583 matches
-
să-și caute salvarea. Armata Moldovei cobora spre dealurile Sucevei, cucerind pas cu pas prima ei bătălie În fața sultanului. Răzeșii se Împrăștiaseră, În căutarea otomanilor care fugeau. Dispozitivul ordonat de Oană se fărâmița În bucuria victoriei. Și atunci, Într-o străfulgerare, căpitanul Îl văzu. Era un călăreț care Întorcea calul cu o smucire puternică de frâu și care măturase o clipă cu privirea tot ce mișca În pădure. Era un chip tânăr, Încadrat de plete castanii, așa cum fusese chipul căpitanului Oană
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
să se arunce În vâltoare. Se aruncaseră. Asta făcuse ca totul să fie improvizație și supraviețuire. Nu puteau gândi mai departe de ziua de mâine. Uneori nu puteau gândi nici măcar cu două ceasuri În viitor. Totul se decisese, adeseori, În străfulgerarea sabiei. Timpul trecuse repede și Încet, ca un fluviu care fremăta la suprafață, dar căra o albie de mâl În străfunduri. Erina ar fi vrut uneori să oprească totul. Să iasă din nebunia lui Cosmin și să revină la normalitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
încercat să încetinească mașina și a virat puțin spre stânga, spre a nu lovi carul din plin. Dar mașina s-a izbit brusc într-o bornă de la marginea șoselei, care nu se vedea, fiind îngropată în zăpadă. Și, într-o străfulgerare de secundă, Corina a fost aruncată prin parbriz la vreo 3-4 metri, pe-o arătură înghețată, în timp ce Florin, încleștat pe volan a simțit o izbitură cumplită în cușca pieptului și sângele l-a bușit pe nas și pe gură. S-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
televiziune, pentru a discuta filmul despre mine. La sfârșit vorbim despre credință și îngeri. Apoi cum, aflându-se lângă patul nepoatei sale abia născute, muribunde, s-a rugat ca să trăiască, intens, și ridicând ochii a văzut un înger, într-o străfulgerare. Fetița a supraviețuit și i s-a dat numele... Gabriela! Iunie Am început să scriu o nouă carte de nuvele, semănând cu niște romane în miniatură. Folosesc suedeza, dar chiar și franceza, și ca fond muzical limba maternă, pe care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
la mine. S-a schimbat deodată, nu mai suferă. Acum se pare că disperarea a trecut la soțul ei, de care nu s-a despărțit încă. Ciudat animal, feroce, e iubirea dintre ființe! Totul pare minciună în iubire, minciună cu străfulgerări de adevăr, de trăire „ireală”, de intensă viață pe care nimic altceva n-o poate imita. Arta, religia ar putea înlocui iubirea, completa ființa cu „irealitatea” lor puternică. Dar când cei doi sunt mari personalități și au creat între ei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
timp, oamenii eliberaseră torsul fecioarei, oferind din nou dinaintea privirilor mulțimii luciul pielii sale ca de ceară. Într-o clipă, parcă răspunzând la un semn la călugărului, pleoapele Fecioarei se ridicară Încetișor, dezvelind mai Întâi albul corneei și mai apoi străfulgerarea azurie a pupilelor. Dante se uita cu uimire la perfecțiunea mecanismului care, probabil, se ascundea În cap, pentru a realiza o mișcare atât de lină și de asemănătoare cu cea omenească. Dacă, Într-adevăr, al-Jazari realizase această minunăție, atunci faima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
Dar nu era nimeni care să Îl implore. Fremătând de mânie, Își dădu seama că fusese indus În eroare și că monahul ventriloc Îl păcălise. O umbră Îi străbătu câmpul vizual și o lovitură puternică după ceafă Îl nărui. O străfulgerare Îi explodă În cap, ca și când ar fi fost lovit de trăsnet, În timp ce vertijul punea din nou stăpânire pe el. Lăsă să se scurgă câteva clipe cu pleoapele Închise, Înainte să Își poată Învinge starea de rău. Când Își redeschise ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
două picioare pe cinci, și ceva mai gros de o palmă. Parcă cineva ascunsese În postav o placă din piatră. Cu daga tăie ușor un colț al Învelitorii de fetru. O rază ce pătrundea pieziș din curte izbucni ca o străfulgerare argintie În punctul dezvelit, orbindu-l pe poet. O oglindă. Era o oglindă ascunsă În Încărcătură. De o mărime neobișnuită, cum Dante nu mai văzuse În viața lui, nici măcar În casele celor mai bogați negustori din Florența, ori din Franța
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
-ți mai bine de sufletul tău! - Ba să-ți vezi de sufletul dumitale! Îi replică ea fără să dea semne că s-ar da la o parte. Sau poate că vrei să dai fuga În ajutorul lor? adăugă cu o străfulgerare de răutate care Îi Însufleți ochii acoperiți de albeață. Furios, Dante Împinse legătura de nuiele Într-o parte. Bătrână căzu În fund, afurisindu-l. - Blestemat să fii! Strigă ea, În timp ce el o lua din nou la goană. Străbătuse cel puțin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
lampa lui Elia, orientată către prima oglindă. Aruncă o ultimă privire spre Arrigo. Mâinile Îi tremurau de emoție În timp ce deschidea capacul lămpii. Apoi, cu un gest mai hotărât, apropie flacăra vie de micul clondir. Praful alb se aprinse cu o străfulgerare incandescentă. Concentrată de pe scutul de alamă, raza păru să sară pe suprafața de sticlă. În jurul lor, o fantasmagorie luminoasă se aprinse de-a lungul pereților Baptisteriului, ca o cunună de flăcări. Strălucirea luminii lui Elia Înflăcăra pulberea fină, transformată de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
ai celor ce se petreceau. - Iată! strigă Dante către adversarul său, arătându-i benzile luminoase reflectate dintr-o suprafața de sticlă În cealaltă. Iată razele despre care vorbește al-Kindi. Lumina a alergat de la o oglindă la cealaltă! - Greșești! Cercul de străfulgerări din jurul nostru a apărut la unison, nu gradat. Dovadă nu a mișcării, ci a eternei sale nemișcări. Omniprezentă și constantă precum creatorul ei. Priorul scutură energic din cap și eliberă resortul mecanismului. Axul dințat Începu să se rotească, la Început
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
Își croiască drum În sinea lui, grea ca o piatră de moară. Apoi, dintr-o dată, o sclipire, urmată de un talaz de lumină orbitoare, se revărsă prin fisură, explodându-i În față. Din instinct, ridică un braț, ferindu-se de străfulgerarea care Îi izbea retina dureros. În timp ce Încerca să reacționeze la orbirea momentană, auzi un geamăt sufocat. Nedeslușit, Îl Întrezări pe Bonatti, care se zgâia năucit la fața lui, iluminată de acea strălucire. - Lumina lui Dumnezeu! strigă Dante, continuând să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
mișcă... așa cum totul se mișcă! Forma cerurilor, acea Împărăție a drepților atât de râvnită și pentru care nu găsise niciodată cuvintele, se afla acum acolo, În fața lui, plină de strălucirea cea dintâi. În ochii lui Încă orbiți, octogonul desenat de străfulgerări parcă dansa Într-o mișcare supranaturală. - Frederic avea dreptate! strigă el. Astrologul scutură din cap cu hotărâre, de mai multe ori. Își Închisese pleoapele, ca și când ar fi Încercat să nu mai vadă nimic. - Crezi că ai biruit? zise după o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
situație nouă în viață. Inutil să vă spun că eram extrem de curios să constat că Linda era o femeie atât de religioasă. Observasem de altfel că purta întotdeauna în poșetă o Biblie minusculă, ca pe un obiect sacru. Într-o străfulgerare, toate explicațiile noastre, toate presupunerile, argumentele și contraargumentele mi-au apărut ca o pânză subțire de paianjen, gata oricând să se rupă. Plasa nu însemna nimic, realitatea dură o rupea din loc în loc, făcându-i găuri mari, incolore. Pentru Linda
AGENT SECRET, CODRIN by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83872_a_85197]
-
Ne-am preumblat încet în jurul galeriei late de oțel, cu acoperișul de sticlă ce se înălța peste toate oalele și crătițile împachetate, peste ardeii grași, peste carnea de vită, peste banane, carne de porc, orhidee, coșuri împletite, și peste această străfulgerare, chitină, sunet electric și tare de țesut al dragostei calde, zumzetul sălbatic și iubitor al gângăniilor albastre și verzi. De parcă o imensă suveică se învârtea, ce prindea în ea toate firele razelor de soare. A apărut și șoferul. Ea s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
repede se întâmplase totul. Vântul se pornise deodată. Nourii, la început răzleți, acoperiseră într-o clipă cerul. Plumburii și grei cum erau, străfulgerau, așa, pe la margine și pe urmă se luminau de sus de ziceai că luaseră foc. Cu fiecare străfulgerare, se făcea mai întuneric. Vântul se întețise. Bătrânul vâslea din răsputeri, dar barca parcă se-nvârtea în loc. Țineam ochii strâns închiși. De frică ce-mi era, nu puteam nici să plâng. Știam că nu mai e mult până la mal, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1546_a_2844]
-
mai grozavă oroare dintre toate: spectacolul schimbării la față a celui de lângă tine, al prietenului care-și pune pe chip masca răzbunării, În spatele căreia a pierit persoana la care ai ținut odată, căzută pradă celor mai negre porniri. Într-o străfulgerare, mi-am adus aminte de clipa În care crezusem că Lou era În spatele meu, În birou, gata să mă omoare așa cum fusese omorâtă Linda, și de frica paralizantă pe care o simțisem Întorcându-mă. Nu mă temusem atât de arma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
box). — Ei bine, părinte... Gabriel știa că venise să discute despre George și se simțea agitată. — Bine, bine, într-adevăr bine. M-am bucurat să-i văd pe Alfa și Omega atât de fericiți. Trebuie să întâmpinăm cu bucurie asemenea străfulgerări de fericire pură și să ne înfruptăm din ele ca din mana cerească. — Nu toată lumea se bucură să-i vadă pe alții fericiți, răspunse Gabriel. Când discuta cu părintele Bernard, adopta un fel de a vorbi solemn, care nu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
să-și lase casa nesupravegheată în timp ce el și Judy vor petrece o lună în America, într-o călătorie de afaceri. Spargerile și vandalismele, pe vremuri cu totul necunoscute în Ennistone, erau acum în plină floare. Tom a întrezărit dintr-o străfulgerare acea sublimă înlănțuire dintre datorie și interes, pe care atât de des o așteptăm zadarnic. Își oferi serviciile. Avea să-și petreacă vacanța lucrând în casa lui Greg și, totodată, ținându-i-o în siguranță și bună îngrijire. Greg și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
Osmore intră val-vârtej. Chiar și în acest moment nu se putu uita la Anthea fără să se simtă exasperată de greșeala lui Greg. Era o femeie cu o fire generoasă, dar nu se putu împiedica să-și spună, într-o străfulgerare de gând, că Anthea era acum, probabil, o fată foarte bogată. Dorothy i se adresă lui Tom (a cărui prezență, alături de Anthea, o enerva): — Gata, acum am eu grijă de ea. Tom se ridică. Anthea se ridică la rândul ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
tu? Chiar și mâine, frate gardian! Chiar și în Parcul Câinelui! Nu în Valea Megiddo. Nici în Varanasi. Aici, la noi, prietene! În lizieră! Pe miriște și pe izlaz. Aici ... Deodată ca pentru a-i întări spusele Bursucului, pâlpâie o străfulgerare caldă, o rază de lumină subtil primăvăratecă, o irizare intens-albăstruie, familiară și plăcută ochiului! Ca o văpaie darnică, desprinsă dintr-un rozariu nevăzut, o flamă sau o scânteie ce sporește pulsatilă, fără stavilă, inundând vizuina rece, până în cel mai ascuns
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
pierderii mele de memorie și a rănilor, am reușit să demarez incubarea unei noi serii de corpuri, altele decât cele din propria mea genera... genera..." Și asta fu totul. Mai trecură câteva minute, dar nu mai recepta decât niște scurte străfulgerări de gânduri risipite. În cele din urmă, Gosseyn se ridică în picioare. Îl încerca o exuberanță înflăcărată, proprie omului care a înfrânt însăși moartea. Regreta numai faptul că nu reușise să obțină informațiile vitale privind multiplicarea corpurilor. În mare, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
dezbateri și comunicări, motiv de indignare și plâns, și toate vor dura vreo săptămână. Își șterge picioarele pe covorașul În formă de pisică, de parcă și le-ar putea curăța de sângele pe care nu l-a călcat. Din apartament răzbat străfulgerări de lumină. Ultimele imagini care vor rămâne din ei. Fotografii de familie, până la moarte și dincolo de ea. Sirena ambulanței Îi sfâșie timpanele. Încearcă să-și alunge din memorie amintirea lui Buonocore Întins pe patul nupțial Îmbrăcat În haine de mire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
Băăă, să nu vă mai furișați așa pe-aci pe sus, că vă Împușcăm. Cu pistolul din Mobilă și durere. Cu care pistol, Întreabă unul din mașiniști, cu ăsta? Și trage un foc În aer. Maeștrii pot să recunoască, În străfulgerarea de lumină născută de capsa pistolului, piese din costume și butaforii de scenă, un coif roman din Titus Andronicus, paloșul lui Ștefan din Apus de soare, o armură. Se aud țipete de la etajul de jos și cei doi rîd sonor
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
ai întors capul, întâmplător, și ne-am privit în ochi, mi-ai spus abia șoptit, sugrumat de emoție: „Am impresia că vă cunosc de undeva! Mi te adresaseși politicos, la persoana a doua plural, dar eu, uimită, ca de-o străfulgerare, deschizând arcul vorbirii, abia putui murmura: Și eu! Te-am mai văzut undeva...Nu știu. Te tutuiam ca pe o veche cunoștință. În secunda următoare mi-ai prins palma mâinii drepte, mi-ai strâns-o într-o căldură pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]