441 matches
-
dat semnalul... Un șuierat prelung și, locomotiva pufni de câteva ori înecând cu un nor de aburi peronul. Cineva din mulțime cu ochii țintă la vagonul pe care scria, mare, cu cretă albă... IAȘI-MOLDOVA, începu timid să îngâne, cu glas tremurat.. „De-ar fi Moldova în deal la cruce...”, după el luându-se și alții, și alții.. și alții. A fost ceva cu totul neașteptat.. A fost ceva cu totul copleșitor. Și, toți cei din vagon și-au unit cu ei
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
mai mici... Satul pribegiei noastre rămânea în urmă, tot mai în urmă, cu lacrimi și o tristețe adâncă, cu neputință de înfățișat în cuvinte. În urechi îmi mai răsună, o vreme, printre huruitul și pocnetul roților pe șine... glasul lor tremurat.. „De-ar fi Moldova în deal..” Roțile huruiau pe șine tot mai grăbite.. „la cru ce... la cru-ce...”, ticăiau la trecerea peste ace. Abia atunci mi-am retras mâna rămasă întinsă spre cer, murmurând cu o tristețe în suflet nemărginită
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
-o pe Mărioara Ciuskri cântând și plângând... „Iubitul meu nu este prinț El n-are loc și nici dorinți Să stea’n palate. Sub vifor aspru și obuz El șade’n vale la Oituz Și crunt se bate...” Glasul ei tremurat, li se prelingea în inimă ca o binecuvântare. Clopotele de la Biserica Sf. Gheorghe, de peste drum, băteau de sfârșit de slujbă. Dangătul lor era o chemare, un tremur în carne... o suferință... Plângeau și cei de la ferestre... plângeau și cei din
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
negru, tainic și plin de amenințări... Luna argintie se ridică de dincolo de brazi, crescând lin și rece.. pe cer. „ - Răsare luna !”, murmură Ichim-juristul, cu ușurare, parcă, în suflet. Tudosă, teologul, cuprins de dor, de jale... prinse a îngâna cu glas tremurat, ca pentru sine, numai, un cântecel drag inimii lui. Apoi, trecu pe cuvinte... „De-ar fi Moldova’n deal la cruce... De-ar fi Moldova’...”, trezind curiozitatea celorlalți. Cânta frumos Tudosă, tare frumos cânta.. ca o rugăciune... În întuneric nu
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
ochii de prima pagină... întâi se îngălbeni, apoi se albi ca varul și, rămase fără glas. Întreaga-i ființă îi fu cuprinsă de un tremur nestăpânit.. în fața ochilor îi jucau cadrele-foto, cu orori de nedescris.. care înspăimântau... Totuși, cu glas tremurat, încercă să dea citire titlului cu litere mari și groase.. „ATAC BANDITESC LA POSTUL DE MILIȚIE DIN HANGU”, apoi urma textul... „Baltă cu peste douăzeci de bandiți au atacat, toate autoritățile Statului din Hangu...” Dar, Ichim nu mai putu continua
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
privirea, prin întuneric, a lui Baltă.. care murmura, ca numai pentru sine: „Dumnezeu a făcut dreptate, prietene..!” Groapa se umplea cu țărână repede, Neagu, încet încet, se îndepărta de camarazii săi... „.. Băieți !”, li se adresă căpitanul, camarazilor săi. Glasul ușor tremurat, suna totuși sigur pe el și hotărât, să nu provoace panică. „.. Băieți, trecem printr-o cumpănă !.. Am mai trecut, și am scăpat... cea de acum pare mai primejdioasă..!” „.. Au fost informați în amănunt.. poala muntelui este împresurată cu trupe de
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
ea ca de ochii din cap. Cu ea în brațe, Oanță radiofonistul... își dădu sufletul. Luna plină, gânditoare și măreață, se înălța tot mai sus, în lumea stelelor și a viselor. Om ca Oanță, mai rar..!”, murmură Baltă, cu glas tremurat, plângând ca un copil. Am rămas, doar noi..!”, își zise în gând, Baltă, uitându-se discret către Cârțu... pe care îl îmbrățișă, și-l dezmierdă din ochi, cu o iubire fără margini. O nemăsurată părere de rău îi năpădi inima
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
Moldovei... Neagu, căzut primul... pe Hășmașul Mare, apoi toți ceilalți... până în nord, în Grințieș..!” „.. Au luptat... victorioși, împotriva securității comuniste, au luptat cu durerea urii și a răzbunării... Acum, în munți, dorm atâția eroi..!”. „ - O, viteji !”, murmură, Baltă, cu glas tremurat, ca o rugăciune, plângând.. „... Dormiți, în pace,în munții pe care i-ați apărat cu prețul vieții..!”, și, după ce trase adânc aer în piept, înghițindu-și lacrimile continuă... „Pe trupurile voastre, vor crește florile veșnicei recunoștințe și aducerii aminte..!”. Și
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
știut cât a trecut.. de când colegul nostru a isprăvit povestea lui Baltă, „luptătorul din munți”, și a tăcut. În tăcerea aceea, din dormitor, care-ți făcea să ți tremure inima... dintr-un colț al dormitorului, se auzi glasul stins și tremurat al lui Constantinescu... „ - Și... ce-a mai fost, cu..?!”, glasul lui părea a fi înecat de lacrimi. După o clipă, de așteptare, lungă cât vecia... dar, numai o clipă, se auzi... „ - Nimic, Florine... nimic !” În dormitor se lăsă din nou
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
și perfid, parcă ar fi spus.. „Și, ăsta-i, doar începutul.!” De lângă el, Ana Pauker, cu un zâmbet enigmatic și viclean, ne-a amintit de colegul nostru.. Florin Constantinescu. O ură neputincioasă îmi năpădi sufletul. Cineva a îngânat cu glas tremurat... „De-ar fi Moldova’n..”, apoi, încă unul, și încă unul.. și, toți ne-am pomenit murmurând, cântecul în surdină, cu o durere în suflet infinită... ca o rugăciune... „De-ar fi Moldova’n deal la cruce..!” , și, pe rând
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
o tai cu cuțitul... Hm ?!.. făcu altul din colegi, cu gândul la Calea Lăpușneanu, zâmbind trist. Ochii i se înrouraseră de o amintire dulce, poate cea mai dulce amintire din adolescență... Eram, într-a cincea.. Începu el, cu glas ușor tremurat.. înroșindu-se până în vârful urechilor... Își drese, nodul din gât, și tăcu.. zâmbindu-și sieși, apoi continuă. Atunci, am condus-o pe Alina... era și ea într-a cincea la „Oltea...”, Era subțirică, trupeșă, cu privirea lăsată în jos, semnul
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
în care învățământul românesc avea să cunoască o derutantă cotitură. Una rusească. S au întors în clasa lor și elevii din clasa a opta, cei care reușiseră să termine școala. După clipe lungi și apăsătoare, „Cineva a îngânat cu glas tremurat...” De-ar fi Moldova”..., apoi, încă unul, și încă unul... si toți ne-am pomenit murmurând cântecul în surdină, cu o durere în suflet infinită... ca o rugăciune... „De-ar fi Moldova’n deal la cruce!”...și, pe rând, pășind
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
dormita cu capul pe labele mari, negre. Am pășit pe lângă el fără teamă; n-a deschis ochii, n-a lătrat, mai departe drumul se strecura printre pete neuniforme de umbră și lumină. Căldura de vară se țesea în șiruri galbene, tremurate, aveam senzația că nu peste mult timp o fata morgana se va înfățișa la capătul străzii. Casa pe care o căutam era una dărăpănată, cu mari crăpături prin care puteai băga mâna până la cot, ferestrele închise, poarta zăvorâtă. Peste gard
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
și l-a dat jos. La Timișoara sunt zeci de mii de morți și răniți. Tot orașul e o ruină. Îmi curm plânsul trăgând În piept cu nesaț mirosul lui de sudoare și varză. - A căzut Ceaușescu? Întrebă cu glas tremurat. - De bună seamă că a căzut, dacă noi i-am făcut vânt. Ce ai de mâncare, prietene? - Un nenorocit! Și-a bătut joc de popor și-a fugit. Și el și ea, niște țigani nenorociți. O să-i prindă, ce zici
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
groasă • foarte umezită sau uleioasă și (sau) lipicioasă • uscată • gălbuie • gri-negricioasă și umedă • gri-negricioasă și uscată Normală Prezența factorilor patogeni Umiditate, Tan Vid de Yin sau căldură-plenitudine Plenitudine-căldură Plenitudine-frig în exces Plenitudine-căldură în exces Voce Observații Interpretări Voce slabă sau tremurată Afonie Afazie Vid de energie a plămânilor sau a rinichilor Vid de sânge în meridianele locale ale gâtului, vid de sânge al ficatului Sechele în urma unui atac al vântului intern, obstrucționarea meridianelor locale cu glere Tan, vid de sânge și
[Corola-publishinghouse/Science/2060_a_3385]
-
impozantă, elegant și zvelt - deși era gras -, poseda o mască mobilă capabilă să înfățișeze cele mai fine nuanțe; gesturile și mișcările măsurate, ajutând admirabil la vivificarea ideilor, niciodată triviale. Vocea-i, deși nu era mare, era destul de puternică - puțin cam tremurată - și bine timbrată. Dicțiune bună. De obicei apărea în frac...“ - p. 27). Ziarul Românul scrie un articol în care pune în vedere faptul că, după secole de robire, Principatele Române pot, în sfârșit, să se manifeste din nou în fața omenirii
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
basarabean („Poate osul, de-a fost os,/ Avea-n loc de rădăcini/ Inimă de Făt-Frumos/ Îngropată de străini”). În majoritatea culegerilor ulterioare se intonează o cântare a pătimirii românilor, în versuri accentuat folclorice și mesianice, peste care se varsă lacrima tremurată a unui colț de țară vitregit, bătut nemilos de vânturile istoriei. Tonalitatea elegiacă și sentimentală, ca și cea blasfematorie, încruntată, care se infiltrează pretutindeni, vădesc un dramatism organic sau chiar un suflu tragic ardent. Poetul se situează între un „dincoace
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288058_a_289387]
-
meu a trecut sub zăpezi/ c-o floare de cancer în piept înflorită frumos”). Detaliile care compun desenul de ansamblu ale acestui „lirism delicat minor” (Eugen Simion) sunt alăturate din perspectiva unei memorii care transformă marginile obiectelor într-un contur tremurat, estompând identitățile prin filtrarea unei lumini incerte. O eventuală referință a poeziei lui A. ar putea fi impresionismul din artele plastice: „Vară. O stradă cu îndrăgostiți în amintire,/ Turnul cu păsări în pulberea ei răsturnat,/ Umbrele caselor joase,/ Ziduri însemnate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285176_a_286505]
-
pe profesorul Nicolae Petrașcu să vorbească. S-au instalat niște difuzoare în Zarcă, ca să fie auzit în toate celulele. Profesorul a făcut un fel de istorie a Mișcării Legionare, vorbind mai mult de guvernarea din 1940-1941. La sfârșit câteva fraze tremurate, despre realizările regimului și despre necesitate de a ieși din închisoare. Se vedea că erau cuvintele unui om ajuns la capătul rezistenței, care nu voia să fie acuzat că prin atitudinea lui, a pus în pericol viata atâtor legionari. Am
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
am văzut 16". Poemul comprimă în expresia sa stilizată procesul subtil al expunerii imaginii transparente în contre-jour, developarea în negativ sau prin estomparea ecranului mundan pe care ea își proiectează efigia răsfrântă. Ce se vede ieșind din ascundere este imaginea tremurată a oglindirii în primordial, în pre-ființial, în "ape,/ din care curcubeul/ își bea frumusețea și neființa 17". "Mugurul de lumină" nu e atât o imagine, cât mai curând profilul unei epure a imaginii. Felul în care ceva începe, apare și
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
felul de a se îmbrăca al elevilor de școală generală din mediul rural din anii 1980. Scriu și eu cu grijă mai multe nume de persoane, apoi întind bucata de hârtie și o hârtie albastră de 5 lei. Băiatul scrie tremurat o cifră pe hârtie, apoi introduce bancnota în recipientul de tablă, închis cu lacăt, aflat la picioarele sale. Întreb de ce scrie ceva de fiecare dată când primește bani. „Dacă credinciosul dă un leu, de un leu se citește, adică o
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
un haut lieu al vindecării traumelor produse de politica de natalitate a regimului Ceaușescu, dar și exceselor anilor 1990 în materie de avor turi. Pe o hârtie fixată cu un cui pe scoarța unui copac, am găsit scris cu litere tremurate, nesigure : „Femei, nu faceți avort, el deschide ușa iadului”. Am surprins deseori, cu voie sau fără, discuții între femei cu vârste foarte diferite, dar mai toate trecute de 50 de ani, venite să se roage pentru „păcatele pruncuciderii”. Sunt vădit
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
o specificare de tip circumstanțial modal (250-251). În aceste contexte, se actualizează alt sens decât cel din construcția cu verb intranzitiv din (252), informația purtată de verb fiind completată cu o informație de tip modal, evaluativ: (250) Vocea lui sună tremurat. (251) Muzica sună bine. vs (252) Clopotul sună ("emite sunete; răsună"). Complinirea circumstanțială respectă aceleași constrângeri/variații ca și numele predicativ al verbului a arăta. Sunt admise: (a) adjectivul (253) și adverbul (254), în variație: (253) Vocea lui sună prea
[Corola-publishinghouse/Science/85018_a_85804]
-
ne adunasem primarii marilor metropole din Europa ca să dăm o mînă de ajutor orașelor din Serbia, secătuită de un cumplit război. Mă împrietenisem rapid cu Vuk și-l ascultam cu compasiune. La despărțire îmi spune cu o voce stinsă, puțin tremurată: Pentru iarna asta, domnule primar, avem nevoie de un ajutor, că sîntem secătuiți. De la anul încolo vă asigur că ne vom descurca. Nu vă puteți imagina cît de greu îmi vine să cer acest ajutor. Eu nu l-aș fi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
carieră. Poate din această pricină nu era „bună“ semnătura lui, dar ce se putea face? Privirii mele nedumerit-întrebătoare Paul i-a răspuns cu un gest ferm, făcut pe pagină. A șters numele tânărului și a scris deasupra, cu grafia lui tremurată și totuși energică: Al.I. Ghilia. Acum e bine! a exclamat el satisfăcut, de Ghilia a auzit toată lumea, e autorul Cuscrilor și face parte din redacție, acum e bine. Dar nu l-ați prevenit, dom’ Paul, o să se supere. Mi-
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]