949 matches
-
obiectivarea formează mecanisme ce stau la baza construirii unei reprezentări și a utilizării sale. Ele ne permit să considerăm mișcarea actului de reprezentare a unui obiect ca fiind cvasi-permanentă și continuă. Chiar dacă incită la o mai bună Înțelegere a mecanismelor stereotipiei și prejudecății, ele generează și o viziune nuanțată și tolerantă asupra omului În societate, care gândește uneori În mod părtinitor, ca un amator, iar alteori În mod adaptat, pragmatic, abil, fiind În același timp creativ, Întreprinzător, inovator. Caracterul activ al
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
Literatur (1980). Intenția zeflemitoare, notabilă în exegezele critice, se regăsește în proza lui P., îndeseobi în încercările antiliterare din romanul „sentimental” Doina Doicescu și Nelu Georgescu (1977) și în însemnările de „voiaj” din Călătorie sprâncenată (1980), unde ironia, războiul cu stereotipiile, locul comun și kitschul irup în fulgerări de burlesc și grotesc halucinant, hotărând, „atotputernică”, arhitectura intrigii, tipologia, fluxul stilistic și finalitatea estetică, ca și în romanul Podul aerian (1981), proză a „deriziunii”, cu o mai complexă bătaie și amplitudine. În
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288911_a_290240]
-
implicită a superiorității culturale a societăților europene occidentale sau a celor transatlantice și a cetățenilor lor. O regulă antropologică simplă și tacită, admisă de orice cercetător, spune că trebuie evitate ierarhiile culturale dintre societăți, bazate pe evaluări asociate cu prejudecăți, stereotipii sau alți „idoli”. În unele analize ale tranziției noastre postcomuniste, nu s-a admis ca referință, fie ea și tacită, o astfel de regulă, rezultând astfel un discurs pe care îl numim antropologic-etnocentric. Această abordare a fost însă posibilă tocmai
[Corola-publishinghouse/Science/2357_a_3682]
-
noi identități specializate. Aria de consacrare a acestora apare fie atunci când noul sistem pătrunde în cadrul ordinii tradiționale consacrate a identităților pentru a-i forța convertirea la individualizare, fie ca rezultat al expansiunii unor analize sau dezvoltări ce zguduie credințele sau stereotipiile consacrate (de exemplu, în lumea religiei, a tradițiilor etnice, a practicilor sexuale etc.) și facilitează afirmarea unora noi. Uneori, conflictele și riscurile opțiunii pentru o identitate specializată dobândesc vizibilitate socială datorită urmării unor traiectorii nelegitime: apar preoți ce oferă servicii
[Corola-publishinghouse/Science/2357_a_3682]
-
Nimeni nu ar mai admite existența acelei „esențe a masculinității” sau a acelei „esențe a feminității” ce ar legitima prevenirea legală a unor diferențieri de poziții sociale asumabile. Acest fapt îl remarcăm în teorie, în legislație și din ce în ce mai insistent în stereotipiile reprezentărilor sociale etalate, pentru că între structura socială în construcție și cea moștenită cultural există încă un conflict bazat pe rezistența celei din urmă la presiunile de dizolvare pe care modernitatea noastră actuală le exercită. Formele acestui conflict sunt vizibile. Una
[Corola-publishinghouse/Science/2357_a_3682]
-
în relații contractuale pe piața muncii. Diviziunile muncii, bazate pe diferite criterii, încep să elimine criteriile de gen sau sexuale pentru a deveni neutre față de gen; femeile intră pe piața muncii și cer drepturi egale pentru profesii și activități egale; stereotipiile de gen sunt puse sub lupa discreditării și se susține eliberarea femeilor sau a bărbaților de moșteniri transmise și admise până de curând. Odată cu acestea, se ivesc ambiguități și incertitudini, căutări și asertări, divorțuri și repetate căsătorii, familii monoparentale și
[Corola-publishinghouse/Science/2357_a_3682]
-
să se transforme din tradiționala „viață pentru alții” în moderna „viață printre alții” cu scopul de a-și construi o nouă identitate, viața masculină își continuă propria identitate modernă, ce corespunde „vieții printre alții”. De o parte, în cazurile bărbaților, stereotipia rolurilor masculine, confortul social al identificării bărbaților cu ele, acceptarea, aprobarea și recompensarea socială și de piață tacite sau explicite, perseverența în construcția individualizării economice (bărbații au o „carieră” ce trebuie să fie de succes!) se asociază cu o identificare
[Corola-publishinghouse/Science/2357_a_3682]
-
G. Călinescu are un fel al său de a stîrni febrilitatea ideativă a cititorului prin mobilitatea spiritului, în asocieri și disocieri. El se declară în cele trei texte împotriva formulelor uscate, didactice, în care își pot găsi cu ușurință loc stereotipia și platitudinea. Critica eminesciană "s-a ruginit într-o rutină orală și școlară", citim în Postfața din 1936, de aceea este absolut necesară cercetarea manuscriselor. Din cele trei texte, reiese clar relația gîndită de G. Călinescu dintre Opera și Viața
O carte rescrisă by Cornelia Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/15174_a_16499]
-
singurul "rebel" se dovedește Caragiale: Oscar Späthe l-a reprezentat purtînd căciulă, cu capul întors spre stînga și cu privirea îndreptată în sus. Duhul scriitorului l-a smuls pe sculptor din somnul convenției și i-a dat curaj să sfideze stereotipiile. Bravos, nene Iancule! Ochii bustului tău contemplă neabătut seninul cerului de vară. Dacă ai consimți să-i cobori măcar o clipă, ai citi cu satisfacție pe un panou al Primăriei: "Rotonda scriitorilor. Acest monument aparține patrimoniului cultural al Bucureștiului. Vă
Lista lui Petrovici by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Journalistic/7100_a_8425]
-
bună de aproape 30 de ani. Profesia Mulți profesori din facultate aveau prejudecata că fetele nu „văd în spațiu“, că nu pot fi ingineri buni. „Poate de asta am devenit feministă. Mi s-a părut că am avut de înfruntat stereotipii, prejudecăți care nu aveau nimic comun cu ceea ce știam eu“. La „Garofița“, în Timișoara, Maria venise cu repartiție guvernamentală. „Aveam nevoie de bărbați“ - a fost întâmpinarea. Dar a demonstrat repede că e mai pricepută ca bărbații. La preparația țesătoriei a
Agenda2004-49-04-c () [Corola-journal/Journalistic/283116_a_284445]
-
în cel mai fericit mod de Marlin Monroe din Unora le place jazzul (Some Like It Hot, 1959) al lui Billy Wilder, Saraghina este vulgară și atât, dar nu atât partitura ei este nepotrivită, Be italian adunând o serie de stereotipii plictisitoare despre ceea ce crede americanul că reprezintă italianul, cât alătuarea cu o retrospectivă aluziv felliniană a copilăriei. Ceea ce este magic în acel decupaj strică cântecelul neinspirat, modesttrivial al Saraghinei care își tot foarfecă inutil picioarele pentru a sugera ce dorește
... și jumătate by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/6503_a_7828]
-
memoria lui Shakespeare, dintr-o cunoscută proză a lui Borges. E, de altfel, și motivul profund pentru care același Călinescu se arăta mefient față de reușita romanelor având drept protagoniști genii. Dimpotrivă, afirma criticul, abia existența oamenilor banali, cu meschinăriile și stereotipiile lor, oferă subiecte minunate pentru acest gen, până la urmă, popular. Contorsiunile sufletești ale unui mare poet, ale unui mare pictor, ale unui muzician inclasabil alunecă, nu pot fi cu nici un chip fixate în categorii. Nu e cazul să aducem contraexemple
Visuri trecute, uscate flori (I) by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/4093_a_5418]
-
de ani! Amuzante pitoreștile repere ale timpului, cu „reuniunea tovărășească” deschisă de o conferință despre politețe. Dialog uneori sentențios („Trebuie să ajungem acolo unde rămân semne!”), alteori căutând firescul în banalul trivial, rod al unui efort pt. a ieși din stereotipiile „filmelor de șantier”. B.T. Râpeanu elogiază „acuitatea notației realiste” în descrierea mediilor ieșind, în acest fel, din stereotipiile filmelor de tineret „cu șantier”. Nuțu, interpretul „tânărului furios” dintr-o lungă serie a anilor '60-70, se va uza curând, iar Caramitru
Diminețile unui băiat cuminte () [Corola-website/Science/327466_a_328795]
-
sentențios („Trebuie să ajungem acolo unde rămân semne!”), alteori căutând firescul în banalul trivial, rod al unui efort pt. a ieși din stereotipiile „filmelor de șantier”. B.T. Râpeanu elogiază „acuitatea notației realiste” în descrierea mediilor ieșind, în acest fel, din stereotipiile filmelor de tineret „cu șantier”. Nuțu, interpretul „tânărului furios” dintr-o lungă serie a anilor '60-70, se va uza curând, iar Caramitru e pus să zică, premonitoriu, chiar la începutul filmului: „Ne facem că muncim!” „Condurul de Aur” - Gotwaldow”". Nu
Diminețile unui băiat cuminte () [Corola-website/Science/327466_a_328795]
-
de gen. Alături de Eugen Burada, Sergiu Nicolaescu și Amza Pellea, el este și principalul coautor al scenariului cinematografic Nea Mărin miliardar (1975), ecranizat mai târziu. Perspectiva prea comună asupra existenței, mediocritatea inteligenței artistice, gustul pentru senzaționalul ieftin, respectarea unei rețete, stereotipia, automatismele narative și expresive, la care se adaugă fie folosirea cam aproximativă a limbii, fie întrebuințarea unui limbaj uneori prețios, cosmopolit și împestrițat cu barbarisme fac din proza lui C. o operă-kitsch. Agrementându-și istorisirile cu spații și trasee de vis
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286413_a_287742]
-
despre puterea creatoare a individului, aflat pe terenul virgin al unei limbi altfel structurate. Nu e vorba aici despre națiuni, ci despre indivizi în căutarea unui mijloc de a se strecura către terenul generos al limbii interioare suedeze. Locurile comune, stereotipiile limbii uzate de propaganda politică și reclame comerciale sunt evitate de toți. Toată lumea vrea să danseze sau să cânte muzica proprie. Și asta mă umple de entuziasm - nu numai scriitorii vor să fie autentici exprimând idei și sentimente, ci și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
de convenționalitate), la care se adăuga un abia perceptibil aer de demnitate ce-i învăluia, ca o pelerină străvezie, ființa. Un asemenea funcționar nu putea supăra pe nimeni, fusese un funcționar model, fără istorie, fără timp, uitat sau conservat în stereotipii birocrate și mânecuțe negre până deasupra coatelor. Acum era pensionar, intrat deci în altă categorie de serie, care nu numai că nu stânjenea dar nici nu interesa pe nimeni. Se afla puțin incomodat, dar nu prea mult, în noul său
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
părți cât se poate de mici/atomice și vor trebui să identifice pe care dintre acestea le-au înțeles similar cu colegii lor, pe care diferit și să explice de ce. Vom remarca totuși că polaritatea concluziilor există și în cazul stereotipiilor; în această ordine de idei, vom vorbi despre ceea ce literatura de specialitate denumește „profeția autoîmplinită”, definită drept tendința expectațiilor noastre de a evoca un comportament care confirmă expectațiile. William Crano și Phyllis Mellon (apud Myers, 1990, pp. 124-125) au efectuat
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
performanțelor elevilor; astfel, evaluările înalte sunt urmate într-o proporție mult mai ridicată de performanță școlară decât este urmată performanța școlară de evaluări înalte. Iată de ce fenomenul profeției autoîmplinite, fenomen pe care-l putem încadra ușor în larga categorie a stereotipiilor, este în fapt un factor școlar pozitiv. Baron și Byrne (1987, pp. 57-59) ne oferă mai multe posibile surse ale construirii stereotipiilor ca bariere într-o comunicare eficientă: - o primă astfel de sursă poate fi aceea că, de multe ori
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
evaluări înalte. Iată de ce fenomenul profeției autoîmplinite, fenomen pe care-l putem încadra ușor în larga categorie a stereotipiilor, este în fapt un factor școlar pozitiv. Baron și Byrne (1987, pp. 57-59) ne oferă mai multe posibile surse ale construirii stereotipiilor ca bariere într-o comunicare eficientă: - o primă astfel de sursă poate fi aceea că, de multe ori, avem tendința de a ignora situația și de a aprecia acțiunea în sine a unei persoane, fără să o integrăm pe aceasta
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
că avem dreptate atunci când am optat într-un anumit mod - iată de ce, în mod subtil, inconștient vom percepe doar acțiunile (negative) ale colegului cu care ne aflăm în conflict, acțiuni care să justifice că am avut dreptate în această confruntare; - stereotipiile - când în mod prematur plasăm ceva/pe cineva într-o categorie prestabilită pe baza unei informații incomplete sau incorecte; - efectul halo - o persoană este apreciată pe baza primei impresii făcute; - efectul de polarizare - ne este mai ușor să apreciem totul
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
acest tip și în special pentru a susține integrarea în grup a respectivelor persoane. În caz contrar, acestea pot crea conflicte neproductive pentru echipă, iar grupul, la rândul său, le poate izola sau chiar exclude; - susținătorii regulilor sunt oamenii cu stereotipii birocratice. Dezavantajul principal al acestui tip de rol constă în lipsa de flexibilitate; la avantaje putem consemna menținerea regulilor în ochii membrilor grupului prin apelul făcut la ele, asigurarea stabilității și coerenței în adoptarea deciziilor de grup. și aici pot apărea
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
cursantul le poate purta, indicând, prin aceasta, ce fel de gândire utilizează. Este foarte important conceptul de „pălărie” în sensul că aceasta poate fi pusă pe cap și poate fi scoasă de pe cap (ideea este de a nu trimite spre stereotipii; cineva va avea un mod de manifestare, dar acest mod este dat de rolul jucat, și nu de o permanență comportamentală). De Bono ne prezintă cele șase ipostaze: 1. Pălăria albă se centrează pe fapte, pe necesarul de informații și
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
stimulii tactili și olfactivi decât pentru cei vizuali și auditivi, absența fricii față de pericol, atenție deosebită pentru obiecte, interes intensiv pentru stimuli imuabili și identici; lipsa de identitate personală, control corporal scăzut în contexte specifice; deficiențe de vorbire, vorbire întârziată, stereotipii verbale, etc.; întârziere în dezvoltarea psihică, rigiditate în gândire și acțiune, coeficientul de inteligență este la limită sau ușor sub medie, incapacitate de generalizare a cunoștințelor învățate, dificultăți specifice în rezolvarea de probleme, evidențierea unor „insule de inteligență” la executarea
Creativitatea artistică la copilul cu dizabilități by Cleopatra Ravaru () [Corola-publishinghouse/Science/688_a_1327]
-
p. 81-83. [218] MOGA, ANA MARIA, O oră din august de Marin Preda, în: ProDid, [1], 1980-1981, p. 67-72. [219] MOGA, GHEORGHE, Mihail Sadoveanu: ”Hultanul”. în: LLR, 7, nr. 1, 1981, p. 20-22. [220] MOIA, RUXANDRA, Modalități de evitare a stereotipiei procesului de interpretare a unei opere literare în învățământul liceal (cu referiri la poezie), PMȘ, 1981, 114-124. [221] MOLAN, VASILE, Exercițiul - principala cale de introducere a cunoștințelor noi în predarea limbii române în ciclul primar, ȘA, 1981, 95-99. [222] MOLDOVAN
Bibliografie signaletică de didactică a limbii şi literaturii române : (1757-2010)/Vol. 1 : Sistematizare după criteriul apariţiilor lucrărilor : ordonare cronologică şi alfabetică by Mihaela Secrieru () [Corola-publishinghouse/Science/440_a_1359]