1,337 matches
-
genunchi. Și râd zgomotos. Mănâncă și vorbesc. Mănâncă și râd. Copiii nu vor mâncare. Țipă, stâng buzele a refuz. Sunt lăsați în pace. Se întorc la ocupația lor, mai tentantă decât plictisul mâncării. Femeia întinde mâna stângă și ia cu sfială o felie de pâine. Mușcă din ea puțin câte puțin, ca dumicatul de anafură. Cu dreapta duce încet lingura la gură, după ce a împărțit mâncarea în porții mărunte. Nu știu ce are în farfurie și nici nu are importanță. Mănâncă singură, cu
TABLOURI: FEMEIA CU BATIC de ŞTEFANIA OPROESCU în ediţia nr. 2194 din 02 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/stefania_oproescu_1483391083.html [Corola-blog/BlogPost/341035_a_342364]
-
fi arzând-o dogoarea tăciunilor?” Leana îl privea cu ochii înegurați de tristețe, fără să-i fie plini de lacrimi, cum îi avusese în ultima perioadă, până a pleca la cele veșnice, ca să-i audă vocea care-l întreabă cu sfiala pe care a avut-o tot timpul de când s-a întors din război: - „Omule, vii mâine la biserică?” Se mira în sinea lui: „Cum se face că-i aud glasul, iar ea nu deschide gura?!...” Fiorii reci ai spaimei i-
ULTIMA SPOVEDANIE (NUVELĂ DE DRAGOBETE) de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 420 din 24 februarie 2012 by http://confluente.ro/Marin_voican_ghioroiu_ultima_spovedani_marin_voican_ghioroiu_1330067008.html [Corola-blog/BlogPost/346838_a_348167]
-
dacă aș putea să o fac? De aceea vreau un timp să tac, Căci să scriu îmi este foarte greu! Totuși tocul pe această filă, Aleargă fără să cunoască oboseală, Poate cunoaște și el vreo idilă Dar e cuprins de sfială! Eu fiind stăpânul lui, de teamă, Că poate mă va supăra, nu scrie! Doar numai ceea ce eu iau în seamă! Pe această coală de hârtie. Dar totuși dragostea e sentiment, Dintre cele mai nobile care există, Trăiește o viață, trăiește
STUDIU! de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 517 din 31 mai 2012 by http://confluente.ro/Studiu_mihai_leonte_1338490616.html [Corola-blog/BlogPost/358505_a_359834]
-
am scris mai mult de un metru linear! Azi scribii au ajuns la metru cub și la tone îndesat-majore ! Urmeaz ă pagini dense despre Șerban Cioculescu („Mai degrabă obiectivitatea se numește, aici, probitate.”), care se perinda printre noi cu o sfială majestoasă, Eugen Ionesco (critic francez de origine romană - cum este acreditat în Franța), ca și Brancuzi (Constantin Brancuși) - sculptor francez de origine romană, deși, bietul de el (gorjean de-al meu!), nu a expus niciodată în Franța - trăiască America !!! Ca sa
POEZIA CRITICII de IOAN LILĂ în ediţia nr. 605 din 27 august 2012 by http://confluente.ro/Poezia_criticii_ioan_lila_1346051545.html [Corola-blog/BlogPost/355285_a_356614]
-
ce-au lăsat urme frumoase într-un suflet nobil cum este acela de dascăl. Acea lumină ce-i aprindea privirea când îi învăța pe copii ceva nou sau îi dojenea... Un întreg album plin de momente încărcate de emoție și sfială, ce oglindește vocația acestui om minunat! La care se va adăuga cel de astăzi, când grădinarii își iau rămas bun de la grădiniță și de la ea... Surpriza din finalul activității, pregătită de educatoare, a strâns lacrimi de bucurie în ochii părinților
ELENA MARIANA NĂSTASE de CORNELIA VÎJU în ediţia nr. 902 din 20 iunie 2013 by http://confluente.ro/Portret_de_educatoare_elena_cornelia_viju_1371734360.html [Corola-blog/BlogPost/346106_a_347435]
-
prezenta cu numele de Harriet Bundy.Karon o invită politicos,în grădină .Îl ruga pe Aongus să o anunțe pe Mara,servitoarea de curand angajată,să pregătească ceva,pentru musafiri.Asezandu -se pe scaunul alb,Harriet zâmbi,cu o oarecare sfiala. -Nu am să te rețin mult,Karon.Vin din partea lui Pablo Garcia.Eu sunt persoană care are grijă de conacul lui cât timp lipseste.M-a rugat să îți dau asta. Îi făcu semn servitorului,iar acesta îi înmâna o
KARON,CAP 9 de VIOLETA CATINCU în ediţia nr. 2303 din 21 aprilie 2017 by http://confluente.ro/violeta_catincu_1492762399.html [Corola-blog/BlogPost/359968_a_361297]
-
Acasă > Literatura > Beletristica > GÂND Autor: Corina Negrea Publicat în: Ediția nr. 2006 din 28 iunie 2016 Toate Articolele Autorului Gând Am bătut, cu sfiala, la poarta unui gând.. Și gândul, mi-a deschis șovăitor. "Ce vrei tu oare?" m-a-ntrebat, oftând. Și i-am răspuns cu glasul stins, ușor.. C-aș vrea s-ajung din nou la țărm de mare... Să simt nisipul fin arzandu
GAND de CORINA NEGREA în ediţia nr. 2006 din 28 iunie 2016 by http://confluente.ro/corina_negrea_1467135906.html [Corola-blog/BlogPost/375754_a_377083]
-
-n direcția săgeților, a golurilor, într-un ungher simte unda poemului vestejit acoperit încă de scrum, de fum, ce-și caută drum să dispară. Afară. Îl privește și-l simte, ia aminte purpura-i apare, e boare de jar de sfială, dar are și-o stinghereală de poem scris afară. Se-nchid ferestrele, ușa spre camera mică, poemul de-afară prins înăuntru recită, declară - Aproape trecută e toamna, așternută-i castana pe caldarâm. Auzi pașii iernii din negura vermii cum aleargă
DESLUŞIRI (POEME) de ADINA DUMITRESCU în ediţia nr. 2200 din 08 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/adina_dumitrescu_1483884343.html [Corola-blog/BlogPost/373971_a_375300]
-
SELECTEAZĂ LUNAR TRIMESTRIAL SEMESTRIAL ANUAL JUBILIAR RETROSPECTIVA DE PROZĂ A SĂPTĂMÂNII RETROSPECTIVADE PROZĂA SĂPTĂMÂNII Acasa > Literatura > Comentarii > NEVINDECĂRI MEREU ȘLEFUITE OCTAVIAN MIHALCEA Autor: Baki Ymeri Publicat în: Ediția nr. 1878 din 21 februarie 2016 Toate Articolele Autorului În volumul Zdrențele sfielii, editat la București de Societatea Scriitorilor Militari, Mircea Brăilița ne familiarizează cu un aparte orizont de așteptare situat mult în afara contingenței, pentru că se proiectează în acele sfere supraterestre unde memoria e orientată într-o dezirabilă direcție "ferice", ideală. Toate acestea
NEVINDECĂRI MEREU ȘLEFUITE OCTAVIAN MIHALCEA de BAKI YMERI în ediţia nr. 1878 din 21 februarie 2016 by http://confluente.ro/baki_ymeri_1456081114.html [Corola-blog/BlogPost/370082_a_371411]
-
de smarald/ și sânii aproape perfecți/ pâini furate din cuptorul cald// picioarele prea elegante/ în sutele lor de botine/ doar să implori dimineața în zori/ alunecarea lor/ dinspre ea înspre tine// cam tot atunci mintea ta cerșetoare/ înveștmântată în zdrențele sfielii/ se întorcea lihnită de prin savanele durerii// unde leii nocturni fulgerătorii gheparzi/ îți mâncaseră sufletul odată/ cu inima neagră: nu mai aveai ce să arzi/ așa ar fi fost mica poveste/ a unei iubiri fulgerătoare/ estimp îngerii tăi și ai
NEVINDECĂRI MEREU ȘLEFUITE OCTAVIAN MIHALCEA de BAKI YMERI în ediţia nr. 1878 din 21 februarie 2016 by http://confluente.ro/baki_ymeri_1456081114.html [Corola-blog/BlogPost/370082_a_371411]
-
leii nocturni fulgerătorii gheparzi/ îți mâncaseră sufletul odată/ cu inima neagră: nu mai aveai ce să arzi/ așa ar fi fost mica poveste/ a unei iubiri fulgerătoare/ estimp îngerii tăi și ai ei/ înoată senini în marea cea mare (Zdrențele sfielii). Parcă din alte vremuri, "verbul" e la îndemâna unor metamorfoze purificatoare, fără început și sfârșit. Tristeți atemporale mai brăzdează câteodată fostele speranțe, existente acum sub forma urmelor ninse ale unei onirice Siberii a îngerilor (Melodioasa inexistență). Viața a erodat, de multe
NEVINDECĂRI MEREU ȘLEFUITE OCTAVIAN MIHALCEA de BAKI YMERI în ediţia nr. 1878 din 21 februarie 2016 by http://confluente.ro/baki_ymeri_1456081114.html [Corola-blog/BlogPost/370082_a_371411]
-
degajate de un auditoriu încă taciturn...” și vom învăța împreună ce înseamnă să fii antreprenor”, reîncepuse Irina să perceapă ceva mai clar vorbele trainerului, însă ușa sălii de curs se deschise din nou și încă două persoane pătrunseră cu oarecare sfială în sala de curs. - Scuze.... - Nu, nu este nevoie să vă scuzați; haideți domnilor să mai punem încă o masă și două scaune, să putem avea loc cu toții, așa...suuper! Așa, acum haideți să ne cunoaștem întâi și vă propun
ANTREPRENORUL de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 744 din 13 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Antreprenorul_tania_nicolescu_1358094930.html [Corola-blog/BlogPost/345178_a_346507]
-
amplitudinea crugului, dacă nu și micile-mari imprevizibile ale vieții noastre pământene. Sorin Solaris (cu numele suferind o inspirată modificare) rămâne, pentru mine, o enigmă și o revelație, știindu-l retras în arealul unei așteptări sau al unei exigențe situate între sfială și îndatoriri, dacă nu și conotațiile necontenitelor recursuri în favoarea artei. Cartea dintâi a lui Sorin Solaris îi confirmă potențialele, prefigurând un destin literar remarcabil, singularizându-l într-un context literar și pestriț. Fenomenul editorial mi se pare că primește un
EU VOI ALEGE CERUL de SORIN OLARIU în ediţia nr. 711 din 11 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Eu_voi_alege_cerul_sorin_olariu_1355286093.html [Corola-blog/BlogPost/359770_a_361099]
-
SĂPTĂMÂNII RETROSPECTIVADE PROZĂA SĂPTĂMÂNII Acasa > Poeme > Dorinte > POEME DE DRAGOSTE (1) Autor: Georgeta Resteman Publicat în: Ediția nr. 168 din 17 iunie 2011 Toate Articolele Autorului Renaștere Sublime miresme înnoată-n albastru, Cireși înfloriți, sălcii verzi, alb de nufăr Privesc cu sfială spre-a zilelor astru, Încet mă strecor înspre vis ... nu mai sufăr! Văd firul de iarbă cum crește-n tăcere Și muguru-i gata plesnit, ce splendoare! Narcisa-mi zâmbește-unduind de plăcere Redând bucuria în suflet de floare. Și-un zumzet
POEME DE DRAGOSTE (1) de GEORGETA RESTEMAN în ediţia nr. 168 din 17 iunie 2011 by http://confluente.ro/Poeme_de_dragoste_1_.html [Corola-blog/BlogPost/367242_a_368571]
-
nici mărime, / Nu are timp, nu are nimic... / / Lumea mea se află în mine, / În sufletul meu nemărginit, / În imaginația mea călătoare / Și veșnic nemuritoare” (Adrian Ambruș). Cei peste o de tineri poeți materializează în creații literare, fără pic de sfială, apelând la varii procedee stilistice, ceea ce se ascunde în această lume a lor: bucuria, optimismul, melancolia, nostalgia, tristețea, singurătatea, dezamăgirea, durerea, toate acestea fiind generate de forța numită dragoste. Stăpâniți de acest sentiment, ei se bucură și suferă, iar aceste
Cenaclul Literar ,,Tinerele Condeie” by http://uzp.org.ro/cenaclul-literar-tinerele-condeie/ [Corola-blog/BlogPost/93330_a_94622]
-
realizat în chipul lor asemănarea cu Dumnezeu. Pentru Părintele Dumitru Popescu fiecare om era unic și niciodată nu făcea o ierarhie a persoanelor care-i călcau pragul. În camera sa de lucru, asemenea unei chilii de călugăr, pășeai cu multă sfială, dar o pace îți inunda întreaga ființă imediat ce intrai în spațiul acela sacru, venerabil, de imortalitate. În fața lui luminată, în ochii să mereu întredeschiși, în vorba lui dulce dar fermă, găseai imediat chipul marelui teolog, ori a părintelui duhovnicesc ce
PĂRINTELE PROFESOR ŞI ACADEMICIAN DUMITRU POPESCU (1929 – 2010) – ÎMPLINIREA A CINCI ANI DE LA NAŞTEREA SA ÎN VIAŢA CEA CEREASCĂ ŞI VEŞNICĂ… de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1531 din 11 martie 2015 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1426055783.html [Corola-blog/BlogPost/344113_a_345442]
-
Știu însă aproape cu precizie, urmare a câtorva luminoase întâlniri directe și indirecte (indirecte, prin intermedierea condeiului său), cât de bun român este basarabeanul Valeriu Rață. Convingerea mea asupra românismului celui pe care încerc să-l creionez aici, cu oarece sfială, ar putea fi întărită de un argument prioritar, acela că dânsul este, prin studii, profesor de limba și literatura română. Și că, ca o curgere firească în albia profesională dată, a fost sau încă este lector, corector și redactor de
FRĂMÂNTUL SUFLETULUI POETULUI VALERIU RAŢĂ, CONFRATELE MEU ÎNTRU ROMÂNISM de GHEORGHE PÂRLEA în ediţia nr. 1858 din 01 februarie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_parlea_1454320236.html [Corola-blog/BlogPost/364447_a_365776]
-
Ce izvorăște din inimă celui ce poate rosti cuvintele tale Și tu îl călătorești cu lumina ta Către un alt înțeles către cel care caută pe cel de dincolo de lume și tu privești prin cuvintele tale în mine cu atâta sfiala către cel atât de ascuns unde nu este altceva decât infinitul vorbirii. *** Ești patria cu mii de cărări călătoare spre el Cel ce a creat universul Ești patria nesfârșitului Ești patria mâinii ce atinge cerul atât de înalt și atât
CUVANTUL de VICTORIŢA DUŢU în ediţia nr. 1489 din 28 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/victorita_dutu_1422474074.html [Corola-blog/BlogPost/342493_a_343822]
-
de zăpadă.. arunc focul, Din rana țărmului nestins din suflet.. Nu i-a venit încă sorocul.... De vindecare.. ori să-și găsească locul. Privesc precum orbul pe întinderi, Pe pagini albe nescrise și-n noi descinderi Găsesc copacii plini de sfială.. În așteptarea cea lungă ca întâia oară! Se-aude prin neguri și vremi Muzici celeste, ce vin de nicăieri, Cântate-s de îngerii albi de lumină Hai vino,nu te teme,prinde-mă de mână! Vino de vrei în șoaptele
PRIN NEGURI ȘI VREMI de ZAMFIRA ROTARU în ediţia nr. 2234 din 11 februarie 2017 by http://confluente.ro/zamfira_rotaru_1486832666.html [Corola-blog/BlogPost/368805_a_370134]
-
farmec, notându-le ca într-un fel de jurnal și apoi mai târziu să prindă contur intr-o carte. Nu degeaba am numit-o eu „testament de suflet”, acolo nu ai voie să intri în grabă, ci mai degrabă cu sfială, pentru a respecta tot ce a dăruit autorul „din prea plinul său”, iar personajul din „oceanul de amintiri”. Așadar, tu, cititorule deschide-ți sufletul și savurează din dulceața cărții, vei constata ca am avut dreptate, că te-am ghidat către
VISURILE ŞI AMINTIRILE LUI DUMITRU SINU SCRISE DE OCTAVIAN CURPAŞ de CARMEN MARIN în ediţia nr. 594 din 16 august 2012 by http://confluente.ro/Carmen_marin_visurile_si_amintirile_l_carmen_marin_1345102669.html [Corola-blog/BlogPost/355100_a_356429]
-
din copite puzderii de stele până aici, unde întoarce blând eternitatea. Mă simt prizonieră într-un tărâm al timpului în care mă constrânge fiecare clipă și alerg să prind secundele cu care mă întrec și pe cele ce privesc cu sfială până aici, unde întoarce blând eternitatea. Asa că evadez cu toată ființa dincolo de timp, ating libertatea în gânduri albastre și mă pierd în abisul emoțiilor fără sfârșit, tot acolo unde întoarce blând eternitatea. IMAGINI Spre veșnicie văd pământul ca o
EVADAREA (POEZII) de ALEXANDRA MIHALACHE în ediţia nr. 1498 din 06 februarie 2015 by http://confluente.ro/alexandra_mihalache_1423233478.html [Corola-blog/BlogPost/374713_a_376042]
-
Florile de mușețel sunt pudrate cu polen, În pupila lor zglobie se-oglindește melancolic Fir plăpând de păpădie, ce pe margini de joben, Poartă puf fardat de soare din ținut de vis bucolic. Freamătă în pulsul ierbii, verdele, plin de sfiala, Urșii plictisiți de iarnă s-au oprit din sforăit, Iar pe-nmugurite ramuri,delicat, dar cu-ndrazneală, Rândunelele duioase se întrec în ciripit. Auzind că prin grădini forfota se întețește, Greierele trubadur, jovial, copilăros, Purtând frac de roz petale, furnicuțelor doinește, Netezindu
REVERIA PRIMĂVERII de INES VANDA POPA în ediţia nr. 1516 din 24 februarie 2015 by http://confluente.ro/ines_vanda_popa_1424729237.html [Corola-blog/BlogPost/379401_a_380730]
-
Florile de musețel sunt pudrate cu polen, În pupila lor zglobie se-oglindește melancolic Fir plăpând de păpădie, ce pe margini de joben, Poartă puf fardat de soare din ținut de vis bucolic. Freamată în pulsul ierbii, verdele, plin de sfială, Urșii plictisiți de iarnă s-au oprit din sforăit, Iar pe-nmugurite ramuri,delicat, dar cu-ndrazneală, Rândunelele duioase se întrec în ciripit. Auzind că prin grădini forfota se întețește, Greierele trubadur, jovial, copilăros, Purtând frac de roz petale, furnicuțelor doinește, Netezindu
INES VANDA POPA by http://confluente.ro/articole/ines_vanda_popa/canal [Corola-blog/BlogPost/379411_a_380740]
-
tulpină. Florile de musețel sunt pudrate cu polen,În pupila lor zglobie se-oglindește melancolicFir plăpând de păpădie, ce pe margini de joben,Poartă puf fardat de soare din ținut de vis bucolic.Freamată în pulsul ierbii, verdele, plin de sfială, Urșii plictisiți de iarnă s-au oprit din sforăit,Iar pe-nmugurite ramuri,delicat, dar cu-ndrazneală,Rândunelele duioase se întrec în ciripit.Auzind că prin grădini forfota se întețește,Greierele trubadur, jovial, copilăros,Purtând frac de roz petale, furnicuțelor doinește,Netezindu
INES VANDA POPA by http://confluente.ro/articole/ines_vanda_popa/canal [Corola-blog/BlogPost/379411_a_380740]
-
în chipul lor asemănarea cu Dumnezeu. Pentru Părintele Profesor Dumitru Stăniloae fiecare om era unic și niciodată nu făcea o ierarhie a persoanelor care-i călcau pragul. În camera sa de lucru, asemenea unei chilii de călugăr, pășeai cu multă sfială, dar o pace îți inunda întreaga ființă imediat ce intrai în spațiul acela sacru, venerabil, de imortalitate. În fața lui luminată, în ochii să mereu întredeschiși, în vorba lui dulce dar fermă, găseai imediat chipul marelui teolog, ori a părintelui duhovnicesc ce
PARTEA A II A... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 266 din 23 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Despre_desavarsire_in_viziunea_parintelui_dumitru_staniloae_partea_a_ii_a_.html [Corola-blog/BlogPost/355876_a_357205]