605 matches
-
miniaturali păreau de o finețe sobră. Totuși, de Îndată ce am pășit În apartamentul lui Duggie Sutton, la primul etaj, mi-am dat seama că el n-avusese nici un amestec În alegerea copăceilor. Numai pe hol erau trei mese, pe ale căror tăblii se aflau din belșug bibelouri și alte objets d’art. În jurul meselor erau adunate scaune poleite cu aur, pe podele erau așezate straturi groase de covoare, iar tablourile se Înșirau până la jumătatea pereților, În straturi, așa cum atârnau odinioară În muzeele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
absolut nimic de spus. Mi-am Împins scaunul, care scârțâi oribil pe podea. În ultimele douăzeci de minute, mă concentrasem atât de puternic asupra mesei albastre, urâte și ciobite, și asupra acelei părți din Rachel pe care o vedeam deasupra tăbliei ei, Încât, atunci când gardiana a intrat În raza mea vizuală, am tresărit surprinsă. — Sunteți gata de plecare? Întrebă aceasta cu o voce Înțelegătoare. M-am ridicat În picioare. — Da, am răspuns. S-ar putea spune și așa. În romanele polițiste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
Se mai găseau în salon, sub fereastră, o banchetă înclinată, foarte alunecoasă, cu marginile sculptate, acoperită cu perne brodate în modele unduitoare verzi și cenușii, o oglindă mare, scumpă, gravată cu o fântână din cristal mat, și o masă cu tăblia de cristal, susținută de un arabesc din metal. Garnitura plată, capitonată, alcătuită din canapea și două fotolii de culoarea făinei de ovăz era de asemenea originală, ca și un set de vaze înalte, mov cu toarte stropite. Casa nu era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
servitoare, înveselind-o. Alex se uită la pat, un pat simplu, trainic, de o singură persoană, cu stâlpii terminați într-o ghiulea, confecționat dintr-un lemn lucios, frumos striat, de culoarea nucii, o piesă valoroasă, relicvă a altor timpuri. În mijlocul tăbliei de la căpătâi era gravat un desen oval, reprezentând poate o sămânță sau poate cosmosul. Gravura aceasta îi punea imaginația la încercare lui Alex în copilărie. Aici va dormi John Robert Rozanov. În cămăruța adiacentă, într-un dulap mare, frumos, din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
George se ridică și se îndreptă cu pași lenți spre Institut. Începuse să plouă. Nu se duse la Băi, intră discret în Camere pe ușa din stradă, unde străjuia un portar într-o cabină de sticlă. În hol, pe o tăblie, erau înșirate numele ocupanților, numerele camerelor ocupate, precum și specificația dacă în momentul de față se găseau sau nu în camere. George constată cu un tremur lăuntric, dar fară surpriză, că numărul camerei lui Rozanov era patruzeci și patru. Filozoful era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
să zburde în văzduh, deasupra giulgiului de abur care plutea din nou peste suprafața bazinului aflat în aer liber. Zăpadă în aprilie! În țara asta blestemată poate să ningă oricând! Brian și Gabriel se întoarseră la măsuța de metal - cu tăblia pătată de urmele circulare, cafenii, ale ceștilor - la care băuseră până atunci ceai din pahare de plastic. Lumina alburie a ninsorii revela până în cele mai sordide detalii pereții verzui, murdari, răpciugoși ai culoarului de promenadă și alama rece, umedă a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
de țevi scânteietoare. „Dar, își spuse el, jos, la fund, trebuie să existe un izvor, trebuie să existe stânci, apa trebuie să curgă sau să țâșnească în sus. Am să cobor puțin și am să le văd.“ Trecând de o tăblie pe care scria cu litere roșii PERICOL, păși pe scara cea mai apropiată. Se legăna ușor. Tom se opri cuprins de amețeală, apoi, ținându-se cu putere de balustrada netedă, cilindrică, coborî câteva trepte până la o mică platformă de mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
te pomenești că dai la porci? Și pufnește arțăgos, printre perii deși ai mustăților și ai bărbii tutunii, recăzând ostenit și transpirat în scaun către Marele Sile. Acela zace complet abandonat, stupid, nepăsător, pe scaunul opus, rezimând fericit cu fruntea tăblia tare de PFL, acoperită cu o mușama pe vremuri albă (probabil, cam prin zilele când armatele lui Hannibal traversaseră Alpii, spre însorita Italie), în prezent suficient de infectă și de îngălată, însă, pentru a nu mai trezi, cuiva, te miri
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
fiecare, feroce, în edenul absorbant al covorului, prin terminații de forma unor labe de tigru sau de leu; în jur, patru scaune princiare, tapisate cu mătase, în dungi orizontale, negru și ciclamen, cu spătarele în curbe de liră; iar la mijlocul tăbliei, de grosimea unui braț bărbătesc, a mesei, trona o bombonieră cochetă bleu-ciel, din porțelan de Sèvres, cu capacul supraînălțat protector într-un bumb, pe rotunjimea căruia era pictată în email, o acvilă de munte, cu ambele aripi desfășurate. Lingușitorule... Pe
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
crucea simplă, din paltin rindeluit, scrisă școlărește, de mână, cu o carioca violetă. Pe interiorul rugos al capacului de brad, era pirogravat cu înflorituri, numele meșterului-confecționer: " Casa de Pompe Funebre Tavifta A. Ion ". Aproape de peretele celălalt, în jurul altei mescioare, pe tăblia căreia se amestecau restul de lumânări nearse, cu un teanc de batiste noi-nouțe și cu mărunțișul mortului, se aciuaseră, care cum putuseră, pe niște sperietori de scăunele șandalii și pe niște căldări de inox, întoarse cu fundul în sus, priveghetorii
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
și amicilor săi, când, întorcându-se de la pisoar, la masa de pe prispa birtului, observase cum lovise dezastrul! Uraganul Katrina era nimic, un moft, un vânticel... Șobolanul se-mplântase, în picioare, lângă masa pe care dormita inofensiv, cu capul pologit pe tăblie, răzbit de aburii cei nărăvași ai tequilei, șmecherul roșcat de Mariusache. Șobo avea o mână vârâtă adânc sub cureaua de la pantaloni, iar schimonoseala lascivă a feței lui de babuin și gâfâitul porcesc, semnalizau iminent, că ipochimenul se pregătea să juiseze
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
lăcuit. Toate fură înregistrate de Gosseyn dintr-o privire. Totuși șovăia încă. Ar fi fost pur și simplu o prostie din partea cuiva care vrea să se predea, să se lase doborât ea hoț. Ciocăni din nou, de astă dată în tăblia dinspre, interior a ușii. Nici un răspuns. O rază de lumină se filtra printr-o ușă întredeschisă, în fundul coridorului. Se îndreptă înspre acolo și ajunse într-un salon spațios și confortabil, cioplit ― ca și coridorul ― în esența lemnoasă a arborelui. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
l întindeam. — Hai, intră. Hai să-ți dăm ceva de băut. Am intrat printr-un hol lung spre living care ocupa cam aceeași suprafață cât tot apartamentul meu. Totul în el era foarte mare - covoarele care acopereau pardoseala de lemn, tăbliile mobilelor vechi, șemineul adânc. M-am așezat, la insistența Shebei, într-un fotoliu de piele, dar șezutul era așa de adânc că, atunci când m-am lăsat pe spate, picioarele și-au pierdut contactul cu solul și m-am trezit pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
Din bucătăria cabanei se ridică un miros de mîncăruri bine gătite, dușumelele lăcuite strălucesc, sînt Într-o piesă de teatru de Mihail Sebastian. Versiunea explicită. Mă trezesc Într-un pat enorm, iar din așternut răsare delicat talpa unui picior, de tăblia patului atîrnă niște ciorapi de mătase, am amintiri vagi ale unei orgii, Într-un salon baroc, sub ochii orbi ai unui cvartet de coarde care cîntă din Brahms. O căldură neadecvată Îmi străfulgeră plăcut vintrele. Hei... ia vezi ce faci
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
mai înțelegea nimic, în timp ce roțile trenului scrâșneau peste încrucișările, bifurcările de linii de lângă depoul gării, după care mersul deveni lin, tot mai frânat, până la oprirea în dreptul peronului cu stâlpi de fier cu cercuri ornamentate, deasupra căruia, spre mijloc, lucea o tăblie albă cu litere albastre, purtând denumirea orașului municipal. Am coborât - potop de lume - și-n învălmășeala produsă abia putui să-mi iau rămas bun - o schițare de gest, ca o ultimă politețe - de la femeia care în mersul ei zvelt mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
aruncă ziarul și pardesiul pe scaun, pentru a nu fi ocupat de altcineva Între timp, apoi comandă o votcă și se așeză. De partea cealaltă a mesei stătea un bărbat mohorît ținîndu-și bărbia În podul palmei și cotul sprijinit de tăblia mesei. Privea În gol. După ce doctorul deschise foile ziarului, bărbatul mohorît privi involuntar către titlurile de pe prima pagină. Știa oricum despre ce e vorba, dar simți nevoia să-l Întrebe pe doctor: — Ce zice? — Minciuni, răspunse Thomas. Ăștia-s niște
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
fapt, În acel moment, pe maior Îl preocupa cu totul altceva. Dacă ar fi știut că e atît de simplu să ajungă În casa asistentei, și-ar fi pregătit din timp o a doua „rădașcă“, pentru a o planta sub tăblia măsuței pe care se afla telefonul. În acest fel, ar fi aflat cu cine se Întîlnește În timpul liber, ce vorbește, ce face, poate chiar și ce gîndește asistenta În aproape fiecare moment al zilei. Presupunînd că Joanna-Jeni era agent al
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
reper, iar Christina, urmărindu-i mișcarea degetului, știa că vede drumul pe care el va merge. ZÎmbind trist, făcînd efortul să zîmbească, ea acceptă În cele din urmă jocul, Îi prinse degetul și continuă să deseneze traseul apăsîndu-i unghia În tăblia mesei și scriind cu ea un X (acolo, lîngă peretele calcaros, În preajma unei mici cascade, unde se scăldaseră și făcuseră apoi dragoste). Ceea ce Însemna că Înțelesese - și-a dat seama după felul În care el a lăsat să-i cadă
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
Fi o convinsese că tapetul cu model i-ar face camera să pară și mai mică, așa că Ruby făcuse un compromis. Cumpărase două placaje de lemn și le acoperise cu niște tapet aubergine și oliv. Atârnase una deasupra patului În loc de tăblie, pe cealaltă o puse pe peretele față În față cu ușa pentru a fi primul lucru pe care oamenii Îl observau, ca oamenii s-o observe primul lucru când intrau În cameră. Toată lumea, inclusiv Ronnie, Îi spusese cât de bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
Alteori, motivul repetat are un colorit diferențiat. Aici se includ țesăturile cu alesături „în șeirlău” sau „în șerbuce”, care sugerează ideea de horă. Alte categorii de lăicere: compartimentate în pătrate în care sunt înscrise motive florale (flioncurile) sau păsări; „în tăblii”, cu motive geometrice în diferite poziții coloristice, țesătura fiind compartimentată prin cele două „drumuri cu zimți”. Decorul romboidal apare frecvent și cu denumiri diferite: în poftale, în roate, în floare, în ocoale, în unire. în ultimul predomină decorul naturalist, acea
Creativitatea artistică la copilul cu dizabilități by Cleopatra Ravaru () [Corola-publishinghouse/Science/688_a_1327]
-
obiecte este mereu „pe punctul de a pleca” nu îi este teamă de montaigne-rousse/înălțimi nivel neobișnuit de activitate g. Proprioceptiv : stabilitate scăzută a poziției corpului control motric scăzut obosește ușor se apleacă atunci când are de realizat o sarcină la tăblia mesei mușchi încordați fixează articulațiile pentru mișcare sau stabilitate Notă : S-au dezvoltat mai multe instrumente de evaluare pentru a măsura dificultățile senzoriale la persoanele cu tulburări din spectru autist și tulburări asociate (Profilul senzorial, care evaluează răspunsul unui copil
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
și subliniat. Pe de altă parte, cerul era conceput ca fiind cu totul diferit de Pământ, un presupus "lăcaș al zeilor", spre deosebire de lăcașul terestru al "oamenilor muritori". O astfel de imagine astronomică naivă era cea egipteană, unde Pământul era o tăblie întinsă, aflată în centrul Universului, mărginită de munți în toate părțile, bolta cerească fiind sprijinită pe acești munți. Și la mayași cerul era socotit a se sprijini pe patru "purtători". Un alt mit al antichității, Pământul era înfățișat ca o
De la Macro la Microunivers by Irina Frunză () [Corola-publishinghouse/Science/779_a_1755]
-
să fac: să mă masturbez cu mâna dreaptă, cu stânga sau cu amândouă? Trebuia să fac asta așezat, în genunchi sau în picioare? Sau, dimpotrivă, să-mi frec sexul de covor, de un picior de scaun, de perdele, sau de tăblia mesei?". Op. cit., pp. 80-81. Cu totul altfel stau lucrurile în cazul povestirilor în care enunțătorul pretinde că evocă o poveste independentă de narațiune. Situațiile sunt totuși foarte diverse. La unul dintre polii extremi pot fi plasate textele care acumulează indicii
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]
-
sub brațul meu și s-a îndepărtat, iar atunci m-am luptat cu peștele, iar cadavrul se răsucea necontenit în apă, învârtindu-și părul lung. M-am trezit cu gura umplută de cearșaf și trăgând tare cu amândouă mâinile de tăblia patului. Când i-am dat drumul, mușchii mă dureau. M-am ridicat și am traversat camera să-mi aprind o țigară, simțind sub degetele picioarelor goale covorul. După ce mi-am terminat țigara, m-am întors în pat. Somnul protector nu
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
Evenimentele nu s-au desfășurat în conformitate cu dorințele fostului rege, și copilul de numai patru ani și-a făcut prima apariție publică în Parlament. Așezat pe mai multe perne puse una peste alta - avea numai patru ani nu putea ajunge până la tăblia mesei- a solicitat o întrevedere cu avocații Parlamentului parizian, pentru a cere modificarea testamentului tatălui său. Cu o privire speriată și nesigură, privind țintă la regina mama, a reușit să recite o frază repetată de zeci de ori înainte:"Domnilor
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu () [Corola-publishinghouse/Science/266_a_513]