori neființa, ori eternitatea. Gabriel Galtoi (Colegiul Tehnic Gheorghe Magheru - Tărgu Jiu) Nu am avut norocul să nu trăim timpuri “interesante”. Poate, dacă am putea să fim doar spectatori ai timpurilor, dar nu avem condiția divină, nici măcar a unor semizei; rămănem doar părtași ai celei umane: undeva între pămănt și stele. Care mai este șansa noastră ca oameni într-o lume care pare din ce în ce mai greu de înțeles și în care este din ce în ce mai greu de găsit o direcție, care să nu
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Gabriel Galtoi () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2269]
-
fără de pată), fiind de cele mai multe ori zămisliți de împreunarea zeilor cu muritorii obișnuiți. Eroii devin strămoșii fondatori ai cetății, ai castei, ai familiei, care coagulează comunitatea în jurul unui cult, și deschid posibilitatea promovării unui muritor la un statut superior, al semizeilor, însă această posibilitate este temperată prin sistemul religios și prin înțelepciune, conform cărora omul trebuie să își cunoască locul și măsura, în spiritul ordinii existențiale postulată de către Hesiod. "Eroizarea" rămâne astfel restrânsă la fondatori (Ahile, Tezeu, Oreste, Hercule), ori la
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
existența acestora derulată milenii în structuri și tradiții ininteligibile colonialiștilor.362 Un alt mecanism de confecționare a miturilor în actualitate (mai mult decât în orice altă epocă), remarcat de către Robert Segal, îl constituie biografiile hagiografice ale persoanelor celebrate, transformate în semizei, iar aventurile lor în mituri (de exemplu, imediat după Războiul din Golf, biografii comandantului suprem american, Norman Schwarzkopf, l-au prezentat drept cel mai inteligent și mai curajos soldat al lumii, cu atât mai inteligent și mai curajos decât oricine
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
863 Un foarte interesant studiu propun Dina Khapaeva și Nicolai Kopossov, în care trag concluzia că nu există, în Uniunea Sovietică, mit anterior perestroika neinventat de Stalin. Mitul zeului suprem stalinist a fost precedat și susținut însă de mituri ale semizeilor bolșevici (Kirov, Djerjisnki, Sverdlov, Ordjonikidze), iar Stalin și-a putut cultiva propriul mit pe un "teren arat ideologic", dublându-l pe al lui Lenin (ceea ce i-a asigurat succesul). Precum în panteonul grec, zeii supremi sovietici sunt atotputernici și întru
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]