249 matches
-
în bună parte legată de sugestiile ce le vom primi din afară. Nici o slăbiciune nu mă mai turbură, încep să înțeleg sufletul lui Machiavel. Vom aplica metoda lui Alexandru Lăpușneanu, tăind tot ce ne stă în cale. Prea ne-am toropit cu romane franțuzești și cu piese bulevardiere, sau cu știință de amatori ca a lui Hagienuș, care în epoca noastră se ocupă de Babilon, uitând trecutul nostru bizantin plin de evenimente tragice. Să poftească Fabrice del Dongo aci în țara
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
fum încremenit. Plopii păreau drepți și ogivali, dar cei mai apropiați își trădau ereditatea încărcată: crengile pline de frunze tremurătoare, țâșnite în sus, nu erau drepte, ci șerpuite ca niște cozi despletite de curând. Îmi lipeam fruntea de geam și, toropit de insomnie, așteptam să se facă ora cinci, dar timpul nu părea să mai curgă, iar imaginea terifiantă a tatălui meu năvălind deodată pe ușă, cu un ciorap de damă pe cap, înnodat în chip de fes, ca să-i țină
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
pe alt scaun. Mă obișnuisem cu mirosul și nu mi se mai părea atât de neplăcut. Nu înțelegeam de ce toată lumea era atât de alarmată. «Ar fi mai bine să închidă geamul, e frig!» Nu simțeam decât o oboseală care-mi toropea tot trupul. Am trecut de stația Roppongi și metroul a redus viteza. În acel moment mi-am dat seama că ceva nu era în regulă. Asta se întâmpla înainte de stația Kamiyachō. Anemia era atât de puternică, încât m-am gândit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
că, după ce starea mea va deveni stabilă, mă vor externa. Dar, când am ajuns acasă, m-am simțit mult mai rău. Cum mâncam, mi se făcea foarte somn. După ce mă trezeam, luam micul dejun. Deși de-abia mă sculasem, eram toropit de somn. După ce mâncam, mă culcam imediat. Mă odihneam o oră sau două. Mi se făcea atât de somn, încât nu puteam rezista. Nu mă puteam trezi. Mâncam de trei ori pe zi și dormeam de trei ori. Nu înseamnă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
icnind până la epuizare, În timp ce țăranii Își văd de ale lor Învârtind Învârtita. Copiii din sat sorb din priviri liniștea contorsionării tale. Căldura a pus stăpânire pe tine, aceeași căldură a după-amiezii care a uscat ierburile Înalte de prin grădini, stai toropit sub mărul bătrân și Înalt, aleargă norii prin crengile lui, departe, În cerul albastru, nu-ți vine să te miști și stai acolo, lihnit, În iarba grădinii, doar tu singur și pomul, doar tu singur și prunii, doar tu singur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
slujbă la cancelarie. Astă seară m-a chemat să fiu tălmaci pentru turci și francezi. — Exaporitul, Alexandru Mavrocordat, te... cunoaște bine? — Aș, de unde, azi mă vede prima oară. Nicos Mavromatis a pus chezășie pentru mine. Dinspre mare, briza răcorea orașul toropit de arșița zilei. — Chiar a doua seară după nuntă îți începi slujba de tălmaci? se miră colegul, zâmbind. Tăcură un timp, apoi ca la un gând năstrușnic, prietenul spuse râzând: — Tu mustață, eu mustață, tu smead, eu smead, hai să
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
peste Dunăre la Oltenița. În discuția lor interveniră amabil cei doi prinți, exprimând dorința domnitorului de a grăbi operațiunea. — Ziua, arșița este atât de mare încât nici om nici dobitoc nu pot munci în nici un fel. Toți caută umbră, pică toropiți de zăpușeală și lac de sudoare, explica beizadea Constantin. E bine să înceapă trecerea cailor și argaților peste Dunăre chiar în seara asta, mâine în zori să se înceapă cu vodă și marii boieri ca să se poată porni la drum
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
struni pe Leu ca să se întoarcă pe loc spre Vlah serai. Măgarul o clipă se cabră, aducându-și aminte parcă de încăpățânarea-i proverbială, dar imediat își spuse că nu are rost și se lăsă docil condus prin pustiul orașului toropit de căldură. Ajuns la Vlah serai, Gherasim fu condus direct la voievod. — M-am întors, măria ta, pentru că am uitat să-ți spun ceva, minți el. Domnitorul îl învălui în privirea aceea blândă, dar într-atât de absentă încât monahului
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
iar el le răspunde "Bună ziua". Împinge portița legată de gardul maro cu un cerc metalic. Două bănci de lemn, o fântână, un cireș încărcat cu rod copt, plin de arome. Sub coroana enormă, un câine jigărit, plin de scaieți, picotește toropit de căldura puternică a soarelui. Își pendulează leneș coada încercând fără succes să alunge niște muște insistente. Intrarea în casa scundă, pătrățoasă, a postului de jandarmi, este pe două trepte de beton. Ușa cu geam are perdeluță ce fusese odată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
spuneam că ea nu e X, că ea a Mama Mare. Ea e bunica mea. E corpul care a născut-o pe mama mea, e corpul fără de care eu n-aș fi putut să exist. Cum puteam să mă las toropit de căldura aceea și cum de nu săream înapoi, îngrozit de sacrilegiu? Mi-am pus mâinile reci pe sânii ei și am strâns-o încet de sfârcuri. Dorința îmi semăna cu bara de încărcare la jocurile pe computer, înainta mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
a înviat ca să te urmărească pe sub plapumă. Dacă mai exista un viitor - și o cruce strălucitoare și roșie ca să-l anunțe -, el trebuia să mai aștepte. Cam până ce după-amiaza apărea grăsună după un colț, căscând și frecându-se la ochi, toropită de nemișcare și de inutilatea albumului duminical, trimițându-i pe frații mai mari la un fotbal în curtea școlii, iar pe cei mijlocii până la scara B, etajul 1, în fața ușii unui băiat pe care-l chema Radu. Despre acest băiat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
ochii. (Cosmos) Picoteala, plictiseala oferă deschideri cos-mice, disponibilități nesperate. Somnoroasa e un tărâm mirific, o țară a promisiunilor 31. Îmi plăcea să rămân suveran peste Somnoroasa" (Râsul tăcut) În Cel mai tare tensiune crește dramatic: Și viața mea va fi toropită de somn, și așa de asemenea morții, încât, dacă mi s-ar tăia brațul din rădăcină, n-ar curge nici un dram de sânge. Dar, după cum remarca Ștefan Augustin Doinaș 32, Emil Botta dezlănțuie energiile verbale fără a le mai putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
de râs plin de dispreț. Acum era clar pentru Feifel: avea mai mult de doi demoni în corpul său impunător. Încercă să-și învingă „dușmanii“ prin indiferență, în loc să se pună la masa de scris să scrie un articol. Se simțea toropit de oboseală fără să fi făcut nimic. Până la urmă își dădu un brânci ca să se scoale, ajungând până la masa unde îl aștepta mașina de scris italiană pe care Rita i-o făcuse cadou. Încercă să scrie, făcând mereu greșeli. Zadarnic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
disperare, prompterul. După momente bune de tăcere, fără reacție, cineva mai inspirat a scos-o din încurcătură și i-a postat spre lectură un CV. Apoi, „vestea proastă“ s-a transformat într-un spectacol pe toate posturile de televiziune. Carnasierii toropiți de soare s-au trezit la viață. Ce-am văzut vreo câteva zile pe ecran nu avea nici o legătură cu informarea opiniei publice, era un soi de necrofagie prin care au supraviețuit știriștii. A fost aproape imposibil să zapezi pe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2174_a_3499]
-
gest și atunci să știți că vine și ajutorul, dar faceți ceva: nu așteptați să vedeți ce va fi mâine, Începeți lupta de azi: puterea gândului și a cuvântului este mare. Folosiți-le pentru binele copiilor voștri, nu vă lăsați toropiți de puterea celor care vă vor așa. Aflați de la mine că, de fapt, puterea este cu noi, nu cu ei. Încercați și veți constata singuri că am dreptate. Dar să revenim la analiza actualului sistem educațional și instrucțional. Ni se
Când îngerii votează demonii sau România răstingnită by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Administrative/1182_a_1887]
-
curat, prea intens albastru ca să fie al toamnei, o lumină mierie și moale în care, din când în când, scânteiază metalic coroanele aurii ale pomilor din grădină. Căldura perversă a unei veri întârziate i-a făcut pe toți să umble toropiți de o săptămână, cu obrazul tras, cu privirea vagă. Astăzi dimineață însă, un abur rece a înecat grădina - o ceață compactă, densă și înghețată, ca la un accident de cazan, într-o cală. Spre prânz, a revenit căldura știută, lumina
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
cămin. Mihai scoate din sacoșă plicul cu scenariul radiofonic și-l recitește în liniște, cu mare atenție. Cînd și cînd, saltă capul, aude glasul copiilor după deal, spre pădure și se întinde iar pe pătură, preocupat de lectură, pînă ce, toropit de căldură, închide ochii, cufundîndu-se în visare. Cînd simte pumnul de petale lăsat să-i cadă pe față și pe piept, e deja adormit. Cristinel, lasă-l pe tăticu' să mai doarmă puțin!... spune încet, cu drag. O floare i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
prietenul. Păcat! izbucnește în rîs tînăra femeie. Așa nebărbierit, îmi păreai mai accesibil... Și-a dezbrăcat haina de blană, agățînd-o într-un cui bătut în perete, lîngă fereastră, apoi s-a urcat pe pat, rezemîndu-și spatele de sobă. Stă așa, toropită de căldură și soarbe din cana cu cafea. Mihai și-a scos mașina de ras din geanta de voiaj și iese pe sală. Zilele trecute s-a gîndit să facă o glumă, întorcîndu-se acasă nebărbierit, să vadă ce-ar zice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
pe chipul lui se întipări o expresie aproape de spaimă. — Ce, pleacă? S-a terminat? Totul s-a terminat? A răsărit soarele? întrebă el alarmat, apucându-l de mânecă pe prinț. Cât e ora? Pentru Dumnezeu, cât e ora? M-a toropit somnul! Am dormit mult? adăugă el aproape disperat, ca și cum din pricina somnului ar fi lăsat să-i scape ceva de care depindea cel puțin soarta lui. Ați dormit șapte sau opt minute, îi răspunse Evgheni Pavlovici. Ippolit îl privea avid și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
duce departe, că-n sat Smărăndița popii și-a pus basma înflorită și teașteaptă să vii. Copilăria blondă, tărâm inefabil al primelor miracole e toată în amintirile lui, adică amintirile noastre. Și dacă asculți atent, auzi până și liniștea orașului toropit de căldura de la amiază, când în sfârșit Tache și Lache și Mitică au ajuns acasă după discuții înfierbântate despre soarta țării, purtate în fața unei halbe de bere: ,,Căldură mare, dom’le! Căldură mare!”. Birjarii au ațipit tot așteptând un client
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
lumină pierdută-n noapte; găteala împărătească a firii; aur și rubin; Despre lac: lacul ca oglinda; oglinda lacului; unde limpezi; oglinda de argint; luntre aurită; lac limpede ca seninul cerului; apă purpurie; Despre lună: regina nopții; fiică a cerului; lună toropită de somn; lună galbenă ca un bostan; luna își oglindește razele în apele lacurilor; luna ca o vatră de jăratec; luna macabră ca un cioclu; luna ca o pleoapă pe cornee. Despre limbă: Limba este tezaurul cel mai prețios pe
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
de ecoul mai multor glasuri. Natura se trezește mângâiată de adierea unui vântuleț răzleț. Zarva casei crește. Pe coridor și în curte răsună pași. Începe o nouă zi a primăverii depline. Căldura soarelui ne izbește în creștet. Aerul topit te toropește. Mireasma primăverii plutește, legănată pe aripile unei blânde adieri. Pomii își întind umbrele ostenite pe țărâna caldă. Iarba stă neclintită. Vântul a încetat să mai adie. Glasurile ogrăzii s-au stins aproape. Iată, cum totul e adormit, numai frunzele foșnesc
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
numit călărit, îi luaseră turcii caii. Surugiul era poreclit Dutin, deoarece orice spunea, obișnuia să adauge fără răutate către celălalt și-un „Du-te-n...”, care-n moldovenește suna „Du-ti-n...”. La auzul veștii, surugiul ridică de pe masă capul toropit de băutură și strigă spre tejghea: — Măi jupâne, du-ti-n... și mai adî o ulcicî di vin, c-a fugit Vodă, măi! Ce spui tu, bre Dutin? - sări grecul de după tejghea și se scurse la masa surugiului. A fugit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
Cât de multă vreme fusese frustrată de bucuria simplă de a fi pe un ring de dans, în brațele unui bărbat, apărată de lumina difuză din jur. Larma, semiobscurul, senzația plăcută de a se simți alături de un om, toate o toropeau, mișcările îi erau greoaie, stângace, parcă abia acum începea să trăiască, să facă primii pași. Un timp crezuse că i se consumaseră toate bateriile pe care o inimă de femeie le poate încărca, că nu mai are dreptul la speranță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
crezură mort. Apoi Harry Își săltă capul și gemu. SUBIECTUL Norman scrise În blocnotesul său: Subiectul este un matematician de treizeci de ani, negru, care a petrecut trei ore În interiorul unei sfere de origine necunoscută. La revenirea din sferă era toropit și indiferent; nu știa cum Îl cheamă, unde fusese sau În ce an suntem. Adus Înapoi În habitat; dormit o jumătate de oră, trezit brusc, s-a plâns de durere de cap. — Oh, Dumnezeule! Harry stătea În patul lui, ținându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]