300 matches
-
și pronaosul au bolte semisferice și baza simpu profilată. Arcada care desparte pronaosul de naos este foarte lată, presupunându-se că despărțirea dintre pronaos și naos ar fi putut fi dintr-un perete de zid. În turn există o încăpere (tainiță) care permite accesul deasupra boltelor. Tainița aceasta putea servi de ascunzătoare pentru păstrarea odoarelor de valoare ale bisericii în caz de pericol, dar și ca refugiu. Inițial, pridvorul era deschis și avea patru coloane. Prin secolul al XVIII-lea probabil
Bisericile Ortodoxe din Iaamp;#537;i by V. D. Vasiliu () [Corola-publishinghouse/Science/455_a_1456]
-
baza simpu profilată. Arcada care desparte pronaosul de naos este foarte lată, presupunându-se că despărțirea dintre pronaos și naos ar fi putut fi dintr-un perete de zid. În turn există o încăpere (tainiță) care permite accesul deasupra boltelor. Tainița aceasta putea servi de ascunzătoare pentru păstrarea odoarelor de valoare ale bisericii în caz de pericol, dar și ca refugiu. Inițial, pridvorul era deschis și avea patru coloane. Prin secolul al XVIII-lea probabil forma pridvorului a fost modificată, două
Bisericile Ortodoxe din Iaamp;#537;i by V. D. Vasiliu () [Corola-publishinghouse/Science/455_a_1456]
-
și încrederea în viața și destinul lor! Iubiți-i, pentru că merită! Privind înapoi Trecutul, oglindă încețoșată a vieții trăite, depozit imens de fapte și întâmplări, de imagini și trăiri, de oameni și locuri, toate vrăfuite în ungherele minții și în tainițele inimii, ascunzișuri în care numai cu noroc mai poți găsi ceea ce îți trebuie la un moment dat. Trecutul, vălul țesut din anii și vremurile ce s-au scurs, prin care încercăm să privim cu ochii minții înapoi, spre începuturile existenței
Acorduri pe strune de suflet by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/83169_a_84494]
-
cînd cuțit, cînd topor și cînd armă grozavă... Cu traista largă pe umăr, Cu bățul asămeni întîiei cazmale, Cu ochii bortind oripeunde pămîntul, Cu gîndul cernînd ale vremilor cîrduri, Așa ne-m purtat peste cele hîrtoape Furînd cîte-o sculă din tainița lor. Da... furatu-le-am?... Pooi!... Și anume cam ce? Mărturii despre oamenii care de mult nu mai sunt... Știi... cam cite am strîns?... Poiii... atîtea, încît noi să nu mai cunoștem nici felul, nici numărul lor... “ ,, Da, fiindcă nicicum
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
parcă se repetă în următorul, dar ,de fapt, nu reprezintă altceva decât cronica continuă a naturii locale, iubită de artist și redată cu emoție deplină. Mare iubitor de natură, s-a trezit frate cu ea și și-a jurat în tainițele spiritului său să o imortalizeze în linii și culori pentru toți iubitorii de frumuseți. Mi-a fost elev?! Ce elev!! Nu știu dacă i-am strecurat cu adevărat în suflet otrava plăcută a celui ce nu are astâmpăr dacă nu
ASCULTÂND TĂCERI… by IONEL SPÂNU, DOINIŢA SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Science/286_a_570]
-
holul Bibleotecii “Gh. Asachi”, relevă dorul copilăriei petrecute pe meleagurile de basm ale satului. Ionel Spânu, învățător la Școala Scânteia probabil îndemnat de colegul Dan Hudescu, profesorul de desen a îndrăznit a transpune plastic o parte a vieții, păstrată în tainițele memoriei afective. Oricine visează a fi pictor începe de la Grigorescu, căutând a realiza tablouri încărcate de pitoresc și poezie (“Luminiș”, “Casă bătrânească”). Ionel Spânu dovedește că are disponibilități pentru comunicarea și cultura artistică și mai ales sensibilitate pentru culoarea în
ASCULTÂND TĂCERI… by IONEL SPÂNU, DOINIŢA SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Science/286_a_570]
-
a publicului ieșean, pe care îl electriza cu interpretări pline de nerv în roluri de primă ingenuă, mai întâi, iar în zenitul carierei, de femei pasionale, etalând o întreagă gamă de exaltări. Cu o intuiție suplă, căutând să pătrundă în tainițele sufletești ale personajelor, trecea ușor de la vodeviluri la melodrame și drame psihologice ori la partituri din repertoriul clasic și romantic. Aici, îndeosebi, se manifesta la cote înalte jocul ei fremătător. O avantaja și silueta cu atribute statuare. Din sutele de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289058_a_290387]
-
retrăgeau, amestecându-se cu durerea mea de cap. M-am pomenit scormonindu-mi mintea în căutarea a ceva ce mi se păruse foarte important să nu uit, ceva în legătură cu noaptea în care zăcusem pe stânci și văzusem cea de pe urmă tainiță a stelelor, când universul se răsucise cu înăuntrul în afară, și acest lucru îmi evocase ceva, numai că nu-mi puteam aminti ce; abia acum, când vedeam parcă din nou acel vast, vag schimbător, infinit de adânc dom de stele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
sluji de hrană altuia ș.a.m.d. Doar că, dacă fără voi, Natura Învârtea hora doar prin energia solară primită astăzi, În acest caz hora folosește tot energie solară, dar fosilă, fixată cândva În petrol și eliberată de voi din tainițele Naturii. Ceva În plus deci. Natura vă va scăpa și de aceste deșeuri cu care Încercați s’o păcăliți. Dar viețuitoarele În plus cărora va trebui să le țineți piept gândește-te doar la contemporanele ciori, șobolani, câini, care vă
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
inspector să le găsească. Dar era un deranj prea mare să umblăm de la o farmacie la alta, astfel că pînă la urmă le duceam Îndeobște În același loc. Mă-nvățasem să-mi ascund marfa cu grijă - s-o pun la „tainiță”, cum se spune În branșă, astfel că Roy și Herman nu puteau s-o găsească și să se servească. A lua din marfa ascunsă de alt trăgător se cheamă „a-l face la tainiță”. E greu să te păzești de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
cu grijă - s-o pun la „tainiță”, cum se spune În branșă, astfel că Roy și Herman nu puteau s-o găsească și să se servească. A lua din marfa ascunsă de alt trăgător se cheamă „a-l face la tainiță”. E greu să te păzești de forma asta de furt, pentru că trăgătorii știu unde să se uite după o tainiță. Unii umblă cu marfa la ei, dar cine face asta se expune unei acuzații de posesie În eventualitatea unei percheziții
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
o găsească și să se servească. A lua din marfa ascunsă de alt trăgător se cheamă „a-l face la tainiță”. E greu să te păzești de forma asta de furt, pentru că trăgătorii știu unde să se uite după o tainiță. Unii umblă cu marfa la ei, dar cine face asta se expune unei acuzații de posesie În eventualitatea unei percheziții a gaborilor. CÎnd am Început să iau În fiecare zi -adesea și de mai multe ori pe zi -, am Încetat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
oară că au ajuns cu adevărat dependenți. Mulți dintre ei au pus simptomele pe seama altor cauze. CÎnd se instalează dependența, orice alte preocupări Își pierd importanța pentru consumator. Viața se focalizează pe marfă, o doză și așteptarea celei care urmează, „tainițe”, „rețete”, „ace” și „pipete”. În ce-l privește, dependentului i se pare adesea că duce o viață normală și că marfa e ceva marginal. Nu-și dă seama că toate activitățile care n-au legătură cu marfa le face mașinal
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
prieten, data viitoare o-ntorcea și-și dădea lui rolul principal. Stătea În cafenea la o cafea și-o felie de chec și flecărea despre Întîmplările pe care le-a trăit. - Îl știam pe chinezoiu’ ăla că avea ceva la tainiță și-am Încercat În toate felurile să-l facem să ne zică unde. L-am legat de un scaun. Aprind chibrite - aici a făcut un gest, sugerînd aprinderea unui chibrit - și i le bag sub tălpi. N-a spus nimic
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
drumului, În tufișuri, și ne-am ghemuit după un panou. Mașina a trecut Încet. Am pornit din nou. Începea să mi se facă rău și mă-ntrebam dacă o s-ajung acasă, la sulfatul de morfină pe care-l aveam la tainiță. - CÎnd ne-apropiem, e mai bine să ne despărțim, a zis Roy. Pe-aici putem să ne fim de-ajutor unu’ la altu’. Dacă dăm peste vreun gabor În tură, Îi zicem c-am fost cu niște fete și-acuma
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
alta. Rămîneam Întotdeauna pe uscat la sfîrșitul lunii și eram nevoiți să ne scoatem cu cîteva rețete. Aveam mereu o senzație de nesiguranță cînd rămîneam fără marfă și una plăcută, de siguranță, cînd aveam alea șapte gramos puse bine la tainiță. O dată Ike a luat cinșpe zile la Închisoarea orășenească - la Carmen, cum i se zice - pentru vagabondaj. Eram lefter, așa că n-am putut plăti amenda, și n-am reușit să intru să-l văd decît după trei zile. Corpul Îi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
călărește un bivol, de la prînz la amiază, un cal și de la amiază pînă sara, un leu. După ce a cinat, la apus, soarele călătorește pe tărîmul celălalt, dar merge pe jos. După alții, drumul de noapte trece prin bolte*, subterane și tainițe aflate sub pămînt. (Gh.F.C.) După unii, soarele își face călătoria călare pe un leu. Noaptea se duce să doarmă în loc întunecos, de unde îl iau niște fiare și îl aduc la locul de unde își reia drumul dimineața. Dacă s-a odihnit
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
apărare atunci când sunt cu adevărat urmașii lui Hristos. Din punct de vedere teologic, numai prezența sfinților în lume confirmă faimoasa sentință a eruditului german care situa fiecare epocă a istoriei umanității „nemijlocit aproape de Dumnezeu”. Recapitulatiotc "Recapitulatio" Cei care au cunoscut tainițele adânci ale inimii ne învață că hotarul între păcatele cu voie sau fără de voie ale omului este greu de știut. Aceasta face ca părtășia noastră la „taina fărădelegii” să aibă nevoie de o permanentă pocăință. Contemplarea răutății săvârșite în istoria
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
Teofil în mijlocul tinerilor din orașele cele mai importante ale țării, iar din nenumăratele conferințe, convorbiri și interviuri date în această perioadă au rezultat cincisprezece volume care se bucură în continuare de mare trecere. Toate gândurile adunate timp de decenii în tainițele minții și ale inimii s-au strâns ca un șuvoi de apă curată, aducând cu sine strălucirea și răcoarea zăpezii din „munții cu piscuri”, pe muntele Selmon ori pe muntele Vasan (Psalmi 67, 5). Părintele se recunoaște ca om realizat
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
scurgându-se din ochii tăi lacrimi. Când îți deschizi pleoapele, ele curg atât de firesc, atât de simplu, atât de îmbelșugat, încât ochii revarsă lacrimi.” Prin suspine se naște în noi o rugăciune izbăvitoare; germenii îndreptării au prins rădăcini în tainițele inimii noastre. Mai ager sau mai opintit, ceva se schimbă în fondul ființei omului. Harul lui Dumnezeu împlinește neputințele ascezei. Când simți apropierea lui Dumnezeu, te simți „în fața unui leu care doarme înaintea ta”. N-ai vrea să-l trezești
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
parte de calomniile unui dușman lipsit de omenie și scrupule. Acest om vijelios ca un Arhanghel, curat și iertător ca Sfântul Francisc, a fost prea mare ca să-l încapă epoca de pigmei a vremii lui. Fariseii moderni, ucigâdu-l, au căutat tainițe dosnice ca să-l ascundă. Cu toate acestea legionarii nul cred mort și-l trăiesc aievea în sufletul lor. Pe el îl invocă în cântece, pornesc la luptă și mor cu numele său pe buze. De la începuturile de adolescență ale Căpitanului
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
fi plătite decât cu ingratitudine sau după care recunoștința cea mai mare pe care ți-o poți dori de la unii oameni ar fi să nu-ți fie recunoscători. Când ai îndrăgit și respectat multă vreme numele unui nefericit, când în tainițele ascunse ale gândului ai jurat soartei lui nefericite o credință de nezdruncinat, clipa în care ești răsplătit cu nerecunoștință, clipa în care te îndoiești de mărinimia oamenilor și ești îndemnat să renunți la fericirea atât de curată pe care o
Despre muncă şi alte eseuri by Mihai Pricop [Corola-publishinghouse/Science/1398_a_2640]
-
-i fi păstrat intactă pentru posteritate strălucita corespondență. Căci bănuiesc că în condițiile momentului istoric actual, când „păltinișenii“, sau cel puțin unii dintr-înșii, sunt ceea ce sunt, n-ar fi chiar atât de anevoie de a scoate la lumină din tainițele fostei Securități un pachet de scrisori prea bine păstrate, ba chiar așezate în ordine cronologică... Ar fi, poate, din partea lor o strădanie meritorie, un act de pietate firească față de mult prea nefericitul lor înaintaș și confrate. Dar câte asemenea incursiuni
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
al lui Theodor Codreanu, urmărind modul în care provincia a fost mereu un punct de negociere, de schimb, efectuat pentru voința populației de acolo și adesea cu tot concursul politicienilor români. "Impresionează notează exegetul la Eminescu, puterea de pătrundere în tainițele contextului istoric, politic, economic și cultural". Aceste tainițe le sondează și Theodor Codreanu ("subteranele istoriei"), mergând pe modelul eminescian în analiza factorilor politici mai ales, care au concurat la destinul provinciei, până în actualitatea noastră imediată. Pentru perioada interbelică și cea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
provincia a fost mereu un punct de negociere, de schimb, efectuat pentru voința populației de acolo și adesea cu tot concursul politicienilor români. "Impresionează notează exegetul la Eminescu, puterea de pătrundere în tainițele contextului istoric, politic, economic și cultural". Aceste tainițe le sondează și Theodor Codreanu ("subteranele istoriei"), mergând pe modelul eminescian în analiza factorilor politici mai ales, care au concurat la destinul provinciei, până în actualitatea noastră imediată. Pentru perioada interbelică și cea de după cel de al doilea război mondial, se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]