481 matches
-
catifea intervine însă, iar mama lui Kolja revine în Cehoslovacia și își ia fiul înapoi. Louka și Kolja se despart. Burlacul Louka are un copil cu iubita lui - poate un înlocuitor pentru băiețelul pierdut Kolja - și își recâștigă poziția de violoncelist în orchestra filarmonică. Filmul a avut parte de recenzii pozitive. Filmul a avut succes cu prilejul unei lansări restrânse de la 24 ianuarie 1997 și a adus încasări de aproximativ 5.730.000 $ până la 11 iulie 1997 după ce în week-end-ul de
Kolja () [Corola-website/Science/335906_a_337235]
-
Rusia, coleg de taraf cu vestitul Sava Pădureanu, fost lăutar al țarului Rusiei. Mama sa era fiica lui Angheluș Dinicu, celebru naist din acea vreme, și soră a lui Dimitrie Dinicu, care, după ce studiase violoncelul la Viena, a devenit prim-violoncelist al orchestrei filarmonice din București și profesor la Conservator. După câteva luni de la nașterea lui Grigoraș, tatăl său a plecat împreună cu Angheluș Dinicu, la Expoziția Universală de la Paris, cu ocazia inaugurării Turnului Eiffel, unde au cucerit cu interpretarea „Ciocârliei” pe
Grigoraș Dinicu () [Corola-website/Science/330041_a_331370]
-
materne, Marea Ducesă Elena Pavlovna a Rusiei, a fost interesat de muzică de la o vârstă fragedă sub influența bunicii. De la 12 ani profesorul său a fost Karl Davidov, un compozitor, profesor la Conservatorul din St Petersburg și cel mai proeminent violoncelist rus al vremii. Pasiunea pentru muzică a lui Georg-Alexander l-a făcut să ia în considerare o carieră ca violoncelist profesionist. A fost un bun pianist, un excelent violoncelist și a fost pasionat de scriera compoziților muzicale. În perioada 1879-1881
Georg Alexander, Duce de Mecklenburg-Strelitz () [Corola-website/Science/334613_a_335942]
-
12 ani profesorul său a fost Karl Davidov, un compozitor, profesor la Conservatorul din St Petersburg și cel mai proeminent violoncelist rus al vremii. Pasiunea pentru muzică a lui Georg-Alexander l-a făcut să ia în considerare o carieră ca violoncelist profesionist. A fost un bun pianist, un excelent violoncelist și a fost pasionat de scriera compoziților muzicale. În perioada 1879-1881 a studiat artele plastice și filozofia la Universitățile din Leipzig și Strasbourg. Georg Alexander s-a îndrăgostit de doamna de
Georg Alexander, Duce de Mecklenburg-Strelitz () [Corola-website/Science/334613_a_335942]
-
compozitor, profesor la Conservatorul din St Petersburg și cel mai proeminent violoncelist rus al vremii. Pasiunea pentru muzică a lui Georg-Alexander l-a făcut să ia în considerare o carieră ca violoncelist profesionist. A fost un bun pianist, un excelent violoncelist și a fost pasionat de scriera compoziților muzicale. În perioada 1879-1881 a studiat artele plastice și filozofia la Universitățile din Leipzig și Strasbourg. Georg Alexander s-a îndrăgostit de doamna de onoare a mamei sale, Natalia Feodorovna Vanljarskia (16 mai
Georg Alexander, Duce de Mecklenburg-Strelitz () [Corola-website/Science/334613_a_335942]
-
cu activități literare și publicistice. Între 1957 și 1958 a lucrat ca redactor cultural la publicația de limbă germană Volkszeitung, care apărea la Brașov. De aici a fost concediat fără preaviz, din motive politice. O vreme a fost angajat ca violoncelist la teatrul muzical din Brașov. În aprilie 1959, a fost arestat pentru a treia oară. Unele manuscrise confiscate s-au pierdut, altele se află în dosarul penal. Tribunalul militar, care l-a judecat în cadrul procesului „grupului de scriitori germani”, încheiat
Hans Bergel () [Corola-website/Science/306000_a_307329]
-
(n. 23 octombrie 1958, Beirut, Liban) este un pianist și compozitor de origine libaneză, stabilit în Franța. Se naște într-o familie de muzicieni din Beirut, mama sa fiind cântăreață de muzică orientală, iar tatăl său - violoncelist și, ocazional, compozitor, atât de muzică arabă, cât și de muzică simfonică occidentală. Atras de muzică din copilărie, la vârsta de patru ani învață să cânte la vioară. La șase ani își manifestă preferința pentru pian. În 1974 pleacă în
Abdel Rahman el Bacha () [Corola-website/Science/309366_a_310695]
-
prietenului său Isaak Glikman „Am început să mă gândesc că într-o zi voi muri și niciunul nu va compune o lucrare în memoria mea așa că am compus eu însumi una”. Câțiva dintre colegii lui Șostakovici, inclusiv Natalia Vovsi-Mikhoels și violoncelistul Valentin Berlinski, erau conștienți de caracterul biografic al lucrării. În 1962 s-a căsătorit pentru a treia oară, de această dată cu Irina Supinskaia. Într-o scrisoare adresată lui Glikman, Șostakovici a scris „singurul ei defect este că are 27
Dmitri Șostakovici () [Corola-website/Science/304002_a_305331]
-
în sunet stereo pentru Melodiya. De asemenea, Șostakovici a interpretat părțile de pian din înregistrarea Sonatei pentru violoncel, Op. 40, cu Mstislav Rostropovici; Sonata pentru vioară, Op. 134, împreună cu David Oistrah și Trioul de pian, Op. 67, cu Oistrah și violoncelistul Miloš Sádlo. Există și un film sonor din anii 1930 în care Șostakovici interpretează primul său concert pentru pian (deși doar finalul există înregistrat). De asemenea, există o filmare din ultimul an de viață al său în care Șostakovici supraveghează
Dmitri Șostakovici () [Corola-website/Science/304002_a_305331]
-
minunatul pian Bechstein! Buna Regină era raza de soare care mi-a luminat calea multă vreme. Bună era și cu alți artiști care meritau încurajarea. Își formase, muzicantă aleasă cum era, un quartet de coarde alcătuit din profesorii Dimitrie Dinicu (violoncelist virtuos), Edgard Dall’Orsa, violină primă, Dinicu Gheorghe A., violină secundă și violonistul Loebel. Acești patru cântau regulat de patru ori pe săptămână la Regină, și nu rar se așeza ea la pian, făcând împreună muzică de ansamblu. Citea la
Muzicieni rom?ni ?n texte ?i documente by Viorel Cosma () [Corola-journal/Memoirs/84346_a_85671]
-
conduceau invitații până sus, fiind acolo primiți de mareșalul palatului. Era mai multă ceremonie decât la unele curți regale. Sala cea mare din marmură roză cu enorme gobelinuri, fiind înțesată de lume. Începe Vecsey celebrul violonistcu tradiționalul program virtuos, urmează violoncelistul Heinrich Grünfeld, iar o celebritate berlineză, renumit nu numai prin talentul său violoncelistic, dar și prin glumele și ghidușiilesale pline de vervă care distrau enorm pe imperialul său prieten, kaiserul Wilhelm al II-lea. În timpul acesta principele Henckel de Donnersmarkun
Muzicieni rom?ni ?n texte ?i documente by Viorel Cosma () [Corola-journal/Memoirs/84346_a_85671]
-
Luigi Rodolfo Boccherini (n. 19 februarie 1743, Lucca, Italia - d. 28 mai 1805) a fost un compozitor și violoncelist din Italia, a cărui muzică era caracterizată de un stil galant, stil care s-a dezvoltat, într-un fel, separat de marile centrele muzicale europene. Boccherini este foarte cunoscut datorită unui menuet din Cvintetul de corzi în E, Op.13
Luigi Boccherini () [Corola-website/Science/311312_a_312641]
-
marile centrele muzicale europene. Boccherini este foarte cunoscut datorită unui menuet din Cvintetul de corzi în E, Op.13, Nr.5 și Concertul de violoncel în Și bemol major. Această ultimă lucrare a fost cunoscută în diferite versiuni făcute de violoncelistul german Friedrich Grützmacher, dar recent a fost transformată în versiunea originală. Boccherini s-a născut în orașul Lucca din Italia, într-o familie de muzicieni. La o vârstă tânără, tatăl său, care era de asemenea violonist și contrabasist, l-a
Luigi Boccherini () [Corola-website/Science/311312_a_312641]
-
de Joseph Haydn, dar Boccherini a îmbunătățit modelul lui Hadyn de cvintet de corzi aducând violoncelul în primul plan, pe când Haydn întotdeauna i-a conferit un rol de acompaniament. Mai degrabă, stilul Boccherini are ca sursă lucrările unui alt faimos violoncelist italian Giovanni Battista Cirri, născut înaintea lui Boccherini și Haydn. Un virtuoz violoncelist de primă clasa (posibil cel mai împlinit violoncelist din istorie), Boccherini a interpretat adesea repertoriul viorii la violoncel, la înălțime, un talent pe care el l-a
Luigi Boccherini () [Corola-website/Science/311312_a_312641]
-
corzi aducând violoncelul în primul plan, pe când Haydn întotdeauna i-a conferit un rol de acompaniament. Mai degrabă, stilul Boccherini are ca sursă lucrările unui alt faimos violoncelist italian Giovanni Battista Cirri, născut înaintea lui Boccherini și Haydn. Un virtuoz violoncelist de primă clasa (posibil cel mai împlinit violoncelist din istorie), Boccherini a interpretat adesea repertoriul viorii la violoncel, la înălțime, un talent pe care el l-a dezvoltat pe când înlocuia violoniștii bolnavi în timpul turneelor. Acest control suprem al instrumentului i-
Luigi Boccherini () [Corola-website/Science/311312_a_312641]
-
întotdeauna i-a conferit un rol de acompaniament. Mai degrabă, stilul Boccherini are ca sursă lucrările unui alt faimos violoncelist italian Giovanni Battista Cirri, născut înaintea lui Boccherini și Haydn. Un virtuoz violoncelist de primă clasa (posibil cel mai împlinit violoncelist din istorie), Boccherini a interpretat adesea repertoriul viorii la violoncel, la înălțime, un talent pe care el l-a dezvoltat pe când înlocuia violoniștii bolnavi în timpul turneelor. Acest control suprem al instrumentului i-a adus multe laude din partea contemporanilor săi (remarcabilii
Luigi Boccherini () [Corola-website/Science/311312_a_312641]
-
Noam Shariff, în 2005-2009 de către compozitorul și pianistul Gil Shohat. Numeroși virtuozi au apărut ca soliști cu acest ansamblu, între ei putând fi menționați violoniștii Itzhak Perlman, Pinhas Zukerman, Shlomo Mintz, pianiștii Vladimir Ashkenazi și Yefim Bronfman, flautistul Jean-Pierre Rampal, violoncelistul Paul Tortelier, oboistul Heinz Holliger, violista Tabia Zimmermann, fagotistul Maurizio Paz etc. De asemenea - numeroase coruri, precum Corul băieților din Tölz, Corul băieților cântăreți din Viena și Corul de cameră din Praga. Orchestra organizează turnee prin Europa, Statele Unite, Canada, America de Sud
Orchestra Israeliană de Cameră () [Corola-website/Science/333215_a_334544]
-
al doilea război mondial, fiind rănit pe frontul din Rusia. După război, a devenit profesor de Teoria muzicii și Solfegiu la Conservatorul de Muzică din Timișoara (1946). S-a căsătorit cu Galina Jurba (Hoinic) în anul 1947. Lucrează apoi ca violoncelist (1950-1960) și dirijor (1951-1972) al Orchestrei Filarmonicii „Banatul”. A fost ales ca membru al Uniunii Compozitorilor din România, înființând și conducând corul Filarmonicii „Banatul” (1951-1972) și corul de cameră Cantilena (1972-1978). Compozitorul Mircea Hoinic a încetat din viață la data
Mircea Hoinic () [Corola-website/Science/308749_a_310078]
-
Marguerite Long "Concursul Internațional Marguerite Long - ", concurs pentru vioară și pian. Pe lângă activitatea solistică, Thibaud a fost un foarte cunoscut interpret de muzică de cameră, în special ca și component al unui trio cu pian alături de pianistul Alfred Cortot și violoncelistul Pablo Casals. A susținut turnee de concerte împreuna cu pianiștii Yves Nat și George Enescu. A fost prieten bun cu Eugène Ysaÿe care i-a dedicat a doua sonată pentru vioară. A murit în 1953 când avionul cu care călătorea
Jacques Thibaud () [Corola-website/Science/304049_a_305378]
-
mare succes Bolling a mai colaborat în cursul anilor cu chitaristul Aléxandre Lagoya (pentru care a compus un concert pentru chitară), cu violistul și violonistul Pinhas Zickerman (pentru care a scris o suită pentru vioară), trompetistul Maurice André (Toot suite), violoncelistul Yo Yo Mă. De asemenea a participat la programe închinate creației lui Lionel Hampton, Duke Ellington, Stephane Grappelli, Django Reinhardt, Oscar Peterson este căsătorit din anul 1959 cu Irène Dervize-Sadyker, și are doi fii. Hobbyul sau principal este construirea de
Claude Bolling () [Corola-website/Science/334964_a_336293]
-
precum renumitele soprane Angela Gheorghiu, Sarah Brightman, Tarja Turunen, dirijorii Jin Wang, Tiberiu Soare, Alexandre Bloch, violoniștii Daishin Kashimoto - prim concertmaestrul Filarmonicii din Berlin, Erik Schumann, Corina Belcea, Alexandru Tomescu, Gabriel Croitoru, pianiștii Eduard Kunz, Alexander Schimpf și Pierre Reach, violonceliștii Claudio Bohorquez, Rodin Moldovan, formațiile Direcția 5, Transsylvania Phoenix, Smiley, Elena Gheorghe, Cristina Rus și alții. Alături de Benoît Fromanger, Orchestra Simfonică București este prima orchestra ce are ca director artistic si dirijor principal permanent din altă țară. Fromanger a accentuat
Orchestra Simfonică București () [Corola-website/Science/325556_a_326885]
-
Concertul pentru violoncel în Si minor, Op. 104, B. 191, al lui Antonín Dvořák a fost ultimul concert solo al compozitorului și a fost compus pentru prietenul său, violoncelistul Hanuš Wihan, deși violoncelistul englez Leo Stern a fost cel care a interpretat la premieră. Este una dintre cele mai cunoscute compoziții ale lui Dvořák precum și una dintre cele mai importante lucrări din repertoriul pentru violoncel și orchestră. Concertul este
Concertul pentru violoncel (Dvořák) () [Corola-website/Science/330022_a_331351]
-
Concertul pentru violoncel în Si minor, Op. 104, B. 191, al lui Antonín Dvořák a fost ultimul concert solo al compozitorului și a fost compus pentru prietenul său, violoncelistul Hanuš Wihan, deși violoncelistul englez Leo Stern a fost cel care a interpretat la premieră. Este una dintre cele mai cunoscute compoziții ale lui Dvořák precum și una dintre cele mai importante lucrări din repertoriul pentru violoncel și orchestră. Concertul este orchestrat pentru două flauturi
Concertul pentru violoncel (Dvořák) () [Corola-website/Science/330022_a_331351]
-
parte), coarde și violoncel solo. Concertul este structurat în trei părți: O interpretare tipică durează aproximativ 40 de minute. În 1865, la începutul carierei sale, Dvořák a lucrat la un concert pentru violoncel în La major (B. 10), compus pentru violoncelistul Ludevít Peer. A oferit partitura (cu acompaniament de pian) lui Peer pentru recenzie dar nici el nici Dvořák nu au avut intenția de a finaliza concertul. A fost recuperat de la reședința lui Dvořák în 1925. Hanuš Wihan, printre alții, au
Concertul pentru violoncel (Dvořák) () [Corola-website/Science/330022_a_331351]
-
prezentat printr-o serie de concerte începând cu 9 martie. Dvořák a audiat cel puțin două interpretări ale concertului și a fost inspirat pentru a onora comanda lui Wihan de a compune propriul său concert pentru violoncel. Herbert a fost violoncelistul principal în orchestra care a interpretat premiera Simfoniei nr. 9 a lui Dvořák pe 16 decembrie 1893 și a compus concertul său în aceeași gamă, Mi minor. Partea a doua a concertului lui Herbert era în Si minor, ceea ce l-
Concertul pentru violoncel (Dvořák) () [Corola-website/Science/330022_a_331351]